Μέσα σε ένα απόλυτα αρρωστημένο τοπίο, με ποινικές διώξεις για σοβαρά κακουργήματα, με αγώνες που κρίνονται στα δικαστήρια και όχι στο χορτάρι λόγω συμπεριφορών οπαδών ή παραγόντων, με διακοπές στα πρωταθλήματα και επαπειλούμενα Grexit, υπάρχει και ένα θέμα εξόχως σοβαρό για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και τις ΠΑΕ: Οι αδειοδοτήσεις ενόψει της νέας σεζόν και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα των συλλόγων που έμειναν «άστεγες» τηλεοπτικά και κυρίως του Παναθηναϊκού που εξακολουθεί να έχει ανοιχτά δεκάδες μέτωπα με ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις που θα πρέπει είτε να εξοφλήσει είτε να διακανονίσει.
Είναι γνωστό και εν πολλοίς κατανοητό ότι βασική πηγή εσόδων για μια ΠΑΕ είναι το τηλεοπτικό συμβόλαιο. Αντιληπτό είναι επίσης ότι ένας υποβιβασμός του Παναθηναϊκού θα πλήξει βάναυσα την εμπορική αξία του προϊόντος στο σύνολό του και θα απαξιώσει σε σοβαρό βαθμό το πρωτάθλημα.
Η μοναδική λύση που διαφαίνεται στον ορίζοντα, είναι η κατάργηση της ποινής του υποβιβασμού για τις ομάδες που δεν θα αδειοδοτηθούν και η αντικατάστασή της με μια άλλη, που δεν θα στέλνει τις ομάδες μια κατηγορία κάτω.
Και η ποινή απ' ότι φαίνεται θα αλλάξει, στο Δ.Σ. της λίγκας την επόμενη εβδομάδα. Οι περισσότεροι το θέλουν και επιμένουν μέχρι να το πετύχουν.
Είναι μια λύση νομότυπη, αφού δεν θα αλλάξει κάποιος κανονισμός (κάτι που απαγορεύεται) αλλά θα τροποποιηθεί απλώς μια απόφαση που έλαβε η Super League το 2015 και ενέκρινε η ΕΠΟ.
Όλο αυτό, όμως, πόσο ηθικό είναι; Πόσο ηθικό είναι να υποβιβάζεται πέρσι ο Ηρακλής επειδή ήταν η μοναδική ομάδα που δεν αδειοδοτήθηκε (και ενώ είχε σωθεί αγωνιστικά) και να ερχόμαστε τώρα και να συζητάμε στο παρά πέντε αλλαγή της ποινής;
Πώς θα απαιτεί μετά η Super League και οι ΠΑΕ να τους αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα όταν κάθε φορά αλλάζουν τις δικές τους αποφάσεις ανάλογα την περίπτωση, το συμφέρον και τις συγκυρίες;
Πότε επιτέλους οι κανόνες που υπάρχουν και αποφασίζονται, θα τηρούνται αυστηρά και δεν θα τους αλλάζουμε κάθε φορά ανάλογα με το συμφέρον της στιγμής;
Για να μην παρεξηγηθώ: Δεν είμαι απαραιτήτως υπέρ της ποινής του υποβιβασμού, πολύ περισσότερο υπέρ του υποβιβασμού του Παναθηναϊκού που θα αποτελέσει μια ζημιά ανυπολόγιστη για το πρωτάθλημα.
Δεν μπορώ όμως να είμαι και υπέρ της κωλοτούμπας, της συγκυριακής αναδίπλωσης και του άδικου!
Το 2012 είχε γίνει ακριβώς η ίδια ιστορία: Ενώ μέχρι τότε ίσχυε η ποινή του υποβιβασμού, την κατάργησαν και την μετέτρεψαν σε έναν αστείο περιορισμό στις μεταγραφές, επειδή υπήρχαν 6-7 ομάδες με σοβαρό πρόβλημα και θα τιναζόταν το πρωτάθλημα στον αέρα. Το 2015, παρά το γεγονός ότι η οικονομική κρίση καλά κρατούσε, είπαν ότι από την επόμενη χρονιά θα επαναφέρουν την ποινή του υποβιβασμού και το έπραξαν.
Προφανώς δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων θα έσπαγε, ούτε ότι ο Παναθηναϊκός θα «βάραγε κανόνι».
Όμως, το διοικείν εστί προβλέπειν. Και η διοίκηση της λίγκας και οι ΠΑΕ θα χρεωθούν άλλη μία εξευτελιστική κωλοτούμπα.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για το γενικό καλό, τότε χωρίς αμφιβολία είναι θετικό που ο Παναθηναϊκός θα μείνει στην κατηγορία και κάποιες άλλες ΠΑΕ θα ψάξουν για τηλεοπτικό συμβόλαιο χωρίς το άγχος της αδειοδότησης. Κάποια στιγμή, όμως, κάποια μέρα, θα πρέπει οι αποφάσεις και οι κανονισμοί να τηρηθούν. Αυτός είναι ο πυλώνας της χρηστής διοίκησης. Άλλωστε, για μη τήρηση κανονισμών και αποφάσεων απειλούμαστε σήμερα με Grexit. Αν δεν αλλάξει αυτό, δεν θα αλλάξει ποτέ τίποτα στο ελληνικό ποδόσφαιρο...
