Μου λένε πάμε στον Τοίχο των Δακρύων. Βλέπω μία ανηφόρα όχι και κάτι το συνταρακτικό, λέω μέσα μου την έχω. Ανεβαίνω και κατάλαβα γιατί είναι το Τοίχος των Δακρύων. Πολύ το κλάμα έριξα για να συνέλθω.
Στο Τελ Αβίβ μέναμε στη παραλία. Η απόσταση από το δωμάτιο στα σαράντα μέτρα από την ώρα που πήγαινες στη ρεσεψιόν. Το σκεφτόσουν. Λες δύσκολα είμαστε.
Δεν έχεις ενέργεια ρε φίλε. Δεν μπορείς να κουνηθείς. Αυτοί συνηθισμένοι, δεν έχουν θέμα.
Και πλέον σκέφτομαι τους παίκτες του Ολυμπιακού. Το δράμα που θα βιώσουν. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Αν πας πρέπει να κερδίσεις, αν δεν πας τουλάχιστον μπορείς να γυρίσεις.
Επική ενημέρωση του υπευθύνου. Τα είπε έτσι ο πρόεδρος, τα είπε και γιουβέτσι. Αυτό είναι φίλε, αν ο πρόεδρος έχει πυγμή. Ο Ντα Κόστα μεταμορφώνεται σε Μπεκενμπάουερ, ο Μποτία σε Νέστα και ο Φορτούνης βλέπει τους συμπαίκτες του.
Οι συνάδελφοι μετέφεραν άψογα τα λεγόμενα του προέδρου. Και τώρα υπάρχει το ενδεχόμενο να γυρίσουν μόνοι με το τσάρτερ. Αν αποκλειστεί η ομάδα θα λυθούνε τα συμβόλαια, θα κάνουνε άλλη ομάδα.
Το πώς θα λυθούν μη σας απασχολεί. Υπάρχουν τρόποι. Ο Ντα Κόστα που γελούσε μετά το χθεσινό μπινελίκι για παράδειγμα, έχει μπέσα ρε φίλε. Δεν ανέχεται να χάνει. Θα το λύσει μόνος του και θα υπογράψει σε μία από τις ομάδες που περιμένουν ουρά για να τον υποδεχτούν.
Ανησυχώ για τον κυρ Σάββα. Δεν τον άκουσα από εχθές καθόλου. Όχι σε ηχογραφημένα τηλεφωνήματα. Σε δηλώσεις για το παιχνίδι. Δεν έγινε καμία. Μάλιστα αν κατάλαβα καλά, δεν υπάρχει κανένα παράπονο από την μετάδοση του αγώνα. Προφανώς είναι σε διακοπές, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.
Είναι το πρώτο καλοκαίρι που δεν μπήκε η ομάδα στους ομίλους. Δεν είναι το ταμείο αρκετά συν. Και διαπιστώνω πως η επένδυση κάπου κολλάει. Μα γιατί; Δεν πουλήθηκε ο Ρομπέρτο; Δεν μας κουνούσατε το δαχτυλάκι πρώτα να επενδύσουμε και μετά να μιλάμε. Παιδιά και επενδύσαμε και δεν επενδύετε δικά σας λεφτά απ ότι βλέπω. Τζάμπα μάγκες. Τη μία με κρατικά συμβόλαια, την άλλη τα λεφτά της τράπεζας Κρήτης, τώρα με κλειδωμένα τα πάντα εντός των συνόρων. Όμως πέσατε στο λάκκο που οι ίδιοι σκάψατε.
Η ζωή κάνει κύκλους. Πλησιάζει η στιγμή, το αισθανόμαστε όλοι. Και η σφαλιάρα πονάει περισσότερο όταν αυτός που την τρώει είναι κακομαθημένος και ζει σε μία γυάλα.
Δεν ξέρω αν θα περάσει ή όχι ο Ολυμπιακός από την Χαποέλ που μου έδειξε πολύ σοβαρή τακτικά ομάδα, αλλά αυτό που φάνηκε είναι πως το επίπεδό του είναι εξαιρετικά χαμηλό σε σχέση με την ελίτ της διοργάνωσης.
Και έχω μία φαντασίωση που αν γίνει πραγματικότητα θα βγάλουμε γέλιο. Υπομονή λοιπόν …
