Τελικά ήταν μισοάδειο, ή μισογεμάτο του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» στην πρεμιέρα της Superleague; Δουλειά δεν είχαμε, δουλειά βρήκαμε για να φαγωθούμε πάλι με τα ρούχα μας…
Μα καλά, αυτό ήταν το μέγα ζητούμενο σχετικά με την προσέλευση του κόσμου στα ελληνικά γήπεδα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε; Πόσοι φίλοι του Ολυμπιακού πήγαν στο Φάληρο για να συμπαρασταθούν στον Βαγγέλη Μαρινάκη, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της πειραϊκής ΠΑΕ; Αυτό ήταν το μέγα ζητούμενο, ή τα χιλιάδες άδεια καθίσματα σε όλα τα γήπεδα; Ειλικρινά, απ’ όλους τους μεγάλους «εγκεφάλους» που κινούν τα νήματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, υπάρχει έστω κι ένας να προβληματιστεί από τη συγκεκριμένη εικόνα; Να αναρωτηθεί, ρε αδελφέ «γιατί ρε, γαμώτο, τόσα άδεια καθίσματα ξανά;»…
Υπάρχει κανείς να ασχολείται μέρα – νύχτα με το σοβαρότερο ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί κάθε αρμόδιο ΠΑΕ και ονομάζεται «υγιής πελάτης»; Ή μήπως άπαντες ενδιαφέρονται να συμμετέχουν απλά σε έναν καφενειακό πόλεμο… επιπέδου νηπιαγωγείου με ανταλλαγή επιχειρημάτων του τύπου «καλά ρε, άδειο το Καραϊσκάκη; Δεν πήγαν τα πρόβατα να στηρίξουν τον πρόεδρο;» και αντίστοιχου είδους απαντήσεις στη λογική «τι λέτε ρε γατάκια; Δεν βλέπετε τα χάλια σας που κόψατε τα μισά εισιτήρια από εμάς; Αλλά το ξέρετε ότι ο πρόεδρος σας έχει υποσχεθεί άλλα δεκαπέντε»…
Επειδή, λοιπόν, με τα καφενεία ουδέποτε τα πήγαινα καλά, μήπως πρέπει να μπούμε στην ουσία του προβλήματος; Γιατί η εικόνα όλων των γηπέδων της Superleague στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, μόνο προβληματισμό μπορεί να προκαλέσει.
Γιατί δεν γέμισε το Καραϊσκάκη; Γιατί στο ΟΑΚΑ και την Τούμπα τα άδεια καθίσματα ήταν τόσα πολλά; (και δεν αναφέρομαι φυσικά στην τιμωρημένη Θύρα 4)…
Ειλικρινά δεν την περίμενα τη συγκεκριμένη εικόνα. Θέλετε γιατί μετά από χρόνια οι τέσσερις μεγάλοι πιστεύουν βάσιμα (ο καθένας για τους δικούς του λόγους) ότι ξεκινούν τη σεζόν ως ισότιμοι διεκδικητές του τίτλου;
Θέλετε γιατί το τελευταίο δεκαήμερο των μεταγραφών υπήρξαν αφίξεις ποδοσφαιριστών (Καρντόσο, Λέσκοτ) που ανέβασαν τους δείκτες του ενθουσιασμού και της προσμονής στις τάξεις των φιλάθλων; Θέλετε γιατί ακόμη κι αυτό το θέατρο του παραλόγου με την αναβολή των δύο πρώτων αγωνιστικών, έκανε τον κόσμο να διψάει περισσότερο για λίγη μπαλίτσα;
Μέχρι πρότινος, θεωρούσα ότι η μικρή προσέλευση κόσμου στα γήπεδα της Superleague σχετιζόταν σχεδόν αποκλειστικά με την έλλειψη ανταγωνισμού στο πρωτάθλημα. Βλέποντας όμως την εικόνα - κυρίως σε ΟΑΚΑ και Τούμπα - προβληματίστηκα για το ορθό της άποψής μου
Ειλικρινά, δεν πιστεύω ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν καλύτερες συνθήκες για να υπάρξει εντυπωσιακή προσέλευση του κόσμου στα γήπεδα. Τι είδαμε αντ’ αυτού; Άδεια καθίσματα. Χιλιάδες άδεια καθίσματα παντού! Και δεν στέκομαι καθόλου στους αριθμούς εισιτηρίων που δηλώνουν οι ομάδες. Άλλος μπορεί να συμπεριλαμβάνει στη σούμα διαρκείας που δεν πήγαν στο γήπεδο για επικοινωνιακούς λόγους, άλλος θέλει να… κλέβει την Εφορία και να δηλώνει λιγότερα εισιτήρια από τους φιλάθλους που παρακολούθησαν πραγματικά ένα παιχνίδι. Στέκομαι μόνο στην εικόνα που βλέπουν τα μάτια μου και φαντάζομαι και τα μάτια σας.
Μέχρι πρότινος, για να είμαι ειλικρινής, θεωρούσα ότι η μικρή προσέλευση κόσμου στα γήπεδα της Superleague σχετιζόταν σχεδόν αποκλειστικά με την έλλειψη ανταγωνισμού στο πρωτάθλημα. Βλέποντας όμως την εικόνα – κυρίως σε ΟΑΚΑ και Τούμπα – το Σαββατοκύριακο, προβληματίστηκα για το ορθό της άποψής μου.
Με τη φετινή ΑΕΚ και το φετινό ΠΑΟΚ να εμφανίζονται πιο ανταγωνιστικοί από ποτέ απέναντι στον Ολυμπιακό, θεωρούσα ότι τα δύο γήπεδα θα αντανακλούσαν στις εξέδρες την προσμονή και τη δίψα του κόσμου των δύο «δικεφάλων» για την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος. Τζίφος…
Προσπάθησα, λοιπόν, δυο μέρες τώρα να βρω μια διαφορετική εξήγηση στο μεγάλο πρόβλημα. Και ξεκίνησα το… σαφάρι εντοπισμού του, από την πιο προφανή – για πολλούς – απάντηση, την οποία μου έδωσαν χθες το πρωί δύο κολλητοί μου φίλοι, ένας Ολυμπιακός, και ένας ΑΕΚτζής: «Ρε μεγάλε, έχεις δει τις τιμές των εισιτηρίων στα γήπεδα; Πόσα πιστεύουν ότι μπορούμε να διαθέτουμε πλέον το μήνα για να βλέπουμε ποδόσφαιρο;»…
Πρώτη φορά που οι δυο τους ταυτίστηκαν… με ένα στόμα τα τελευταία χρόνια. Την τελευταία φορά που ήπιαμε καφέ μαζί πλακώνονταν για τον τελικό του κυπέλλου. Όταν όμως τους ρώτησα «γιατί δεν πήγατε την Κυριακή στο γήπεδο;»… ενώθηκαν λες και ήταν αδέλφια!
«Πόσα πιστεύουν ότι μπορούμε να διαθέτουμε πλέον το μήνα για να βλέπουμε ποδόσφαιρο;»… Αλήθεια, εκεί στη Superleague, έχουν επιχειρήσει έστω και μία φορά να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους και να απαντήσουν στο συγκεκριμένο ερώτημα; Αν κρίνω από τις τιμές των εισιτηρίων της πρεμιέρας, μάλλον όχι…
Ολυμπιακός – Βέροια: 10€, 15€, 20€, 25€, 30€, 40€
ΑΕΚ – Ξάνθη: Θύρες 1, 15, 35 : 5€ (οργανωμένοι), Θύρες 3, 5, 7, 11, 13 : 15€ (Παιδικά 5€), Θύρα 9 : 25€ (Παιδικά 10€), Θύρα 29 : 40€ (Παιδικά 15€)
ΠΑΟΚ – Παναιτωλικός: Θύρα 1: 30€, Θύρες 2,3: 25€, Θύρες 5,6: 15€, Θύρες 4,4α, 7,7α: 10€
Πανιώνιος – Αστέρας Τρίπολης: Θύρα 2: 10€, παιδικό 5€, Θύρα 4, 7: 15€, παιδικό 5€, Θύρες 5/6α και γ: 25€.
Κέρκυρα – Πλατανιάς: Θύρα 4: 10€, Θύρες 2Α, 2Β, 3Α, 3Β: 20€.
Γιάννινα – Ατρόμητος: Θύρες 3,4,6 15€, Θύρες 9-10 10€, Παιδικά Θύρες 3-4-6 10€, Θύρες 9-10 5€.
Λεβαδειακός – Παναθηναϊκός: Θύρες 1, 3: 20€, 15€ για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού
Λάρισα – Ηρακλής: Θύρες: 16,17 & 19, 20 35€, Θύρες 14,15 & 21, 22 25€, Θύρες 4,5,6,7,8 20€, Θύρες 3 & 10 15€, Θύρες 1,2,11,12,13 & 23 10€.
Πόσα χρήματα μπορεί να διαθέσει ένας φίλαθλος για να βλέπει μπάλα;
Αφήστε στην άκρη κάποιες μεμονωμένες οικογενειακές ή μαθητικές θύρες, και τις θύρες των VIP και πάμε να μιλήσουμε για το μεγαλύτερο μέρος των εισιτηρίων σε κάθε γήπεδο, που αφορούν άλλωστε την πλατιά μάζα των φιλάθλων.
Απορία 1η: 10€ και 15€ η χαμηλότερη τιμή εισιτηρίου στα περισσότερα γήπεδα; Πάτε καλά; Κυκλοφορείτε καθόλου στους δρόμους; Γνωρίζετε πόσο είναι το εισόδημα μιας μέσης ελληνικής οικογένειας; Που να βρει ένας γονιός να διαθέτει μίνιμουμ 60-70€ το μήνα (υπολογίστε στο συνολικό κόστος έξοδα μετακίνησης, πατατάκια και λοιπά… απαραίτητα έξοδα όταν πας να δεις μπάλα) για να πηγαίνει στο γήπεδο με το παιδί του; Προσέξτε, όχι για να βλέπει μπάλα, αλλά για να πηγαίνει στο γήπεδο. Γιατί πλέον με τα τηλεοπτικά πακέτα που προσφέρουν οι δύο συνδρομητικές πλατφόρμες μπορεί ένας φίλαθλος να παρακολουθεί καθημερινά κορυφαίες αθλητικές διοργανώσεις απ’ όλο τον πλανήτη με 50€ το μήνα!
Απορία 2η: Γιατί σε όλα τα γήπεδα οι χαμηλότερες τιμές προσφέρονται στους οργανωμένους οπαδούς των ομάδων; (όσους τέλος πάντων πληρώνουν εισιτήριο, γιατί πολλοί μπαίνουν τσάμπα)… Προσέξτε δεν υποτιμώ τη σημασία ενός υγιούς οργανωμένου οπαδού. Το αντίθετο. Αυτός αποτελεί την καρδιά κάθε συλλόγου. Γιατί, όμως, ένας μη οργανωμένος φίλαθλος δεν μπορεί να απολαμβάνει με αντίστοιχη χαμηλή τιμή εισιτηρίου ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι;
Απορία 3η: Ειλικρινά, εκεί στην Περιφέρεια, θεωρείτε ότι γήπεδα όπως αυτό της Λιβαδειάς ή της Κέρκυρας προσφέρουν στο φίλαθλο – πελάτη ανέσεις που δικαιολογούν εισιτήρια αξίας 20€;
Δεν ξέρω αν φανώ σε κάποιους υπερβολικός, αλλά η μέση τιμή εισιτηρίου στα ελληνικά γήπεδα δεν μπορεί να ξεπερνάει τα 5-6€!
Δεν ξέρω αν φανώ σε κάποιους υπερβολικός, αλλά η μέση τιμή εισιτηρίου στα ελληνικά γήπεδα δεν μπορεί να ξεπερνάει τα 5-6€! Αυτή είναι η τιμή που αντέχει η τσέπη της μέσης ελληνικής οικογένειας!
Καταλαβαίνω ότι κάθε ΠΑΕ ακολουθεί τη δική της πολιτική στην προσπάθειά της να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερους φιλάθλους να αγοράσουν εισιτήρια διαρκείας, ωστόσο η μέση τιμή ενός εισιτηρίου στο πρωτάθλημα της Superleague, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη.
Οι ιθύνοντες της διοργανώτριας αρχής και των ΠΑΕ οφείλουν να καθίσουν μαζί στο ίδιο τραπέζι και να ασχοληθούν σοβαρά με τη μεγάλη μάζα των πελατών τους: Όχι τους «στρατούς» που δημιουργούν για να εξυπηρετούν προσωπικά τους οφέλη, αλλά τους υγιείς φιλάθλους. Τους οικογενειάρχες, τους ανθρώπους του μόχθου, τους φιλάθλους που δεν γουστάρουν να κάθονται σε ένα πέταλο που ο διπλανός τους θα βρίσκεται σε κατάσταση… αποσύνθεσης, τα νέα παιδιά (οργανωμένους οπαδούς ή μη) που διψούν να βρίσκονται στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας, χωρίς να γίνουν μέλη «στρατών».
Ασχοληθείτε, επιτέλους, με την πλειοψηφία των «πελατών» σας: Τους υγιείς φιλάθλους!
Νομίζω, μάλιστα, ότι εδώ ακριβώς εστιάζεται ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου: Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι παράγοντες των ΠΑΕ ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο πλην της πλειοψηφίας των πελατών που απευθύνονται: Τους υγιείς φιλάθλους και οπαδούς τους!
Ενδιαφέρονται για τα τηλεοπτικά τους έσοδα, τα έσοδα από το Στοίχημα, τη μεγαλύτερη διείσδυσή τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, την πλύση εγκεφάλου μη υγιών οπαδών, και ελάχιστοι ασχολούνται σοβαρά με τον απλό φίλαθλο.
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ όμως. Ας ξεκινήσουν να ασχολούνται έστω και τώρα μαζί του. Κι ας βρουν τρόπους να τον πείσουν ή να τον βοηθήσουν να γυρίσει στο γήπεδο. Και η πρώτη βοήθεια είναι να υπάρξει σημαντική μείωση στις τιμές των εισιτηρίων των αγώνων της Superleague. Αν τους ενδιαφέρει φυσικά το προϊόν και οι πελάτες στους οποίους υποτίθεται πρέπει να απευθύνεται…
