Ο ΠΑΟΚ στην Ξάνθη νίκησε τον νερόβραστο εαυτό του και με τους Λημνιό, Πέλκα, Πασχαλάκη, Κουλούρη να βγάζουν φωτιές μεσ' στα νερά, αλλά και δίχως υστερήσαντες, έκανε για πρώτη φορά, αυτό που κάνουν όσοι θέλουν να δείξουν – ασχέτως έδρας – πως είναι “αφεντικά” σε ένα ματς, αλλά και διεκδικητές του πρωταθλήματος. Πρώτοι στη μπάλα, ανυποχώρητοι στις διεκδικήσεις, επίμονοι μέχρι να διορθωθεί το λάθος, ξανά και ξανά. Πίεση ψηλά στα χαφ, γρήγοροι και φρέσκοι ποδοσφαιριστές στις πτέρυγες, σίγουροι και ασφαλείς πίσω. Κι ας χρειάστηκε να... χτυπήσει ο Καντουρί, για να γίνει πιο ορθολογική η επάνδρωση του σχηματισμού.
Ο ΠΑΟΚ ήταν εκεί, αντρικά και καθαρά, από τη σέντρα, ως τη λήξη, επένδυσε μυαλό και πάθος στο βρεγμένο χορτάρι και ανταμείφθηκε με ό,τι του λείπει απ' την αρχή της σεζόν, στο σημείο που το χρειαζόταν, πιο πολύ από ποτέ. Αντρικές αποδείχθηκαν οι πλάτες που κλήθηκαν να σηκώσουν το βάρος, αλλά ο Ελ Καντουρί δε χρειάζεται να τραυματίζεται για να μείνει έξω. Δεν έχει δώσει λιγότερα δείγματα χαλαρότητας απ' τον Ρέι, που ίσως πάρει το μάθημά του, για παράδειγμα.
Ο ΠΑΟΚ αντιπαρήλθε τις ξαφνικές απουσίες και εάν κρατήσει αυτήν την παλικαρίσια και συνολική αντίδραση, όσοι και όποιοι κι αν λείπουν, ο Παναθηναϊκός θα λιώσει στο καμίνι της Τούμπας, άμα τη εμφανίσει. Το διπλό συνέβη επιτέλους, ξορκίστηκε στην Ξάνθη και έγινε παρελθόν. Όπως παρελθόν είναι ήδη και οι Σαμπράνο – Λέοβατς, για διαφορετικούς λόγους.
Κι αν στο θέμα του Περουβιανού, επιλέγω να μην επεκταθώ σήμερα, για τον Κροάτη... διεθνή, μιας που μπήκαν και... αντριλίκια στη συζήτηση, βλέπω πως δήλωσε σε ιστοσελίδα του εξωτερικού, πως «είναι ηλίθιο να λέγεται ότι δεν αντέχω την πίεση. Απλά θέλω να πάω σε μια πιο δυνατή ομάδα».
Αλήθεια; Και τότε, γιατί σταματάς να παίζεις στον μικρό ΠΑΟΚ μέχρι να έρθει να σε κλέψει η Ρεάλ μέσα από τα χέρια της Μπάρτσα, βρε καλέ μου; Γιατί αποφεύγεις να μείνεις σε αγωνιστική δράση, μέχρι να ξεστραβωθεί η Μπουντεσλίγκα; Γιατί δε μας κάνεις τη χάρη να θαυμάσουμε για λίγο ακόμα τη σέντρα... ξουράφι, τις έγκαιρες επιστροφές, τις αλάνθαστες μεταβιβάσεις και το μπρίο σου στην παραχώρηση πέναλτι, μέχρι να ξυπνήσει η Πρέμιερ;
Αν δεν φταίει η πίεση, γιατί δεν παίζεις, μέχρι να φύγεις; Μάλλον θα φταίνε τα τριγλυκερίδια, μπορεί και η ουρία...
