Η ώρα της αντεπίθεσης για τον Ολυμπιακό στη Super Leugue, θα ξεκινούσε από το «σπίτι» του και το ματς της 6ης αγωνιστικής κόντρα στον Ατρόμητο. Ο Τάκης Λεμονής πραγματοποίησε το τέταρτο ντεμπούτο του στο ελληνικό πρωτάθλημα, παρατάσσοντας μια ομάδα με πολλές αλλαγές στη σύνθεσή της σε σχέση με το Τορίνο αλλά φυσικά και με εντελώς διαφορετική τακτική. Αν ο Ολυμπιακός ήθελε να παραμείνει κοντά στην κορυφή, εννοείται πως θα χρειαζόταν τους τρεις βαθμούς απέναντι στους Περιστεριώτες και με αυτή ακριβώς τη διάθεση βγήκε στον αγωνιστικό χώρο του Καραϊσκάκη.
Ωστόσο, η επιθετικότητά του αυτή -τουλάχιστον για το πρώτο ημίχρονο- έμεινε στη... θεωρία. Ναι μεν οι παίκτες του Λεμονή είχαν διάθεση να πιέσουν και να βγουν στην επίθεση, όμως ταυτόχρονα ήταν εμφανής η αδυναμία τους δημιουργήσουν φάσεις με οργανωμένο παιχνίδι, αφού προφανώς ακόμη οι «ερυθρόλευκοι» βρίσκονται στο μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στην τακτική δύο προπονητών.
Διαφορές στην τακτική, ίδια «φλυαρία»
Παράλληλα, πέρα από το επιθετικό ξεκίνημα του Ολυμπιακού, έστω και ως προς τη συνολική διάθεση της ομάδας, το παιχνίδι του παρουσίασε και κάποιες πρώτες διαφορές σε σχέση με την περίοδο Χάσι, στο κομμάτι της επιθετικής τακτικής: με λιγότερες μεν, αλλά ταυτόχρονα πιο σίγουρες πάσες στη μεσαία γραμμή και με τους παίκτες του Λεμονή να κρατούν τις θέσεις τους κινούμενοι σαν ένα σύνολο, αποφεύγοντας δηλαδή τις συνεχείς εναλλαγές θέσεων. Επιπλέον, η πίεση στην αντίπαλη άμυνα ξεκινούσε από ακόμη πιο «ψηλά» στο γήπεδο, έξω από την περιοχή του αντιπάλου.
Παρ' όλα τα παραπάνω βέβαια και παρότι ο Ολυμπιακός ήταν πολύ πιο δραστήριος στο μισό κομμάτι του γηπέδου του αντιπάλου, πέρα από κάποια μακρινά σουτ, ορισμένες στημένες φάσεις και μόλις 2-3 καλές επιθετικές ομαδικές ενέργειες, δεν μπορούσε να φτάσει με αξιώσεις κοντά στην εστία του Γιαννιώτη. Βεβαίως, για αυτό «ευθύνεται» και η εξαιρετική αμυντική τακτική του Ατρομήτου, με τον Νταμίρ Κάναντι να κατεβάζει την ομάδα του με 4-5-1 και τρεις χαφ στη μεσαία γραμμή που ουσιαστικά λειτουργούσαν σαν δεύτερη αμυντική γραμμή, λίγα μέτρα μπροστά από την «πίσω» τετράδα. Οι Περιστεριώτες πέρασαν τη σέντρα ελάχιστες φορές στο πρώτο 45λεπτο, ωστόσο η άμυνά τους δεν απειλήθηκε παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις παρά την κατοχή μπάλας του Ολυμπιακού που άγγιξε το 77%!
Φάσεις με το... κυάλι
Ως προς τις φάσεις του πρώτου ημιχρόνου, για τον Ολυμπιακό υπήρξε μια κεφαλιά του Σισέ στο 10' άουτ, ένα σουτ -επίσης άουτ- του Καρσελά στο 15' και ακόμη δύο αρκετά λεπτά αργότερα. Αυτή του 30ου λεπτού, όταν μετά από μια καλή επίθεση από το πλάι -μια από τις πολλές που ξεκίνησαν από τα πόδια του Οτζίτζα- η μπάλα έφτασε στον Μαρτίνς από τον Φιγκέιρας, με το σουτ του μέσου των Πειραιτών να κοντράρει στον Τζούρτζεβιτς και να βγαίνει άουτ (σ.σ. παρότι ο Αρετόπουλος έδειξε κόρνερ). Τέλος, στο 44', στην καλύτερη ευκαιρία του Ολυμπιακού, ο Οφόε βρίσκει με ωραία διαγώνια μπαλιά τον Κούτρη, αυτός σεντράρει από αριστερά για τον Τζούρτζεβιτς, αλλά ο Σέρβος δεν βρίσκει σωστά τη μπάλα από το ύψος της μικρής περιοχής και τη στέλνει αρκετά άουτ.
Το στατιστικό του ημιχρόνου περιγράφει απόλυτα όσα συνέβησαν στα πρώτα 45 λεπτά: 7 τελικές για τους γηπεδούχους και 2 εντός εστίας, το απόλυτο 0 για τον Ατρόμητο. Κατοχή μπάλας: 74%-26%...
Γκολ ο Ατρόμητος...
Η εικόνα του δεύτερου μέρους για περίπου ένα τέταρτο δεν άλλαξε, με τον Ολυμπιακό να συνεχίζει να έχει τη μπάλα στα πόδια του, παραμένοντας όμως και πάλι εξαιρετικά «φλύαρος» στην επίθεση, χωρίς ιδιαίτερη ουσία και πλάνο στις επιθέσεις του. Αυτό που άλλαξε στη συνέχεια όμως και ανάγκασε τους «ερυθρόλευκους» να... τρέχουν και να μην φτάνουν είναι το ότι ο Ατρόμητος μπήκε μπροστά στο σκορ!
Η ομάδα του Κάναντι έφτασε κοντά στο 0-1 στο 48' μετά από ένα τραγικό λάθος του Σισέ που πάσαρε στον Βασιλακάκη, αυτός έδωσε στον Ντιγκινί που σούταρε μέσα από την περιοχή αλλά η μπάλα κόντραρε στον Νικολάου και πέρασε δίπλα από το δοκάρι του Προτό. Ο Ατρόμητος μετά τα πρώτα λεπτά της επανάληψης και τη φάση αυτή, άρχισε να ανεβάζει λίγα μέτρα τις γραμμές του και αυτό ευτύχησε να το «εξαργυρώσει» μόλις στη δεύτερη φάση του στο ματς: ήταν το 60ο λεπτό όταν ο Ουάρντα σέντραρε από αριστερά, η μπάλα πέρασε από όλους και έφτασε στον Κιβρακίδη στο πίσω δοκάρι ο οποίος με μια εξαιρετική κεφαλιά-ψαράκι έγραψε το 0-1 παρά την προσπάθεια του Σισέ να διώξει.
...αλλά τον νίκησε το... άγχος!
Από εκεί και πέρα, το τελευταίο μισάωρο του αγώνα ήταν ένα κανονικό... βασανιστήριο για την ομάδα και κυρίως τον κόσμο του Ολυμπιακού που βρέθηκε στο Καραϊσκάκη. Γιατί ναι μεν υπήρχε η εμφανής διάθεση αλλά ακόμη πιο εμφανής ήταν η αδυναμία των «ερυθρόλευκων» να πετύχουν το παραμικρό απέναντι στον Ατρόμητο βασιζόμενοι σε οργανωμένο ποδόσφαιρο.
Όταν δε το άγχος για το πιθανό -8 άρχισε να βαραίνει τα πόδια, ο Ολυμπιακός εκτός από «φλύαρος» επιθετικά έγινε ταυτόχρονα και βιαστικός, συνδυασμός προφανώς καταστροφικός για ομάδα που προσπαθεί να διασπάσει μια μαζική άμυνα 11 ποδοσφαιριστών που περιμένουν γύρω από την περιοχή τους.
Στο υπόλοιπο του ματς, οι φάσεις του Ολυμπιακού ερχόντουσαν με το σταγονόμετρο και συνήθως μετά από γεμίσματα στην περιοχή ή στημένες μπάλες. Υπήρξε μια κεφαλιά του Σισέ άουτ στο 64', ένα κοντινό αλλά βιαστικό σουτ του Φιγκέιρας στο 66' από πλάγια θέση, δύο ακόμη αρκετά άστοχες προσπάθειες του Εμενίκε, ωστόσο οι καλύτερες φάσεις ήταν αυτές του Ρομαό στο 82' με τον Γιαννιώτη να αποκρούει και το κοντινό σουτ του Νικολάου άουτ στο 90', έπειτα από γύρισμα του Τζούρτζεβιτς. Τίποτα δεν άλλαξε όμως, με τον Ατρόμητο να ολοκληρώνει το ματς ολόκληρος μέσα στην περιοχή του παίρνοντας μια τεράστια νίκη και τον Ολυμπιακό να... αναβάλει την αντεπίθεσή του.
Το ταμείο του αγώνα
Μετά τον προπονητή τους, οι πρωταθλητές πρέπει να αλλάξουν και πολλά άλλα αν θέλουν να διεκδικήσει το φετινό πρωτάθλημα. Οι 11 που αγωνίστηκαν κόντρα στον Ατρόμητο δεν θύμισαν σε τίποτα τον Ολυμπιακό που λίγες μέρες πριν είχε κοιτάξει στα μάτια τη Γιουβέντους. Όταν χρειάστηκε να παίξει μπάλα χρησιμοποιώντας πολλούς αναπληρωματικούς, φάνηκαν οι πολλές αδυναμίες του ρόστερ και η έλλειψη τακτικού πλάνου στην επίθεση. Το σίγουρο είναι ότι ο Λεμονής έχει πάρα πολλή δουλειά μπροστά του...
Αυτοί που έκριναν το ματς
Ο Κιβρακίδης με το έξοχο γκολ που χάρισε τη νίκη στην ομάδα του και ο Ουάρντα με μια «γεμάτη» εμφάνιση, απειλώντας σταθερά την «ερυθρόλευκη» άμυνα και μάλιστα συνήθως με ατομικές προσπάθειες. Έβγαλε φυσικά και την ασίστ του 0-1.
Ο χειρότερος του αγώνα
Πλην του Οτζίτζα-Οφόε και του Κούτρη, δύσκολα μπορεί να βρεθεί κάποιος που διακρίθηκε για τον Ολυμπιακό, ωστόσο πραγματικά ανύπαρκτοι ήταν οι εξτρέμ που αγωνίστηκαν σε αυτό το ματς και κυρίως οι Μάριν και Καρσελά.
Ο έλεγχος των διαιτητών
Ο Αρετόπουλος απέδειξε ότι όταν θέλει μπορεί να λογίζεται ως ένας από τους πιο ακριβοδίκαιους Έλληνες διαιτητές, αφού παρά τις φωνές ακόμη και πριν το παιχνίδι κατάφερε να «κρατήσει» το ματς. Υπάρχει μια περίπτωση πέναλτι για την οποία διαμαρτύρεται ο Ολυμπιακός (σ.σ. του Σεμπά στο 79') και είναι δύσκολη. Κανένα σφύριγμά του δεν έδωσε στον μέσο θεατή την εικόνα ότι προσπαθεί να ευνοήσει κάποια ομάδα.
Οι συνθέσεις των ομάδων:
Ολυμπιακός (Τάκης Λεμονής): Προτό, Φιγκέιρας, Σισέ, Νικολάου, Κούτρης, Ρομαό, Μαρτίνς (61' Εμενίκε), Καρσελά (53' Σεμπά), Οφόε, Μπεν (13' Μάριν), Τζούρτζεβιτς.
Ατρόμητος (Νταμίρ Κάναντι): Γιαννιώτης, Κιβρακίδης, Ρισβάνης, Χατζηισαΐας, Γιαννούλης, Μάντσον, Βασιλακάκης (83' Ζησόπουλος), Ντιγκινί, Ούμπιδες (46' Μπουσουλάτζιτς), Ουάρντα, Μανούσος (71' Καρασαλίδης).
Διαιτητής: Αλεξάνδρος Αρετόπουλος (Τρικάλων)
Βοηθοί: Βασίλειος Λάμπρου (Ανατ. Αττικής), Αντώνιος Δίπλαρης (Καρδίτσας)
Τέταρτος: Αθανάσιος Σέζος (Κιλκίς)
