Το στόρι της απόκτησής του από την ΑΕΚ είχε όλα όσα πρέπει να διαθέτει ένα καλοκαιρινό μεταγραφικό σίριαλ. Συναντήσεις επί βουλγαρικού και ελληνικού εδάφους, αρκετά επεισόδια, προφορική συμφωνία, ξενύχτια του κόσμου για να δει τους αγώνες του στο Κόπα Αμέρικα, αγωνία για το πώς και πότε θα... φτάσει η υπογραφή του, καθυστερήσεις. Το φινάλε, βέβαια, ήταν λίγο... πεζό. Ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του με τη Βενεζουέλα, ήρθε, υπέγραψε, τελείωσε.
Ο Ρόναλντ Βάργκας ικανοποίησε για αρκετές μέρες το... λαϊκό -μεταγραφικό- αίσθημα, όμως το μεγάλο ζητούμενο ήταν και είναι να... φτιάξει τον κόσμο και στο χορτάρι. Και μέχρι στιγμής, έχει ξεκινήσει ιδανικά. Ο άσος από τη Βενεζουέλα είναι συνεπής. Ξεχωρίζει στις προπονήσεις (αναγκάζοντας τους συμπαίκτες του να αναφέρονται σε αυτόν στις δηλώσεις τους), ξεχωρίζει και στους αγώνες. Έκανε την αρχή στο φιλικό με τη Χάποελ, με μια ασίστ και κάποιες καλές ενέργειες και ανέβασε ακόμη περισσότερο τον πήχη σήμερα, απέναντι στην Κιέλτσε.
Η... μεγάλη εικόνα είναι ότι μπήκε στο ματς και ζωήρεψε (με συμπαραστάτη τον Κρισάντους) την επιθετική γραμμή της ΑΕΚ. Η... πινελιά που κάνει τη διαφορά, όμως, ήταν το εξαιρετικό γκολ κλάσης που πέτυχε. Γιατί ήταν αυτό ακριβώς για το οποίο αποφάσισε να τον αποκτήσει η ΑΕΚ. Το... ξάφνιασμα. Η ενέργεια από του πουθενά που θα σηκώσει τον κόσμο από το κάθισμά του. Και με την εικόνα που παρουσιάζει έως τώρα ο βραχύσωμος άσος, φαίνεται ότι θα σηκώνει συχνά τους οπαδούς της Ένωσης από τα καθίσματα του ΟΑΚΑ την προσεχή σεζόν.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα του σημερινού αγώνα, που είχε την ιδιαιτερότητα ότι οι πρωινοί τύποι τον παρακολούθησαν τρώγοντας το μεσημεριανό τους και οι ξενύχτηδες παρέα με τον πρωινό καφέ, ήταν μια... συνέχεια του προηγούμενου με την Χάποελ Τελ Αβίβ. Υπό την έννοια ότι στην παρούσα φάση φαίνεται ότι ο Δέλλας έχει στο μυαλό του να δοκιμάσει πράγματα, να δει παίκτες σε διάφορες θέσεις, να τσεκάρει ζευγάρια σε όλες τις γραμμές, προκειμένου σύντομα να καταλήξει σε κάποια ξεκάθαρα συμπεράσματα για τα πρόσωπα που έχει να διαχειριστεί.
Το σημερινό μεγάλο πείραμα ήταν η τοποθέτηση του Τζιμπούρ πίσω από τον Αραβίδη. Θα μπορούσε να πει κανείς... ξερά ότι δεν πέτυχε από τη στιγμή που η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο δεν έφτιαξε φάσεις, όμως θα ήταν λίγο βιαστικό διότι η παραγωγή ευκαιριών δεν κρίνεται μόνο από έναν δύο παίκτες. Ο λόγος που προσωπικά θα το... απέρριπτα είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο απλός: Ο καλός Τζιμπούρ είναι ένα σπάνιο φορ για τα ελληνικά δεδομένα. Και ο Τζιμπούρ που βλέπουμε σε αυτή την πρώτη εβδομάδα της προετοιμασίας, είναι... ο καλός.
Αντίθετα, εν αναμονή της επιστροφής του Μπακάκη μέσα στη σεζόν, είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον η δοκιμή με τον Γκάλο σε ρόλο δεξιού χαφ – εξτρέμ. Μια θέση που έδειξε ότι μπορεί να την παίξει, αν παραστεί ανάγκη, λόγω της καλής τεχνικής του, της ομαδικότητάς του και της καλής του σέντρας – πάσας, όμως είναι σαφές ότι ερχόμενος από πίσω είναι πιο χρήσιμος.
Ο Σιμόες ήταν καλύτερος από το ματς με τη Χάποελ και έδειξε ότι βρίσκεται σε... ανοδική πορεία, ενώ υπήρχαν και δύο πρόσωπα από την περσινή σεζόν που ξεχώρισαν: ο Γιόχανσον και ο Κρισάντους. Ο Σουηδός είχε φανεί ξεκάθαρα από πέρσι ότι είναι ένας ποιοτικός αμυντικός χαφ και αν παιζόταν στο στοίχημα, θα πόνταρα στο ότι θα κάνει μια σούπερ σεζόν. Όχι μόνο λόγω των δεδομένων δυνατοτήτων του, αλλά και της ποιότητας του χαρακτήρα του. Πρόκειται για ένα παιδί που ζει για το ποδόσφαιρο και όταν βγαίνει από το γήπεδο, έχει στο μυαλό του -σαν να είναι ρομπότ- μόνο όσα πρέπει να κάνει μέχρι να έρθει η στιγμή για να... ξαναμπεί.
Ο Κρισάντους από την άλλη, είναι ένα πρόσωπο που όλοι γύρω από την ΑΕΚ λατρεύουν να ασχολούνται μαζί του. Είτε με αρνητική, είτε με θετική διάθεση. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το βέβαιο είναι ότι αν ακριβώς την ίδια εμφάνιση την είχε κάνει ένας παίκτης που μόλις είχε αποκτηθεί, αύριο όλα τα πρωτοσέλιδα θα ήταν αφιερωμένα σ' εκείνον...
