Πολλοί λένε για τα στατιστικά της ΑΕΚ στα ντέρμπι… Πόσο έχουν φτάσει τώρα; Κάπου θα υπάρχει ένα σχετικό άρθρο. Λογικά έντεκα συνεχόμενα ντέρμπι χωρίς νίκη και 3-12-14 ο απολογισμός από την κατάκτηση του πρωταθλήματος μέχρι σήμερα, αλλά who’s counting που θα έλεγαν και οι Εγγλέζοι. 29 ματς μόλις τρεις νίκες και αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια. Γιατί εκείνο που θα έπρεπε να συμπληρώνει το νούμερο 3-12-14 είναι το 6-2-0. Αυτός ήταν ο απολογισμός στα ντέρμπι της σεζόν 2017-18. Και το νούμερο 11-3-10. Αυτός ήταν ο απολογισμός από την επιστροφή της ΑΕΚ στη Super League ως το 2017. Η πτώση είναι ξεκάθαρη. Ο μαρασμός. Η κατάντια. Η αποσύνθεση.
Και εκεί που φαίνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να πάει χειρότερα, έρχεται το έτος 2021. Η σεζόν 2020-21. Με αργά και σταθερά βήματα, η ΑΕΚ οδηγούταν στη χθεσινή ξεφτίλα. Από τον προγραμματισμό του καλοκαιριού, από τις μεταγραφές που έγιναν ή δεν έγιναν, από την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, από την άνευ όρων παράδοση στις επιθυμίες των ποδοσφαιριστών… Όλα λάθος. Και σε αντίθεση με την τόσο γνωστή και χιλιογραμμένη φράση του Οδυσσέα Ελύτη, αυτή την αποσυντεθημένη ΑΕΚ δεν ξέρει κανείς με τι μπορείς να την ξαναφτιάξεις…
1. Η ανανέωση του Τσιγκρίνσκι!
Ήταν λάθος όταν έγινε; Όχι! Ο Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι, ένας από τους πιο ποιοτικούς αμυντικούς που έχουν φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ, σαφώς και είχε θέση στο ρόστερ της ομάδας. Τι θέση όμως; Μετά από τέσσερα χρόνια ήταν ξεκάθαρο ή θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο ότι ο Ουκρανός είναι εύθραυστος και θα βγάλει μυϊκούς τραυματισμούς. Η ΑΕΚ θα έπρεπε να δει τη διατήρησή του στο ρόστερ ως μια λύση πολυτέλειας και όχι μια επιλογή γύρω από την οποία θα μπορούσε να χτιστεί όλη η άμυνα. Κι όμως, αυτό ακριβώς συνέβη. Στα δύο ευρωπαϊκά ματς, τα προκριματικά για τους ομίλους του Europa League, o Τσιγκρίνσκι ήταν βασικός και μόνο μετά την πρόκριση της ΑΕΚ επί της Βόλφσμπουργκ έγινε η κίνηση για την απόκτηση του Ιονούτ Νεντελτσιάρου. Ο Ουκρανός έχει παίξει φέτος σε 17 ματς από τα 40 της ΑΕΚ.
2. Οι επιλογές στις μεταγραφές!
Του καλοκαιριού τα καμώματα τα βλέπει ο χειμώνας και γελάει… Γνωστή ποδοσφαιρική παροιμία, που συνοψίζει τις επιλογές που έγιναν το προηγούμενο καλοκαίρι στην ΑΕΚ. Σε μια απλή ανάγνωση οι παίκτες που αποκτήθηκαν ήταν οι εξής: Λιβάι Γκαρσία. Νταμιάν Σιμάνσκι. Νασίμ Χνιντ. Ιονούτ Νεντελτσιάρου. Πέταρ Καρακλάγιτς. Βεντάντ Ραντόνια. Εμανουέλ Ινσούα. Γιάννης Ιατρούδης. Καρίμ Ανσαριφάρντ. Γεβγκέν Σάκχοφ. Μουαμέρ Τάνκοβιτς. Μπράιτ Ενομπακάρε. Τρεις εξ αυτών (σ.σ. Σάκχοφ, Νεντελτσιάρου και Τάνκοβιτς) δεν ήταν στην προετοιμασία. Ο Νταμιάν Σιμάνσκι είχε πρόβλημα τραυματισμού και έπαιξε τον Δεκέμβριο. Ο Ενομπακάρε αποχώρησε λίγο μετά την έναρξη της σεζόν. Και από όλους τους υπόλοιπους, μόνο ο Λιβάι Γκαρσία έχει αποδειχθεί μεταγραφή που βγάζει τα λεφτά της, με τους Τάνκοβιτς και Ανσαριφάρντ να έπονται, έχοντας κατά καιρούς προσφέρει λύσεις.
3. Οι μη μεταγραφές!
Η μία όψη του νομίσματος είναι οι παίκτες που ήρθαν και οι επιλογές που έγιναν το προηγούμενο καλοκαίρι. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι οι παίκτες που δεν ήρθαν, παρά το προφανέστατο κενό που υπήρχε στην ΑΕΚ. Η κυριότερη αναφορά γίνεται για τη θέση του τερματοφύλακα. Ο Βασίλης Μπάρκας πουλήθηκε έναντι πέντε εκατομμυρίων ευρώ στην Σέλτικ, ωστόσο η Ένωση επέλεξε να πορευτεί χωρίς την απόκτηση γκολκίπερ. Το διάλεξε ο προπονητής; Το διάλεξε ο τεχνικός διευθυντής; Δεν ήθελε η διοίκηση; Ήταν ένα ρίσκο που έπρεπε να παρθεί, ώστε ο προϋπολογισμός των μεταγραφών να πάει σε άλλες περιπτώσεις; Τα πεπραγμένα στην ΑΕΚ είναι μερικές φορές σαν τους φακέλους της CIA και ούτε μετά από τριάντα χρόνια δε θα μάθουμε ποια ακριβώς είναι η αλήθεια. Η ουσία είναι ότι ο Παναγιώτης Τσιντώτας και ο Γιώργος Αθανασιάδης δεν κατάφεραν να πείσουν ότι άξιζαν να είναι βασικοί. Το χαρακτηριστικό στατιστικό των 14 επεμβάσεων σε 20 ματς πέρυσι του Βασίλη Μπάρκα έναντι των οκτώ αθροιστικά σε 26 ματς των Τσιντώτα και Αθανασιάδη μαρτυρούν του λόγου το αληθές.
4. Η απομάκρυνση του Καρέρα!
Τα δεδομένα είναι απλά. Ο Μάσιμο Καρέρα έπρεπε να έχει στηριχθεί περισσότερο και να μην προχωρήσει η ΑΕΚ σε μια ακόμα αλλαγή προπονητή. Από το 2015 μέχρι και σήμερα, η Ένωση μόλις μια φορά έχει ολοκληρώσει τη σεζόν με τον προπονητή που την άρχισε, κι αυτή ήταν το 2018 όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα με τον Μανόλο Χιμένεθ. Ο Ιταλός τεχνικός έμοιαζε να έχει χάσει τα αποδυτήρια και να μην υπάρχει ψυχική επαφή με τους ποδοσφαιριστές, ωστόσο αυτό ήταν περισσότερο αποτέλεσμα των χειρισμών της διοίκησης στα περιστατικά απειθαρχίας που εμφανίζονταν και στη δημόσια κριτική των παικτών στον προπονητή. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης εμφανίστηκε στο προπονητικό κέντρο για να τρίξει τα δόντια και να πει «αυτός είναι ο προπονητής σας», μόνο και μόνο για να αποδειχθεί ότι αφού οι παίκτες δεν τον ήθελαν, δεν είχε μέλλον στην ομάδα.
5. Η επιστροφή Χιμένεθ!
Το ρεπορτάζ ήταν ξεκάθαρο: Οι παίκτες ήθελαν τον Μανόλο Χιμένεθ και από τη στιγμή που τον ήθελαν, δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να έρθει στην ΑΕΚ. Για τέταρτη φορά συνολικά, τρίτη στην εποχή του Δημήτρη Μελισσανίδη και δεύτερη σε ένα χρονικό σημείο που για τον ίδιο ήταν περισσότερο αποστολή αυτοκτονίας, παρά ουσιαστική προσπάθεια να διορθώσει κάτι στην ΑΕΚ. Τα αποτελέσματα ήταν εμφανή. Οι παίκτες, που νιώθουν ότι μπορούν να κάνουν κουμάντο, συνέχισαν να είναι χαλαροί, ο Ισπανός ήρθε με νοοτροπία πλήρους εναρμονισμού με τις επιθυμίες της διοίκησης και μέχρι τώρα τα αποτελέσματά του είναι πολύ χειρότερα του προκατόχου του. Ο Χιμένεθ παρουσιάζει μια κάκιστη εικόνα, «αδειάζει» ονομαστικά ποδοσφαιριστές, δεν εμπνέει εκείνους που δεν τον ήξεραν από πριν και έχει αποτύχει σε όλους τους τομείς για τους οποίους προσλήφθηκε.
6. Η μη ενίσχυση τον Ιανουάριο!
Η ΑΕΚ κινήθηκε λες και είχε τον κόσμο στα πόδια της. Δεν γίνεται καν λόγος για σύγκριση με τον ανταγωνισμό της. Ο Άρης, ο ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός μπήκαν στη διαδικασία να καλύψουν κενά, να προσθέσουν ποιότητα, να βελτιωθούν σε θέσεις που «πονούσαν», ενώ μέχρι και ο Ολυμπιακός που όντως είχε τον κόσμο στο πόδια του, ενισχύθηκε πολύ πιο ουσιαστικά. Τι έκανε η ΑΕΚ; Προσέλαβε τεχνικό διευθυντή τον πρωτάρη Παναγιώτη Κονέ, ξεκατινιάστηκε χωρίς ουσιαστικό λόγο με τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, ασχολήθηκε για 4324358912η φορά με τον Όγκνιεν Βράνιες, και τραβιόταν σχεδόν μια εβδομάδα με την περίπτωση του Όλεγκ Νταντσένκο, τον οποίο εντέλει ανακοίνωσε στις 31 Ιανουαρίου!
7. Η διαχείριση του Μάρκο Λιβάγια!
Αν γίνει ένα γκάλοπ, πιθανόν και ούτε ένας οπαδός της ΑΕΚ να μην πιστεύει ότι θα ήταν κάτι διαφορετικό αν η Ένωση είχε ακόμα τον Μάρκο Λιβάγια στις τάξεις της. Πιθανόν να μην έχουν άδικο. Ο Κροάτης επιθετικός ούτε καλή σεζόν έκανε, ούτε υγεία πρόσφερε στα αποδυτήρια, αλλά η ελαφρότητα με την οποία η Ένωση τον έβαλε στο περιθώριο και εν συνεχεία τον άφησε να φύγει, είναι ενδεικτική της απάθειας με την οποία περιβάλλεται το ποδοσφαιρικό τμήμα. Η ιστορία είναι γνωστή με τις δύο πλευρές να μην συμφωνούν στην ανανέωση του συμβολαίου τους και τη διοίκηση της ΑΕΚ να τον ενημερώνει ότι στο εξής δε θα υπολογίζεται.
Ο Λιβάγια έπαιξε για τελευταία φορά στην Τούμπα (σ.σ. ματς στο οποίο ήταν εξαιρετικός), ο Μανόλο Χιμένεθ υπακούοντας στις επιταγές της ΠΑΕ τον άφησε εκτός για τα επόμενα ματς, μέχρι που ο Κροάτης ζήτησε να φύγει και η ΑΕΚ – προφανώς για να γλιτώσει τα λεφτά του συμβολαίου του – του έκανε την εξυπηρέτηση. Να υπενθυμίσουμε, όσο μικρή ή μεγάλη σημασία έχει, ότι ο Νέλσον Ολιβέιρα δε δεσμεύεται με συμβόλαιο μετά το καλοκαίρι και δεν έχει αποδεχτεί την πρόταση της ΑΕΚ για ανανέωση.
8. Ο ωχαδερφισμός και τα «δεν πειράζει»
Μια απλή ανάγνωση της επικαιρότητας της ΑΕΚ την επομένη του 1-5 αποτυπώνει την πραγματικότητα όλων των προηγούμενων μηνών. Η Ένωση ηττήθηκε 5-1 στην έδρα της από τον Ολυμπιακό. Αμαχητί. Με μια εικόνα που μαρτυρούσε ότι το σκορ μπορούσε να φτάσει όπου ήθελαν οι ερυθρόλευκοι να φτάσει. Με οίκτο από τον Πέδρο Μαρτίνς, ακόμα και από τον ίδιο τον οργανισμό του Ολυμπιακού συνολικά. Και σήμερα είναι ακόμα μια Δευτέρα. Μια Δευτέρα όπως ήταν μετά την ήττα από τα Γιάννινα ή, την ήττα στο Καραϊσκάκη, ή την ήττα στην Τούμπα από τον κάκιστο ΠΑΟΚ, ή την ισοπαλία με τον Αστέρα Τρίπολης ή την εντός έδρας ήττα από τον Άρη ή τις συνεχόμενες ήττες στον Βόλο ή συμπληρώστε εσείς το αποτέλεσμα που προτιμάτε. Ένας ωχαδερφισμός που ήταν ξεκάθαρος όταν τον περασμένο Δεκέμβριο και παρά την αλλαγή τεχνικής ηγεσίας και παρά τα αρνητικά αποτελέσματα, οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ πήραν έξι μέρες ρεπό, επέστρεψαν στις προπονήσεις μια εβδομάδα πριν το ντέρμπι, και πέντε εξ αυτών δεν επέστρεψαν καν στην ώρα τους!
9. Η αποψίλωση του ρόστερ!
Τρία ονόματα. Καλοί, κακοί, ή μέτριοι παίκτες, δεν έχει σημασία. Ο καθένας έχει τη δική του άποψη. Σίγουρα δε μιλάμε για ποδοσφαιριστές που θα έκαναν τη διαφορά ή θα άλλαζαν τη χθεσινή εικόνα της ΑΕΚ. Μιλάμε, όμως, για δύο επιπλέον λύσεις, τις οποίες η ΑΕΚ ελαφριά την καρδία αποχαιρέτησε τον Ιανουάριο, χωρίς φυσικά να αντικατασταθούν. Ο Παουλίνιο, ο οποίος δεν επέστρεψε ποτέ τον Δεκέμβριο. Ο Εμάνουελ Ινσούα που «τελείωσε» μετά το ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα και αποχώρησε τυπικά ένα μήνα μετά και ο Σταύρος Βασιλαντωνόπουλος, ο οποίος εξαφανίστηκε έπειτα από την έλευση του Μανόλο Χιμένεθ, παρότι δεν ήταν και τόσο αρνητικός στο πρώτο μισό της σεζόν που πήρε κάποια παιχνίδια. Σε μια ΑΕΚ που έχει πληγεί τόσο από τραυματισμούς, είναι απορίας άξια η ευκολία που αφήνει ποδοσφαιριστές να φεύγουν, αντί να φροντίζει να έχει όσο το δυνατόν περισσότερες επιλογές μπορεί.
10. Οι τραυματισμοί!
Είναι μια αλήθεια, αλλά δεν είναι η αλήθεια που θα χρησιμοποιήσουμε εδώ. Η ΑΕΚ έχει χάσει πολλούς ποδοσφαιριστές και κυρίως έχει χάσει κομβικούς ποδοσφαιριστές, όπως οι Σιμόες και Γαλανόπουλος. Ηττήθηκε χθες 5-1 από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ και αυτό μας αναγκάζει να γυρίσουμε πέντε μήνες πίσω για να αποδείξουμε ότι οι τραυματισμοί μπορούν να είναι περισσότερο δικαιολογία, παρά αιτιολογία. Όταν η Ένωση υποδέχτηκε τους ερυθρόλευκους στο ματς πρωταθλήματος στις 16 Δεκεμβρίου, η αίσθηση ήταν παρόμοια. Η ΑΕΚ ήταν σε κάκιστη κατάσταση, αμυντικά έμοιαζε να είναι σε αποσύνθεση και τα προβλήματα τραυματισμών καθιστούσαν τους ερυθρόλευκους απόλυτο φαβορί όχι απλώς για νίκη, αλλά για ένα επιβλητικό πέρασμα από το ΟΑΚΑ. Το αποτέλεσμα ήταν 1-1, με την ΑΕΚ να ισοφαρίζει λίγο πριν το φινάλε με τον Σιμόες και να χάνει ευκαιρία για να κερδίσει το ματς.
