MENU

Εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο ξεκινάνε τη μέρα τους με το google. Κι αν δεν την ξεκινάνε, είναι σχεδόν βέβαιο ότι στις ώρες που θα περάσουν στο διαδίκτυο τουλάχιστον μια φορά θα περάσουν από τη διασημότερη μηχανή αναζήτησης. Ένα google σήμερα και μεταφέρθηκες στον μαγικό κόσμο των παραμυθιών. Εκεί όπου μια φορά κι ένα καιρό όλα τελείωναν με το ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα! Η κοκκινοσκουφίτσα, η σταχτοπούτα, ο παπουτσωμένος γάτος, η ωραία κοιμωμένη, ο κοντορεβιθούλης και όσοι άλλοι ήρωες είχε εμπνευστεί ο Σαρλ Περώ για να διασκεδάζει τα παιδιά του.

Κάποια άλλα παιδιά μεγάλωσαν με διαφορετικά παραμύθια. Με μια βασίλισσα του βορρά και με έναν ήρωα που βρισκόταν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Ο Νίκος Καλτσάς γεννήθηκε αφότου η καριέρα του πατέρα του είχε ολοκληρωθεί. Γεννήθηκε αφότου είχε ξεκινήσει η παρακμή της δικής του βασίλισσας. Είχε, όμως, κόσμο να του τα διηγηθεί. Παραδόξως, ο πρώτος άνθρωπος που τον οδήγησε στο γήπεδο δεν ήταν ο Ανδρέας Καλτσάς.

«Με τον παππού μου άρχιζα να κλωτσάω τη μπάλα. Έσπασα μερικά πράγματα μέσα στο σπίτι», διηγείται ο γεννημένος το 1990 επιθετικός που εν μέρει πήρε το ταλέντο του πατέρα του. Ο Ανδρέας ήταν επιθετικό εξτρέμ, ο οποίος στα 30 του χρόνια ήταν μέλος της πιο επιτυχημένης Βέροιας, που κατέκτησε την 7η θέση το 1987. Είχε σκοράρει, μάλιστα, εναντίον του Παναθηναϊκού στη 2η αγωνιστική, σε μια σεζόν που έκαναν τα πρώτα ποδοσφαιρικά τους βήματα ο Γιώτης Τσαλουχίδης και ο Αλέκος Αλεξανδρής.

«Ήμουν αγέννητος όταν ο πατέρας μου έπαιζε μπάλα. Αργότερα, όμως, σε συζητήσεις που είχα μαζί του κατάλαβα ότι το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο κι όσο περνούν τα χρόνια γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Κατάλαβα ότι πρέπει να φτάσω κι εγώ ψηλά», θυμάται ο Νίκος, που βλέπει και τον μικρό του αδελφό να έχει ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Εκείνον, δηλαδή, στις ακαδημίες της Βέροιας και αργότερα στην πρώτη ομάδα, πριν αρχίσουν να ερίζουν οι μνηστήρες για να τον αποκτήσουν. Και στην περίπτωση του Νίκου ήταν πολλοί.

Πρόταση για… Καλτσάκη!

Πριν καν γίνει επαγγελματίας και ενηλικιωθεί, ο Νίκος Καλτσάς είχε ήδη κάνει το ντεμπούτο του στη Βέροια. Σε μια από εκείνες τις Κυριακές που προσφέρονται για κάτι τέτοιο και που περνάνε αδιάφορες σε όλους, πλην των άμεσα εμπλεκομένων. Στη Λιβαδειά και στο χορταστικό 5-3, ο νεαρός κάνει ντεμπούτο ως βασικός και… μαθαίνει από την απειρία του, αφού νωρίς στο πρώτο ημίχρονο υποπίπτει σε πέναλτι. Η βασίλισσα του βορρά, που είχε υποβιβαστεί πολύ πριν την τελευταία αγωνιστική χάνει για έναν αγώνα, όμως γνωρίζει ότι έχει να κερδίσει στο μέλλον.

Η εξέλιξή του μάλλον φυσιολογική. Παίρνει λεπτά συμμετοχής στην Β’ Εθνική, το ίδιο και στην τρίτη κατηγορία αρχίζει να ωριμάζει, να σκοράρει συχνότερα, ενώ απέβαλε από μικρός τις κακές συνήθειες της ηλικίας του. Αντέδρασε μια, αντέδρασε δυο, τιμωρήθηκε σε κάθε περίπτωση και σταμάτησε να αντιδράει. Ίσως επειδή αντιλήφθηκε ότι υπήρχε κόσμος να τον παρακολουθεί. Και όχι τυχαίος κόσμος. Ο πρώτος που θα φτάσει στην Ημαθία για τον καλύτερο παίκτη της Β’ Εθνικής εκείνης της περιόδου, θα είναι ο ΟΦΗ το καλοκαίρι του 2011. Ο ΟΦΗ του Νίκου Μαχλά, που λάτρευε ως πιτσιρίκι ο Καλτσάς.

«Θα έλεγα ότι με ενδιαφέρει πολύ η περίπτωση του ΟΦΗ και είναι τιμή μου. Θα είναι πολύ καλή κίνηση και παράλληλα σκαλοπάτι για μένα να παίξω σε μία μεγάλη ομάδα», δήλωνε και σύντομα οι αφίξεις στη Βέροια άρχισαν να πληθαίνουν. Νυρεμβέργη, ΠΑΟΚ, Άρης σε ένα χορό φημολογίας που είχε ως κατάληξη τη γνωστή: Ο Νίκος Καλτσάς έμεινε στη Βέροια και, μάλιστα, «έφαγε» σε μεγάλο βαθμό πάγκο. Από το Νοέμβριο και μετά άρχισε να παίζει συχνότερα και στο τέλος της σεζόν πανηγύρισε την άνοδο με την αγαπημένη του ομάδα. Αγαπημένη του είπαμε;

Χμ… Εδώ έρχεται και κολλάει η επόμενη ιστορία, ένα χρόνο μετά. Τον Δεκέμβριο του 2012 κι ενώ η Βέροια παίζει στη Super League, ο Νίκος Καλτσάς ζητάει να αποχωρήσει. «Ένα είναι το σίγουρο. Ζήτησα από τον ιδιοκτήτη της ομάδας να με αφήσει να φύγω, αν και έχω δύο χρόνια ακόμα συμβόλαιο με την ομάδα. Περιμένω να επιστρέψει στη Βέροια, για να ξεκαθαρίσει και το θέμα μου». Φήμες τον ήθελαν να έχει πρόβλημα με τον προπονητή του, φήμες τον ήθελαν να πηγαίνει προς «Κλεάνθης Βικελίδης», φήμες τον ήθελαν να πηγαίνει στην Ισπανία – η Χέρκουλες πρόσφερε τότε 50.000 ευρώ -, φήμες τον ήθελαν οπαδό του Άρη, φήμες τον ήθελαν οπαδό της ΑΕΚ….

Οι φήμες δεν επαληθεύτηκαν. Ο Καλτσάς θα συναντηθεί τα Χριστούγεννα με τον πρόεδρο και τον προπονητή του, θα επεκτείνει το συμβόλαιό του ως το 2015 και θα κάνει εξαιρετικό δεύτερο γύρο. Θα πετύχει, μάλιστα, και δύο γκολ απέναντι στον Άρη, δυο γκολ που εκείνη τη στιγμή έδειχναν να καταδικάζουν την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Τη συμπάθειά του, όπως έλεγε!

ΠΑΟ κόντρα στο ρεύμα!

Η εξέλιξή του συνεχίστηκε όπως θα έπρεπε να προβλέπεται για νεαρούς ποδοσφαιριστές! Έμεινε στη Βέροια χωρίς να βιαστεί για το επόμενο βήμα και εμφανιζόταν κάθε χρόνο και καλύτερος. Πέρυσι, παρότι αρχικά ενημερώθηκε το καλοκαίρι πως δεν ήταν στα πλάνα του προπονητή, επέμεινε και δικαιώθηκε. Πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού και ξεκίνησε για την καλύτερη χρονιά της καριέρας του, την τελευταία παράλληλα του συμβολαίου του με τη βασίλισσα του βορρά. Μέχρι το Νοέμβριο είχε τέσσερα γκολ, ένα εκ των οποίων στη Λεωφόρο. Μέχρι τις 17 Ιανουαρίου είχε δέκα γκολ, τέσσερις ασίστ και ένα καινούργιο συμβόλαιο. Ο Παναθηναϊκός πρόλαβε το ρεύμα που στέλνει τους ταλαντούχους ποδοσφαιριστές προς το Φάληρο, πρόλαβε και την ΑΕΚ και απέκτησε τον 25χρονο επιθετικό.

«Επέλεξα τον Παναθηναϊκό γιατί μου έκανε πιο σοβαρή πρόταση και μου έδειξε ότι με θέλει περισσότερο», θα εξηγήσει με την πρόταση των πρασίνων για τριετές συμβόλαιο και απολαβές 120.000 ευρώ να είναι σχεδόν διπλάσια εκείνης της ΑΕΚ. «Όταν ξεκινάς το ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία οι στόχοι σου είναι να φτάσεις ψηλά. Μέσα από τη σκληρή δουλειά κατάφερα να κάνω αυτό το βήμα. Αυτή τη στιγμή έχω έξι μήνες με τη Βέροια, δεν θέλω να αναφερθώ ακόμα για τον Παναθηναϊκό, μόνο καλή συνέχεια στο πρωτάθλημα και στους στόχους που έχει βάλει», δηλώνει αφελώς, αφού στα μάτια όλων είναι πλέον ποδοσφαιριστής του τριφυλλιού. Κάτι που θα το καταλάβαινε σύντομα…

Την 1η Φλεβάρη η Βέροια υποδέχεται τον Ολυμπιακό και ο Νίκος Καλτσάς αντιμετωπίζεται ως αιώνιος αντίπαλος. Από τον Γιάννη Μανιάτη, με τον οποίο θα έχει κόντρα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και από τον Κώστα Καραπαπά, με τον οποίο θα λογομαχήσει στα αποδυτήρια. Από τον Ολυμπιακός διοχετεύεται στον Τύπο ότι ο νεαρός επιθετικός φώναζε «μπράβο Μαρινάκη» στη φυσούνα, διαμαρτυρόμενος για τα διαιτητικά λάθη. «Δεν είπα ποτέ το όνομά του», απαντούσε και έστηνε τη δική του γραμμή υπεράσπισης. «Χωρίς να δώσω την παραμικρή αφορμή, ήρθε και μου είπε πως εκεί που θα πάω του χρόνου, πάλι θα κλαίω».

Το κλάμα είναι σχετικό… Ο Νίκος Καλτσάς εκεί που πήγε, δηλαδή στον Παναθηναϊκό, άργησε να πάρει τις ευκαιρίες που θα του επέτρεπαν να δείξει ότι άξια πήρε τη μεταγραφή. Χρειαζόταν κι ένας χρόνος προσαρμογής, ας μην είμαστε απόλυτοι. Το τελευταίο διάστημα, όμως, σίγουρα δεν κλαίει. Με γκολ κόντρα στον Αστέρα, με ασίστ στο ματς με τον Παναιτωλικό και νέο τέρμα χθες στη Μυτιλήνη, το παραμύθι του συνεχίζεται όπως του το έλεγαν παιδί. Κι ας μην καταφέρει ποτέ να γίνει doodle!

Καλτσά από τον τόπο σου!