Βλέπεις τις ίδιες δεκαετίες μετράμε, πάνω κάτω και στην ζωή και στην Τούμπα, οπότε κοινά είναι και τα βιώματα και οι μνήμες Στάθη. Που λες, μου αρέσει τρελά που είμαι ΠΑΟΚτσής, αλλά σε αντίθεση με σένα (από ότι διάβασα), ποτέ δε μου ταίριαζε ο ρόλος του αδικημένου και δε μου... λείπει. Και δεν τον βολεύτηκα και ποτέ: σα πουκάμισο που μού 'δωσαν να φορέσω σε ξένο σπίτι και ήταν ένα νούμερο μικρότερο, συμβάν που εμείς οι χοντροί καταλαβαίνουμε, Στάθη, πόσο άβολο είναι.
Ξέρω πως υπάρχουν όμως ΠΑΟΚτσήδες που ένιωθαν πάντα τον ΠΑΟΚ μικρό και τακτοποιούνταν μέσα τους με την επιβεβαίωση της επιλογής διαμαρτυρίας που πίστευαν πως είχαν κάνει και τα φτωχά της αποτελέσματα. Συμβιβάζονταν με τον ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα καπεταναίων, εξωτικών... αιλουροειδών και εγκληματικών οργανώσεων. Όμως ο ΠΑΟΚ ο ίδιος ήταν πάντα ένα νούμερο μεγαλύτερος από αυτά τα ψευτοϊδεολογήματα και τους όποιους εκ γενετής ή εκ... προπονήσεως πάσχοντες από το σύνδρομο της Στοκχόλμης φίλους του. Και από έναν φοβικό, επαρχιώτη και συμβιβασμένο περίγυρο, που η τελευταία του κακοσμία, αναδύεται ακόμα σαν προχθεσινή σκορδίλα από τζατζίκι, σε ανάσα...
Μου αρέσει τρελά Στάθη που είμαι ΠΑΟΚτσής. Διότι σε κοντά σαράντα χρόνια επαγγελματικό ποδόσφαιρο και όσο ερασιτεχνικό προηγήθηκε, αλλά και σε όλα τα σπορ, ο σύλλογος που υποστηρίζω δεν ήταν ποτέ ανακατεμένος σε βρομιές και προστυχιές. Δεν ακούστηκε ποτέ άνθρωπός του να ξεφτιλίζει τα πάντα για το χρήμα σε κασέτες επίσημες ή μαϊμού, δεν είδε ποτέ στέλεχός του να φυλακίζεται ή να κατηγορείται για κακούργημα, δεν κορόιδεψε ποτέ το σύστημα καταφεύγοντας σε στημένους υποβιβασμούς και νέα ΑΦΜ, δεν έφαγε ποτέ μια μπουκιά φαΐ που δεν το δικαιούταν.
Μου αρέσει τρελά Στάθη που είμαι ΠΑΟΚτσής. Γιατί η ομάδα μου έχτισε γήπεδα σε ιδιωτικά οικόπεδα και δεν της χαρίστηκε ποτέ δημόσια γη, κυνηγήθηκε λυσσαλέα τις λίγες φορές που είχε αγωνιστική ποιότητα και ισχύ και δεν υπάρχει ένας ρουφιάνος που να έχει λαμβάνειν από τον ΠΑΟΚ σε κανένα επίπεδο. Υποστηρίζω την ομάδα που της χρωστούν και δε χρωστά. Τον σύλλογο που όποτε είχε από τη μοίρα δυνάστη και απατεώνα διοικητικό ηγέτη, τον απέβαλε και τον ξεπέρασε και που οι θεματοφύλακές του, ο λαός και ο ΑΣ, τον προστάτεψαν από κωμικές καταστάσεις που οι περισσότερες υπόλοιπες μεγάλες και ιστορικές ομάδες δεν απέφυγαν.
Και μου αρέσει τρελά Στάθη που είμαι ΠΑΟΚτσής και αξιώνομαι να ζω τα χρόνια της ηγεσίας του Σαββίδη στην ομάδα μου. Τα χρόνια που ένας άνθρωπος με προσφυγική ρίζα βαθιά, ήρθε με την οικονομική του επιφάνεια να δώσει σάρκα και οστά σε όνειρα δεκαετιών. Είμαι υπερήφανος που πρωτοστάτησε στο γκρέμισμα της συμμορίας που λυμαινόταν το ποδόσφαιρο δεκαετίες και βοήθησε να θεμελιωθεί η εξυγίανση.
Στάθη, δικαιούσαι να νιώθεις, όπως νιώθεις. Άγνωστο τι περνά ο καθένας στο μυαλό και την ψυχή του... Δεν έχεις όμως το παραμικρό δικαίωμα να δηλητηριάζεις εκατομμύρια κόσμου, με ανυπόστατες θεωρίες συνωμοσίας, απλώς επειδή έφαγες βαριά προχτές το βράδυ και άργησε να σε πάρει ο ύπνος.
