Το πρώτο… match ball των τελικών πήγε στον Ολυμπιακό που πλέον απέχει μία νίκη από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Για να φτάσουμε μέχρι το 3-2 ωστόσο είδαμε ένα παιχνίδι που διήρκησε σχεδόν τρεις ώρες.
Ως γνωστόν το βόλεϊ είναι άθλημα που κρίνεται στα τρία σετ και αυτό είναι που πλήρωσε ο ΠΑΟΚ. Ο δικέφαλος του βορρά έδειξε να μπαίνει στο παιχνίδι αποφασισμένος για μπρέικ και αυτό φάνηκε από το πρώτο κιόλας σετ που δεν έλεγε να τελειώσει. Οι ασπρόμαυροι αξιοποίησαν το ότι είχαν καλή υποδοχή και παράλληλα ο Ολυμπιακός δεν είχε πιάσει καλή απόδοση επιθετικά. Το σερβίς των γηπεδούχων δε θύμιζε τις καλές μέρες όταν ήταν ικανό να χαρίσει νίκες και έτσι οι παίκτες του ΠΑΟΚ άρχισαν να νιώθουν πιο άνετα. Όσο το παιχνίδι κινούνταν σε τέτοιο ρυθμό ο ΠΑΟΚ μπορεί να μην έκανε εντυπωσιακά πράγματα στην επίθεση αλλά αυτό δεν έδειχνε να τον πληγώνει. Είναι ενδεικτικό πως στο πρώτο σετ οι κεντρικοί του ΠΑΟΚ πήραν συνολικά τέσσερις επιθέσεις και στο δεύτερο άλλες τόσες.
Γενικώς, όμως, οι δύο πασαδόροι δεν έπαιξαν ιδιαίτερα με τους κεντρικούς τους και η εξαιρετική εικόνα του Βαν Ντερ Ντρις επιθετικά αλλά και όσον αφορά το μπλοκ ήταν το στοιχείο που ώθησε στον ΠΑΟΚ προς το 0-2. Ο Ολυμπιακός δεν έβρισκε κάποιο σημείο αναφοράς στην επίθεση με τον Κουμεντάκη να είναι ο μόνος που έδινε αξιόπιστος στο δεύτερο σετ.
Εκεί ήταν που ο Τζουλιάνι άρχισε να πειραματίζεται. Και αν η είσοδος του Ζουπάνη αντί του Στερν έγινε για να καθαρίσει το μυαλό του Σλοβένου η αλλαγή κεντρικού ήταν αυτή που άλλαξε τη ροή του αγώνα. Ο Παπαγγελόπουλος έδωσε στο κέντρο του Ολυμπιακού μεγαλύτερο δυναμισμό. Ο Τράβιτσα άρχισε να παίζει ακόμα περισσότερο με τους κεντρικούς του καθώς και ο Παπαγγελόπουλος αλλά και ο Παγένκ άρχισαν να προβληματίζουν την πλευρά του ΠΑΟΚ και παράλληλα να δίνουν λύσεις από το μπλοκ. Επιπλέον, ο Ολυμπιακός πίεσε πολύ περισσότερο από το σερβίς. Ο Ράπτης άρχισε να φθείρεται όλο και περισσότερο στην υποδοχή και αυτό ενδεχομένως να τον έβγαλε από το ρυθμό του στην επίθεση.
Ο ΠΑΟΚ έγινε μονοδιάστατος στην επίθεση και πέρα από τον Ντερ Ντρις δεν είχε σίγουρες επιλογές ενώ το δικό του σερβίς έγινε πιο συντηριτικό. Υπήρξαν ξεσπάσματα με άσσους, όπως οι συνεχόμενοι του Ράπτη στο τάι μπρέικ, αλλά ο Ολυμπιακός είχε πλέον βρει τη λύση στην υποδοχή και το μοίρασμα του Τράβιτσα χτύπησε τις αδυναμίες του ΠΑΟΚ. Το πιο ενδιαφέρον από όλα, όμως, ήταν πως ακόμα και αν ο Ολυμπιακός ανέβαζε ταχύτητα ραγδαία και ξεκίνησε το τάι μπρέικ με προβάδισμα 4-1 δεν υπήρξε κατάρρευση από πλευράς δικεφάλου. Ο ΠΑΟΚ είχε ψυχικά αποθέματα και αυτό οφείλεται στην διαχείριση του Μιλενκόσκι και την εμπιστοσύνη που του δείχνουν οι παίκτες του. Αυτό, βέβαια, δεν ήταν αρκετό για να οδηγήσει σε ανατροπή της ανατροπής παρότι τα σερβίς του Ράπτη έδωσαν εικόνα αντεπίθεσης.
Αυτό που έχει να κάνει ο ΠΑΟΚ πλέον είναι δύσκολο και ψυχοφθόρο αλλά όχι αδύνατο. Η ομάδα απέδειξε φέτος πως αντέχει σε μεγάλα επίπεδα πίεσης αλλά τώρα είναι η πιο κρίσιμη στιγμή της χρονιάς. Ο Ολυμπιακός κερδίζει και πάλι πλεονέκτημα χάρη στο βάθος του πάγκου του και συγκεκριμένα βγάζοντας… κεντρικό από το καπέλο του Τζουλιάνι. Ο Παπαγγελόπουλος είναι το πολυτιμότερο backup των ερυθρολεύκων και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον τρίτο τελικό της σειράς αλλά γενικότερα καθώς ήταν ξανά και ξανά μια επιλογή που ερχόταν από τον πάγκο για να αλλάξει τα δεδομένα. Στην Πυλαία όλα είναι ανοιχτά αλλά ο ΠΑΟΚ έχει την ασφάλεια της έδρας του και αυτό θέλει να εκμεταλλευτεί. Όλα έχουν να κάνουν με λεπτομέρειες, όμως, και το είδαμε και στον δεύτερο αλλά και στον τρίτο τελικό και αυτό δείχνει πόσο ρευστά είναι τα δεδομένα και του επόμενους τελικού.
