Όταν ποντάρεις στην τρομοκρατία επειδή έχασες τα κουμάντα και φοβάσαι μην σου κάνουν αυτά που έκανες φυσιολογικό είναι να παθαίνεις τέτοια πράγματα. Κι ας μην σε έχει πειράξει κανείς. Θα βρεθεί ένας διαιτητής που θα μείνει ανεπηρέαστος από όλη την απίστευτη πίεση ακόμη κι ενώ κατά σατανική σύμπτωση δέχτηκε επίθεση παραμονές του αγώνα ο πατέρας του από κακοποιά στοιχεία που ουδεμία σχέση έχουν με το ποδόσφαιρο. Και εκεί ο Ολυμπιακός δεν μπορεί. Μπλοκάρει. Έτσι μπλόκαρε και χθες το βράδυ και δεν έχασε απλά. ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ!
Γιατί το πιο σημαντικό από όλα είναι αυτο. Με όσα έκαναν στο τέλος οι οπαδοί που είχαν καλομάθει 20 χρόνια όταν δεν μπορούν να τους το χαριζουν ο Ολυμπιακός αν εφαρμοστούν, που θα εφαρμοστούν, οι κανονισμοί θα παίξει ξανά με κόσμο στο Καραϊσκάκη λίγο πριν παίξει η ΑΕΚ στην… Αγιά Σοφιά.
Ήταν άλλη μια μεγάλη βραδιά. Η έκτη φορά που έφυγαν κλαίγοντας από αγώνα με την ΑΕΚ από τότε που ο Μαρινάκης μίλησε για… ομάδα - απάτη. Κι αν βάλουμε και τον αποκλεισμό παρά τη νίκη πέρυσι στον ημιτελικό στο ΟΑΚΑ πάμε στις 7. Ο Ολυμπιακός νίκησε άλλη μια φορά κι από τον Σεπτέμβριο του 16 φεύγει με σκυμμένο κεφάλι εντός και εκτός έδρας που λέει κι ο Τάκης Τσουκαλάς. Χθες μίλησε πάλι ο Μαρινάκης πάλι αλλά αυτή την φορά έκανε πολιτική ομιλία αφού έτσι κι αλλιώς τον τελευταίο καιρό πιο πολύ ως πολιτικό κόμμα τον μεταχειρίζεται τον Ολυμπιακό παρά σαν ομάδα. Και βέβαια έριξε λευκή πετσέτα εν μέσω τεθλιμμένων συγγενών. Κουράγιο παιδιά. Ακόμη δεν ήρθαν τα χειρότερα. Κι ο Μελισσανίδης μετά από τόσους θριάμβους δεν έχει πει τίποτα. Κι ακόμη δεν σας έχει ειδοποιήσει…
Έγραφα χθες το πρωί πως η ΑΕΚ έπρεπε να πετύχει κάτι μεγάλο. Για να σβήσει τις απώλειες που την έριξαν τρίτη από πρώτη και να στείλει μήνυμα σε όλους αλλά κυρίως στον ίδιο της τον εαυτό. Είχε πολλές υπέροχες στιγμές το παιχνίδι με τον τρόπο που εξελίχθηκε. Δύο είναι αυτές που με γεμίζουν πίστη για το πρωτάθλημα που τώρα… ξαναρχίζει. Το σπριντ του Μπακασέτα και του Γιακουμάκη στην αλλαγή τους. Και ο Μασούντ που πήγε να πάρει την μπάλα από τα δίχτυα για να γίνει γρήγορα η σέντρα στο 1-1! Αυτή είναι η ΑΕΚ που ονειρεύομαι. Αυτή είναι η ΑΕΚ που θα μας έχει από τα χαράματα στην Ριζούπολη. Μια ομάδα με ψυχή στα δύσκολα…
Από εκεί και πέρα το παιχνίδι έδειχνε στο δεύτερο ημίχρονο πως αν έφευγε από το Χ θα πήγαινε στο 2. Η ΑΕΚ το έλεγχε, είχε την μακράν μεγαλύτερη ευκαιρία με τον Μασούντ αλλά δεν έκανε το κλικ παραπάνω για να πάρει το διπλό. Αυτό το ξύπνημα ήρθε τελικά χάρη στον… Καρίμ. Αυτό το 15λεπτο από το γκολ του Πέρση μέχρι το τελευταίο σφύριγμα είναι η φετινή ιστορία αυτής της υπέροχης παρέας. Που εκεί που “αυτοκτονεί”, γιατί η ήττα θα ήταν τρομερά άδικη, σηκώνεται και επιτίθεται. Κι όταν επιτίθεται κανείς δεν μπορεί να την σταματήσει. Και ιδίως ο Ολυμπιακός.
Ο Ολυμπιακός τελείωσε λοιπόν. Διαλύθηκε. Εμεινε πίσω, θα φάει -3, θα παίζει χωρίς κόσμο, αν και μετά το χθεσινό μάλλον τον ίδιο κόσμο θα είχε ούτως ή άλλως, πάει… Τίναξε τα πέταλα. Έμειναν η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Και κάπου εδώ πρέπει ο κύριος Γραμμένος να κάνει την παρέμβαση του γιατί όταν ο επόπτης βλέπει το οφσάιντ δύο μέτρα έχοντας άριστη θέση και δεν το δίνει αφήνοντας τον ΠΑΟΚ να καθαρίσει από το 9 το παιχνίδι κάτι δεν πάει καλά. Και με δυο ομάδες σε απόσταση δύο βαθμών δεν επιτρέπονται τέτοια... ανθρώπινα λάθη. Αυτά. Το εξοχικό μας είναι όμορφο. Ανυπομονούμε να έρθουμε ξανά να κάνουμε τις… βουτιές μας. Και περαστικά παιδιά…
