Ας ξεκινήσουμε αγαπητέ αναγνώστη από μια παραδοχή. Πάρε θέση μπροστά στον καθρέφτη σου και απάντησε όσο πιο ειλικρινά μπορείς: Υπάρχει καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό στο φετινό πρωτάθλημα; Τώρα που εκτιμώ ότι απάντησες το φυσιολογικό ΟΧΙ, απάντησε και σε μια δεύτερη ερώτηση: Αν κάποια ομάδα ήταν ελαφρώς καλύτερη ή ισάξια με τον Ολυμπιακό μπορούσε να κατακτήσει το φετινό πρωτάθλημα;
Η δεύτερη απάντησή σου, που αν έχεις σώας τας φρένας αντιλαμβάνομαι ποια θα ήταν, δίνει το έναυσμα να προχωρήσουμε τη συζήτηση. Οι απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις μοιάζουν αυτονότητες. Όχι και αθωωτικές για το ποδόσφαιρο που παρουσιάζει ο φετινός Παναθηναϊκός. Για την νέα ΑΕΚ που χτίζει κάτι καινούργιο μπορεί. Για το νέο project του ΠΑΟΚ, είναι. Για τις ανορθογραφίες μιας ομάδας που μπαίνει στο τρίτο έτος ανοικοδόμησης και θεωρητικά θα παρουσίαζε σύνολο έτοιμο να διεκδικήσει τίτλο, δεν υπάρχει καμία. Πολύ απλά γιατί ο Παναθηναϊκός είναι ο χειρότερος της τριετίας και δεν ξέρει που πατά και που βρίσκεται.
Αυτό αφορά το αγωνιστικό του κομμάτι. Για το οποίο έκανα εκτενή αναφορά στο αμέσως προηγούμενο σημείωμα.
Το ποδόσφαιρο όμως, στην Ελλάδα χωρίζεται στο ποδόσφαιρο εντός των τεσσάρων γραμμών και το ποδόσφαιρο εκτός των τεσσάρων γραμμών.
Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός έχει δύο δρόμους. Ο ένας είναι να συνεχίσει να παράγει παράγκες και οράματα, να βγάζει ανακοινώσεις, να κάνει μηνύσεις, να έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το κατεστημένο και τους υπαλλήλους του. Είναι μια κάποια λύσις. Την ακολούθησαν κι άλλοι στο παρελθόν κι έφαγαν ΟΛΟΙ τα μούτρα τους. Το παράδειγμα της προηγούμενης εβδομάδας είναι τρανταχτό. Ούρλιαζε μια εβδομάδα για τον Αρετόπουλο, πήγε, συνέβη το ανθρώπινο λάθος που όλοι περίμεναν και γυρίζει με τρία γκολ και τρεις τόνους γκρίνια στις αποσκευές.
Προσωπικά, τις θέσεις του Παναθηναϊκού τις ακούω λίγο βερεσέ. Ούτε αν προέρχονται από κύκλους, ούτε από ανακοινώσεις. Διότι από τη στιγμή που μπαίνει στη διαδικασία να παίζει σε αυτό το πρωτάθλημα, έχει αποδεχθεί τη μοίρα του. Η συμμετοχή σε ένα πρωτάθλημα που κρίνεται από εγκληματικές οργανώσεις αποτελεί συνενοχή.
Το να ζητάς εξηγήσεις από την ΕΠΟ για τον ορισμό του Αρετόπουλου είναι σαν να ζητάς εξηγήσεις από τον παπατζή όταν χάνεις το πενηντάρικο.
Και ο Αλαφούζος και ο Σαββίδης έχουν δηλώνει ευθαρσώς ότι συζητάνε την περίπτωση να φύγουν από το πρωτάθλημα όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση. Τη θέση τους ασπάζεται εν πολλοίς και ο Μελισσανίδης. Στη συνάντηση του Ιουνίου έπεσαν πολλά στο τραπέζι, αλλά θεώρησαν πως η ώρα δεν έχει φτάσει ακόμα για την διχοτόμηση του πρωταθλήματος. Κι έτσι οδηγούνται με διαδοχική σειρά στην λαιμητόμο. Κι όσο περισσότερο φωνάζουν τόσο περισσότερο βασανίζονται.
Χάνουν για αυτόν τον λόγο το πρωτάθλημα; Ασφαλώς και όχι. Όσο νομιμοποιούν όμως, την ΕΠΟ, την ΚΕΔ και τους νονούς του ελληνικού ποδοσφαίρου με την παρουσία τους, τι ακριβώς περιμένουν; Να βγάζουν στη σέντρα κακουργηματικά κατηγορούμενους κι οι εντολοδόχοι να τους κοιτάζουν; Ο Αρετόπουλος έγινε μόλις πριν λίγες μέρες διεθνής. Τι να έκανε δηλαδή στην Τούμπα για να αποδείξει ότι αξίζει το σήμα του διεθνούς διαιτητή;
Αντιλαμβάνομαι ότι οι άνθρωποι που διοικούν τις ομάδες και επιχειρούν να αντισταθούν στο παρασκήνιο νιώθουν σαν να έχουν μπροστά έναν γκρεμό και πίσω ένα ρέμα.
Από τη μία δεν αντέχουν να τους κοροϊδεύουν μες στη μούρη τους κι από την άλλη περιμένουν τη Δικαιοσύνη να καθαρίσει το τοπίο, πριν φτάσει η ώρα για το τελικό ξεσκαρτάρισμα των εκλογών της ΕΠΟ.
Το σύστημα, στο μεταξύ, παίζει με το νευρικό σύστημα εκατομμυρίων φιλάθλων και προσπαθεί να τους οδηγήσει σε πώλωση μεταξύ τους προκειμένου να σπάσει το αρραγές μέτωπο κατά της διαφθοράς.
Ο Παναθηναϊκός δεν έπαιζε με τον Πλατανιά την Κυριακή, ούτε με τον Πανιώνιο. Αγωνιζόταν απέναντι σε μια ομάδα που παλεύει για τον ίδιο στόχο. Να σπάσει το απόστημα! Την Κυριακή παίζει με την ΑΕΚ. Κι ο ΠΑΟΚ, όπως και η ΑΕΚ γνωρίζουν πολύ καλά για ποιους δουλεύει το σύστημα. Τι πιο απλό, από το να ζητούσε κατόπιν συνεννόησης με τον ΠΑΟΚ έναν διαιτητή κοινής αποδοχής; Σε όλα τα μεταξύ τους παιχνίδια! Γιατί να μην πάνε συντονισμένα στον πόλεμο κατά της διαφθοράς και να ρίχνουν βολές στο πουθενά; Μήπως στον ΠΑΟΚ δεν έχουν αντιληφθεί ότι αυτό το πέναλτι του Γκάρι Ροντρίγκες δεν θα το έδινε ποτέ ο Αρετόπουλος αν αντίπαλος ήταν ο Πανθρακικός;
Η λύση είναι μία και την γνωρίζουν. Συμμετοχή σημαίνει συνενοχή. Εφόσον δεν το αποφασίζουν, κι έχουν μπει όλοι μες στο ταψί, ας χορέψουν. Σαν τους αναστενάρηδες, πάνω στα κάρβουνα. Περιμένοντας ως εκ θαύματος να μην καούν…
