Σημαντικό deal του Ολυμπιακού που αποκτά τον Πεπ Μπιέλ. Παρά το κλίμα που έχει δημιουργηθεί, η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων μόλις διάβασε το όνομα, χρειάστηκε την πολύτιμη βοήθεια του google για να καταλάβει ποιον αποκτά η ομάδα του λιμανιού. Καθόλου κακό, κανείς ποδοσφαιρόφιλος δεν είναι βάση δεδομένων για κάθε παίκτη.
Ο Ισπανός είναι σε καλή ηλικία, προέρχεται από καλές σεζόν και έχει την προοπτική για να πετύχει ως κίνηση. Κανείς δε θα παραπονεθεί σε κάθε περίπτωση, καθώς ακόμη κι αν ο Ισπανός δεν «πιάσει» στην Ελλάδα, έγινε η προσπάθεια, δόθηκαν αρκετά λεφτά. Η πρώτη κίνηση στην οποία συμβαίνει κάτι τέτοιο αυτό το καλοκαίρι και δε χρειάστηκε αγορά από τη Νότιγχαμ και εν συνεχεία δανεισμός. Κάτι που όλοι οι Ολυμπιακοί σκέφτηκαν μόλις είδαν την είδηση.
Οι αποθεωτικοί χαρακτηρισμοί, ουκ ολίγοι. Ειδικά για τα πολλά Μέσα που εκφράζουν τον Ολυμπιακό. Οπαδικά και μη, αν και πλέον ο διαχωρισμός είναι περιττός. Ειδικά η λέξη «βόμβα» χρησιμοποιείται για πλάκα. Ίσως να είναι σημεία των καιρών που όλοι γίνονται… βόμβες. Όμως καλό είναι να μετριαστεί η υπερβολή.
Χωρίς καμία διάθεση μείωσης μιας φαινομενικά πολύ καλής μεταγραφής, ο Πεπ Μπιέλ είναι ένα παιδί που ακόμη «χτίζει» την καριέρα του. Δεν έχει «βαρύνει» το βιογραφικό του. Μέλος μιας εκ των κορυφαίων ομάδων της Δανίας, απ’ το 2019 που είναι εκεί έχει πάρει έναν τίτλο. Το πρωτάθλημα της περασμένης σεζόν.
Μέχρι τότε είχε παρουσία μόνο σε μικρούς συλλόγους της πατρίδας του. Πρώτη φορά αγωνίστηκε σε «μεγάλη» κατηγορία στη Δανία. Σε ένα πρωτάθλημα που τουλάχιστον δεν είναι ανώτερο του ελληνικού. Δεν υπήρξε ποτέ το τεράστιο ταλέντο, γι’ αυτό και δεν είχε ποτέ διεθνή συμμετοχή. Έστω με την Εθνική Νέων της Ισπανίας. Δεν αναφέρουμε την Ελπίδων ή ακόμη περισσότερο της Ανδρών, όπου ο συναγωνισμός και το επίπεδο είναι σε υψηλότατο βαθμό.
Ποδοσφαιρικά μπορεί να σαρώσει. Να αποδειχθεί ένας ακόμη Φουστέρ. Άκρως επιτυχημένος θα είναι. Ως προοπτική μεταγραφής, έχει όλα τα φόντα. Όμως δεν ήταν, δεν είναι και δε θα γίνει ποτέ «βόμβα».
Μπορούν να το βλέπουν έτσι, αυτοί που με το «ζόρι» πρέπει να βαφτίσουν τη μεταγραφή ως τέτοια. Για την συσπείρωση του κόσμου και κυρίως την αναπτέρωση του πεσμένου ηθικού. Σε αυτές τις περιπτώσεις της υπερβολής πάντως, πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος δημιουργίας προσδοκιών που θα κάνουν μελλοντικά έναν καλό ποδοσφαιριστή να φαίνεται… μετριοκακός, απλά και μόνο επειδή ο κόσμος πείστηκε πως έρχεται ο νέος Νταβίντ Σίλβα.
