Όταν το 2012 έφτιαχνε τη βαλίτσα του για να φύγει από την Ισπανία, γνώριζε πως έπαιρνε ένα μεγάλο ρίσκο. Το βιογραφικό του στη Βαλένθια έδειχνε πως ένα νέο αστέρι στη σχολή προπονητών της Ισπανίας γεννιέται. Ωστόσο, δεν είναι δα και τόσο απλό πράγμα να τραβήξεις ένα δρόμο προς το άγνωστο, στη Ρωσία και τη Σπαρτάκ Μόσχας. Τα ρούβλια άστραφταν, αλλά για τον Έμερι δεν ήταν το παν.
Η παραμονή του στα κρύα της ανατολικής Ευρώπης διήρκεσε μόνο για κάποιους μήνες. Ήταν μια... σφαλιάρα όμως που του έκανε καλό. Δεν ήταν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο ακόμα. Ή καλύτερα η συγκεκριμένη επιλογή αποτέλεσε ένα μεγάλο του λάθος, που τον έκανε όμως σοφότερο.
Επιστροφή στην Ισπανία και δουλειά, δουλειά, δουλειά. Μόνο ποδόσφαιρο! «Είναι τρελαμένος με την μπάλα. Είναι πρακτικά άρρωστος! Ήταν ένας από τους καλύτερους προπονητές που είχα. Τον είχα για τρία χρόνια. Δεν θα μπορούσα να αντέξω και τέταρτο», είχε πει ο Χοακίν, αστειευόμενος, για τις σεζόν που συνεργάστηκε με τον Έμερι στη Βαλένθια.
Ένας... κολλημένος με την μπάλα
Ο Έμερι ήταν αυτό ακριβώς που περιέγραψε ο Χοακίν. Ένας μανιακός με τη λεπτομέρεια προπονητής που ανέλυε το οτιδήποτε πάνω στο χορτάρι. Παθιασμένος με την προπόνηση, με την τακτική, με τα συστήματα, με την ανάλυση του αντιπάλου. Σε εξοντωτικό βαθμό. Έτσι τύλιξε στο «Πάρκο των Πριγκίπων» τον Λουίς Ενρίκε και την Μπαρτσελόνα σε μια κόλλα χαρτί, φορτώνοντας με τέσσερα γκολ τους Καταλανούς.
Η τρέλα του με την μπάλα δεν κρύβεται ούτε από τον ίδιο. «Για μένα το ποδόσφαιρο είναι πάθος και συναίσθημα», έχει πει. Κάθεται με τις ώρες και γυρίζει το βίντεο, μπροστά, πίσω και ξανά και ξανά. Σε όποια ομάδα και να βρίσκεται δεν φέρνει μαζί του ποτέ αναλυτή αγώνων. Το κάνει ο ίδιος με συνέπεια. «Σε κάθε παιχνίδι ξοδεύω περίπου 12 ώρες πάνω στην ανάλυση του παιχνιδιού στο βίντεο. Μέσα σε μία ώρα οι παίκτες πρέπει να κατανοήσουν ό,τι έχεις δει σε 12 ώρες». Λόγια του Έμερι που περιγράφουν στο απόλυτο αυτό που πρεσβεύει.
Ο ίδιος δεν θα έκανε εύκολα το ίδιο λάθος με την πρώτη φορά. Γνώριζε πως το επόμενο βήμα εκτός Ιβηρικής θα έπρεπε να έρθει την κατάλληλη στιγμή με προορισμό το κατάλληλο μέρος. Γεννημένος σε ένα μικρό βάσκικο χωριουδάκι στα σύνορα με τη Γαλλία, ο Έμερι είχε από μικρό παιδάκι δεσμούς με τη γαλλική φινέτσα. Συνεπώς η επιλογή της Παρί μέσα στο μυαλό του Έμερι δεν έγινε τυχαία. Καμία σχέση με το άγνωστο μονοπάτι της Σπαρτάκ και φυσικά μία τεράστια πρόκληση στην προπονητική του καριέρα.
Ένας μετρ των νοκ-αόυτ
Γιατί, άραγε, η Παρί Σεν Ζερμέν έκρινε πως ο 45χρονος τεχνικός ήταν ο άνθρωπός της; Ο πακτωλός των χρημάτων που ξοδεύουν οι Άραβες στο Παρίσι δεν έχει πιάσει τόπο. Η δίψα της ευρωπαϊκής διάκρισης δεν έχει σβήσει τόσα χρόνια, παρότι η Παρί ψήλωσε σε μπόι. Πάντα κάθε σεζόν το ταβάνι της ήταν σε κάποια φάση των νοκ-άουτ. Το... λυσάρι που άνοιξε ο Αλ-Κελαϊφί είχε σε περίοπτη θέση ένα όνομα. Ουνάι Έμερι. Ο άνθρωπος των νοκ-άουτ των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Το... μεταπτυχιακό του 45χρονου τεχνικού στη Σεβίλλη τον είχε μετουσιώσει σε έναν καθηγητή των νοκ-άουτ του Europa League. Εκεί στον ηλιόλουστο Νότο της Ισπανίας ο Έμερι, με τη βοήθεια και των μαεστρικών κινήσεων του πανούργου αθλητικού διευθυντή Μόντσι, δημιούργησε ένα έργο τέχνης με στάμπα ευρωπαϊκή. Τρεις κατακτήσεις Europa League μέσα σε τρία χρόνια. Καθιερώνοντας τη Σεβίλλη ως ισόβια τροπαιούχο στη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση της UEFA, καθιέρωσε και τον εαυτό του πια ανάμεσα στους κορυφαίους.
Οι επιτυχίες του Έμερι στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τον βοήθησαν να φιλοτεχνήσει ένα βιογραφικό για να απογειώσει πια την καριέρα του. Επιτυχίες που δεν είχαν έρθει τυχαία. Ως μετρ της τακτικής, ο Έμερι επιστράτευσε την κάθε λεπτομέρεια που ίσως και να μην φαίνεται με γυμνό μάτι τακτικά. Είπαμε, 12 ώρες στο βίντεο για έναν αγώνα είναι αυτές.
Ένας λάτρης της τακτικής
Ο τρόπος που μετέτρεπε την άμυνα σε επίθεση με ένα γρήγορο transition μέσα στο παιχνίδι και η ανεξάντλητη πίεσή του ψηλά στην αντίπαλη άμυνα αποτέλεσε το... κρυφό του χαρτί για να πνίξει τον οποιονδήποτε. Το παιχνίδι από τα φτερά, με τα πλάγια μπακ να διαθέτουν... πνευμόνια καλύπτοντας όλη την πλευρά και τα εξτρέμ να συγκλίνουν προς τα μέσα και να πατάνε περιοχή βοηθώντας στην παραγωγικότητα ήταν ένα ακόμα χαρακτηριστικό του. Και φυσικά συνεχής κίνηση χωρίς την μπάλα, ώστε να μην αφήνει χώρους στον αντίπαλο να αναπτυχθεί. Μετά, όταν την ανακτήσει, και βρει χώρους, άντε πιάστε τον...
Εκεί πλήγωσε τον Λουίς Ενρίκε και την Μπαρτσελόνα. Συνθλίβοντας μέσα στο γήπεδο τα αστέρια της αρχικά, βρήκε τους κενούς χώρους που χρειαζόταν, και έχοντας σε εξαιρετική μέρα την τριπλέτα των Ντι Μαρία, Καβάνι και Ντράξλερ, διέλυσε το οικοδόμημα των Καταλανών. Ακόμα ένα παράσημο στον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα νοκ-άουτ ο μετρ του είδους Ουνάι Έμερι. Άλλωστε ανέκαθεν οι ομάδες του παρουσιάζονταν πιο ισχυρές στο σπίτι τους, σε σύγκριση με τα εκτός έδρας. Αυτό ήξερε πως έπρεπε να το εκμεταλλευτεί στο Παρκ ντε Πρενς απέναντι στην Μπαρτσελόνα και τα κατάφερε περίφημα.
Και ακόμα ένας που... «ήρθε» Ελλάδα
Πριν από περίπου πέντε χρόνια το όνομα του Έμερι είχε... έρθει και στην Ελλάδα, όταν ο εγχώριος Τύπος τον ήθελε να βρίσκεται ψηλά στη λίστα για να διαδεχθεί τον συμπατριώτη του, Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο του Ολυμπιακού. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, μάλιστα, ο ίδιος ο Βαλβέρδε τον είχε υποδείξει ως ιδανικό διάδοχό του.
Ο «Τσινγκούρι» είχε δημιουργήσει ένα εξαιρετικό σύνολο στο Λιμάνι που χαιρόσουν να το βλέπεις να παίζει μπάλα. Και αποχαιρετώντας ως φίλος τον Ολυμπιακό είχε εκφράσει την επιθυμία να υποδείξει αυτόν που θα τον διαδεχόταν στο τιμόνι. Έχοντας σε μεγάλη εκτίμηση τις προπονητικές ικανότητες του Έμερι και το έργο του στη Βαλένθια, ο Βαλβέρδε τον είχε προτείνει ως τον ιδανικό αντικαταστάτη που θα συνέχιζε τη δουλειά τους στους «ερυθρόλευκους».
Ο Βαλβέρδε συν τοις άλλοις πίστευε πως μια τέτοια μετάβαση θα ήταν ομαλή και για το ίδιο το κλαμπ καθώς τα χνώτα τους ταίριαζαν και η ομάδα θα συνέχιζε αναλλοίωτη από τη στιγμή που ο «Τσινγκούρι» θα περνούσε την έξοδο λόγω των προσωπικών οικογενειακών του θεμάτων.
Το ίδιο άλλωστε έβγαινε και από τα ρεπορτάζ του ισπανικού Τύπου, ο οποίος έκανε λόγο ότι ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς επιθυμεί να αντικαταστήσει τον Βαλβέρδε με τον Έμερι, έναν προπονητή με παρόμοια προπονητική φιλοσοφία που θα ταιριάξει... γάντι στον Ολυμπιακό και θα βοηθήσει τους «ερυθρόλευκους» να συνεχίσουν στο μονοπάτι των επιτυχιών.
Ο Έμερι όμως δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα. Και όπως τα έφεραν τα πράγματα δεν θα έρθει και ποτέ. Γιατί το προφίλ που έχει διαμορφώσει κοιτάζει μόνο ψηλά. Και σίγουρα το Παρίσι δεν αποτελεί το κορυφαίο σκαλοπάτι. Ίσως η ομάδα που κατασπαράχτηκε από τις τακτικές του χθες βράδυ στο Παρκ ντε Πρενς να αποτελέσει μέσα στα επόμενα χρόνια το νέο εργασιακό του περιβάλλον...
