Είναι δεδομένο, πως ενοχλεί κάθε φορά που χάνεται ένα παιχνίδι στο προτελευταίο λεπτό του αγώνα. Η ΑΕΚ είχε ένα λεπτό απόσταση (άντε να βάλω και τα πέντε των καθυστερήσεων) για να ανέβει στην κορυφή, αλλά η κακή ανταπόκριση σε μια από τις πολλές στατικές μπάλες που κέρδισε ο ΠΑΟΚ έφερε το μοίρασμα των πόντων. Με βάση όσα είδα και στο ματς της Τούμπας, εκτιμώ πως απλά ανέβαλλε για λίγο την άνοδο της ΑΕΚ στην κορυφή. Εξηγούμαι.
Ελεγα τις μέρες πριν από το παιχνίδι, πως θα ήταν καλό να υπάρχει και ένα… λάσο στην άμυνα του ΠΑΟΚ για να σταματήσουν τον Γκαρσία. Δεν είδα τελικά κάποιο… λάσο, γενικά μπορώ να πω, ότι τον έκλεισαν αρκετά καλά. Ωστόσο, μια φάση αρκούσε να φύγει το «άτι» από την μαγική πάσα του Πινέδα και να κάνει μια ασίστ από εκείνες που μπορεί να κάνουν μέχρι και εμένα… σκόρερ. Η ΑΕΚ ξεδιπλώθηκε, ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει, η δουλειά είχε γίνει.
Θα μπορούσαν να υπάρξουν και άλλα πράγματα; Αναμφίβολα ναι, αρκεί να βρίσκονταν έστω σε υποφερτή κατάσταση αρκετά ακόμα από τα ατού της ΑΕΚ. Γιατί να πω την αλήθεια, εγώ σε όλο το παιχνίδι δεν είδα Ελίασον (ψέματα, τον είδα στη φάση του γκολ), δεν είδα Γκατσίνοβιτς, δεν είδα τον Γιόνσον. Φανταστείτε, πως όλοι αυτοί κινήθηκαν σε ρηχά νερά και παρόλα αυτά η ΑΕΚ είχε το παιχνίδι στα χέρια της και θα μπορούσε να το πάρει.
Ο εκπληκτικός Πινέδα και η ζημιά
Οι λόγοι συγκεκριμένοι. Παρά την όποια φούρια είχε ο ΠΑΟΚ, φάνηκε πως δεν μπορούσε να διασπάσει την άμυνα της ΑΕΚ. Με εξαίρεση εκείνη την υπέροχη κίνηση που έκανε ο Ντεσπόντοφ, στέλνοντας την μπάλα ανάμεσα σε τρεις παίκτες που τον έκλειναν στο δοκάρι (και πόσο έξυπνη κίνηση από τον Στάνκοβιτς να κάνει αυτό το μικρό σπάσιμο της μέσης για να μην έχει επαφή με την μπάλα), δεν υπήρξε τίποτε άλλο παρά αλλεπάλληλα γεμίσματα στην περιοχή. Θα πει κάποιος, πως μπαίνουν πολλά γκολ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο από στατικές μπάλες. Αλλά θα πω, ότι όσο περνά ο χρόνος και με τους παίκτες που έχει η ΑΕΚ, πρέπει να «τρώνε» την μπάλα.
Αυτός ήταν ο ένας λόγος. Ο έτερος, βασικότερος κατά την κρίση μου, ήταν αυτή η παικτάρα που έχει προσγειωθεί στα ελληνικά γήπεδα και λέγεται Πινέδα. Ο άνθρωπος έπαιζε μόνος του όλο το κέντρο του ΠΑΟΚ. Εκοβε και έραβε στη μεσαία γραμμή, έκανε σπουδαία πράγματα και έδειχνε πως όταν είναι καλά ο Πινέδα, η ΑΕΚ δεν έχει καμία ομάδα που να την απασχολεί ουσιαστικά στην Ελλάδα. Πινέδα και Λιβάι, την ΑΕΚ δεν την πιάνει κανείς.
Γι’ αυτό και να πω την αλήθεια με χάλασε η απόφαση του Αλμέιδα να τον μεταθέσει στη δεξιά πλευρά στο φινάλε. Ακόμα και εάν ήθελε να προφυλάξει τον Ρότα, ας έμπαινε ο Σιντιμπέ. Ο Πινέδα που κρατά όλο το κέντρο μόνος του και έχει βρει έναν άξιο συμπαραστάτη με την είσοδο του Μάνταλου, δεν μπορεί να βγαίνει από τον άξονα. Αφήστε που ήταν και ζημιά αυτή η αλλαγή του Ζίνι, που δεν μπήκε ποτέ στο ματς και κάλυψε όλους τους παίκτες του ΠΑΟΚ στο γκολ.
Θέμα χρόνου να πατήσει κορυφή η ΑΕΚ
Όπως και να έχει όμως, έτσι συμβαίνει με τις επιλογές ενός προπονητή. Κάποιες θα βγουν, κάποιες όχι. Η ΑΕΚ πήγε πάλι στην Τούμπα με μισή ντουζίνα απουσίες, αλλά φάνηκε πως και πάλι θα μπορούσε εύκολα να νικήσει. Στο τέλος δεν μετρά τόσο πως έμεινε αήττητη σε ακόμα ένα μεγάλο ματς, αλλά κυρίως πως έχασε δύο πόντους από έναν αντίπαλο που η ΑΕΚ είναι καταφανώς ανώτερη. Αλλά ο Κεντζιόρα μπορεί να έσωσε τον ΠΑΟΚ, αλλά μη φανταστείτε πως αλλάζει κάτι δραματικά.
Η ΑΕΚ είναι θέμα χρόνου να πατήσει στην κορυφή. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, γιατί απλά πρόκειται για την ομάδα που είναι καλύτερη από κάθε άλλον στην Ελλάδα. Και τώρα που θα αρχίσει να φαίνεται η πίεση σε όλους, εκείνη που είναι δοκιμασμένη και από πέρυσι θα φτάσει στην κορυφή. Απλά ο Κεντζιόρα το ανέβαλε προσωρινά. Ας είναι. Στο τέλος, η κατάληξη θα είναι η ίδια και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι θέμα χρόνου.
