Ποδοσφαιριστές που ήθελαν να αποχωρήσουν και απλά έμεναν ελεύθεροι. Προτάσεις από ξένους συλλόγους, είτε χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα στον Παναθηναϊκό, είτε με… ψίχουλα, γίνονταν αποδεκτές. Καταστάσεις που ανήκουν στο παρελθόν. Τα δεδομένα στους Πράσινους άλλαξαν. Η περίπτωση του Φραν Βέλεθ ήρθε να το υπενθυμίσει σε όλους.
Όπως διαβάσατε στο SDNA, η Αλ Φατέχ κατέθεσε πρόταση για τον Ισπανό, η οποία κρίθηκε και ήταν ιδιαίτερα χαμηλή. Η ΠΑΕ ούτε το σκέφτηκε, αμέσως απέρριψε την κρούση. Υπόθεση που έρχεται να προστεθεί στα προηγούμενα παραδείγματα του τελευταίου χρόνου. Οδηγώντας στο ξεκάθαρο συμπέρασμα της αλλαγής πολιτικής αναφορικά με τις πωλήσεις. Για την ακρίβεια, αναφορικά με το τέλος στο ξεπούλημα που είχε αρχίσει να γίνεται συνήθεια.
Ο Σωκράτης Διούδης ήταν μία απ’ τις περιπτώσεις αυτές. Ο Έλληνας τερματοφύλακας έφερε δύο προτάσεις στον Παναθηναϊκό. Ειδικά αυτή της Λέγκια Βαρσοβίας, έμοιαζε ελκυστική για τον ίδιο. Καθώς είχε χάσει τη θέση του στην ενδεκάδα. Το αντίτιμο για το Τριφύλλι, ήταν ουσιαστικά μηδαμινό. Οπότε το «όχι» στους Πολωνούς, ήταν άμεσο και χωρίς να επιδέχεται αμφισβήτηση ή περαιτέρω συζήτηση.
Διπλό ενδιαφέρον προσέγγισε και ο Μαουρίσιο. Ο οποίος συν τοις άλλοις ήταν στα 33 του χρόνια και έμπαινε στο τελευταίο έτος του συμβολαίου του, όταν η Νταμάκ από την Αραβία κατέθεσε προσφορά μισού εκατομμυρίου ευρώ για τον Βραζιλιάνο. Το ποσό φάνηκε μικρό στους Πράσινους, ενώ είχαν και την πίεση του χρόνου μια και η πρόταση προέκυψε στις 29 Αυγούστου 2021. Οπότε η άρνηση ήρθε γρήγορα, παρότι ο ποδοσφαιριστής έδειχνε να θέλει να γίνει η μεταγραφή λόγω του παχυλού συμβολαίου που πρότειναν στον ίδιο.
Ο «Μάου» είχε κρούση απ’ το Κατάρ και τον Ιανουάριο, αλλά και πάλι το «όχι» ήταν η επιλογή του Παναθηναϊκού. Λόγω οικονομικού ύψους που κρίθηκε μικρό, αλλά και επιλογής Ιβάν Γιοβάνοβιτς καθώς ο Σέρβος ήθελε τον παίκτη.
Τρίτο παράδειγμα ο Τάσος Χατζηγιοβάνης. Το καλοκαίρι του 2021 σχεδόν καθημερινά υπήρχαν αναφορές στην Τουρκία πως η Αλτάι κάνει «δικό της» τον Έλληνα εξτρέμ. Οι προτάσεις της ομάδας απ’ τη Σμύρνη, διαρκώς έπεφταν στο κενό. Γιατί ήταν μικρότερες του 1.000.000 ευρώ. Όσο η ρήτρα που είχε συμφωνηθεί προφορικά στην τελευταία ανανέωση συμβολαίου του 24χρονου. Έτσι, ο Χατζηγιοβάνης που έμπαινε στον τελευταίο χρόνο συμβολαίου, δεν πήγε πουθενά.
Κρούσεις για να αποχωρήσει χωρίς χρήματα στον Παναθηναϊκό, είχε και ο Αϊτόρ. Μάλιστα ο Ισπανός ένα χρόνο πριν μετά από μια πολύ κακή σεζόν για τον ίδιο και την ομάδα, ζητούσε να φύγει ουσιαστικά. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς εκτίμησε τα ποδοσφαιρικά του στοιχεία, ο Παναθηναϊκός δε δέχτηκε να τον αφήσει ελεύθερο ουσιαστικά κι έτσι δεν πήγε πουθενά. Με τα γνωστά αποτελέσματα.
Είναι σαφές πως η νέα πολιτική που ακολουθεί ο Παναθηναϊκός, εμπεριέχει κίνδυνο να «χαθούν» παίκτες χωρίς καθόλου χρήματα. Όπως συνέβη με τον Μαουρίσιο και τον Χατζηγιοβάνη που αποχώρησαν ως ελεύθεροι, ενώ αν είχαν φύγει ένα χρόνο πριν θα υπήρχε κάποιο οικονομικό όφελος για το κλαμπ.
Το κάδρο των υποθέσεων αυτών, δεν είναι το οικονομικό σκέλος. Είναι κυρίως τα μηνύματα που περνά ο Παναθηναϊκός. Ακυρώνοντας τη λανθασμένη εντύπωση που δόθηκε στους ποδοσφαιριστές και την αγορά συνολικά, πως το πιο εύκολο είναι να πάρεις παίκτη που δεσμεύεται με συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό. Ακυρώθηκε το ξεπούλημα με απλά λόγια.
Οι πάντες αντιλαμβάνονται πλέον, πως μόλις βρουν μια πρόταση που τους αρέσει, δεν αποχωρούν σα να μη δεσμεύονται με συμβόλαιο. Το «χτίσιμο» των ομάδων προϋποθέτει σταθερότητα σε όλους τους τομείς, όχι μόνο αγωνιστικά. Η διατάραξη των θεμελίων μέσω εύκολων αποχωρήσεων δίχως οικονομικά ή αγωνιστικά οφέλη του κλαμπ, δεν υφίσταται πλέον. Για να γίνει αντιληπτό στον απόλυτο βαθμό, πρέπει να θυσιάσει η ΠΑΕ και χρήματα που δεν είναι αντιπροσωπευτικά του ονόματος και του μεγέθους του πιθανού πωλητή. Δεν υπάρχει πόρτα που όποιος θέλει την ανοίγει και φεύγει. Το… κλειδί, ανήκει στον Παναθηναϊκό.
Όλα τα παραπάνω, αναφέρονται προφανώς σε ποδοσφαιριστές που υπολογίζονται. Είτε όντας βασικότατοι, είτε απλά ως ενεργοί στο rotation του προπονητή. Προφανώς και η πολιτική διαφέρει για παίκτες που δεν υπολογίζονται.
