Μπορεί ο Ολυμπιακός να έμεινε μισή ώρα παραπάνω φέτος στην Ευρώπη, όμως ο πόνος είναι μεγάλος και η αποτυχία μεγαλύτερη. Μόνο αυτή η λέξη υπάρχει μετά το χθεσινό ξεφτίλισμα για μια ομάδα που έχει κάνει πλούσιους τους… επενδυτές της και ένα σωρό άλλο κόσμο, εκτός ποδοσφαιριστών και προπονητών, τα τελευταία 20 χρόνια, με τα λεφτά που επενδύει στην ΠΑΕ Ολυμπιακός η… ΟΥΕΦΑ. Χωρίς βέβαια η Ευρωπαϊκή ομοσπονδία των... έντιμων να εξετάζει πως η ομάδα αυτή φτάνει εκεί που μοιράζεται το πολύ χρήμα.
Και ο κόσμος απορεί; Μήπως ακόμη κι ο... Αντρέας Δημητρέλος με τα... χαρτόσημα που πλήρωνε με δικά του λεφτά για να σφραγιστούν τα εισιτήρια των αγώνων, έχει βάλει περισσότερα λεφτά από την τσέπη του από ότι τα αφεντικά του Ολυμπιακού; Γιατί αυτός από ό,τι γνωρίζω δεν τα πήρε πίσω τα φραγκοδίφραγκα. Τα αφεντικά του Ολυμπιακού από την ΟΥΕΦΑ και από μεταγραφές που έγιναν με παίκτες που διαφήμισε μέσω Τσάμπιονς Λιγκ, τα έχουν πάρει πίσω αυτά που επένδυσαν και με το παραπάνω και τους λένε και… ευεργέτες. Μιλάμε για 220 εκατομμύρια χωρίς τα έσοδα από μεταγραφές και άλλα παρελκόμενα.
Χρήμα ατελείωτο και ομάδα, σε σχέση με το χρήμα και την αβάντα 20 χρόνων, μηδέν. Τελευταία φορά στους 8 οποιασδήποτε διοργάνωσης το 1999 όταν ο μεγάλος Αντόνιο Κόντε πάγωσε το όνειρο και τα... υγρά, λόγω βροχής, όνειρα. Σε 20 χρόνια... διορισμού στο Τσάμπιονς Λιγκ, άντε 19 γιατί υπήρχε και η χρονιά της Μακάμπι, ο Ολυμπιακός έγινε πλούσιος, τα αφεντικά και οι κάθε λογής υπάλληλοι του τα κονόμησαν και αγωνιστικά έμειναν μόνο κάτι νίκες φωτοβολίδες.
Για αυτό το Καραϊσκάκη άδειασε χθες σε χρόνο ρεκόρ και στο τέλος έμειναν μόνο τα κόκκινα καρεκλάκια, αυτοί που λένε μπράβο σε όλα και οι άλλοι που περίμεναν το τελευταίο σφύριγμα για να φωνάξουν το μεγάλο ΟΥ. Όση κι αν είναι η προπαγάνδα η αλήθεια φαίνεται γυμνη στο γήπεδο. Κι ας είχαν χθες ακόμη και... Ελληνική διαιτησία με πέναλτι που θα ντρέπονταν να δώσουν και τα αρχιεργαλεία και χαρισμένες μια-δυο κόκκινες έτσι για να παιχτεί το παιχνίδι στα... ίσα. Με αντίπαλο μια Αντερλεχτ τόσο αδύναμη, που αυτή που έπαιξε με την ΑΕΚ το 2010 θα της έριχνε... πέντε γκολ, κατέρρευσαν όλα τα παραμύθια.
Άραγε ο Ελευθερόπουλος, ο σήριαλ... γλείφτης των συνεντεύξεων Τύπου, πώς θα αισθάνεται που θα εξελιχθεί σε ανέκδοτο σε βάθος χρόνου η δήλωση του για τον καλύτερο Ολυμπιακό της 20ετίας σε έναν αγώνα που η ομάδα που προπονούσε και πέφτει Β΄ Εθνική έχασε 3-4 με πέναλτι-μαϊμού; Γράφω για τον συγκεκριμένο επειδή προσέχει την εικόνα και προσπαθεί να περάσει ένα στυλάκι διανοοούμενου του ποδοσφαίρου με φουλ δημόσιες σχέσεις. Γελάνε όλοι μαζί του και περισσότερο οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί. Τουλάχιστον η πλειοψηφία, αυτοί που απλά καταλαβαίνουν αυτό που βλέπουν. Και οργίζονται να ακούν για επενδύσεις όταν μια ομάδα που έχει κονομήσει 220.000.000 ευρώ από τότε που έγινε το Τσάμπιονς Λιγκ, παίζει με μόνο φορ τον Ιντέγιε και κυνηγάει την ευρωπαϊκή υπέρβαση με βασικό τον Πουλίδο και σέντερ μπακ τον Μποτία, που με κανονικό διαιτητή θα είχε αποβληθεί από το 7΄ και με διαιτητή έδρας στο δεύτερο ημίχρονο.
Ο χθεσινός μπορεί να ήταν διαιτητής... παράγκας αλλά δεν αρκούσε. Ούτε αυτός. Ζούμε για την ημέρα της επιστροφής στο φυσιολογικό ποδόσφαιρο. Που όλοι θα μπορούν να χάσουν από όλους και που οι διαιτητές θα κάνουν λάθη υπέρ όλων και σε βάρος όλων. Που οι κακοί διαιτητές θα είναι κακοί για όλους και όχι καλοί μόνο για έναν. Μέχρι τότε κάθε ήττα του Ολυμπιακού θα είναι νίκη του πολιτισμού. Μετά θα είναι απλά ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι...
