Το καλό του μπάσκετ, ποτέ δεν ήταν η… πρεμούρα του Ολυμπιακού. Ας παρουσιαζόταν έτσι όταν άρχισαν τα «μέχρι τέλους», οι αποχωρήσεις από αγώνες, ο διαρκής πόλεμος στην προηγούμενη διοίκηση της ΕΟΚ, φτάνοντας μέχρι να ανακοινώσουν οι παίκτες του πως δε θα κατέβουν στα ματς της Εθνικής ομάδας.
Η λειτουργία της… μηχανής είχε ξεκινήσει. Όχι μόνο απ’ την πλευρά του Ολυμπιακού, αλλά όλων των εμπλεκόμενων. Μέχρι και της Πολιτείας και συγκεκριμένα τις κινήσεις Αυγενάκη, ο οποίος τότε ήταν υφυπουργός αθλητισμού.
Οι δηλώσεις της… νέας τάξης πραγμάτων, ήταν φανταχτερές. Οι υποσχέσεις δεκάδες. Κορυφαία όλων, πως ποτέ δε θα… κλάψει κανένα παιδί για τη διαιτησία. Ατάκα που σιγά-σιγά περνά στην ιστορία με ανάλογες του ποδοσφαίρου, τις εποχές του σκοταδισμού και της βασιλείας του Ολυμπιακού σε κάθε παρασκηνιακό τομέα.
Φτάσαμε λοιπόν να θεωρείται… ασέβεια όταν δίνονται 40 βολές υπέρ του Ολυμπιακού. Όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, είναι η επίδειξη δύναμης του διημέρου. Πρώτα στον πρώτο τελικό των γυναικών και μετά στον αγώνα του Top 6 των ανδρών.
Ο τρόπος που σφύριξαν οι διαιτητές, η ευκαιρία… ώθησης στις ομάδες του Ολυμπιακού εκεί που τα πάντα έμοιαζαν να χάνονται. Μια χείρα βοηθείας με σφυρίχτρα. Στις γυναίκες όταν οι «πράσινες» πέρασαν με 4 πόντους στην τελική ευθεία, ήρθαν 10 βολές για τον ΟΣΦΠ. Στους άνδρες όταν η διαφορά έφτασε στους 17 οι βολές του πρώτου ημιχρόνου ήταν 1-12 για να… μαζευτεί η διαφορά στους 5 και να έχουμε ξανά ματς.
Πρέπει να είναι κάποιος εμπαθής για να μην επισημάνει το αυτονόητο: Υπήρξε αλλοίωση αγώνων και στις δύο αναμετρήσεις. Κοινός παρονομαστής ο το έμβλημα και τα χρώματα του ευνοημένους, αλλά και του αδικημένου. Αν έγινε από ανικανότητα των διαιτητών, τότε θα έπρεπε να τιμωρηθούν από την ΚΕΔ/ΕΟΚ. Κάτι που προφανώς δε θα γίνει! Αν πάλι ήταν αυτό το μοτίβο σφυριγμάτων, τότε απλά ο Παναθηναϊκός σε άνδρες και γυναίκες πρέπει να νικά και τους διαιτητές.
Το πετυχαίνει και στα δύο τμήματα μέχρι τώρα, αλλά προφανώς κάποια στιγμή θα λυγίσει. Οπότε η αλλοίωση αγώνων αυτόματα γίνεται και αλλοίωση πρωταθλήματος. Όλα αυτά σε μια εποχή… αλλαγής, νέας τάξης πραγμάτων, στην οποία δε θα κλαίνε τα παιδιά.
Τελικά όχι απλά θα κλαίνε τα παιδιά, αλλά και οι ενήλικες. Εκείνοι που θέλουν να προοδεύει το μπάσκετ και όχι να ζήσουμε το 2024 την ατάκα του Σπάθα σε δεύτερο άθλημα. «Ο Ολυμπιακός να κερδάει», απλά αυτή τη φορά θα το λέει ίσως ο Τσιμπούρης, ίσως ο Τηγάνης, ίσως ο Πιτσίλκας, πολλοί οι υποψήφιοι.
