Ζούμε σε δημοκρατική (υποτίθεται, ακόμη) χώρα, οπότε ο καθένας δικαιούται να έχει και να υπερασπίζεται τα «θέλω» του. Μέσα κι έξω από το σπίτι του. Ούτε θα του υποδείξω ποια είναι αυτά ούτε έμμεσα θα προσπαθήσω να τα «επιβάλλω». «Θέλω» του καθενός είναι, γούστο του και καπέλο του.
Με μία… μικρή διαφορά. Άλλο πράγμα είναι το «Θέλω», εντελώς διαφορετικό είναι το «Σέβομαι». Για να απαιτείς να σέβονται τα δικά σου «θέλω» οφείλεις να μάθεις να σέβεσαι τα «θέλω» του απέναντι. Πως όμως οικοδομείται όλο τούτο; Μακριά από απρέπεια, μακριά από ασέβεια.
Διότι υπάρχουν κάποια στάνταρς τα οποία δεν περνάνε από τα συναισθήματα του καθενός, τα βιώματά του ή όσα του έχουν μεταφέρει, αλλά αποτελούν καταγεγραμμένη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΙΣΤΟΡΙΑ. Η οποία ΔΕΝ αλλάζει εις τους αιώνες των αιώνων.
Τι ΔΕΝ πρόκειται να αλλάξει, λοιπόν, ακόμη κι αν αυτή η «συζήτηση» γίνει το 2117, με την προϋπόθεση να υπάρχει ακόμα… ελεύθερη Ελλάδα, φυσικά; Το γεγονός ότι ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είναι ο άνθρωπος που παρέλαβε τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ και τον έκανε PANATHINAIKOS!
Oταν το 1979 ανέλαβε την προεδρία του συλλόγου ο «καπετάνιος», ο Παναθηναϊκός είχε βιώσει το ΜΕΓΑΛΕΙΟ του Γουέμπλει, δηλαδή την συμμετοχή στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1971 αλλά από εκεί και πέρα απολύτως τίποτα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Μέχρι τον Μάϊο του 2000 όταν αποχώρησε από την προεδρία του ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ηγήθηκε του Παναθηναϊκού, πέρα από τις εγχώριες επιτυχίες του, στα ακόλουθα:
1. Ημιτελικός (κόντρα στη Λίβερπουλ) κυπέλλου πρωταθλητριών την περίοδο 1984-85.
2. Φάση των «8» στο τότε κύπελλο ΟΥΕΦΑ, την περίοδο 1987-88.
3. Φάση των «8» στο πειραματικό Τσάμπιονς Λιγκ, περίοδος 1991-92
4. Ημιτελικός (κόντρα στον Αγιαξ με το μεγάλο 0-1 στην Ολλανδία) στο Τσάμπιονς Λιγκ την περίοδο 1996-96.
Και κάτι άλλα... ψιλά, όπως τη συμμετοχή 4 φορές στη φάση των «16» του τότε κυπέλλου Κυπελλούχων, τις περιόδους 1988-89, ’89-90, ‘93-94 και ’94-95.
Αυτά τα… ολίγα ήταν όσα καθιέρωσαν τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό -μέχρι και σήμερα που παραπαίει και έχει να σημειώσει από το 2012 νίκη σε όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ- ως την πιο επιτυχημένη ελληνική ομάδα στην Ευρώπη.
Όλα τα παραπάνω, ξέχωρα από τους εγχώριους τίτλους -και ποδοσφαιριστές επιπέδου Ζάετς, Σαραβάκου, Ρότσα, Βαζέχα και… χάνεις το μέτρημα- είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ, ΑΛΗΘΕΙΑ και το κυριότερο ΑΝΗΚΟΥΝ στον Γιώργο Βαρδινογιάννη και ουδείς θα του τα στερήσει στον αιώνα των αιώνων.
Ο «καπετάνιος», φυσικά, έκανε άπειρα λάθη όπως και άπειρα σωστά. Του έχω ασκήσει δριμύτατη κριτική, από το «Sportime» που εργαζόμουν τότε, όταν υπήρξε παντοδύναμος.
Όμως ο Γιώργος Βαρδινογιάννης υπήρξε αναμφισβήτητα Ο ΗΓΕΤΗΣ του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού. Οσο κανείς άλλος μέχρι σήμερα. Και αυτό του το έχει πιστώσει η ιστορία, όχι οι δημοσιογράφοι. Μαζί φυσικά του έχει χρεώσει και τα λάθη του.
Όταν λοιπόν ΑΥΤΟΣ ο άνθρωπος αγοράζει σουίτα στη Λεωφόρο και εμφανίζεται για να παρακολουθήσει παιχνίδι στο γήπεδο της ομάδας που λατρεύει και ξόδεψε πάρα πολλά χρήματα γι αυτήν επί δεκαετίες, το ΜΙΝΙΜΟΥΜ που απαιτεί η ιστορία και η προσφορά του είναι χειροκρότημα απ’ όσους τον εκτιμούν και τον αγαπούν και τουλάχιστον ΣΕΒΑΣΜΟ απ΄όσους δεν θέλουν να τον βλέπουν. ΠΟΤΕ όμως ύβρεις. ΠΟΤΕ! Γιατί όταν ένας οπαδός του Παναθηναϊκού καθυβρίζει (προσέξτε, βρίζει λέω, όχι κριτικάρει ή δεν θα ήθελε να τον ξαναδεί στο τιμόνι) τον Γιώργο Βαρδινογιάννη είναι σα να μη σέβεται την ιστορία της ομάδας του. Τον Panathinaikos, δηλαδή, που ο «καπετάνιος» δημιούργησε και οι οπαδοί του τριφυλλιού είναι περήφανοι έως σήμερα γι αυτά τα επιτεύγματα. Σήμερα που τα χρόνια είναι πολύ δύσκολα για το κλαμπ.
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των νεαρών ή των μεγαλύτερων οπαδών, οργανωμένων ή ανοργάνωτων του Παναθηναϊκού να θέλουν ή να μην θέλουν στην ηγεσία της ομάδας τους κάποιον πρόεδρο. Αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός στα «θέλω» για το πριν, το μετά και το… πάντα.
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ όμως δεν είναι δικαίωμα, είναι «ΠΡΕΠΕΙ». Και ο 81χρονος Γιώργος Βαρδινογιάννης, έχοντας διατελέσει ΗΓΕΤΗΣ του συλλόγου του επί 21 ολόκληρα χρόνια όχι μόνο έβαλε σφραγίδα στην ιστορία αλλά κέρδισε αυτόν τον σεβασμό από την συντριπτική πλειονότητα των οπαδών του Παναθηναϊκού. Θαρρώ πως ακόμη και κάποια νέα παιδιά που μπορεί τώρα να τον βρίζουν ενώ ουδέποτε –λόγω ηλικίας- τον έζησαν, αν σκεφτούν ότι ο Panathinaikos τους έκανε οπαδούς του μέσα από τις μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες του (που βίωσαν ή έμαθαν από τους παλαιότερους) επί «καπετάνιου» προφανώς θα του αποδώσουν τον πρέποντα σεβασμό.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ άλλωστε, είναι κάτι που δεν αλλοιώνεται. Γιατί υπάρχει. Και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης την υπέγραψε στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό…
