MENU

Είναι μερικά πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο που σε βγάζουν από τα ρούχα σου. Παράλληλα, ο χρόνος περνάει, οι ομάδες επιβαρύνονται, πολλές καταστρέφονται, όμως οι παράγοντες δεν κάνουν το παραμικρό. Αναρωτιέμαι το γιατί. Απάντηση δεν υπάρχει σε αυτή ή υπάρχει και είναι μηνύσιμη.

Παρακολουθώ τι γίνεται στη Football League γιατί είναι κομμάτι της δουλειάς μου. Μπορεί να μη συμμετείχε η ομάδα μου ποτέ σε αυτή, αλλά από την εικόνα του συγκεκριμένου πρωταθλήματος, επηρεάζεται και αυτή. Το πως θα αναρωτηθείτε, κακώς όμως. Δεν γίνεται το ένα επαγγελματικό πρωτάθλημα να μην επηρεάζει το άλλο.

Μιλάμε για ένα πρωτάθλημα, που στη μισή σεζόν μία ομάδα έβαζε ένα γκολ ανά παιχνίδι και δεχόταν ένα, όμως μόλις εξασφάλιζε πχ τον στόχο της έπαιρνε... αγγλική αύρα. Μιλάμε για ένα πρωτάθλημα που οι παίκτες παίρνουν κανά 500άρικο το μήνα και άμα, με τη μοναδική διέξοδός τους να είναι αυτή που δεν μπορώ να γράψω.

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, γίνεται κουβέντα για το πως θα ορθοποδήσει. Μα είναι τόσο ηλίθιο...

Ένα προϊόν δεν είναι εμπορικό γιατί δεν έχει φροντίσει να είναι. Δεν έχει την ποιότητα, δεν έχει το ειδικός βάρος, δεν έχει την προβολή, δεν έχει τα στοιχεία που θα φέρουν έσοδα για να αναπτυχθεί.

Αντί λοιπόν να γίνει αυτή η κουβέντα και να αναζητηθούν οι λύσεις, φτάνουμε τέτοια εποχή για να ξεκινήσει το παρακαλετό για ένα τηλεοπτικό συμβόλαιο και μία κεντρική χορηγία. Και μετά αναρωτιούνται γιατί φτάνουμε σε αυτό το σημείο.

Προφανώς και οι εμπλεκόμενοι παράγοντες στη συγκεκριμένη κατηγορία, βολεύονται από την κατάσταση. Μα χάνουν λεφτά, θα μου πει κάποιος. Και θα του απαντήσω εγώ πως αν έχαναν λεφτά, κάτι θα έκαναν για αυτό.

Λεφτά χάνουν σίγουρα ποδοσφαιριστές που έχουν ηθική, προπονητές το ίδιο, λεφτά χάνουν όλοι όσοι σκέφτονται ποδοσφαιρικά. Δεν χάνουν όσοι δεν σκέφτονται έτσι.

Η λύση για την αναβάθμιση του συγκεκριμένου πρωταθλήματος είναι απλή και έχει εφαρμοστεί σε χώρες με παράδοση στο άθλημα. Η παρουσία Β΄ομάδων, είναι τόσο απλό.

Για να συνδέσω το θέμα, θα βάλω και τη Σούπερ Λίγκα στο παιχνίδι. Έχει αποδειχτεί, πως τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχουν βγάλει οι ομάδες, δυσκολεύονται να μεταφερθούν από το ποδόσφαιρο των ακαδημιών στο επαγγελματικό.

Αν ένας πιτσιρικάς του Ολυμπιακού πάει απευθείας στη πρώτη ομάδα, θα δυσκολευτεί περισσότερο να ενταχθεί αν δεν έχει προηγηθεί η παρουσία του σε μία επαγγελματική ομάδα για μία – δύο σεζόν. Ας μη πάρουμε το παράδειγμα του Ρέτσου γιατί αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα.

Όλοι οι ποδοσφαιράνθρωποι που μιλάω, μου έχουν εκφράσει ξεκάθαρα πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτό της μετάβασης.

Η δημιουργία β΄ομάδας, σώζει την παρτίδα γιατί δοκιμάζει τους παίκτες σε πραγματικές συνθήκες, δεν αναγκάζεσαι να τους στείλεις δεξιά κι αριστερά έχοντας την απορία για το αν θα πέσουν σε καλά χέρια και έχεις τον χρόνο γιατί είσαι πάνω από το κεφάλι τους για να δουλέψεις τις προσωπικές τους αδυναμίες και να τους ανεβάσεις επίπεδο.

Με τη δημιουργία β΄ομάδων βέβαια, η εικόνα που αλλάζει αυτομάτως αφορά στο εμπορικό σκέλος.

Υπάρχει κάποια τηλεοπτική πλατφόρμα που δεν θα ενδιαφερόταν για ένα πρωτάθλημα που θα συμμετείχαν οι δεύτερες ομάδες του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού, μαζί με τον ΟΦΗ και τον Άρη; Όχι απλά θα ήθελε το πρωτάθλημα, αλλά θα το πλήρωνε και καλά.

Αλήθεια, πόσοι αδιάφοροι για το σημερινό προϊόν χορηγοί, θα άλλαζαν στάση;

Ας μη μιλήσω για εισιτήρια γιατί μπορεί να είναι και τα δεκαπλάσια. Αλήθεια, πόσος κόσμος θα ήθελε να παρακολουθήσει από κοντά το ΠΑΟΚ Β – Άρης και το αντίστροφο;

Όσο για εμάς τα ΜΜΕ, θα είχαμε στα χέρια μας ένα επιπλέον προϊόν το οποίο θα βοηθούσε για να προβληθούν παιδιά που θα ανέμενε πως και πως το κοινό της κάθε ομάδας να τα δει να ανεβαίνουν στη πρώτη. Και έτσι η ομάδα βέβαια θα γλιτώσει και κάποια συμβόλαια απίθανων ξένων που με ευκολία πληρώνει. Η κάθε ομάδα.

Πρόσφατα ενημερώθηκα πως στη κουβέντα που είχε γίνει μεταξύ Football League και Stoiximan, ο μεγάλος χορηγός του πρωταθλήματος μέχρι και πέρυσι – μπορεί να ανανεώσει και φέτος – είχε ζητήσει να γίνει ένα βήμα προς την κατεύθυνση του κειμένου που γράφω. Όμως το αίτημα, ενώ υπήρχε δέσμευση να μεταφερθεί στη Σούπερ λίγκα, κάπου χάθηκε στο δρόμο.

Κλείνοντας, θεωρώ αδιανόητο να μιλάμε για το αυτονόητο, αυτό που πρέπει να συμβεί για να σωθεί ένα πρωτάθλημα και οι υπεύθυνοι να πετάνε αετό.

Και μιλάμε για απόφαση, που όχι απλά θα σώσει την παρτίδα, αλλά θα οδηγήσει αυτομάτως στη φανερή κερδοφορία.

Όμως μάλλον βολεύει η υπόγεια.

Υ.Γ. Αν οι προθέσεις του Ιβάν Σαββίδη για τον Ηρακλή είναι καλές ή όχι, το ξέρει μόνο ο ίδιος και αυτοί που είναι πολύ κοντά του. Στα πέντε χρόνια του, τώρα που είναι στον ΠΑΟΚ, τον έχω δει να βοηθάει ανθρώπους και οργανισμούς που δεν περίμενα σε καμία των περιπτώσεων και χωρίς να ζητάει τίποτα από αυτούς.

Αν ήταν να στοιχηματίσω, θα έβαζα αρκετά λεφτά στις καλές του προθέσεις. Από την άλλη, είναι μάταιο να προσπαθείς να πείσεις γι’αυτες, τους οργανισμούς που σε μισούν και ψάχνουν πάτημα για να χρεώσουν εσένα για την κακή τους μοίρα. Στην εμφάνιση των καλών προθέσεων, δεν είναι δύσκολο γι΄αυτούς να σου κολλήσουν μια ταμπέλα, κάτι που έχει συμβεί και στο παρελθόν με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Για εμάς, ο υποβιβασμός του 81΄θα είναι μια πάντα μια υπόθεση που πήγε ο ΠΑΟΚ να δωροδοκηθεί και ο Ηρακλής πλήρωσε τις συνέπειες, γι'΄αυτούς θα είναι πάντα υπεύθυνος ο ΠΑΟΚ, λες και αυτός παρανόμησε.

Για εμάς η ατάκα του Ζαγοράκη θα είναι πάντα μια από αυτές που λέμε δεκάδες φορές στο τηλέφωνο, γι’ αυτούς θα είναι πάντα μια δήλωση πρόθεσης υποβιβασμού της ομάδας τους από τον τότε πρόεδρο του ΠΑΟΚ, και για εμάς πάντα η φετινή αντίδραση του Σαββίδη μετά το εμετικό πανό του Καυτανζογλείου, θα είναι ανθρώπινη και την οποία θα μιμούμασταν όλοι μας, γι΄αυτούς θα είναι η απαρχή των δεινών.

Σε κανέναν δεν μπορείς να επιβάλλεις το σκεπτικό σου, ο καθένας νομιμοποιείται να εκφράζει τις σκέψεις του αρκεί να μην ξεπερνιούνται τα όρια.

Επαγγελματικό ποδόσφαιρο με ερασιτέχνες παράγοντες