Μετά και τα όσα καταγράφηκαν πριν, κατά την διάρκεια και μετά το τέλος της συνάντησης των Μπαλτάκου - Μπένετ, με τους εκπροσώπους των ομάδων που συμμετέχουν στα play off, δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία…
Η πολιτεία έχει αφήσει το ποδόσφαιρο στο έλεος ανθρώπων, που δεν θα διστάσουν να το διαλύσουν και μαζί με αυτό να διαλύσουν ανθρώπους, προσωπικότητες, θεσμούς και υπολήψεις, αν δεν ικανοποιηθεί το «εγώ»τους.
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις την Δευτέρα, αναρωτήθηκα… Τι μπορεί να συζήτησαν στην συνάντηση που είχαν πρόσφατα για τη βία ενόψει των play off, Θεοδωρικάκος, Αυγενάκης, Καραπαπάς;
Ποιες απόψεις αντάλλαξαν λίγες μόνο μέρες, πριν την ξεφτίλα που βίωσε το Ελληνικό ποδόσφαιρο και κατ επέκταση η Ελληνική κοινωνία την Δευτέρα;
Όσα καταγράφηκαν την Δευτέρα, εμπίπτουν κατά την προσωπική μου άποψη στο νόμο περί οπαδικής βίας. Αν δεν είναι βία οι επιθέσεις, οι ύβρεις, οι απειλές, οι τσαμπουκάδες και όσα κωμικοτραγικά καταγράφηκαν την Δευτέρα, τι είναι;
Προφανώς όμως οι νόμοι στην Ελλάδα είναι για τους φουκαράδες. Δεν ανακάλυψα άλλωστε και την Αμερική. Αν εφαρμόζονταν οι νόμοι θα είχαν ήδη επέμβει όχι, μόνο ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας αλλά και ανώτερες δικαστικές αρχές της χώρας.
Η πολιτεία θα συνεχίσει να σφυρίζει αδιάφορα για να μην σπάσει αυγά. Προφανώς όπως έγραψα και πριν από λίγες μέρες, την βολεύει η μετατροπή του ποδοσφαίρου σε ταινία… γούεστερν στο Φαρ Ουέστ.
Το θεωρητικά πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών, έχει μετατραπεί στο πιο τοξικό με τις προβλέψεις να είναι δυσοίωνες για το μέλλον του.
Εκτός από τους πρωταγωνιστές της διάλυσης του ποδοσφαίρου και την πολιτεία, ευθύνη έχει και η UEFA. Ευθύνη που θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο αν μετά την ενημέρωση για όσα διαδραματίστηκαν την Δευτέρα, δεν ασχοληθεί σοβαρά.
Με τον δια βίου αποκλεισμό από το ποδόσφαιρο του διαιτητή που αυτοπροτάθηκε για το Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ, τον εντοπισμό και τιμωρία των ηθικών αυτουργών των πράξεων του και φjυσικά την παραδειγματική τιμωρία όσων μετέτρεψαν τα γραφεία της ΕΠΟ, σε χώρο εκτόνωσης των κόμπλεξ τους.
Ίσως μια λύση προς τη σωστή κατεύθυνση, θα ήταν η επιβολή μνημονίου στη Super League με απόφαση της πολιτείας. Η ανάθεση της διοίκησης του συνεταιρισμού σε ξένο (σχεδόν αδύνατο να εμπιστευτούν κάποιον Έλληνα οι ΠΑΕ) μάνατζερ - τεχνοκράτη, με εμπειρία σε ένα από τα δυο - τρία καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης.
Με συμβόλαιο 3 ετών και εντολή να φτιάξει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο από την αρχή, στα πρότυπα της Αγγλίας ή της Γερμανίας, χωρίς κανείς να μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη δουλειά του και τους ιδιοκτήτες των ομάδων, με περιορισμένο ρόλο στην λειτουργία του οργανισμού.
Όχι, με Κλατενμπεργκ και κληρώσεις που προκαλούν γέλια και στα μικρά παιδιά.
Ζητάω μάλλον πολλά, σε μια χώρα που δεν λειτουργεί τίποτα σωστά. Γιατί να αποτελέσουν εξαίρεση ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο;
