Ο Στάνισλαβ (Τόνι) Σαβέβσκι γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου του 1963 στην πόλη Μπιτόλα, λίγο πάνω από τα σύνορα της Ελλάδας με τα Σκόπια.
Τα πρώτα του βήματα και η μεταγραφή στην Βαρντάρ
Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην τοπική Πέλιστερ Μπιτόλα και σε ηλικία 17 ετών μεταγράφηκε στην Βαρντάρ Σκοπίων ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας. Στην Βαρντάρ έμεινε ενάμιση χρόνο και πρόλαβε να συμπληρώσει 181 συμμετοχές να πετύχει 10 γκολ και να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα. Τον Δεκέμβριο του 1988, πήρε μεταγραφή για την ΑΕΚ, κάνοντας έτσι το βήμα που θα σημάδευε τόσο την δική του καριέρα όσο και την ιστορία της Ένωσης.
Τα πρωταθλήματα με την κιτρινόμαυρη φανέλα
Η «χρυσή» ΑΕΚ των 90's είχε πολλούς παίκτες με προσωπικότητα. Στέλιος Μανωλάς, Ντανιέλ Μπατίστα, Βασίλης Τσιάρτας, Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς, Τιμούρ Κετσπάγια, Μιχάλης Κασάπης, Βασίλης Δημητριάδης είναι μόνο κάποιοι από αυτούς, όμως ο Τόνι Σαβέβσκι ήταν πάντα ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, ένας παίκτης που ενώ ήρθε ως άγνωστος και κανείς δεν είχε μεγάλες απαιτήσεις από αυτόν, κατάφερε να συνδέσει άρρηκτα το όνομα του με εκείνη την ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Με την «κιτρινόμαυρη» φανέλα κατέκτησε 4 πρωταθλήματα (1989, 1992, 1993, 1994), 3 κύπελλα (1996, 1997, 2000), 1 λιγκ καπ (1990) και 2 σούπερ καπ (1989, 1996).
Τα ευρωπαϊκά του γκολ
Γκολ που έχουν χαραγμένα στην μνήμη των φίλων της ομάδας πέτυχε πολλά και στην Ευρώπη. Πιο χαρακτηριστικά αυτό στη Γλασκώβη, το καλοκαίρι του 1994, κόντρα στην ισχυρή τότε Ρέιντζερς, που έδωσε τη νίκη και επέτρεψε στην ΑΕΚ να συμμετάσχει για πρώτη φορά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, εκείνο στους ομίλους απέναντι στους μετέπειτα φιναλίστ, Μίλαν και Άγιαξ, ή ακόμα και αυτό κόντρα στη Δυναμό Δρέσδης στο μαγικό 5-3 της Νέας Φιλαδέλφειας.
Ο εξαιρετικός χαρακτήρας του
Ο Σαβέβσκι έδωσε και πήρε πολλά από την ΑΕΚ. Κάθε νίκη, κάθε ασίστ, κάθε γκολ στα ελληνικά γήπεδα, του έδινε έναν πόντο αγάπης και ευγνωμοσύνης από τους φίλους των «κιτρινόμαυρων». Μα αυτό που τον έκανε πραγματικά ξεχωριστό ήταν το απαράμιλλο ήθος του, καθώς ποτέ κανείς δεν είχε παράπονο από τη συμπεριφορά του. Αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον λαό της Ένωσης, όμως το σημαντικότερο του επίτευγμα ήταν ότι... ανάγκασε όλους τους φιλάθλους να τον σέβονται και να τον θαυμάζουν. Υπήρξε παράδειγμα, με όλη τη σημασία της λέξης, τόσο εντός, όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Το 2004, στη γιορτή για τα 80 χρόνια της ΑΕΚ, βραβεύτηκε ως ο πιο πετυχημένος ξένος ποδοσφαιριστής, ένα βραβείο που αποτελεί ένα μικρό "ευχαριστώ" για όλα αυτά που πρόσφερε στην ομάδα.
Η πορεία του στον πάγκο της Ένωσης
Το 2001, λίγες μέρες μετά την συντριβή από τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο, Ο αείμνηστος Γιάννης Παθιακάκης αποχώρησε από τον πάγκο της ομάδας και η λύση βρέθηκε εκ των έσω με τον Σαβέβσκι. Καθοδήγησε την ΑΕΚ ως προπονητής σε 15 ματς πρωταθλήματος και τις δύο ευρωπαϊκές αναμετρήσεις με τη μεγάλη Μπαρτσελόνα.
Είχε ως απολογισμό 11 νίκες, μία ισοπαλία και τρεις ήττες, προσπαθώντας να συμμαζέψει την κατάσταση. Φαινόταν πως ήρθε σε κόντρα με τις μεγάλες βεντέτες της εποχής (Νικολαϊδη, Τσιάρτα, που αντικαταστάθηκαν στο ματς με την Μπαρτσελόνα) και είχε τη στήριξη του κόσμου. Οι διοικητικές ανακατατάξεις το καλοκαίρι και η έλευση του Ψωμιάδη, δεν επέτρεψαν πιθανότητα παραμονής του στον πάγκο της ΑΕΚ.
Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από την Κύπρο, επέστρεψε στην ΑΕΚ το 2004 για να αναλάβει την ομάδα νέων όπου και παρέμεινε ως το 2012. Πλέον, τέσσερα χρόνια μετά, είναι έτοιμος για να επιστρέψει και πάλι στην ομάδα της καρδιάς του.
