Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε το ματς του ΟΑΚΑ όπως θα περίμενε κανείς: με κατοχή μπάλας και συνεχή πίεση στην αντίπαλη άμυνα, αλλά και τρεις αλλαγές σε σχέση με το 3-0 της πρεμιέρας απέναντι στον Πανιώνιο. Σαλίνο, Καμπιάσο και Χάρα πήραν τις θέσεις των Μαζουακού, Μπουχαλάκη, Φινμπόγκασον, με το 4-2-3-1 να παραμένει φυσικά απαράλλαχτο για τον Μάρκο Σίλβα. Η εικόνα του ματς ήταν... «προβλεπέ», με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν τον απόλυτο έλεγχο του ματς και να κυκλοφορούν όμορφα τη μπάλα ως επί το πλείστον, χωρίς όμως να καταφέρνουν να γίνουν αποτελεσματικοί στο πρώτο 45λεπτο. Τρομερός Φορτούνης σε ρόλο οργανωτή, μοιράζοντας 4-5 μπαλιές πάρε-βάλε, αλάνθαστος στο ντεμπούτο του και ο Καμπιάσο, που προσφέρει στη μεσαία γραμμή της ομάδας του, εμπειρία, ψυχραιμία, σωστές αποφάσεις και ακόμη πιο σωστές μεταβιβάσεις.
Η ανάπτυξη του Ολυμπιακού ήταν ακόμη καλύτερη όταν η ομάδα έβγαινε στην αντεπίθεση, όπως έχει φανεί μέχρι τώρα επί των ημερών του Μάρκο Σίλβα άλλωστε. Γρήγορες και σωστές εναλλαγές της μπάλας, με δουλεμένες κινήσεις των επιθετικών στον χώρο που δημιούργησαν αρκετά προβλήματα στην άμυνα ενός Λεβαδειακού που αμυνόταν και έψαχνε κάτι καλό επιθετικά μονάχα σε κάποια αντεπίθεση.
Βρήκε φάσεις αλλά τις σπατάλησε
Στο 8' ο Πάρντο σπατάλησε την πρώτη σπουδαία ευκαιρία για την ομάδα του, όταν μετά από εξαιρετική ασίστ του Φορτούνη, αντί να πασάρει σε δύο αμαρκάριστους συμπαίκτες του, επιχείρησε να κάνει... ποικιλία, ντριπλάροντας και τον Τσιντώτα, χωρίς να τα καταφέρει. Ένα σουτ του Φορτούνη μετά από ωραία ομαδική προσπάθεια κατέληξε άουτ στο 22', ενώ ο ίδιος ήταν αυτός που δημιούργησε και πάλι μια ακόμη φάση-μισό γκολ στο 28' με κάθετη μπαλιά για τον Χάρα, τον οποίο όμως νίκησε και πάλι ο Τσιντώτας. Ο Φορτούνης γενικά και σε αυτό το παιχνίδι θύμισε Τσόρι στα καλύτερά του. Στο 33' έβγαλε και τρίτη ασίστ για γκολ αυτή τη φορά για τον Ομάρ, όμως ο Νορβηγός που είχε μπει στην περιοχή αστόχησε για λίγο.
Οι τελικές στο πρώτο ημίχρονο ήταν 2-8 με κατοχή μπάλας 37-63 αλλά και μηδέν ουσία. Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα των «ερυθρόλευκων» άλλαξε προς το χειρότερο, ωστόσο το τέλος του αγώνα επιφύλασσε... εκπλήξεις. Οι αλλαγές του Σίλβα προσπάθησαν να δώσουν νέα πνοή στην επίθεση της ομάδας του (Ντοσεβί, Τσόρι, Σεμπά), όμως ο Λεβαδειακός πλέον είχε βγει αποφασισμένος για ένα ιστορικό... ταμπούρι, για να σώσει τη ζωή του! Οι χώροι από την ομάδα του Μάντζιου είχαν κλείσει σωστά, ο Ολυμπιακός τώρα απλά «φλυαρούσε» με τη μπάλα στα πόδια, χωρίς να μπορεί να δημιουργήσει τις ευκαιρίες που αντίστοιχα είχε «βρει» στο πρώτο ημίχρονο.
Ένα σουτ του Φορτούνη στο 57' το «έβγαλε» ο πολύ καλός σε αυτό το ματς Τσιντώντας, ενώ στο 70' το μπέρδεμά του με τον Στάθη δεν στοίχισε στον Λεβαδειακό, αφού το πλασέ του Χάρα ήταν τραγικό. Πέρα από αυτές τις φάσεις, οι «ερυθρόλευκοι» δοκίμασαν 3-4 μακρινά σουτ που δεν απείλησαν, με πρώτη ουσιαστική ευκαιρία των φιλοξενούμενων στο δεύτερο ημίχρονο να είναι το τρομερό πλασέ του Ντοσεβί στο 81' το οποίο σταμάτησε στο οριζόντιο του Τσιντώτα.
Δυο κόντρες και... δύο στα δύο
Το ματς ολοκληρώθηκε με τον Ολυμπιακό να παίρνει ανέλπιστα, όπως τελικώς εξελίχθηκε το 90λεπτο, τη νίκη για το «δύο στα δύο» στη φετινή Σούπερ Λίγκα. Στο 89' μπήκε ένα από τα πιο τυχερά γκολ που έχουν μπει στα ελληνικά γήπεδα, με τη μπάλα να βρίσκεται περίπου δέκα μέτρα εκτός περιοχής. Ρομέου, Μάρκοβιτς και Μιλιβόγεβιτς πήγαν πάνω της για να πάρουν την κόντρα, αυτή την κέρδισε ο Σέρβος του Ολυμπιακού, με τη μπάλα να καταλήγει σαν... λέιζερ στο «Γ» της εστίας του Λεβαδειακού. Σα να μην έφτανε αυτό, τρία λεπτά μετά, ήρθε και το 0-2 με αντίστοιχο τρόπο. Ο Φορτούνης έφυγε στην αντεπίθεση και έκανε το σουτ, με τη μπάλα να κοντράρει στο γόνατο του Ουόν και να... σφηνώνεται στο ίδιο ακριβώς σημείο με το προηγούμενο γκολ.
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ: Τυχερός ή... υπομονετικός;
Σίγουρα το πρώτο, σίγουρα όμως και κάτι... ενδιάμεσο. Ο Ολυμπιακός στο ημίχρονο που ήταν καλός, δηλαδή στο πρώτο, δεν αξιοποίησε τις κλασσικές ευκαιρίες που βρήκε. Αντίστοιχα, στο δεύτερο που ήταν μάλλον κακός, είχε την υπομονή και την επιμονή να ψάχνει το γκολ, το οποίο τελικά ήρθε με έναν... κωμικά τυχερό τρόπο. Άξιζε το «τρίποντο»; Λογικά δεν μπορεί να πει κανείς «όχι», από τη στιγμή που ο αντίπαλος πέρασε τη σέντρα 5-6 φορές σε όλο το ματς. Και η τύχη μέσα στο παιχνίδι είναι...
GREXIT: Ο χειρότερος του αγώνα
Μάλλον ο Φράνκο Χάρα, ο οποίος δεν κατάφερε να προσφέρει το παραμικρό στην επίθεση της ομάδας του, παίζοντας ως ο μοναδικός σέντερ φορ.
CAPITAL CONTROL: Ο έλεγχος των διαιτητών
Ο Λαμπρόπουλος δεν είχε ιδιαίτερα προβλήματα σε αυτό το ματς, παίρνοντας σωστές αποφάσεις, χωρίς πάντως να έχει δύσκολες φάσεις. Έδωσε κάρτες όταν έπρεπε, δεν έκανε λάθη σε περιπτώσεις φάουλ και γενικά μάλλον πέρασε απαρατήρητος. Ο πρώτος βοηθός του αντίθετα, είχε δύο λανθασμένες υποδείξεις οφ-σάιτ εις βάρος του Μάντζιου στο πρώτο ημίχρονο. Σε γενικές γραμμές πάντως καλή διαιτησία.
ATM: Το ταμείο του αγώνα
Πάνω-κάτω ισχύει ότι αναφέρθηκε και λίγο παραπάνω στο «ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ». Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ τυχερός για να πάρει τη νίκη όταν το ματς πια είχε σχεδόν... σβήσει και ενώ είχε ήδη σπαταλήσει αρκετές κλασικές ευκαιρίες. Αντίστοιχα, ήταν και αρκετά υπομονετικός για να ψάξει, συνήθως ορθολογικά και με το... στυλ που ζητάει ο Μάρκο Σίλβα, το γκολ που θα του έδινε το «τρίποντο» και θα τον έσωζε από γκέλα νωρίς στο πρωτάθλημα.
ΕURO GROUP: Αυτοί που έκριναν το ματς
Αν είχε μείνει το 0-0, ο Τσιντώτας θα ήταν ο MVP αφού είχε γλιτώσει την εστία του σε τρεις περιπτώσεις κλασικών ευκαιριών του Ολυμπιακού. Τελικώς, το ματς κρίθηκε από δύο... κόντρες, ωστόσο, από τη στιγμή που υπάρχει νικητής, δεν γίνεται να μην γίνει ιδιαίτερη αναφορά στον Κώστα Φορτούνη. Έκανε το σουτ στο δεύτερο γκολ, ενώ νωρίτερα είχε οργανώσει μαεστρικά τη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού, βγάζοντας 3-4 εξαιρετικές μπαλιές για γκολ, τις οποίες όμως οι συμπαίκτες του δεν τις εκμεταλλεύθηκαν.
PLAN B: Η προετοιμασία των προπονητών
Με 4-2-3-1 παρέταξε την ομάδα του ο Άκης Μάντζιος και τον Τσιντώτας κάτω από τα δοκάρια, τον Στάθη δεξιά και τον Μιλιάζες αριστερά στην άμυνα, με δίδυμο στόπερ τους Τριποτσέρη-Ουόν. Νικολάου και Ρομέου ήταν οι δύο κεντρικοί χαφ, ο Μαχαίρας επιτελικός, οι Γιακουμάκης και Μίνγκας στις πτέρυγες, αριστερά και δεξιά, αντίστοιχα, με σέντερ φορ τον Μάντζιο.
Ο Μάρκο Σίλβα από την πλευρά του, παρέταξε τον Ολυμπιακό με το επίσης «γνωστό» 4-2-3-1. Ο Ρομπέρτο ξεκίνησε στο τέρμα, Σαλίνο και Ομάρ αριστερά και δεξιά στην άμυνα και οι Ντα Κόστα-Σιόβας στα στόπερ. Στο κέντρο, Καμπιάσο και Μιλιβόγεβιτς ήαν οι κεντρικοί χαφ, ο Φορτούνης σε ρόλο επιτελικού, ο Ντουρμάζ αριστερά στα εξτρέμ και ο Πάρντο δεξιά, με τον Χάρα στην «κορυφή».
Οι συνθέσεις των ομάδων:
Λεβαδειακός (Άκης Μάντζιος): Τσιντώτας, Μιλιάζες, Ουόν, Στάθης, Τριποτσέρης, Ρομέου, Νικολάου, Μίνγκας (67’ Μάρκοβιτς), Μαχαίρας (46’ Μουλόπουλος), Μάντζιος , Γιακουμάκης (88’ Ναβάρο).
Ολυμπιακός (Μάρκο Σίλβα): Ρομπέρτο, Ντα Κόστα, Σιόβας, Καμπιάσο (56’ Σεμπά) , Ντουρμάζ (71’ Ντουρμάζ), Μιλιβόγεβιτς, Ομάρ, Φορτούνης, Σαλίνο, Πάρντο (56’ Τσόρι), Χάρα.
Στον πάγκο του Λεβαδειακού: Μοσχονάς, Ναβάρο, Μάγκας, Μανωλάς, Μουλόπουλος, Μάρκοβιτς, Μιλοσάβλιεβ.
Στον πάγκο του Ολυμπιακού: Καπίνο, Μποτία, Τσόρι, Πουλίδο, Φουστέρ, Ντοσεβί, Σεμπά.
Διαιτητής: Μάριος Λαμπρόπουλος (Ηλείας)
Βοηθοί: Δημήτρης Βερρής (Μυτιλήνης), Βασίλης Λάμπρου (Ανατ. Αττικής)
Τέταρτος: Ανδρέας Παππάς (Αθήνας)
