Το σημείο που κόπηκε τόσο πρόωρα και άδικα το νήμα της ζωής για τον 25χρονο τότε οπαδό του Παναθηναϊκού, Μιχάλη Φιλόπουλο. που έπεσε θύμα της ωμής οπαδικής βίας. Άλλωστε, όσα χρόνια και αν περάσουν, δεν πρόκειται να ξεχαστούν τα όσα έγιναν εκείνο το μεσημέρι της 29ης Μαρτίου του 2007.
Η λεωφόρος Λαυρίου, είναι ένας δρόμος διπλής κατεύθυνσης χωρίς διάζωμα. Αρκετά επικίνδυνος να τον διασχίσει κανείς όπως διαπιστώσαμε και εμείς όταν φτάσαμε στο σημείο της τραγωδίας. Η ροή των αυτοκινήτων είναι συνεχής και πολύ σπάνια κάποιο από αυτά σταματάει είτε στην μία είτε στην άλλη πλευρά του δρόμου. Αξίζει να σημειωθεί πως το εν λόγω σημείο δεν απέχει πολύ από εκεί που σήμερα βρίσκεται το προπονητικό κέντρο της ποδοσφαιρικής ομάδας. Άλλωστε λίγα μέτρα πιο πέρα βρίσκονται και οι πρώτες πινακίδες που οδηγούν κάποιον στο ‘’Γ. Καλαφάτης’’.
Στα γύρω στενά, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν και ως ορμητήρια το μοιραίο μεσημέρι, επικρατούσε μία ησυχία που ήταν σαν να έλεγε σε όποιον βρισκόταν εκεί πως κάτι κακό, κάτι τρομακτικό έχει γίνει. Βεβαίως, από όλα τα στενά ξεχώρισε η ‘’Δ. Χούντα’’. Ήταν αυτό στο οποίο είχαν παρκάρει αρκετά από τα μηχανάκια όσοι έλαβαν μέρος στις μάχες που ακολούθησαν. Γύρω, σπίτια με παράθυρα και παντζούρια ερμητικά κλειστά σαν όλοι να είχαν συνεννοηθεί προκειμένου να ταυτιστούν με το γενικότερο κλίμα που θύμιζε το θλιβερό περιστατικό.
Στο πεζοδρόμιο, στο ρεύμα της Λαυρίου προς Κορωπί υπάρχει σήμερα ένα εκκλησάκι. Είναι αυτό που έχει μείνει να θυμίζει σε όλους το τραγικό περιστατικό της 29ης Μαρτίου του 2007. Βρίσκεται στο νούμερο 110 της λεωφόρου ακριβώς δίπλα από ένα γιαπί που έχει μέχρι και σήμερα υλικά οικοδομής και είναι πολύ πιθανό τότε να αποτέλεσαν ‘’πολεμοφόδια’’. Σε μία μαρμάρινη πλάκα υπάρχει το μήνυμα ‘’ΕΔΩ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΙ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΕΤΩΝ 25-29-3-2007 ΣΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ’’.
Μέσα στο εκκλησάκι υπάρχουν εκτός από το καντήλι, φωτογραφίες του Μιχάλη Φιλόπουλου, ένα μπρελόκ του Παναθηναϊκού, μία κούπα, δύο τσιγάρα αλλά και ένα αυτοκόλλητο από το κλαμπ που βρίσκεται κοντά στο σπίτι του. Αυτό του Κολωνού. Από πάνω είναι κρεμασμένο ένα κασκόλ της ομάδας αλλά και τοποθετημένος ένας σκούφος που γράφει ‘’Θύρα 13’’. Είναι εκεί για να θυμίζει σε όλους πως ο Μιχάλης θα είναι αιώνια μέλος της Θύρας 13. Δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ.
Στον τοίχο που βρίσκεται από πίσω ένα γκράφιτι που γράφει ‘’ΠΑΟ’’ αλλά και ένα τριφύλλι, ενώ στο πεζοδρόμιο υπάρχει το πλέον ξεκάθαρο μήνυμα που όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα σταματήσει ποτέ να ηχεί τα γήπεδα που παίζει ο σύλλογος. ‘’ΜΙΧΑΛΗ ΖΕΙΣ’’.
Δίπλα στο εκκλησάκι υπήρχε μέχρι πρότινος ένα καφέ που πουλούσε σάντουιτς και άλλα σνακ. Το όνομα του, ‘’Η Λεωφόρος’’, φέρνει στο μυαλό την ιστορική έδρα του ‘’τριφυλλιού’’, και δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να σχετίζεται με το συμβάν της δολοφονίας του νεαρού οπαδού της ομάδας. Είναι πάντως κάτι που δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ μιας και πρόσφατα το μαγαζί έκλεισε και όπως μπορεί να δει κανείς και στις φωτογραφίες σήμερα υπάρχουν μόνο οι επιγραφές να θυμίζουν την ύπαρξη του. Η άλλοτε φωτεινή ένδειξη ‘’ΑΝΟΙΚΤΟ’’ δεν πρόκειται ποτέ ξανά να φωτιστεί, ταυτίζεται με τον τρόπο αυτόν με την γενικότερα βουβή ατμόσφαιρα που θυμίζει το φονικό.
