Η πλειοψηφία της Λίγκας ενδιαφέρεται να ελέγξει τους επαγγελματίες διαιτητές και γι’ αυτό το λόγο προσέλαβε τον Κλάτενμπεργκ. Όμως είναι γνωστό ότι παντού στον κόσμο η διαιτησία ανήκει στην εθνική ομοσπονδία.
Αυτή η διελκυστίνδα ΕΠΟ – Λίγκας θα βλάψει μία υπόθεση, η οποία μπορούσε να αποτελέσει το έναυσμα για αλλαγή νοοτροπίας. Το κακό είναι ανακατεύεται με τα πίτουρα και ο Λευτέρης Αυγενάκης. Νομοθετεί χωρίς λόγο την ανεξάρτητη ΚΕΔ, ενώ γνωρίζει ότι αυτό είναι αποκλειστικό ζήτημα των υπερεθνικών ποδοσφαιρικών αρχών.
Υπάρχουν κάποιοι που δικαιολογημένα αναρωτιούνται: Αν ο Σιδηρόπουλος ή ο Παπαπέτρου γίνουν επαγγελματίες, θα τους επιτραπεί να σφυρίξουν ένα ντέρμπι όπως το κυριακάτικο ΠΑΟΚ – Παναθηναικός; Ασφαλώς και όχι! Όμως θα έχει ήδη εμπεδωθεί η αντίληψη ότι έχοντας συνάψει συμβόλαια με επτά έως δέκα διαιτητές, κάποια στιγμή είμαστε υποχρεωμένοι να τους δώσουμε τη σφυρίχτρα και στα μεγάλα ματς.
Η ευθύνη της ΕΠΟ βρίσκεται στο γεγονός ότι ουδέποτε άνοιξε τις πόρτες της στους διαιτητές. Και ας προβλέπεται ευκρινώς στην ολιστική μελέτη. Όπως μετέχουν στις συνεδριάσεις της οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές, έτσι θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί και οι εκπρόσωποι των διαιτητών.
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια πλήρης απαξίωση της ΟΔΠΕ, με ευθύνη και των μελών της. Αποκαλύφθηκε σχέδιο για νέα Ενωση Διαιτητών, η οποία να περιλαμβάνει μόνον τους εν ενεργεία. Η ΕΠΟ παρακολουθεί μάλλον αμέτοχη, ενώ το καταστατικό της (αλλά και ο αθλητικός νόμος) είναι σαφές.
Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί υποχρέωση της Ομοσπονδίας να διαφυλάξει το κύρος των διαιτητών. Αυτό θα επιτευχθεί μέσα από την απρόσκοπτη εκπροσώπησή τους στα θεσμικά όργανα ώστε να καταλαγιάσει η καχυποψία που επικρατεί.
Όταν αποχωρήσει η διεθνής επιτροπεία, το ελληνικό ποδόσφαιρο οφείλει να ξεκινήσει την αναθέσμιση από τη διαιτησία. Να την αφήσει ελεύθερη να οργανώσει τα του οίκου της μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Να υπάρξει ανεξαρτησία στην πράξη και όχι στα λόγια.
