Το προηγούμενο καλοκαίρι άφησε την οικογένειά του όπως ο ίδιος χαρακτηρίζει τον Παναθηναϊκό για να κάνει τα πρώτα του βήματα στο εξωτερικό με την φανέλα της Σλόβαν Μπρατισλάβας. Πλέον, έχοντας καθιερωθεί στην ομάδα ο ίδιος αισθάνεται πως ώριμος και έτοιμος για τις προκλήσεις που ακολουθούν. Ο λόγος για τον Διαμαντή Χουχούμη.
Με τον Έλληνα αμυντικό πήγαμε πίσω στον χρόνο και μας μίλησε για την πορεία του στο «τριφύλλι», από τα πρώτα του βήματα στην ακαδημία, που όπως λέει είναι ευγνώμων που υπήρξε μέλος της, αλλά και τα όσα έζησε από την υπογραφή του πρώτου του επαγγελματικού συμβολαίου μέχρι και την ημέρα που μπήκε στο αεροπλάνο για την Σλοβακία.
Συνεργάστηκε με ουκ ολίγους προπονητές έζησε από μέσα την πορεία της ομάδας από το «Lets go boys» στην πρώτη προετοιμασία του Γιάννη Αναστασίου το καλοκαίρι του 2013 μέχρι την απομάκρυνσή του, την πρόσληψη του Αντρέα Στραματσόνι και φυσικά την αποπομπή του και την έλευση του Μαρίνου Ουζουνίδη.
Ποιο ήταν το συστατικό της επιτυχίας στις δύο πρώτες σεζόν του «Ολλανδού», ποια η αιτία που έφερε τα «εφιαλτικά» αποτελέσματα του Ιταλού και με ποιον τρόπο ο Μαρίνος Ουζουνίδης «γύρισε το κουμπί» πριν από περίπου δώδεκα μήνες όταν και ανέλαβε την ομάδα.
Για να πάρουμε τα πράγματα με την σειρά, ξεκίνησες από την Ακαδημία του Παναθηναϊκού. Ποια εικόνα έχεις σχηματίσει για αυτήν;
«Η ακαδημία είναι ό,τι πιο σημαντικό μου έχει τύχει. Είναι αυτό που με έχει φτιάξει και ως ποδοσφαιριστή και ως άνθρωπο. Για εμάς που ήμασταν και εσώκλειστοι ήταν κάτι διαφορετικό, να φύγεις από μικρή ηλικία και να το ζήσεις από τα 13. Ωριμάζεις και παίρνεις ευθύνες πάνω σου. Νιώθω ευγνώμων που ήμουν στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού».
Ξεχωρίζεις κάποιον από όσους δούλεψες μαζί στην ακαδημία;
«Δεν θέλω να πω γιατί σίγουρα θα αδικήσω κάποιους. Δεν θέλω να πω ονόματα γιατί μπορεί να ξεχάσω κάποιον και είναι κρίμα».
«Χρωστάω πολλά στον Φερέιρα γιατί με πίστεψε»
Πως θυμάσαι το ξεκίνημά σου στην πρώτη ομάδα και το πρώτο σου επαγγελματικό συμβόλαιο;
«Όταν ήρθε ο Γιάννης Αλαφούζος υπέγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο. Ο Φερέιρα με ανέβασε στην πρώτη ομάδα. Χρωστάω πολλά σε αυτόν γιατί με πίστεψε και όσο ήταν αυτός στην πρώτη ομάδα, δούλεψε με μένα. Μου έδειξε εμπιστοσύνη. Θεωρώ ότι η πορεία του, το τελευταίο διάστημα που έφυγε δεν πήγαινε καλά η ομάδα, αλλά πριν από αυτό έδειχνε την αξία του».
Τι στράβωσε εκείνη την περίοδο και ο Παναθηναϊκός τερμάτισε εκτός της πρώτης πεντάδας;
«Αλλάξαμε πολλούς προπονητές. Είναι καλή η αλλαγή αν γίνει κάποια στιγμή αλλά όταν αλλάζεις πολλούς δεν υπάρχει σιγουριά μέσα στα αποδυτήρια. Είχαμε αλλάξει τέσσερις προπονητές. Τον Φάμπρι προπονητικά δεν μπορώ να τον κρίνω γιατί όταν ήρθε εγώ έβγαλα μία φλεγμονή στον αχίλλειο και έμεινα έξω όσο έκατσε, δεν έκανα προπονήσεις μαζί του. Κατά τα άλλα δεν ενέπνεε και γι’ αυτό δεν είχαμε και καλά αποτελέσματα. Δεν ξέρω τι είχε γίνει με τον Χουάν Ραμόν Ρότσα αλλά νομίζω πως όσο ήταν αυτός η ομάδα έπαιζε καλό ποδόσφαιρο και πήγαινε καλά. Χάσαμε από την Βέροια με 3-0 και έγιναν και κάποια άλλα πράγματα. Δεν ξέρω πραγματικά τι έγινε εκείνο το βράδυ. Επηρεάζει μία ομάδα κάτι τέτοιο. Γενικά η πρώτη μου επαγγελματική χρονιά είχε πολλά επεισόδια».
«Την πρώτη σεζόν του Αναστασίου δεν υπήρχε άγχος και αυτό μας βοήθησε»
Τι σου έχει μείνει στο μυαλό από την πρώτη προετοιμασία με τον Γιάννη Αναστασίου;
«Στην αρχή ήμασταν σαν να πηγαίνουμε προετοιμασία οι Νέοι, δεν είχε κάνει ακόμα προσθήκες η ομάδα. Είχαμε καλό κλίμα αλλά όλοι είχαμε κάποιο άγχος που δεν είχε πάρει η ομάδα παίκτες. Είχε γίνει την προηγούμενη χρονιά το περιστατικό με την ΑΕΚ που είχε τους νέους και έπεσε η ομάδα. Μετά έγιναν οι προσθήκες και δέσαμε πολύ καλά. Μπαίναμε στα παιχνίδια και δεν είχαμε άγχος. Ξέραμε ότι κανείς δεν περίμενε από αυτή την ομάδα το κάτι παραπάνω. Ο Γιάννης Αναστασίου μας πίστευε, δεν μας έβγαζε άγχος. Ήμασταν ελεύθεροι και αυτό βγήκε στα παιχνίδια. Η σκέψη που είπα προηγουμένως ήταν τις πρώτες ημέρες της προετοιμασίας. Έγιναν καλές κινήσεις εκείνη τη σεζόν».
Την δεύτερη σεζόν του Γιάννη Αναστασίου νιώσατε πως αυξήθηκαν οι προσδοκίες;
«Η επόμενη χρονιά πήγε επίσης καλά. Υπήρχε άγχος γιατί υπήρχαν μεγαλύτερες προσδοκίες από τον κόσμο. Μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο πιστέψαμε ότι μπορούμε να πάρουμε το πρωτάθλημα αλλά φάγαμε την τιμωρία και εκεί τελείωσε. Στην Ευρώπη θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει κάτι παραπάνω».
Τι πήγε στραβά την τρίτη χρονιά του Γιάννη Αναστασίου;
«Την τρίτη χρονιά χάθηκε το παιχνίδι. Μία ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό πρέπει να κάνει και τις σωστές προσθήκες. Δεν επενδύθηκαν σωστά τα λεφτά. Η Γκαμπάλα για εκείνη τη σεζόν ήταν το αποτελειωτικό χτύπημα. Ήταν και ψυχολογικό μετά το θέμα. Έτσι όπως αποκλειστήκαμε, από την ομάδα που αποκλειστήκαμε. Δεν παίζαμε καλά όλη την χρονιά. Ο Γιάννης Αναστασίου ένιωθες ότι έπαιζε το κεφάλι του σε κάθε παιχνίδι. Το άγχος του το πέρναγε στην ομάδα και εκείνη την περίοδο δεν παίζαμε το ποδόσφαιρο που είχε συνηθίσει ο κόσμος να παίζουμε. Μοιραία ήρθε η αλλαγή προπονητή».
Ποια ήταν η πρώτη σου εντύπωση από τον Αντρέα Στραματσόνι όταν ήρθε στην ομάδα;
«Με το που το έμαθα ότι θα έρθει επειδή ήξερα που είχε δουλέψει και τον ήξερα σαν όνομα και είχε δουλέψει με τους μικρούς της Ίντερ όλοι οι μικροί χαρήκαμε γιατί πιστέψαμε ότι θα κάνει το ίδιο και στον Παναθηναϊκό. Η προπόνησή του ήταν καλή αλλά στα παιχνίδια η ομάδα αντί να βελτιωθεί έμενε στάσιμη και έπαιζε χειρότερα από πριν. Αυτό που έλεγα ότι μία αλλαγή προπονητή βοηθάει με τον συγκεκριμένο δεν συνέβη».
«Ο Στραματσόνι δεν είχε σε υπόληψη και δεν υπολόγιζε τους γηγενείς»
Ένιωσες εσύ πως δεν «τραβάει» από την πρώτη σεζόν της θητείας του;
«Μου έδωσε μία εικόνα ότι η ομάδα τα Χριστούγεννα άλλαξε πάρα πολύ. Έφυγαν παίκτες που ήταν χρόνια και ήξεραν την νοοτροπία και πως λειτουργεί η ομάδα. Τους γηγενείς δεν μας είχε σε υπόληψη και δεν μας υπολόγιζε. Κάθε ομάδα χρειάζεται γηγενείς γιατί μόνο με ξένους δεν γίνεται. Να μην ξέρουν την νοοτροπία και την φανέλα. Γι’ αυτό η ομάδα δεν πήγε καλά».
Ποια πιστεύεις ήταν η αιτία που «στράβωσε» τόσο η δεύτερη χρονιά του Στραματσόνι;
«Την επόμενη χρονιά έφερε κι άλλες αλλαγές. Θεωρώ επειδή κάναμε πολλές αλλαγές και τον Δεκέμβρη και το καλοκαίρι, όταν χτίζεις κάτι θέλει χρόνο για να υπάρξει ομοιογένεια. Περάσαμε τα προκριματικά μην κάνοντας δυνατή προετοιμασία για να είμαστε έτοιμοι. Όταν κάτι στραβώνει και δεν είσαι μία παρέα στα αποδυτήρια τα πράγματα είναι άσχημα. Για αυτό έφταιξε το γεγονός ότι δεν υπήρχαν Έλληνες. Εκτός του Ζέκα και του Κουτρουμπή δεν υπήρχαν Έλληνες με ενεργό ρόλο. Σαν ομάδα δεν ήμασταν όπως την πρώτη χρονιά του Αναστασίου».
«Οι ξένοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι εστί Παναθηναϊκός»
Πως έζησες τις τελευταίες του ημέρες στον πάγκο του Παναθηναϊκού που τα αποτελέσματα ήταν πολύ άσχημα;
«Από τις χειρότερες μέρες μου στον Παναθηναϊκό. Ψυχολογία μηδέν και προσωπικά και όλη η ομάδα. Μας είχε κλείσει σε ξενοδοχείο τότε. Γενικά το κλίμα ήταν πολύ άσχημο και στα αποδυτήρια. Χάσαμε από τον ΌΦΗ που ήταν Β’ Εθνική. Γενικά ήταν πολύ άσχημο, είχε έρθει και ο κόσμος στο προπονητικό. Δεν θέλω να το θυμάμαι εκείνο το διάστημα. Υπήρχε πολλή γκρίνια τότε. Αυτοπεποίθηση μηδέν. Δεν μπορούσαμε να σηκώσουμε κεφάλι, ήταν σαν να καθόμαστε και να δεχόμαστε αυτό που γίνεται. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι για να το αλλάξουμε. Χρειαζόταν αλλαγή προπονητή. Ο Στραματσόνι δεν θυμάμαι να ήρθε να μας χαιρετήσει. Εκτός αν δεν ήμουν εγώ εκεί, αλλά δεν θυμάμαι κάτι. Δεν μιλούσε κανείς, υπήρχε γκρίνια και επειδή δεν είχαμε πολλούς γηγενείς οι ξένοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι εστί Παναθηναϊκός. Δεν τους ένοιαζε τόσο».
«Έτσι άλλαξε ο Μαρίνος Ουζουνίδης την εικόνα της ομάδας»
Η πρώτη ατάκα του Μαρίνου Ουζουνίδη που θυμάσαι όταν μπήκε στα αποδυτήρια;
«Θυμάμαι να λέει ότι ‘’είστε όλοι καλοί παίκτες. Πρέπει να παλέψετε και να βγάλετε ψυχή. Να δείξετε πάθος για την ομάδα’’. Έπαιξε μεγάλο ρόλο η παρουσία του Μαρίνου Ουζουνίδη. Είχε παίξει στον Παναθηναϊκό, είχε περάσει από ελληνικές ομάδες, ήξερε την νοοτροπία. Τόσο μέσω της προπόνησης όσο και μέσω των ομιλιών του άλλαξε την εικόνα της ομάδας. Βοήθησε πολύ αυτή η αλλαγή προπονητή. Θυμάμαι το ματς με τον Απόλλωνα στο Κύπελλο. Στο 2-0 του ημιχρόνου μπήκαμε όλοι με κατεβασμένα κεφαλιά στα αποδυτήρια και μπαίνει ο Ουζουνίδης και μας λέει ‘’αν δεν κερδίσουμε δεν φεύγουμε από εδώ’’. Μετά μπήκαμε στην επανάληψη και άλλαξε η εικόνα μας με την βοήθεια και από Μπεργκ και Λέτο».
Πως βίωσες τον Μάρκους Μπεργκ ως συμπαίκτη σου;
«Είχε ηγετική φυσιογνωμία. Ήξερε ότι όταν παίζει η ομάδα θα σκοράρει, θα δημιουργήσει φάσεις. Ένιωθα σίγουρος όταν έπαιζα μαζί του. Είναι καλό παιδί και σαν άνθρωπος, σαν παίκτης τα λένε όλα τα νούμερα».
Για τον Μαρίνο Ουζουνίδη το παιχνίδι του πρωταθλήματος στην Τούμπα ήταν ένα «τεστ». Ένιωσες πως εσύ και κάποιοι συμπαίκτες σε αυτό «κοπήκατε» ;
«Θεωρώ πως όταν ένας παίκτης έχει πολύ καιρό να παίξει είναι πολύ δύσκολο. Χρειάζεται προσαρμογή, είναι δύσκολο να βρεθείς στο γήπεδο. Έπαιξε ρόλο αλλά φταίμε και εμείς οι παίκτες. Όταν παίζεις στον Παναθηναϊκό πρέπει να είσαι έτοιμος να παίξεις ακόμα και με άλλους δέκα που δεν έχεις πει ούτε καλημέρα. Μετά το παιχνίδι μας είπε ο προπονητής να σηκώσουμε τα κεφάλια, δεν μας έδειξε πως απογοητεύτηκε».
Πότε έμαθες ότι δεν θα συνεχίσεις στον Παναθηναϊκό;
«Πρώτα από όλα είχα παράπονο από τον εαυτό μου. Από όταν ήρθε ο Στραματσόνι μας έδειξε ότι δεν μας υπολογίζει. Ανανέωσα εκείνο το καλοκαίρι, την τρίτη χρονιά του Αναστασίου και έπαιξα μόνο πέντε παιχνίδια. Το καλοκαίρι ζήτησα να φύγω δανεικός γιατί έπρεπε στην ηλικία μου να παίξω. Είχα πάει μάλιστα στην Ιταλία στην Τερνάνα και ήταν όλα καλά αλλά οι ομάδες δεν τα βρήκαν στην οψιόν αγοράς. Μετά είχαμε κάνει μία κουβέντα με τον Μαρίνο Ουζουνίδη τα Χριστούγεννα, μου είχε πει να κάτσω ως το τέλος της χρονιάς. Στο τέλος της χρονιάς αποφασίσαμε πως ήταν το καλύτερο για όλους να φύγω».
«Πρώτα από όλα έφταιξα εγώ»
Τι πιστεύεις ότι έφταιξε και δεν συνέχισες στην ομάδα;
«Πρώτα από όλα έφταιξα εγώ, το είχα φανταστεί αλλιώς. Δούλεψα αλλά δεν εκμεταλλεύτηκα τις ευκαιρίες, όσες μου δόθηκαν. Δεν ανταποκρίθηκα για μένα προσωπικά στο brand name του Παναθηναϊκού. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης όταν ήρθε πήρα κάποια παιχνίδια ενώ δεν έπαιζα καθόλου. Μας έδωσε ευκαιρίες, δεν τις αξιοποίησα».
Αισθάνεσαι κάπως άτυχος επειδή στην θέση σου η ομάδα είχε έναν ποιοτικό παίκτη όπως ο Νίκλας Χουλτ;
«Δεν αισθάνομαι άτυχος γιατί όταν ανταγωνίζεσαι αισθάνεσαι πιο δυνατός και ως παίκτης και ως άνθρωπος. Δεν θεωρώ ότι αδικήθηκα επειδή έπαιζε ο Χουλτ και όχι εγώ. Απλά σε κάποια παιχνίδια που θα μπορούσα να παίξω για να πάρω κάποια χρόνο συμμετοχής δεν έπαιξα. Με τον Στραματσόνι όταν τραυματίστηκε ο Χουλτ πάλι δεν έπαιξα. Όταν είσαι δεύτερη επιλογή μετά παίζεις. Εκεί θεωρώ ότι δεν έγινε σωστή διαχείριση».
Είχες προτάσεις από Ελλάδα αλλά εσύ προτίμησες το εξωτερικό. Γιατί;
«Ήθελα να δοκιμάσω στο εξωτερικό. Είχα προτάσεις από την Ελλάδα αλλά ήθελα να δω την εμπειρία. Θέλω σίγουρα να γυρίσω στην Ελλάδα. Ποτέ μην λες ποτέ στο ποδόσφαιρο αλλά σίγουρα θέλω επιστρέψω στην Ελλάδα είτε άμεσα είτε σε δέκα χρόνια».
Η πρώτη σου αίσθηση ποια ήταν όταν έφυγες από την ομάδα για να έρθεις στο εξωτερικό ποια ήταν;
«Ήταν σαν να φεύγεις από την οικογένειά μου. Πιο δύσκολα ήταν τώρα που έφυγα από τον Παναθηναϊκό παρά όταν έφυγα στα 13 να πάω στην Ακαδημία. Είναι η οικογένειά σου, όχι σαν την οικογένειά σου».
«Ξέρουν μόνο τον Παναθηναϊκό»
Εδώ στη Σλοβακία τι εικόνα έχουν σήμερα για τον Παναθηναϊκό;
«Προχθές κιόλας κάναμε κάτι τεστ και ήταν άνθρωποι από το Σάλτσμπουργκ που μας έλεγαν ότι ξέρουν μόνο τον Παναθηναϊκό. Ακόμα και αν τα τελευταία χρόνια δεν κάνει καλές πορείες στην Ευρώπη τον ξέρουν».
Θυμάσαι το πρώτο σου γκολ κόντρα στην Κέρκυρα;
«Ναι ήταν μία πολύ καλή περίοδος εκείνη. Με το δεξί κιόλας είχα σκοράρει».
Παίζεις μόνο από τα αριστερά και ποια πιστεύεις είναι η αδυναμία σου;
«Ναι δεξιά δεν έχω παίξει ποτέ. Πιο κεντρικά έχω μόνο παίξει, πιο παλιά. Θεωρώ ότι η αδυναμία μου είναι στο αμυντικό κομμάτι. Υστερώ σε σχέση με τα επιθετικά μου καθήκοντα. Τακτικά είχα το πρόβλημα. Όταν δεν έχεις ρυθμό είναι δύσκολο να βρεις τις θέσεις σου στο ένας εναντίον ενός. Τώρα που παίζω συνεχόμενα παιχνίδια θεωρώ πως με έχουν βοηθήσει πολύ να βελτιωθώ σε αυτό το κομμάτι. Την δεύτερη χρονιά του Αναστασίου με προόριζε για πιο κεντρικά».
Είσαι ευχαριστημένος εδώ στη Σλοβακία;
«Ναι. Γενικά είχα μία εικόνα, γιατί μίλησα με τον Βασίλη Πλιάτσικα που ήταν πέρσι εδώ. Μόλις ήρθε η πρόταση τον πήρα τηλέφωνο και με κατατόπισε και για την πόλη και για την ομάδα. Είναι όπως τα περίμενα τα πράγματα».
Ποια εικόνα έχεις σχηματίσει για τις συνθήκες του ποδοσφαίρου εδώ στην Σλοβακία;
«Εδώ στη Σλοβακία οι περισσότερες ομάδες έχουν καινούργια γήπεδα. Μικρά σε χωρητικότητα αλλά καινούργια. Εμείς παίζουμε στο γήπεδο της Ίντερ Μπρατισλάβας που είναι η δεύτερη ομάδα της πόλης. Παλαιότερα ήταν στην πρώτη κατηγορία τώρα έχει πέσει. Η Σλόβαν έχει αγοράσει το γήπεδο της αλλά του χρόνου θα έχει χτιστεί καινούργιο γήπεδο για εκείνην. Θα είναι έτοιμο το 2018. Επειδή παίζουμε στης αντιπάλου το γήπεδο ο κόσμος δεν θέλει τώρα να έρχεται στο γήπεδο».
Έχει κόσμο η ομάδα σου που έρχεται τακτικά στο γήπεδο;
«Σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα, όχι. Περιμένω να δω πως θα είναι στο καινούργιο γήπεδο γιατί η αλήθεια είναι ότι από φωτογραφίες που έχω δει το παλιό είχε πολύ κόσμο. Ήταν σχεδόν πάντα γεμάτο».
«Πολύ ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα της Σλοβακίας»
Πως θα συνέκρινες τα δύο πρωταθλήματα;
«Τακτικά πολύ καλύτερο το ελληνικό. Εδώ είναι ανταγωνιστικό, όλες οι ομάδες είναι πάνω κάτω στα ίδια. Μόνο ο πρώτος έχει μία σημαντική διαφορά αυτήν στιγμή. Γενικά μπορεί να χάσει ο πρώτος από τον τελευταίο. Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές και πάει πιο πολύ στην δύναμη. Οι πέντε πρώτες είναι αυτές που έχουν περισσότερη ποιότητα και θέλουν να παίξουν περισσότερο ποδόσφαιρο».
Τι στόχους έχετε για φέτος με την ομάδα σου;
«Επειδή η Σλόβαν είναι για τη Σλοβακία κάτι σαν τον Παναθηναϊκό στην Ελλάδα, έχει κάνει πορεία στην Ευρώπη και έχει πάρει το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και γενικά έχουν ιστορία και τα περισσότερα πρωταθλήματα κάθε χρόνο στόχος είναι το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Ξεκινήσαμε καλά αλλά στη συνέχεια δεν είχαμε τα αποτελέσματα που θέλαμε και κάναμε και την αλλαγή προπονητή. Υπάρχουν και τα πλέι οφ όμως μετά οπότε δεν έχει χαθεί ακόμα το πρωτάθλημα. Ξεκινάμε πάλι μέσα Φλεβάρη μετά την διακοπή που έχουμε από την προσεχή εβδομάδα».