Τέτοιες μέρες μαρτυρίου θα έπρεπε να είναι το Πάσχα και όχι τα Χριστούγεννα αλλά πρέπει να το ξεπεράσεις με κάποιον τρόπο. Βλέπεις που παίζουν δικοί σου DJs και τους λες να σου καβαντζώσουν μία γωνία να πιείς το ποτό σου δίπλα τους χωρίς να θέλεις το κακό κάποιου συντοπίτη σου.
Μεσημεριανές σούρες, μανούρες λόγω μποτιλιαρίσματος, αγανακτισμένες γιαγιάδες που δεν μπορούν να περπατήσουν, χαμογελαστοί ταρίφες γιατί έχει δουλειά. Έτσι γιορτάζει ο Θεσσαλονικιός.
Το ευχάριστο στην όλη φάση, είναι πως οι γιορτές – διακοπή των αγωνιστικών υποχρεώσεων, ήρθαν χωρίς τριγμούς στα μεγάλα τμήματα του συλλόγου. Σε ποδόσφαιρο – μπάσκετ μάλιστα, περνάμε χρυσές εποχές αφού έχουμε να μαλώσουμε μεταξύ μας αρκετές εβδομάδες. Αρχίζει και μου λείπει λίγο, αλλά όλο και κάτι θα συμβεί μετά τις εορταστικές κρεπάλες.
Έχουμε μεταγραφικά βέβαια, δεν πρόκειται να ησυχάσουμε. Ήδη σκέφτομαι τον εαυτό μου λουσμένο με βότκα να παλεύει να δει το βιογραφικό ενός τύπου που προτάθηκε, ένα βράδυ στο μπαρ και χωρίς τα γυαλιά μου. Κλασική εικόνα εορτών.
Σήμερα στον Τύπο της Θεσσαλονίκης πάντως, υπήρχαν τέσσερις αριστεροί μπακ για τον ΠΑΟΚ. Μηδέν στα τέσσερα, πάμε παρακάτω. Κακή μέρα ρε φίλε συμβαίνει. Κάποιοι υπάρχουν στιγμές που έχουν μηδέν στις τέσσερις βολές. Το ζήσαμε με την παιχτάρα τον Κλάντον πέρυσι βδομάδα παρά βδομάδα. Μη το παίρνετε κατάκαρδα. Συνεχίστε και όλο και κάποιον θα πετύχετε.
Κάποια άλλα ερωτήματα που τίθενται δεν με βρίσκουν σύμφωνο. Αν πχ φύγει ο Πρίγιοβιτς θα πάρουμε φορ; Πρώτα απ όλα ο Σέρβος δεν βλέπω να πηγαίνει πουθενά. Δεύτερον, αν μείνει δηλαδή δεν χρειάζομαι φορ; Με δύο δεν κάνω τίποτα και ως τρίτο δεν μπορώ να υπολογίζω τον Μακ ο οποίος ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε εκεί από τον Λουτσέσκου.
Στα άλλα θέματά μας, εννοείται πως παραμένω φανατικός υπέρ της άποψης του Λουτσέσκου στα θέματα των μεταγραφών. Εδώ με καταντήσατε, να έχω εμπιστοσύνη τους Ρουμάνους που μεγάλωσα με το σλόγκαν «Ρουμάνος δεν είναι εθνικότητα, είναι επάγγελμα».
Και πως να μην είμαι με τον Ρουμάνο, όταν αυτοί που έκαναν επιλογές έδωσαν δανεικό για δύο χρόνια – μη χάσουν – τον Γιαννούλη τον οποίο αν θέλουν τώρα να πάρουν πίσω πρέπει να πληρώσουν. Δικό μας παίκτη. Εννοείται πως είμαι φανατικά κατά σε όποια επιστροφή παίκτη από τον Ατρόμητο. Η ομάδα του Κάναντι είναι χάρμα οφθαλμών και θα συνεχίσει να παίζει καθοριστικό ρόλο στον δεύτερο γύρο. Χάρις σε αυτή είμαι μαζί με ΑΕΚ και έναν βαθμό μόνο πίσω από τον Ολυμπιακό. Ας την αφήσουμε ήσυχη.
Τέλος θέλω να δώσω τα χαιρετίσματά μου στη ΚΕΔ, η οποία μαθαίνω πως κουράστηκε να υπερασπίζεται τον Κατσικογιάννη ο οποίος έχει οργιάσει όπου κι αν έχει παίξει. Σε μία εποχή που ο δόλος των διαιτητών έχει μειωθεί σε σχέση με τα ανθρώπινα λάθη, εμφανίζεται ο συγκεκριμένος κύριος για να χαρίσει κόκκινη μαρς στον Φιγκέιρας, σε παιχνίδι κυπέλλου που μπορούσε να προβεί καθοριστική. Και βάζω το βίντεο να δω την κόκκινη που έβγαλε στον Κουλούρη στη Λάρισα, την συγκρίνω με αυτή που δεν έβγαλε στον Φιγκέιρας και γελάω. Πόσο να καρφωθεί ακόμη ο άνθρωπος για να μη ξανασφυρίξει;
