MENU

Οχι, βρε... δεν είναι σεξουαλικό το θέμα. Ποιος βλάκας είε οτι το φλερτ έχει αποκλειστικη σχέση με το σεξ;

Ετσι είμαι... Και βέβαια τα κάθε είδους θηλυκά χαίρονται ιδιαιτέρως. Κάποιες απ’ αυτές τσιμπάνε κι όλας. Ανα 5ετία (το’χω μελετήσει στατιστικώς) ερωτεύομαι και εγώ μία.

Μιλάμε για την απόλυτη ευτυχία. Συνήθως περνάμε υπέροχα.

Μετα από κανένα 2χρονο αρχίζουν τα όργανα:

-Γιατί τις φλερτάριζες όλες σήμερα το βράδι;

-Οχι σήμερα το βράδι... από τότε που σηκώθηκα από το μπουσουλητό.

-Να το κόψεις.

-Βεβαίως! Μόλις ξαναγυρίσω στο μπουσουλητό.

Οι φίλοι μου λένε ότι είμαι καλός “story teller”. Mερικοί μάλιστα (όχι υποχρεωτικά φίλοι μου) με έχουν πληρώσει (καλά να’ναι οι άνθρωποι) για να γράφω ή να λέω ιστορίες.

Το 120% των γυναικών που υπήρξαμε μαζί, με διάλεξαν (δηλαδή τίς άφησα να πιστεύουν ότι με διάλεξαν) γιατί τους έλεγα ιστορίες διαφορετικές από τους άλλους.

Το ίδιο ποσοστό των ίδιων γυναικών συνέχισαν να αγαπάνε να τους λέω ιστορίες, αλλά με μια μικρή διαφορα: Μόνο σ’ αυτές.

Ποτέ στη ζωή μου δεν υποσχέθηκα σε καμμία ηλιοθεραπεία, βουτιές από το πιο ψηλό βατήρα της πισίνας, κρόουλ μέχρι το απέναντι νησάκι... Ποτέ όμως... πιο αδιάφορο τύπο από μένα στην θάλασσα δεν μπορεί να έχετε συναντήσει...

Και όμως... δεν αργεί η στιγμή που πρέπει να απολογούμαι επειδή δεν πάω ράφτινγκ στον Στρυμώνα… η ιστιοπλοϊα ανοικτής θαλάσσης.

Ποτέ! Ούτε μία φορά... δεν είπα σε γυναίκα μου: Τί θα μαγειρέψεις σήμερα … ή γιατί έχει λεκέ το τραπεζομάντηλο; Αηδίες. Ακόμα και σε εποχές που δεν ήταν εύκολο να το αντέξω οικονομικά, έκανα τα αδύνατα δυνατά για να έρχεται μια φορά την εβδομάδα μια γυναίκα να καθαρίζει. Με τα λεφτά που έχω ξοδέψει σε εστιατόρια θα μπορούσα να έχω προσλάβει τον Μαμαλάκη να μας μαγειρεύει σπίτι.

Ε, θα το πιστέψετε;

Πάντα έχουμε γίνει κώλος με τις εκάστοτε αγαπημένες επειδή πρέπει να απαντήσω στο «δεν θα τα κάνω όλα μόνη μου σπίτι!”. Σημειώστε ότι βοηθάω πάντα στο κουβάλημα πιάτων, ποτηριών κ.λ.π.

-Να αλλάξεις!

-Να αλλάξεις!

Αυτό μου λένε όλοι και ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τί εννοούν, άστε που όταν γεννήθηκα δεν μου καρφίτσωσαν στην σαλιάρα κάρτα αλλαγής.

Δεν ισχυρίζομαι ότι είμαι εύκολος άνθρωπος.

Μαύρο φίδι που σε έφαγε άμα δεν έχω τα κέφια μου … ή αν μου χαλάσει κάποιος το χατήρι.

Σε μερικά πράγματα είμαι εξαιρετικός παπάρας.

Πάντα υπάρχει ένα όμως…

Δεν αλλάζω γιατί δεν είχα αλλάξει όταν σε γνωρισα.

Ετσι ήμουν πάντα και αυτο σου άρεσε.

-Αχ, τί ωραία που τα λες…

-Μ’αρέσει που προσέχεις τις γυναίκες.

-Μ’αρέσει που δεν σκέφτεσαι πολύ πριν αποφασίσεις και κάνεις τα πράγματα αυθόρμητα.

-Μ’ αρέσει που έχεις ανατρεπτική σκέψη και το σπίτι σου είναι δημιουργικά πολύ ακατάστατο.

-Μ’ αρέσει που είσαι αισιόδοξος ακόμα και εκεί που τα’χει παίξει η ελπίδα.

-Μ’ αρέσει που γράφεις την καθημερινότητα στα παλιά σου τα παπούτσια.

Α, γιατί έρχεσαι όμως μετά από λίγο καιρό και ξαφνικά ενώ τρώμε σουβλάκια μου λες (στην αρχή) εξομολογητικά:

-Μωρέ, αυτη η υπεραισιοδοξία σου και ο παρορμητισμός σου μου προκαλεί... ανασφάλεια.

Τις γνωρίζεις στα μαύρα τους.... μέσα στην απαισιοδοξία και την ζωή που δεν κυλάει... ο γυναικείος πανικός στο φόρτε του…. τους κάνεις το πρόβλημα απλό... τους ανοίγεις ένα παράθυρο…. τους δίνεις και παίρνεις χαρά και τους μαθαίνεις ότι τίποτα στην ζωή (πλην της αρώστιας) δεν είναι δα και τόσο φοβερό... Τους λες να μην γίνονται γρανάζια στη δουλειά τους... τις βοηθάς να μην αφήνουν τα προβλήματα να μοιάζουν μεγαλύτερα από όσο πραγματικα είναι... και ότι αύριο είναι μια άλλη μέρα.

Και όμως...

Να’το πάλι το όμως….

Δεν γίνεται να ζήσει χωρίς την ανασφάλεια της ανασφάλειας.

Λες και τις τραβάει σαν μαγνήτης.

Της δείχνεις τα άστρα και εκείνη ανησυχεί πότε θα διαλύσει την γη ενα άστρο που θα πέσει.

Εχω (όχι πάντα) κερδίσει σε αναλογα αλώνια μουράτους, εξουσιαστές, τσόγλανους, μάγκες, κωλοπετσωμένες, τσουλάρες, απατεωνες, εξυπνους, χαζές και χαζούς, αταλαντους-πετυχημένους (αυτοί ήταν οι πιο δύσκολοι)… έχω χάσει όμως όλες τις μάχες με την ανασφάλες.

Θα με λάτρευαν αν δεν άδειαζα κάθε βράδυ δυο κουβάδες περίσιας αισιοδοξίας στο μπάνιο.... θα με είχαν Θεό αν τάιζα τις ανασφάλειες τους.... δηλαδή αν γινόμουν κι εγώ ανασφαλής και έβλεπα μαύρο το αύριο.

Γυναικεία ανασφάλεια μπρρρρρρ!!!