Ήταν εμπνευσμένο, από την εικόνας που παρουσίασε ο ΠΑΟΚ στον αγωνιστικό χώρο και στον πάγκο. Εύκολα μπορούσες να διακρίνεις στις αντιδράσεις των παικτών, του Λουτσέσκου και των συνεργατών του, στοιχεία που έλειψαν από τα προηγούμενα παιχνίδια.
Η εμφάνιση κόντρα στον Παναθηναικό, ήταν ακόμα καλύτερη. Δεν μας έχει συνηθίσει είναι αλήθεια σε παρόμοιες, αρχοντικού τύπου (επιτρέψτε μου τον χαρακτηρισμό) εμφανίσεις ο ΠΑΟΚ. Χωρίς ίχνος επηρεασμού από τις πολλές και σοβαρές απουσίες, ο Δικέφαλος άντλησε δύναμη από το ομαδικό ποδόσφαιρο, παρουσιάζοντας την εικόνα ομάδας που οι παίκτες της παίζουν επί χρόνια μαζί.
Εντυπωσιακή αλλαγή αν αναλογιστούμε ότι, ακόμα και στο πρόσφατο παιχνίδι κόντρα στον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, ο ΠΑΟΚ είχε την υπεροχή, είχε τις ευκαιρίες, πήρε το προβάδισμα στο σκορ αλλά, δεν είχε την απαιτούμενη ψυχολογία και αυτοπεποίθηση για να κυριαρχήσει και να κερδίσει το παιχνίδι. Αυτό που είδα το βράδυ της Κυριακής, ήταν ένας άλλος ΠΑΟΚ.
Χωρίς υπερβολή, ο ΠΑΟΚ που έχω στο μυαλό μου. Ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης που ξέρει τι θέλει και πως θα το πάρει. Ατάραχοι οι παίκτες του, ήξεραν πώς να αμυνθούν, πότε να επιτεθούν, πώς να κυκλοφορήσουν την μπάλα, πότε να… πατήσουν γκάζι και πότε να επιλέξουν ποδόσφαιρο… συντήρησης.
Χωρίς να έχει τόσο μεγάλη σημασία, ποιους παίκτες έχει ή δεν έχει στη διάθεση της, η τεχνική ηγεσία. Ο ΠΑΟΚ έκανε το βήμα παραπάνω. Αποκτά αυτοπεποίθηση (πέρα από την ποιότητα των παικτών) που θα αποτελέσει πλέον και το μεγάλο της όπλο.
Θα υποκύψω στον πειρασμό, να μην σχολιάσω τον Πέλκα. «Έσπασαν» άλλωστε τα πληκτρολόγια τις τελευταίες μέρες για χάρη του αγοριού που έγινε άνδρας το βράδυ της περασμένης Κυριακής στην Τούμπα. Το μόνο που θα σημειώσω είναι ότι, οι δυνατότητες του, είναι ακόμα μεγαλύτερες. Ο ίδιος το γνωρίζει, μένει να το δείξει σε όσους δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα.
Ο ρεαλιστικός μίνι στόχος του ΠΑΟΚ μέχρι τη διακοπή των Χριστουγέννων, είναι μια νίκη στην Κρήτη επί του Πλατανιά στην τελευταία αγωνιστική του α΄ γύρου και φυσικά νίκη επί των Τρικάλων στη Θεσσαλία, την επόμενη Τρίτη, για το θεσμό του Κυπέλλου. Αμέσως μετά θα ανοίξει – δικαιολογημένα- η συζήτηση για την ενίσχυση της ομάδας. Με δεδομένες τις βαθμολογικές απώλειες του Δικεφάλου στον α΄ γύρο και τις αδυναμίες που εντοπίστηκαν, είναι επιτακτική ανάγκη η απόκτηση τριών παικτών για να θωρακιστεί το ρόστερ.
Οι ανάγκες είναι λίγο πολύ γνωστές. Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται αριστερό μπακ. Ο Λέοβατς λιγοψύχησε, ο Λεβέκ εγχειρίστηκε και ο Δεληγιαννίδης δεν είναι αριστερό μπακ. Αν είναι εφικτό το σενάριο επιστροφής του Γιαννούλη, καλώς. Αν όχι πρέπει να βρεθεί παίκτης έτοιμος να πάρει θέση στο αριστερό άκρο της άμυνας, με την επανέναρξη του πρωταθλήματος.
Επιτακτική ανάγκη η απόκτηση κεντρικού αμυντικού με βάση την απόφαση να διακοπεί ο δανεισμός του Σαμπράνο. Τέλος αυτό που χρειάζεται η ομάδα, σύμφωνα πάντα με την εικόνα που παρουσίασε μέχρι τώρα, είναι η προσθήκη ενός επιθετικού, με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα χαρακτηριστικά του Πρίγιοβιτς.
Αν παραχωρηθεί κάποιος παίκτης –δεν θα ήταν σοφό από την πλευρά του Δικεφάλου να συμβεί κάτι τέτοιο μεσούσης της περιόδου- θα πρέπει να αντικατασταθεί εκτός κι αν πρόκειται για παίκτη που δεν είχε σημαντικό ρόλο, στο πρώτο μισό της χρονιάς. Θα προσθέσω ότι, δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθος επιλογές καθώς επίσης και την αναγκαιότητα, οι κινήσεις να γίνουν άμεσα ώστε, να μην προστεθούν οι παίκτες στο ρόστερ της ομάδας στις 31 Ιανουαρίου αλλά, στις αρχές του νέου χρόνου, το αργότερο…
