Άλλο ένα "καυτό" καλοκαίρι. Άλλη μια περιπέτεια, άλλη μια δυσκολία που και αυτή τη διαβαίνει μόνος του. Μαζί με τον κόσμο του. Ο Ηρακλής είναι στη Φούτμπολ Λιγκ, εξαργυρώνοντας ένα ποδοσφαιρικό θαύμα, μίξη πίστης και ταλέντο, στήριξης και υπομονής. Πλέον καλείται και πάλι να σταθεί όρθιος, να κάνει εταιρία, να βρει λεφτά, να πάρει καλύτερους παίκτες (αν μπορεί), να γεμίσει και πάλι κάθε γήπεδο όπου παίζει (εύκολο αυτό), να στείλει μήνυμα στους "σαλονάτους" της Σούπερ Λιγκ που κάθε χρόνο ψηφίζουν να μην ανεβεί, πως... έρχεται, πως επιστρέφει!
Σ' αυτό το ταξίδι ο Ηρακλής καλείται να διαλέξει και πάλι στον δρόμο της αρετής, δηλαδή να βρει μόνος του τις δυνάμεις για να προχωρήσει, να γίνει μια γροθιά με τον κόσμο του, με αυτούς που έχουν δυνατότητα να βάλουν ένα 50άρικο ως ένα 10χίλιαρο και να προχωρήσει, όπως συνηθίζει, περήφανος αλλά όχι πανίσχυρος όπως πρέπει στον ήρωα της μυθολογίας. Απ' την άλλη θα μπορούσε να διαλέξει αυτόν της "κακίας", να πάει να βρει έναν τυχοδιώκτη που λυμαίνεται κάποια ομάδα της περιφέρειας, να πιάσει κανέναν τοκογλύφο ονείρων και επιταγών, να προσκυνήσει κανένα άρμα γεμάτο υγεία και υποσχέσεις για κάτι καλύτερο και να προχωρήσει άνετος, χωρίς άγχη, με "καθαρό το κούτελο" όπως τόσοι και τόσοι που περπατούν έξω και νομίζουν ότι βρέχει. Δυστυχώς γι' αυτούς, δεν βρέχει...
Τα πράγματα δεν είναι, βέβαια, εύκολα. Τα χρήματα σπανίζουν, οι καιροί είναι δύσκολοι, στον κόσμο έρχεται η αίσθηση καμιά φορά πως "πάλι εμείς, ρε φίλε, πάλι εμείς το φίδι απ' την τρύπα;". Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο για έναν φίλαθλο, για έναν οπαδό μιας ομάδας. Να είναι παρών αυτός στα δύσκολα, να δίνει "αίμα", να είναι κοντά, δίπλα, μπροστά, πίσω, παντού. Δεν είναι ντροπή να βοηθάς στα δύσκολα και να αγαλλιάζεις στα εύκολα. Είναι μαγκιά.
Αυτόν τον δρόμο θα ακολουθήσει και φέτος ο σύλλογος της Θεσσαλονίκης. Θα είναι στρωμένος και πάλι με αγκάθια, αλλά θα τον προσπεράσει. Θα πρέπει να το κάνει προσεκτικά, συντεταγμένα και ενδεχομένως να αυξήσει λίγο τον ρυθμό. Να αφήσει μεμψιμοιρίες και να κάνει κατάθεση ψυχής και πάλι, να πράξει τα δέοντα από τον πρώτο ως τον τελευταίο, αλλά παράλληλα να μη χάσει άλλον χρόνο. Ο Ιούλιος έρχεται, τα θέματα πρέπει να λυθούν, ο δρόμος της αρετής είναι ενώπιον όλων, θα πρέπει να τον περπατήσουν άμεσα, να προχωρήσουν, να κοιτάξουν μπροστά.
* Βεβαίως κι ο Ρόβας κι ο κάθε Ρόβας θα ήθελε κάτι καλύτερο, ανερχόμενος σε μια μεγαλύτερη κατηγορία και έχοντας 30 γκολ στο τσεπάκι από πέρσι. Δεν ξέρω κατά πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα διάφορα νούμερα που ακούγονται, αλλά βεβαίως και τον καλύτερό σου παίκτη κάνεις προσπάθεια να τον κρατήσεις. Φυσικά όμως ουδείς μεγαλύτερος της ομάδας, αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούν άπαντες.
* Στο μπάσκετ ο πρόεδρος της ΚΑΕ Θόδωρος Δρακόπουλος ήταν σε συνεχείς συναντήσεις, στη Θεσσαλονίκη, από το πρωί - κυριολεκτικά - ως το βράδυ της Κυριακής. Μια βόλτα τα απογεύματα στο ιστορικο Ξύλινο θα πείσει ότι "κάτι γίνεται" πίσω "απ' τη βιτρίνα". Επειδή όμως "καίει" η "βιτρίνα" οι εξελίξεις πρέπει να τρέξουν κι εκεί. Και θα τρέξουν...
