Την 1η Απριλίου του 2004 έφυγε από τη ζωή τόσο άδοξα ένας άνθρωπος αληθινός, πράος και πάνω απ΄ όλα μαχητής. Ο λόγος φυσικά για τον αείμνηστο Γιάννη Κυράστα.
Το SDNA μίλησε με τους Κριστόφ Βαζέχα, Νίκο Λυμπερόπουλο και Γιαν Μικάελσεν, οι οποίοι τον είχαν προπονητή στον Παναθηναϊκό.
Η πειθαρχία, ο τρόπος σκέψης του αλλά και ανθρώπινη πλευρά του, που ήταν ξεχωριστή.
Όλα στις συνεντεύξεις που ακολουθούν:
Κριστόφ Βαζέχα: «Έπαιρνε το καλύτερο απ΄ όλους - Είχε πολλά να δώσει ακόμα»
Τι σας έχει μείνει από τον Γιάννη Κυράστα;
«Ήταν ένας άνθρωπος που το πρώτο που ήθελε να υπάρχει ήταν η πειθαρχία. Όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο αλλά και εκτός. Από το πως δηλαδή θα ήμασταν στις αποστολές και στο ξενοδοχείο μέχρι το πως θα μπαίναμε στον γήπεδο. Ήθελε να υπάρχει καλό κλίμα και το είχε καταφέρει. Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση τότε ήταν ότι έπαιρνε από τον ποδοσφαιριστή το 100%. Είχε ένα τρόπο διαφορετικό για να παίρνει το καλύτερο».
Πως ήταν σαν άνθρωπος;
«Μπορώ να σου πω ότι τον νιώθαμε κοντά μας, αλλά πάντα κρατούσε ισορροπίες.Ήταν αληθινός. Εκεί που έπρεπε να είναι σοβαρός ήταν σοβαρός. Από την άλλη αν χρειαζόταν κάποια βοήθεια κάποιος πάντα ήταν εκεί για τον εκάστοτε παίκτη. Ήταν ανοιχτός και τον νιώθαμε σαν φίλο μας. Ακόμα και προσωπικό πρόβλημα να είχε κάποιος, μπορούσε να πάει στο γραφείο του Γιάννη και να τον βοηθήσει».
Πως ήταν σαν προπονητής;
«Ήθελα να περάσει το δικό του τρόπο στην ομάδα και προσπαθούσε για το καλύτερο. Πάντα ήταν δίκαιος και μπορώ να σου πω ότι σε κάθε αγώνα στον αγωνιστικό χώρο έπαιζαν οι καλύτεροι. Αυτό ήταν καλό τόσο για εμάς, διότι βλέπαμε ότι δεν γίνονται διακρίσεις, αλλά και για την ομάδα γενικότερα».
Θεωρείτε ότι αν είχε ζήσει περισσότερο θα είχε εξελιχθεί σαν προπονητής;
«Γι΄ αυτό είμαι σίγουρος. Ήταν ένας προπονητής μπροστά από την εποχή του. Θεωρώ ότι αν δεν είχε φύγει τόσο νωρίς, θα είχε γυρίσει και στον Παναθηναϊκό και θα μπορούσε να κατακτήσει μάλιστα και έναν τίτλο, που άδικα είχαμε στερηθεί τη σεζόν 1999-00. Είχε πολλά να δώσει ακόμα ο Γιάννης, αλλά δυστυχώς έφυγε νωρίς από κοντά μας».
Λυμπερόπουλος: «Ένας αληθινός άνθρωπος, που είχε όλο το πακέτο»
Ποια ήταν η πρώτη σας εντύπωση για τον Γιάννη Κυράστα όταν τον γνωρίσατε;
«Ήταν πολύ θετική η πρώτη εντύπωση για τον αείμνηστο Γιάννη Κυράστα. Ένας άνθρωπος ευδιάθετος και το σημαντικότερο ένας άνθρωπος που έχει δίψα για να δουλέψει. Πάντα είχε καλή επαφή με τους παίκτες. Ήταν ένας προπονητής πολύ πιο μπροστά από την εποχή του».
Πως ήταν η γενικότερη συμπεριφορά του προς τους παίκτες;
«Ήταν όσο έπρεπε και μπορώ να σου πω ότι είχε όλο το πακέτο. Ήταν σημαντικό ότι κρατούσε τις ισορροπίες».
Πως ήταν η συνεργασία του με τους παίκτες;
«Ήταν πολύ αρμονική η συνεργασία μας. Τότε ήμασταν πολλοί Έλληνες στην ομάδα, οι οποίοι τότε αρχίζαμε να ωριμάζουμε ποδοσφαιρικά και η αλήθεια είναι ότι μας βοήθησε πολύ σε αυτό».
Αν μπορούσατε να τον χαρακτηρίσετε με μία λέξη ποια θα ήταν αυτή;
«Αληθινός».
Υπάρχει κάποιο περιστατικό από τότε που τον είχατε προπονητή που να σας έκανε εντύπωση;
«Θα σας πω κάτι, το οποίο έδειχνε κατά πολύ το ποιόν του και τον χαρακτήρα του. Ήταν ένα παιχνίδι προς το τέλος του πρωταθλήματος. Τότε είχαν ακουστεί και γράφονταν διάφορα, όπως ότι θα κατέβει με πολλές αλλαγές και ότι ενδεχομένως ο Παναθηναϊκός δεν θα κυνηγήσει το παιχνίδι αυτό. Εκεί είδα έναν Κυράστα να αντιμετωπίζει το ματς λες και παίζαμε Τσάμπιονς Λιγκ. Ήταν πιο σοβαρός από ποτέ και τα λόγια του πριν από τον αγώνα ήταν ξεχωριστά καθώς μας είπε: «Είμαστε Παναθηναϊκός και πρέπει να τιμάμε τη φανέλα που φοράμε». Μου έκανε εντύπωση δηλαδή το πως αντέδρασε σε όλα αυτά που γραφόντουσαν και ακουγόντουσαν. Θετική εντύπωση».
Πιστεύετε ότι θα είχε επιστρέψει στην προπονητική αν δεν είχε φύγει τόσο νωρίς;
«Πιστεύω ότι θα συνέβαινε αυτό. Είχε πολλά να δώσει ακόμα. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα είχε δουλέψει και στην Εθνική ομάδα. Είχε όλα τα εχέγγυα. Είχε όλο το πακέτο».
Μικάελσεν: «Χρωστάω πολλά στον Κυράστα - Ήταν ξεχωριστός»
Θα ήθελα να μου πεις δύο λόγια για το πως θυμάσαι τον άνθρωπο Γιάννη Κυράστα:
«Η αλήθεια είναι ότι χρωστάω πολλά στον Γιάννη Κυράστα. Πριν έρθω στον Παναθηναϊκό είχαμε παίξει ένα φιλικό με την ομάδα μου από την Δανία στην Παιανία. Ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας μαζί με την υπόλοιπη προπονητική ομάδα με είδαν και ζήτησαν να με πάρουν στον Παναθηναϊκό. Ο άνθρωπος αυτός είναι ο λόγος που έπαιξα στον Παναθηναϊκό και έζησα αυτή την υπέροχη εμπειρία. Είχα πολύ καλή σχέση μαζί του. Δεν είχα ποτέ διαφωνίες και πάντα μου συμπεριφερόταν με τον καλύτερο τρόπο. Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν τόσο καλά τα αγγλικά του και δεν μπορούσα να συζητήσω πολλές ώρες μαζί του, μπορώ να σου πω ότι ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος. Ήταν αληθινός και αυτό το έβλεπες από το βλέμμα του και από τον τρόπο που σου μιλούσε. Φυσικά, ήταν συνέχεια υπό πίεση αλλά υπήρχαν και στιγμές που χαλάρωνε. Θυμάμαι ότι πάρα πολλές φορές με ρωτούσε τι κάνει η οικογένεια μου ενώ ενδιαφερόταν και για το αν έχω κάποιο προσωπικό πρόβλημα. Αυτό το έκανε με όλους τους παίκτες».
Ποια είναι η γνώμη σου για το ποδόσφαιρο που ήθελε να παίζουν οι ομάδες του;
«Το ποδόσφαιρο που ήθελε να παίζει μου άρεσε πολύ. Ήθελε πάντα να έχουμε την κατοχή της μπάλας και να φτάνουμε ορθολογικά στην εστία των αντιπάλων. Το έχω ξαναπεί ότι το ποδόσφαιρο που έπαιζε ήταν πιο μπροστά από την εποχή του. Παίξαμε πολύ ωραίο ποδόσφαιρο με τον Κυράστα».
Θυμάσαι κάποια ιστορία από τότε;
«Θυμάμαι ότι με είχε φωνάξει με τον Ολισαντέμπε στο γραφείο του μετά από ένα ματς με τον Ολυμπιακό και πριν από ένα εκτός έδρας παιχνίδι με την Άρσεναλ. Προσπαθούσε λοιπόν να μας πει τι πρέπει να κάνουμε και επειδή τα αγγλικά του δεν ήταν καλά γινόταν ιδιαίτερα παραστατικός. Παραδείγματος χάρη, είχε μια καρέκλα μπροστά και έδειχνε το πως θα αντιμετωπίσουμε τον κάθε παίκτη. Μου έκανε εντύπωση τότε το πόσο καλά γνώριζε τα χαρακτηριστικά των παικτών του εκάστοτε αντιπάλου».
Πως αντέδρασες όταν έμαθες ότι έφυγε από τη ζωή;
«Όταν μάθαμε ότι συνέβη αυτό είχαμε σοκαριστεί όλοι στην ομάδα. Ήταν ένα πολύ άσχημο γεγονός. Ήμασταν πολύ στεναχωρημένοι , καθώς πέρα από πολύ καλός προπονητής, ήταν και ένας πολύ καλός άνθρωπος. Πάντα θα τον έχω στην καρδιά μου. Ήταν άδικο να φύγει από τη ζωή τόσο νέος».
Πιστεύεις ότι αν είχε ζήσει παραπάνω θα μπορούσε να είχε επιστρέψει στον Παναθηναϊκό;
«Είχε πολλά να δώσει ακόμα στο ποδόσφαιρο. Είχε πολλά να δώσει στον Παναθηναϊκό και είμαι σίγουρος ότι αν ζούσε και ήταν ξανά προπονητής της ομάδας μας, θα είχε καταφέρει να κατακτήσει έναν τίτλο».
