Ένας ακόμη «εμφύλιος» (αναφέρομαι στο ΥΓ σε αυτή τη μάστιγα της εποχής) ξέσπασε από χθες στα social media, με αφορμή την περιβόητη πλέον ανάρτηση του Γιώργου Πρίντεζη για την γιορτή του Δεκαπενταύγουστου. Ο άσος του Ολυμπιακού χρησιμοποίησε το ακρωνύμιο ενός τρίπτυχου που λίγο ή πολύ, όλοι ενστερνιζόμαστε ή τουλάχιστον σεβόμαστε: Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια.
Διότι ποιος δεν θέλει να προστατεύονται τα δικαιώματα και η ακεραιότητα της Πατρίδας του; Ποιος δεν θέλει να είναι ασφαλής και να βλέπει την οικογένεια του να ανθίζει και να προοδεύει; Όσο για τη Θρησκεία; Θεωρώ πως ακόμη κι αν πιστεύεις σε άλλο Θεό ή να είσαι άθεος, οφείλεις να σέβεσαι (και να μην προσβάλλεις) την πίστη του άλλου. Είναι θέμα ηθικής!
Το δυστύχημα είναι ότι το συγκεκριμένο τρίπτυχο το καπηλεύτηκε, και το χρησιμοποίησε τοξικά, η επτάχρονη δικτατορία της «21ης Απριλίου» η οποία προσπάθησε να κρύψει πίσω από το «τριαδικό δόγμα» των Ελλήνων τις φασιστικές της αντιλήψεις. Το «ΠΘΟ» που ανάρτησε στο instagram o Γιώργος Πρίντεζης (θέλω να) πιστεύω -και τολμώ να πω με σιγουριά- πως δεν αποτυπώνει τις απόψεις και τα πιστεύω όσων το καπηλεύτηκαν, αλλά όσα εκφράζει η μέση ελληνική οικογένεια, ο μέσος Έλληνας και Ελληνίδα.
Φυσικά είναι απαραίτητο, όταν χρησιμοποιούμε τέτοια «συνθήματα» να γνωρίζουμε τη σημασία και τον συμβολισμό τους για να αποφεύγουμε θλιβερές αστοχίες. Πρωτίστως να μην επικοινωνούμε τις αρρωστημένες ιδέες όσων σφετερίστηκαν το τρίπτυχο για ιδιοτελείς σκοπούς.
Αντιστοίχως λοιπόν ο αγκυλωτός σταυρός, είναι ίσως το πιο παρεξηγημένο έμβλημα στην Ιστορία καθώς αποτελεί αρχαιοελληνικό σύμβολο, που λόγω του σχήματος του, πήρε το όνομα του Μαίανδρου. Ο Χίτλερ τον χρησιμοποίησε ως σύμβολο του Ναζισμού και από τότε συνδέθηκε και παραπέμπει στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξαν οι ναζιστές.
Ο Ηλίας Κασιδιάρης, για το tattoo που κοσμεί τον αριστερό ώμο του, ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για το αρχαιοελληνικό σύμβολο «που αναδύεται μέσα από το μνημείο της Αμφίπολης», όπως χαρακτηριστικά είχε γράψει σε κείμενο του (2014).
Η καπηλεία του συμβόλου του Μαιάνδρου από τον Χίτλερ και του τρίπτυχου Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια από τη Χούντα, λέρωσαν ιδανικά και αξίες της ανθρωπότητας. Όποιος τα ασπάζεται δεν σημαίνει πως είναι ναζιστής ή χουντικός. Όμως λόγω της σύνδεσης τους με τις συγκεκριμένες ακραίες πολιτικές πεποιθήσεις που αφαίρεσαν δικαιώματα αλλά και ζωές ανθρώπων, όποιος τα προβάλλει είτε εν γνώσει του, είτε εν αγνοία του (δυστυχώς) επικοινωνεί τις δικτατορικές απόψεις/πολιτικές. Για αυτό και μόνο, καλό θα ήταν, για να μην πω επιβάλλεται, μια διευκρίνιση του Γιώργου…
ΥΓ: Το ζήτημα που προέκυψε, εξαιτίας του σάλου που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία δύο 24ωρα στα social media μου δίνει την ευκαιρία να σημειώσω ένα πρόβλημα των Νεοελλήνων, που τολμώ να χαρακτηρίσω ως το μεγαλύτερο και σημαντικότερο για τον τόπο μας. Την πλειονότητα των Ελλήνων την έχει κυριεύσει ο φανατισμός και το μίσος. Με περισσή άνεση εκφράζεται με τα χειρότερα λόγια, με τους πιο απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τον οποιονδήποτε και δίχως να έχει εμβαθύνει στο (οποιοδήποτε) ζήτημα, θέμα, σχόλιο, γεγονός.
Ο φανατισμός που ως όρος προέρχεται από τη λατινική λέξη "fanum" =ιερόν, σημαίνει την «μετ' εγωισμού και εμπάθειας προσήλωση σε κάποιες αντιλήψεις, ανεξάρτητα απ' το αν αυτές είναι ορθές ή όχι» αναφέρουν τα λεξικά. Είναι διάχυτος ένας άκρατος φανατισμός, σε βαθμό να «σταυρώνουμε» τον Πρίντεζη χωρίς να του δώσουμε το δικαίωμα να απολογηθεί, δίχως να αναρωτηθούμε αν γνωρίζει την ιστορικότητα του τρίπτυχου που χρησιμοποίησε, ή ακόμη χειρότερα να εργαλειοποιούμε τον αριθμό των νεκρών για να επιχειρηματολογήσουμε για την αντίδραση της εκάστοτε παράταξης ως κυβέρνηση έναντι των καιρικών φαινομένων. Ορισμένα από όσα γράφτηκαν μετά τον θανατηφόρο κατακλυσμό στην Εύβοια, ήταν τουλάχιστον άθλια και ασεβή για την απώλεια ανθρώπων και τον πόνο των οικείων τους.
Σε εθνικές καταστροφές, σε εθνικά πένθη θα πρέπει να υπάρχει σύγκλιση, συναίνεση και σιωπή. Να αντιμετωπιστεί με τον πιο ψύχραιμο και ορθό τρόπο η τραγωδία και να αντιληφθούμε ότι τα φυσικά φαινόμενα συνήθως μας βρίσκουν πάντοτε εξαπίνης και μας τιμωρούν για.. προπατορικά αμαρτήματα. Με μπαζωμένα ρέματα, κτισμένους αιγιαλούς, καταπατημένα δάση, άναρχη δόμηση είμαστε καταδικασμένοι να μετράμε νεκρούς μετά από σεισμούς, φωτιές, πλημμύρες. Αντί να συγκρ’ινουμε αριθμούς και να κάνουμε αβασάνιστα μικροπολιτική με το 112, ας συνεργαστούμε για να διορθωθούν τα οικολογικά εγκλήματα και για να σχεδιάζουμε τις αντιδράσεις μας ως συντεταγμένη Πολιτεία!
