Θα ήταν το απόλυτο παραμύθι, το οποίο θα πασπάλιζε με λίγη περισσότερη χρυσόσκονη την ήδη απίστευτη πορεία της Λέστερ στη φετινή Premier League: με 10 παίκτες από το 54΄, να αντέχει με στυλ που παραπέμπει ευθέως σε... Ελλάδα 2004, και να παίρνει ένα από τα πιο παλικαρίσια «χ» στο “Emirates”, απέναντι στη σεληνιασμένη Άρσεναλ. Κάπως έτσι θα συνεχιζόταν η- εκτός πάσης λογικής- πορεία της ομάδας του Ρανιέρι προς τον τίτλο.
Ωστόσο, οι «Αλεπούδες» υπολόγιζαν χωρίς τον κακό δράκο του παραμυθιού: την αρμάδα του Αρσέν Βενγκέρ, που έμελλε ν' αποδειχθεί σε δήμιο των ονείρων τους και που τους προσγείωσε μ' εκκωφαντικό τρόπο στην πραγματικότητα.
Κι όμως, τα πράγματα για τους φιλοξενούμενους ξεκίνησαν... ιδεατά: μόλις στο 9ο λεπτό ο διαιτητής έκλεισε με περιφανή τρόπο τα μάτια στο καραμπινάτο πέναλτι που έκανε ο Καντέ (ξεκάθαρο χέρι στη σέντρα του Τσάμπερλεϊν), ενώ στο 16΄ ο Βάρντι άγγιξε το γκολ πριν του πει «Όχι» ο Τσεχ.
Στο 31΄ ο Ζιρού έστειλε την μπάλα στα δίχτυα μετά από σέντρα του Οζίλ, όμως το γκολ ακυρώθηκε ορθώς ως οφσάιντ και η καρδιά του Ρανιέρι επέστρεψε με την ταχύτητα του φωτός στη θέση της από την Κούλουρη που είχε πάει.
Τα πράγματα, μάλιστα, για τους φιλοξενούμενους έγιναν ακόμα καλύτερα ένα λεπτό πριν τη λήξη του ημιχρόνου: ο Βάρντι περισσότερο κέρδισε το πέναλτι από τον Μάρσαλ (παρά το έκανε ο παίκτης της Άρσεναλ), έστησε την μπάλα στα 11 βήματα και κεραυνοβόλησε τον Τσεχ για το 0-1.
Το δεύτερο ημίχρονο, όμως, ξεκίνησε με το λάθος πόδι για τη Λέστερ: ο Σίμπσον στο 54΄ κράτησε τον Ζιρού, είδε δικαιότατα τη δεύτερη κίτρινη κάρτα και από κει και πέρα το γήπεδο πήρε μια επικίνδυνη κλίση προς την εστία του Σμάιχελ, παρά το γεγονός πως ο Ρανιέρι «θυσίασε» τον Μαχρέζ για να βάλει τον Βασιλέφκσι και να τονώσει τα μετόπισθεν.
Η (μία από τις δύο) χρυσή αλλαγή του Βενγκέρ, ο Γουόλκοτ, στο πρώτο σουτ της Άρσεναλ προς την εστία έστειλε την μπάλα στα δίχτυα στο 70΄, ισοφαρίζοντας σε 1-1 και προκαλώντας μη αναστρέψιμο ντελίριο ενθουσιασμού στις κερκίδες.
Από κει και πέρα οι γηπεδούχοι ενέτειναν τις προσπάθειές τους να βάλουν το πολυπόθητο δεύτερο γκολ, όμως κάτι η ατυχία (Ράμσεϊ 74΄), κάτι ο ασύλληπτος Σμάιχελ (87΄, απόκρουση για ποδοσφαιρικό Όσκαρ), κρατούσαν πεισματικά αυτό το 1-1.
Πάνω, όμως, που ο Βενγκέρ έψαχνε μαύρες πλερέζες για να καλύψει το πρόσωπό του, μετά την τεράστια χαμένη- όπως φαινόταν- ευκαιρία για τους τρεις βαθμούς, η θεία Δίκη έκανε την εμφάνισή της: στο 5ο λεπτό των καθυστερήσεων ο Οζίλ εκτέλεσε το φάουλ ο Γουέλμπεκ (που είχε ν' αγωνιστεί από τον Απρίλιο του 2015!) έκανε από κοντά την κεφαλιά, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα για το 2-1 και τους πάντες στο “Emirates” στα ουράνια.
Μ' αυτή τη νίκη οι «Κανονιέρηδες» μείωσαν τη διαφορά τους από την πρωτοπόρο Λέστερ στους 2 βαθμούς (51-53), ενώ περιμένουν να δουν τι θα συμβεί στο ματς της Σίτι με την Τότεναμ αργότερα σήμερα για να γνωρίζουν αν θα έχουν συγκάτοικο στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας ή όχι.
Η πιο εντυπωσιακή Premier League των τελευταίων ετών, λοιπόν, μόλις απέκτησε ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον. Η ένταση έχει πάρει αγκαλιά το κόκκινο χρώμα και αρνείται να το αφήσει, ενώ άπαντες περιμένουν να μάθουν πώς τελειώνει αυτή η ιστορία.
Άραγε γίνονται πραγματικότητα τα παραμύθια στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ή επικρατεί η «στείρα» λογική;
