Υπάρχουν πέντε Μοχάμεντ Ζαχίντ που θα βρεις εύκολα στο διαδίκτυο. Οι τέσσερις παίζουν κρίκετ. Θα τους έλεγες και… φυσιολογικούς ανθρώπους. Στο Πακιστάν το εν λόγω άθλημα είναι σαν το ποδόσφαιρο για το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Σαν το American Football για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι αναμενόμενο, αν όχι επιβεβλημένο, να παίξεις κρίκετ. Είναι θέμα κουλτούρας και πατριδογνωσίας. Ο πέμπτος Μοχάμεντ Ζαχίντ πιθανότατα να έπαιζε κρίκετ στα νιάτα του. Σήμερα, όμως, είναι γνωστός ως ο πατέρας του Γκαγιάς και ως εκείνος που δεν εμπόδισε το γιο του να ζήσει όπως ονειρευόταν.
Ήταν στις αρχές του 1990, όταν ο Μοχάμεντ μαζί με τη σύζυγό του Νάζια άφησαν πίσω τους τη Λάλα Μούσα των 90.000 κατοίκων για να μεταναστεύσουν στην Νορβηγία. Εγκαταστάθηκαν στο Όσλο και στην ταπεινή γειτονιά του Μόρτενσρουντ. Δεν ήταν πρωτοφανές, αλλά ούτε και επιβεβλημένο. Περί των 43.000 χιλιάδων Πακιστανών ζει σήμερα στη Νορβηγία και η σκανδιναβική χώρα είναι τέταρτη σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο σε εμβάσματα προς ή από το Πακιστάν, χωρίς ωστόσο να είναι κατεξοχήν προορισμός μετανάστευσης. Ήταν για την οικογένεια Ζαχίντ, η οποία επέλεξε να σκέφτεται διαφορετικά για το παιδί της.
«Έχω ακούσει για τις οικογένειες Πακιστανών που μεγαλώνουν στη Νορβηγία και πώς δεν είχαν τα παιδιά υποστήριξη από το σπίτι. Είναι θέμα κουλτούρας. Όλοι θέλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν και να γίνουν γιατροί ή κάποιο άλλο επιφανές επάγγελμα, ωστόσο με εμένα ήταν διαφορετικά. Η μαμά και ο μπαμπάς ήταν πάντα δίπλα μου. Σε προπονήσεις, σε αγώνες, σε όλα», εξηγεί ο Ζαχίντ, με τους γονείς του να γίνονται θέμα στα νορβηγικά μίντια. Στις ένδοξες μέρες του στη Βαλερέγκα, εξάλλου, ο άσος του ΑΠΟΕΛ ήταν το πρόσωπο για το οποίο έπρεπε να γνωρίζεις τα πάντα!
«Φροντίστε τα παιδιά σας και δώστε σημασία στη ζωή τους. Δεν πρέπει να εμποδίζουμε τις επιλογές που κάνουν για το δικό τους μέλλον», θα έλεγαν σε ειδικό ντοκιμαντέρ ο Μοχάμεντ και η Νάζια, οι οποίοι είδαν το παιδί τους να έχει κλίση στο ποδόσφαιρο από νεαρή ηλικία, αλλά ολοκληρώνει και τις σπουδές του στο σχολείο. Τον είδαν να παρακολουθεί ατελείωτες ώρες ποδόσφαιρο (σ.σ. ο Γκαγιάς δηλώνει football nerd), να μεγαλώνει με το όνειρο να παίξει στη Λίβερπουλ και όχι αργά στη ζωή του να γίνεται επαγγελματίας ποδοσφαιριστής!
Λεφτά, Σίτι και Champions League!
Κρατούσαν την επιταγή περήφανοι. Ήταν το Νοέμβριο του 2017, σε ειδική εκδήλωση, στην οποία ήταν παρών και ο πατέρας του Γκαγιάς. Το ποσό δεν έμοιαζε εξωφρενικό, αλλά για μία ομάδα τοπικού επιπέδου 656.188 κορόνες μπορούν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην για το σύλλογο. Τόσα, εξασφάλισε ως τροφεία η Κλέμετσρουντ για τις ώρες που πέρασε ως τα 14 του χρόνια ο Ζαχίντ, τρέχοντας στο τεχνητό χορτάρι και αναπτύσσοντας το ταλέντο του. «Είναι πολύ χαρούμενος για το γεγονός. Η Κλέμετσρουντ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανατροφή μου και είναι ένας όμορφος σύλλογος που προάγει την ποδοσφαιρική κουλτούρα. Ένα σωματείο που θέλει τα παιδιά να βελτιώνονται, αλλά και να διασκεδάζουν», έγραψε σε δήλωσή του ο Γκαγιάς, ενώ βρισκόταν στην Κύπρο, ζώντας το όνειρο!
Ποιο ήταν το όνειρο; Μα, φυσικά, η συμμετοχή του στους ομίλους του Champions League. Ο πρώτος Πακιστανός ποδοσφαιριστής που το καταφέρνει! Ντόρτμουντ, Ρεάλ, Τότεναμ και παρότι ο ΑΠΟΕΛ έμεινε ουραγός με μόλις δύο βαθμούς, η εμπειρία ήταν εξωπραγματική. Η κυπριακή ομάδα δεν ανακάλυψε πρώτη τον Ζαχίντ. Το 2015, όταν έκανε το ξεπέταγμα με τη Βαλερέγκα υπήρξε ενδιαφέρον από τη Ρόμα, ενώ το 2017 έφτασε πολύ κοντά στην Μάντσεστερ Σίτι. Προφανώς για να παίξει σε κάποια από τις συνεργαζόμενες των Πολιτών ομάδες και όχι για να αγωνιστεί υπό τον Πέπε Γκουαρντιόλα, αλλά και πάλι δεν το λες και λίγο.
«Όλα έμοιαζαν τελειωμένα, όμως δύο μέρες πριν κλείσει το μεταγραφικό παράθυρο, άλλαξαν γνώμη. Προτίμησαν να περιμένουν για το καλοκαίρι», έλεγε τον Ιανουάριο ο Γκαγιάς, με τον εκπρόσωπό του να προσθέτει πως «αν συνεχίσει να δουλεύει, οι ευκαιρίες θα παρουσιαστούν και πάλι». Ο Γκαγιάς Ζαχίντ είχε δύο χρόνια στο προσκήνιο του νορβηγικού ποδοσφαίρου πριν πάρει μεταγραφή για την Κύπρο. Ο δανεισμός του στο 2013 ήταν το κομβικό σημείο για να ωριμάσει ποδοσφαιρικά και να αποφασίσει να δουλέψει σκληρότερα. «Γύρισε ένας διαφορετικός άνθρωπος», σχολίαζαν τα στελέχη της Βαλερέγκα για τη μεταμόρφωσή του από έναν έφηβο τεμπέλη σε έναν εργατικό και συνειδητοποιημένο ποδοσφαιριστή.
Αυτός – ο εργατικός και συνειδητοποιημένος ποδοσφαιριστής – παραδεχόταν ότι αντιλήφθηκε τι χρειάζεται για να πετύχει και χρόνο με το χρόνο ήταν καλύτερος. «Στη διάρκεια αυτών των μηνών, είδα πώς πρέπει να γίνεται η δουλειά. Κατάλαβα τη σοβαρότητα που πρέπει να επιδείξω, αν θέλω να πετύχω», δήλωνε κι ενώ οι σκάουτερ είχαν αρχίσει να σημειώνουν στα μπλοκάκια τους, το κοντέρ του έγραφε. Εννέα γκολ και εφτά ασίστ την επόμενη του δανεισμού του σεζόν. Εφτά γκολ και έξι ασίστ με το νούμερο «10» και περισσότερες ευθύνες στην πλάτη. Εννέα γκολ και εφτά ασίστ ξανά το 2015-16, οκτώ γκολ και εννέα ασίστ πριν το καλοκαίρι της μεταγραφής του.
Ο Γιώργος Δώνης, ο οποίος τον επέλεξε για τον ΑΠΟΕΛ, θα περιέγραφε λίγο καιρό μετά σε νορβηγική εφημερίδα. «Αν βελτιώσει το ρυθμό του με ή χωρίς τη μπάλα, μπορεί να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο. Μπορώ να τον δω στην Αγγλία, στην Ισπανία ή στην Ιταλία». Προς το παρόν τον βλέπει στην Ελλάδα! Κι έδωσε μεγάλη μάχη για να καταφέρουν να τον δουν και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού. Σύντομα, θα δούμε και το λόγο... Μια πρώτη γεύση, πάντως, την έδωσε.
