Τίποτα δεν έρχεται μόνο του στον αθλητισμό και τίποτα δεν είναι τυχαίο. Δεν ήταν κρυφό ή άγνωστο πως η Ναντ ήταν το φαβορί στο ζευγάρι αυτό. Παρόλα αυτά όλα κρίνονται στον αγωνιστικό χώρο και στην πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων ο Παναθηναϊκός έδειξε πως μπορεί να κοντράρει την πρωτοπόρο του γαλλικού πρωταθλήματος.
Ο Γιάννης Καλμαζίδης είχε δηλώσει λίγα εικοσιτετράωρα πριν πως η ομάδα του δε φοβάται και θα παλέψει σε αυτό το παιχνίδι. Αυτό όχι μόνο συνέβη αλλά οι πράσινες υπερέβαλαν εαυτόν αφού μετά το χαμένο πρώτο σετ έδειξαν ότι οι δυνατότητές τους είναι πραγματικά υψηλές. Η υποδοχή του Παναθηναϊκού του έδωσε μεγάλη ενέργεια και δεν είναι τυχαίο ότι τα στατιστικά των δύο ακραίων αλλά και της λίμπερο είναι πολύ υψηλά. Η Γκρόθες και η Ρόγκα, όσον αφορά τα αμυντικά καθήκοντα, έχουν κάνει γενικά καλή πορεία μέχρι τώρα. Αυτή που αρχίζει να ξεχωρίζει και να γίνεται καταλύτης είναι η Ανάε. Η Αμερικανίδα βελτιώνεται με γρήγορο ρυθμό στα τελευταία παιχνίδια και όχι μόνο έχει βρει σταθερότητα στην υποδοχή αλλά γίνεται όλο και πιο αποτελεσματική στην επίθεση.
Συγκρίνοντας τις δύο ακραίες, η Γκρόθες είναι ιδανική στο να βγάζει δύσκολες άμυνες και υποδοχές ωστόσο φέτος δεν έχει την ίδια φρεσκάδα στο επιθετικό παιχνίδι. Η Ανάε, από την άλλη, παιχνίδι με παιχνίδι παίρνει όλο και περισσότερες επιθέσεις αφού η αποτελεσματικότητά της μεγαλώνει και μαζί και η αυτοπεποίθηση. Το 15/21 στην επίθεση μαζί με το 68% στην υποδοχή είναι κάτι που δίνει την άνεση στον Καλμαζίδη να διαθέτει μια ακραία ικανή που επιπλέον σερβίρει και πολύ καλά. Μπορεί τα νούμερα να παραπλανούν συχνά αλλά στην περίπτωση αυτή παρουσιάζουν ξεκάθαρα το πόσο πιο άνετα νιώθει η Αμερικάνα και πόσο πιο κομβική μπορεί να είναι η συνεισφορά της.
Η Παπαφωτίου, με τη σειρά της, είναι η ιδανική πασαδόρος για τέτοια παιχνίδια αφού γνωρίζει καλά τα δεδομένα, έχει περάσει αρκετά χρόνια της καριέρας της στη Γαλλία και κυρίως όπως αποδείχθηκε ξέρει να διαβάζει σωστά ένα ματς σαν αυτό. Δεν επέμεινε το ίδιο στις κεντρικές όσο σε άλλα παιχνίδια ενώ ταυτόχρονα αξιοποίησε την καλή μέρα της Ανάε αλλά και της Ανθούλη που όσο το παιχνίδι προχωρούσε τόσο πιο καλά πατούσε στον αγωνιστικό χώρο. Η Ανθούλη, πέρα από τις επιθέσεις, ήταν πολύ αποτελεσματική πάνω στο φιλέ αφού χάλασε πολλές φάσεις της Ναντ και έδωσε και 4 πόντους στο τριφύλλι από μπλοκ.
Για να κερδίσεις μια ομάδα όπως η Ναντ είναι απαραίτητο να βγεις στον αγωνιστικό χώρο χωρίς φόβο και με πίστη. Αυτό ήταν ξεκάθαρα δουλειά του Γιάννη Καλμαζίδη. Οι ικανότητές του στο κοουτσάρισμα είναι δεδομένες ωστόσο το σημείο «κλειδί» για τις πράσινες ήταν πως ο Ελληνοσουηδός προπονητής τους έδειξε μεγάλη εμπιστοσύνη, δεν τις προκάλεσε πίεση και άγχος και έτσι κέρδισε το μέγιστο από όλες, είτε έπαιξαν πολύ είτε λίγο. Ο Καλμαζίδης προσπάθησε να εκμεταλλευτεί και τη Νικολογιάννη και τη Μερκούρη βάζοντάς τες στο παιχνίδι με συγκεκριμένες… αποστολές κάτι που μεταξύ άλλων τους έδωσε αυτοπεποίθηση ακόμα και αν αυτές οι αποστολές ήταν μικρές σε διάρκεια, είτε για κάποιο σερβίς είτε με στόχο να βγει κάποιο μπλοκ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σχεδόν σε όλα τα τάιμ άουτ ο Καλμαζίδης το βασικότερο που έκανε ήταν να ηρεμίσει τις αθλήτριές του και να τους πείσει ότι μπορούν να ανακάμψουν άμεσα.
Τίποτα δεν κρίνεται σε ένα παιχνίδι και κυρίως όταν αντίπαλος είναι ένας αντίπαλος σαν τη Ναντ. Μπορεί οι έδρες στη Γαλλία να μην είναι καυτές όπως τις έχουμε συνηθίσει στα μέρη μας αλλά δημιουργούν ατμόσφαιρα που φέρνει πίεση στον αντίπαλο. Το στοιχείο που πρέπει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός από το παιχνίδι αυτό είναι η ομοιογένεια και η πίστη στο πλάνο κάτι που δείχνει ικανό να φέρει μεγάλες νίκες. Στον πάγκο υπάρχει ένας προπονητής που μπορεί να αποτελέσει έμπνευση και παράλληλα να στήσει μια ομάδα αποτελεσματική που θα αξιοποιεί τα δυνατά της χαρτιά και θα κρύβει τις αδυναμίες. Αυτό που κερδήθηκε στο Μαρούσι είναι κάτι που δεν είχε γίνει την περασμένη σεζόν κόντρα στην Τενερίφη και που είχε κοστίσει. Είναι μια καλή ευκαιρία ώστε ο Παναθηναϊκός να κάνει ένα μεγάλο βήμα και να δείξει ότι μπορεί να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο προκαλώντας άγχος και πίεση στον αντίπαλο.
