Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ετοιμάζονται για άλλη μια διπλή εβδομάδα με δύσκολες αποστολές. Βρίσκονται και οι δύο σε ρεκόρ 7-7, με καλές και κακές στιγμές. Το πρόβλημα αυτήν την στιγμή φαίνεται να είναι στην επίθεση τους καθώς βρίσκονται στην 13η και 14η θέση της επιθετικής κατάταξης ανά 100 κατοχές, με νούμερα που θέλουν βελτίωση.
Στην περίπτωση του Ολυμπιακού βέβαια υπάρχει και άλλο ένα πολύ ενδιαφέρον στατιστικό στοιχείο. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, παίζει φέτος στο πιο αργό τέμπο της Ευρωλίγκας, που φυσικά δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό, αν συνοδεύεται από ποιοτικές εκτελέσεις στα σωστά σημεία. Δυστυχώς, φέτος οι «ερυθρόλευκοι» έχουν χάσει την αποτελεσματικότητα τους και ένας λόγος για αυτό, είναι ότι πέραν του Πίτερς και του Κάναν, οι υπόλοιπη ομάδα είναι γενικά άστοχη.
Σε αυτό έχει συντελέσει και η διαφοροποίηση στο spacing, αφού πλέον υπάρχουν παίκτες που οι άμυνες θέλουν να τους δουν να σουτάρουν και τους δίνουν το σουτ προκλητικά. Στα παιχνίδια του Ολυμπιακού, ίσως έχει παρατηρήσει κάποιος, ότι πολλές φορές η μπάλα κολλάει, με αποτέλεσμα οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα να εκτελούν σουτ υπό κακές προϋποθέσεις και με το χρόνο να «αγγίζει» τα 24 δευτερόλεπτα. Αυτό φαίνεται με το γυμνό μάτι, αλλά μπορούμε να το δούμε και στα προηγμένα στατιστικά.
Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα με τις περισσότερες κατοχές στα τελευταία τέσσερα δευτερόλεπτα της επίθεσης, δηλαδή στο διάστημα από το 20ο μέχρι το 24ο δευτερόλεπτο. Όπως βλέπετε στον πίνακα, οι Πειραιώτες είναι μακράν η πρώτη ομάδα, με σχεδόν τέσσερις κατοχές περισσότερες από την δεύτερη Αρμάνι. Από αυτές πετυχαίνει 17.4 πόντους, τους περισσότερους από κάθε άλλη ομάδα, όμως το σημαντικό στοιχείο και εδώ είναι η αποτελεσματικότητα.
Σε αυτές τις σχεδόν 22 κατοχές ανά αγώνα, σκοράρει μόλις 0.792 πόντους ανά κατοχή, που είναι το πέμπτο χειρότερο νούμερο, στις 18 ομάδες της διοργάνωσης. Είναι αρκετές οι φορές που βλέπουμε τους παίκτες του Ολυμπιακού να γυρνάνε την μπάλα με ταχύτητα και αυτή να πηγαίνει σε παίκτες που θέλει η άμυνα, αυτοί βγάζουν έναν δισταγμό με αποτέλεσμα να τελειώνει ο χρόνος και να αναγκάζονται να σουτάρουν πάνω σε άμυνα και με λίγες πιθανότητες επιτυχίας. Ο Λαρεντζάκης είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, αφού συνήθως είναι αυτός που έχει την μπάλα και παίρνει σουτ-προσευχές.
Το ίδιο ισχύει πάνω κάτω και για τον Παναθηναϊκό, απλά σε αρκετά μικρότερο όγκο, αφού έχει 16.1 κατοχές στα τελευταία τέσσερα δεύτερα, με την ίδια κακή αποτελεσματικότητα (0.796 πόντους ανά κατοχή) και αυτός. Είναι κάτι που επίσης φαίνεται με γυμνό μάτι, καθώς αν δεν πετύχει η πρώτη δράση που συνήθως είναι το πικ εν ρολ, τότε δυσκολεύεται στην κυκλοφορία της μπάλας, κάτι που φέρνει δύσκολα σουτ στην λήξη του χρόνου.
Αν κοιτάξουμε παραπάνω την λίστα, βλέπουμε ότι η Παρτιζάν είναι η ομάδα με την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, αφού σκοράρει με το εκπληκτικό 0.966 ανά κατοχή, έχοντας παίκτες όπως ο Πάντερ, που μπορεί να σκοράρει κάτω υπό οποιεσδήποτε συνθήκες άμυνας και χρόνου. Τελευταίες στον αριθμό των κατοχών σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού είναι η Μπασκόνια, η Άλμπα, η Μακάμπι και η Μπαρτσελόνα, ομάδες δηλαδή που παίζουν σε πολύ υψηλό τέμπο και κύριος στόχος τους είναι να επιτεθούν στα πρώτα οκτώ δευτερόλεπτα.
Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, εφόσον είναι φιλοσοφία της ομάδας να παίζει τόσο αργά, θα πρέπει να έχει τους κατάλληλους παίκτες στο παρκέ, ειδικά μετά τις ενισχύσεις των μεταγραφών, ώστε είτε να βρίσκει καλύτερα σουτ, είτε να εκτελεί πιο νωρίς. Ίσως τώρα που ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα έχει πιο γεμάτο ρόστερ και θα μπορεί να κάνει καλύτερο ροτέισον, να πατήσει λίγο το γκάζι για να ανεβάσει τον ρυθμό της ομάδας του.
Ο Παναθηναϊκός είναι δεδομένο ότι θα πρέπει να παίξει πιο γρήγορα συνολικά σαν ομάδα, να τρέξει περισσότερο και να επιδιώξει να εκτελέσει στα πρώτα 16 δεύτερα, εφόσον ακόμα δεν έχει βρει τις συνεργασίες που θα τον κάνουν αποτελεσματικό στην λήξη του χρονομέτρου. Έχει την ποιότητα και τους παίκτες για να το κάνει, κάτι που θα τον βοηθήσει να παίρνει πιο εύκολα πόντους.
*Ευχαριστίες στον Κ.Π για την βοήθεια του στα advanced stats.
