Το περασμένο καλοκαίρι στη προετοιμασία δεν είχα σίγουρα στο μυαλό μου πως ο ΠΑΟΚ θα κάνει μία συγκλονιστική πορεία στην Ευρώπη. Τελικά τα κατάφερε. Από την αμφιβολία και τα παιχνίδια χωρίς αύριο του καλοκαιριού, στην αήττητη πορεία στον όμιλο, από την κρυάδα του Ζάγκρεμπ στην επική ανατροπή της Τούμπας. Το τέλος γράφτηκε δίκαια, απέναντι σε μία εξαιρετική ομάδα. Και όταν ο αντίπαλος είναι ξεκάθαρα καλύτερος, η ήττα χωνεύεται. Απλά οφείλεις να καταγράψεις το τι είχε αυτός που δεν έχεις εσύ, μήπως και μελλοντικά τον ξεπεράσεις.
Με το που ξεκίνησε το παιχνίδι, στη πρώτη προσπάθεια πίεσης του ΠΑΟΚ, οι Βέλγοι την έσπασαν χωρίς να ιδρώσουν. Αν και πολύ νωρίς, κατάλαβα πως το βράδυ θα ήταν δύσκολο, έχοντας και την εικόνα του πρώτου αγώνα βέβαια.
Οι απουσίες της Μπριζ θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο πολύ μετά, στη διάρκεια του ροτέισον. Ίσως αν ο ΠΑΟΚ κρατούσε μέχρι το 60΄, να μπορούσε να κλέψει αποτέλεσμα. Γιατί στα ίσια δεν μπορούσε. Και εκεί ίσως είναι η μοναδική απορία που μου δημιουργείται στη διαχείριση από την πλευρά του Λουτσέσκου, έχοντας την εικόνα της Ρεάλ δύο μέρες πριν, να το παίζει Λαμία για να ανταποκριθεί στη πίεση της Σίτι. Ολόκληρη Ρεάλ το έκανε, ο ΠΑΟΚ γιατί όχι;
Παρόλα αυτά, αν το αναλύσεις λίγο, ελάχιστες ευθύνες μπορείς να μοιράσεις στον ΠΑΟΚ. Η ομάδα έφτασε στο ταβάνι της. Αυτό είναι από μόνο του ως γεγονός, επιτυχία.
Σε μία σειρά προημιτελικών πάντως, καταλαβαίνεις τις διαφορές.
Η Μπριζ είναι μία ομάδα που έχει χτίσει πάνω στην Ευρωπαϊκή της παρουσία 30 χρόνια τώρα. Είναι ομάδα Τσάμπιονς Λιγκ. Οι παίκτες της, με δεδομένο πως έχουν καλές και κακές περιόδους, έχουν μάθει να παίζουν το παιχνίδι σωστά. Οι εντάσεις της και τα τεχνικά χαρακτηριστικά, υπάρχουν σε επίπεδο που μπορεί να ανταποκριθεί σε αγώνες πολύ υψηλών απαιτήσεων.
Για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο η Μπριζ βέβαια, λειτουργεί εδώ και δεκαετίες με κάποιες βασικές αρχές. Η βασική της είναι η διάθεση να επενδύσει σε ποδοσφαιριστές εφόσον το ζητήσει το εξαιρετικά αυστηρό σκάουτινγκ που δουλεύει. Δεν θα φοβηθεί να δώσει 8-9 εκατ ευρώ για ένα πρότζεκτ, έχοντας την ασφάλεια της δουλειάς της η οποία θα της αποφέρει 20 και 30.
Επίσης, μπορεί το γήπεδο της Μπριζ να μην είναι κόσμημα, αλλά το προπονητικό της κέντρο είναι από τα κορυφαία του κόσμου. Από την πρώτη μέρα που θα μπει παίκτης εκεί, δουλεύουν καθημερινά με ξεκάθαρα ζητούμενα, ενώ το μοτίβο των ακαδημιών τους είναι λίγο διαφορετικό από το δικό μας. Εκεί δουλεύουν τον παίκτη 60% ατομικά και 40% ομαδικά.
Ο ΠΑΟΚ, αντιμετώπισε τον Ονιεντίκα με την Μίντιλαντ πριν τρία χρόνια. Το σκάουτινγκ του ΠΑΟΚ είχε εντοπίσει τον παίκτη στην ανάγνωση του αντιπάλου. Μπορούσε όμως να τον αγοράσει; Για πολλούς λόγους όχι. Κυρίως γιατί ο ΠΑΟΚ δεν έχει μάθει να αγοράζει σε αυτές τις τιμές, (9 εκατομμύρια) αν και γενικά η Ελλάδα δεν αποτελεί προορισμό για σοβαρά πρότζεκτ. Ο Ονιεντίκα, δύο παιχνίδια τα έκανε όλα σωστά. Με έφτασε σε σημείο να παρακαλάω να κάνει λάθος για να πιστέψω πως είναι άνθρωπος και όχι κομπιούτερ.
Ο Ζούντγκλαρ που πέτυχε τα δύο γκολ της Τούμπας, είναι ο αναπληρωματικός του Τιάγκο. Η Μπριζ που θα έπαιζε με … απουσίες, είχε φορ καβάντζα ένα παιδί που ως παίκτης της κανονικής Μπαρτσελόνα, είχε εννέα συμμετοχές σε μία σεζόν. Και άντε αυτό λες μπορεί να είναι συγκυρία. Το αυστηρό σκάουτινγκ που αναφέρθηκα παραπάνω, είδε την ικανότητά του να παίξει τέλεια στον χώρο και να ταιριάξει σε παιχνίδια ειδικών συνθηκών. Και το ποσό που δαπάνησε για να τον αποκτήσει, ήταν μόλις 3 εκατ ευρώ.
Ότι γράφω σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι μομφή για το τμήμα σκάουτινγκ του ΠΑΟΚ. Με τα ποσά που παλεύουν, στο περιβάλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου, κάνουν ότι μπορούν.
Το ερώτημα είναι άλλο. Μπορεί μία ελληνική ομάδα να παίξει στην αγορά με τα ποσά που παίζουν αυτοί; Μπορεί να δομήσει έναν τρόπο λειτουργείας που να της εξασφαλίσει επιστροφή επένδυσης και παράλληλα άνοδο της ποιότητας ποδοσφαίρου που παρουσιάζει;
Υπό προϋποθέσεις ναι, αλλά θέλει χρόνο και τρόπο. Γιατί η Μπριζ δεν έφτιαξε αυτό που είδαμε σε μία μέρα. Βήμα – βήμα, εκμεταλλεύτηκε κάθε συγκυρία και δόμησε τον σημερινό τρόπο λειτουργίας.
Αυτό λοιπόν που οφείλει να κάνει ο ΠΑΟΚ, είναι να μη ξεχάσει αυτή τη βραδιά. Γιατί αν την ξεχάσει, θα μας πείσει πως εθελοτυφλεί.
Κλείνοντας, θα δουλέψω λίγο τα υστερόγραφα.
ΥΓ Βλέπω πως γενικά η επικοινωνία των ΜΜΕ μετά από τη χθεσινή ήττα, παίζει γύρω από το νικητής ο λαός. Πρακτικές των 80ς που προσβάλουν τη νοημοσύνη των φιλάθλων. Ο λαός αναγνωρίζει την προσπάθεια αλλά καταλαβαίνει και το ταβάνι. Από το γήπεδο έφυγε με την αίσθηση του δίκαιου αποκλεισμού και του προβληματισμού για το πως θα ψηλώσει το ταβάνι. Και για να αισθανθεί νικητής, πρέπει να δει κέρδη από την χθεσινή μέρα.
ΥΓ Ο Ολυμπιακός εν τέλει ήταν ο τυχερός της κλήρωσης και όχι ο ΠΑΟΚ. Γιατί βρήκε απέναντί του μία νοοτροπία εντελώς διαφορετική, πιο κοντά στην βαλκανική που αισθάνεται οικεία. Συγχαρητήρια για την πρόκριση και για να επιστρέψω σε όλα όσα έγραφα παραπάνω, μπορεί σήμερα να μην είναι ομάδα Τσάμπιονς Λιγκ ο Ολυμπιακός, αλλά η συμμετοχή του σε αυτή τη διοργάνωση για 25 χρόνια, έχει διατηρήσει μία χρήσιμη αύρα σε τέτοιες βραδιές σαν τη χθεσινή. Απλά σε σχέση με την Μπριζ, δεν αντιμετώπισε ποτέ το ποδόσφαιρο τεχνοκρατικά για να παραμείνει εκεί που ήταν.
ΥΓ Οι Βέλγοι αστυνομικοί που έριχναν νερό σε γονείς με παιδιά και σπρέι πιπεριού, δεν εμφανίστηκαν χθες στη Θεσσαλονίκη. Ευτυχώς για τους Βέλγους φιλάθλους, ο περίγυρος του ΠΑΟΚ πλέον έχει ωριμάσει τόσο πολύ που δεν έχει διάθεση εκδίκησης, απέναντι σε ανθρώπους που δεν φταίνε σε τίποτα. Απλά, καταγράφω την λιγοψυχία των απάνθρωπων Ραμπόμπατσων και τίποτα παραπάνω.
ΥΓ Μέσα σε όλα, ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει και σοβαρό θέμα με ιώσεις. Από τον αγώνα με τη Λαμία και μετά, σχεδόν όλο το ρόστερ έχει περάσει γρίπη που μάλιστα σε καθηλώνει. Ο Μεϊτέ έπαιξε με μία προπόνηση, θέμα είχε και ο Μουργκ με τον Ντέλια, στο Βέλγιο είχε ο Άντρε. Και αυτό έχει ξεκινήσει από τον αγώνα πρωταθλήματος με τη Λαμία.
ΥΓ Ο Βανάκεν που ηγείται της Μπριζ, είναι παίκτης εθνικής Βελγίου. Είναι ο ορισμός της απλότητας που τόσο δύσκολα μπορεί να βρεθεί στην αγορά. Αν κάτι θα μου μείνει από αυτή τη σειρά, είναι η εικόνα αυτού του παίκτη και βέβαια η απορία για το που θα καταλήξει να παίζει ο Ονιεντίκα.
