Ο Ηρόδοτος μπορεί να πέρασε την φετινή σεζόν μέσα από συμπληγάδες, ωστόσο κατάφερε έστω και την τελευταία αγωνιστική να κερδίσει με 2-1 στην έδρα του τον Αστέρα Βλαχιώτη και να εξασφαλίσει την παραμονή του στον Νότιο όμιλο της Betsson Super League 2.
Το πρόσωπο του αγώνα, δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από τον «χρυσό» σκόρερ των Κρητικών Μηνά Χαλκιαδάκη, ο οποίος χάρη στο εύστοχο πέναλτι του οδήγησε το συγκρότημα του Βασίλη Βούζα, για πρώτη φορά στην παραμονή του στην Β΄Εθνική. Ο αρχηγό της ομάδας του Ηρακλείου μίλησε στο SDNA για την σπουδαία αυτή επιτυχία, το κλίμα που επικρατούσε στις τάξεις της ομάδας πριν από τον «τελικό» παραμονής με τους Λάκωνες, τα πανηγύρια που ακολούθησαν μετά το τέλος του αγώνα αλλά και για το μέλλον του στον σύλλογο της Νέας Αλικαρνασσού.
Τέλος καλό όλα καλά για τον Ηρόδοτο, ο οποίος έστω και την τελευταία αγωνιστική κατάφερε να εξασφαλίσει την παραμονή του στην κατηγορία; Πως είναι το κλίμα στην ομάδα μετά την επίτευξη του δύσκολου αυτού στόχου;
«Δόξα τω Θεώ έστω και την τελευταία αγωνιστική καταφέραμε να μείνουμε στην κατηγορία. Σίγουρα είναι πολύ σημαντικό για το σωματείο, γιατί είναι η πρώτη φορά που το καταφέρνει. Όσες άλλες φορές έχει ανέβει στην Β΄Εθνική έχει πέσει με την πρώτη χρονιά. Οπότε αυτό από μόνο του είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα, που το πιστώνονται κυρίως οι ποδοσφαιριστές και όσοι ήταν γύρω στην ομάδα».
Με δεδομένο ότι το ματς με τον Αστέρα Βλαχιώτη ήταν ένας «τελικός» παραμονής, πόσο καλά προετοιμασμένοι ήσασταν για αυτό το παιχνίδι; Τι σας είχε πει ο προπονητής σας όλη την εβδομάδα για αυτό;
«Εβδομάδες τώρα πιστεύαμε ότι ο τελικός της παραμονής, θα κριθεί στο τελευταίο παιχνίδι, γιατί με όσα βλέπουμε στην Super League 2, οι ομάδες καλού – κακού κάποια αποτελέσματα, θα τα έπαιρναν. Είτε γιατί ήταν τελευταίες αγωνιστικές, είτε γιατί κάποιες ομάδες ήταν αδιάφορες, έτσι ώστε είτε δεν θα έπαιζαν με του βασικούς, είτε θα προετοίμαζαν για του χρόνου την ομάδα, με κάποιους νέους παίκτες. Όλα αυτά τα πράγματα ξέρετε. Κάναμε διάφορους συνδυασμούς και όλα κατέληγαν ότι θα πάμε για τελικό με τον Αστέρα Βλαχιώτη. Ήμασταν έτοιμοι. Το περιμέναμε δεν είχαμε το αυτί μας στο άλλο παιχνίδι, που και αυτό έκρινε μια κατηγορία του Αιγάλεω με τον Διαγόρα. Εν τέλει εμείς ήμασταν αυτοί που ήμασταν καλύτερα προετοιμασμένοι και τα καταφέραμε».
Μετά το γρήγορο γκολ που πετύχατε στην αρχή, στην συνέχεια είχατε δοκάρι με τον Ποζατζίδη. Κάνοντας το 2-0 εκεί πιστεύεις ότι θα ήσασταν πιο άνετα όσον αφορά τη συνέχεια;
«Ναι, ναι. Και τα ενενήντα λεπτά είχαμε τον έλεγχο του αγώνα, όχι μόνο στην αρχή που είπαμε. Σίγουρα αν έμπαινε το τετ α τετ του Ποζαζίδη, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα 2-0, σε ένα ματς που θέλεις μόνο νίκη είναι διαφορετικά τα πράγματα. Είτε έτσι, είτε αλλιώς στο δεύτερο ημίχρονο ανεβάσαμε πάλι τον ρυθμό. Καταφέραμε κάναμε κάποιες ευκαιρίες. Κερδίσαμε το πέναλτι ευστοχήσαμε και τέλος καλό, όλα καλά».
Το γεγονός, ότι είχατε στην έδρα σας το πιο κομβικό ματς της χρονιάς έπαιξε ρόλο;
«Πραγματικά έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο, γιατί ήταν υπέροχος και ο κόσμος. Ήταν πάρα πολύ θερμή η ατμόσφαιρα. Σίγουρα έπαιξε πάρα πολύ σημαντικό ρόλο αυτό».
Η ομάδα θα μπορούσε να είχε σωθεί πιο γρήγορα και να μην φτάσει σε αυτό το σημείο;
«Στο δεύτερο γύρο είχαμε 31 βαθμούς. Που σημαίνει ότι η ομάδα στο δεύτερο γύρο έκανε πρωταθλητισμό. Τώρα, γιατί στον πρώτο γύρο, η ομάδα δεν πήγαινε καλά αυτό σίγουρα δεν μπορώ να το απαντήσω εγώ. Δεν είμαι σε θέση. Αυτό που είπαμε και πριν έστω και την τελευταία στιγμή, η ομάδα κατάφερε να πετύχει τον στόχο της, που δεν ήταν άλλος από την παραμονή. Οπότε είμαστε χαρούμενοι».
Σε όσα παιχνίδια σκόραρες εσύ κατάφερες να δώσεις βαθμούς στην ομάδα. Αυτό ήταν το καταλυτικό στην επίτευξη του στόχου, γιατί εσύ και ο Ποζατζίδης ήσασταν το δίδυμο που τραβήξατε όλο το φορτίο στο σκοράρισμα;
«Ναι. Σωστά. Ο Ποζατζίδης αν δεν κάνω λάθος έβαλε 9-10 μαζί μας. Είχε σκοράρει και με την ομάδα της Καλλιθέας που ήταν πιο πριν. Εγώ σκόραρα 7 φορές. Ο Ποζατζίδης σαν επιθετικός, εγώ σαν winger. Σίγουρα ήταν μια πολύ καλή συνεργασία. Δεν θα πω ότι τραβήξαμε μόνο εμείς όλο το κουπί. Σίγουρα για να σκοράρουμε εμείς, πρέπει να έχει γίνει δουλειά από όλη την ομάδα, αλλά δεν θα σου κρύψω ότι σίγουρα αυτά τα γκολ ήταν πολύ σημαντικά».
Πήγατε στο ημίχρονο με το σκορ να είναι στο 1-1, έχοντας δεχτεί την ισοφάριση στο τέλος. Τι ήταν αυτό που είπατε μεταξύ σας μέσα στα αποδυτήρια; Σας είχε πάρει από κάτω ή είπατε «πρέπει να το πάρουμε αυτό ματς, αλλιώς χανόμαστε…»;
«Δεν μας πήρε καθόλου από κάτω. Δεν υπήρχε στιγμή, που δεν πιστεύαμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε. Αυτό φαινόταν και στον αγωνιστικό χώρο. Ναι το κλίμα ήταν έτσι πολύ θετικό, ίσως για πρώτη φορά είδα όλους τους συμπαίκτες μου να είναι αποφασισμένοι για το παιχνίδι. Οπότε θεώρησα κι εγώ ότι σίγουρα θα είναι έτσι ένα καλό δεύτερο ημίχρονο, θα βάλουμε το γκολ και θα πάρουμε τους τρεις βαθμούς που μας έδιναν την παραμονή».
Έχοντας επιτευχτεί πλέον ο στόχος της παραμονής, αν σου έλεγα να μου πεις μια από τις πιο κομβικές νίκες που έκανε η ομάδα, ποια θα ήταν αυτή που έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο για να τον πετύχετε…;
«Ναι θεωρώ ότι ήταν το πρώτο ματς με τον Αστέρα Βλαχιώτη, μέσα στην έδρα του. Από εκεί και πέρα άλλαξε το μομέντουμ υπέρ μας. Ξεκινήσαμε ένα σερί. Σίγουρα αυτό ήταν το πιο σημαντικό, γιατί όταν πάρεις μια νίκη και βλέπεις ότι είσαι κοντά στην ζώνη, δεν μπορείς να τα παρατήσεις. Πας μετά σε όλα τα παιχνίδια, για τη νίκη που λέμε και όπως είπα και πριν στον δεύτερο γύρο, η ομάδα έκανε σπουδαία πράγματα…».
Υπήρξε κάποιο κίνητρο από την διοίκηση, όπως π.χ. ένα πριμ προς εσένα και τους συμπαίκτες σου, για να σας κάνει να πετύχετε τον στόχο σας ή όχι;
«Ναι υπήρχε ένα χρηματικό πριμ, το οποίο ορίστηκε κάποιες αγωνιστικές πριν από το τέλος του πρωταθλήματος. Σίγουρα είναι ένα κίνητρο κι αυτό, κακά τα ψέματα, αλλά δεν θεωρώ ότι αυτό από μόνο του ήταν το μεγαλύτερο έτσι κίνητρο. Το μεγαλύτεροι κίνητρο ήταν ότι κάποια παιδιά, που είναι στην ομάδα ήθελαν να κάνουν ένα βήμα παραπάνω. Δεν ήρθε ο πρώτος γύρος, έτσι όπως θέλαμε και όπως ονειρευόμασταν. Έστω και την τελευταία στιγμή τα καταφέραμε, οπότε αυτό είναι το μεγαλύτερο κίνητρο, πως όλα τα παιδιά ήθελαν να έχουν καθαρά τα ονόματα τους στον χώρο του ποδοσφαίρου, να μην πάρουν ένα υποβιβασμό πάνω τους. Όπως είπα και πριν εν τέλει ακόμα και στην τελευταία αγωνιστική τα καταφέραμε».
Το παιχνίδι είναι στο 1-1 και έχεις κερδίσει το πέναλτι. Όταν πας να εκτελέσεις το πέναλτι σε ένα παιχνίδι κομβικό πως νιώθεις; Λες «είμαι έτοιμος θα το κάνω» ή έχεις μέσα σου μια πίεση και δεν ξέρεις πώς να την διαχειριστείς;
«Σίγουρα υπάρχει πίεση, γιατί κρέμονται όλοι οι κόποι μιας χρονιάς από ένα σουτ. Δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να μην εκτελέσω το πέναλτι. Αν κάποιος έπρεπε να πάρει την ομάδα εκείνη τη στιγμή πάνω του ήμουν εγώ. Δεν σκέφτηκα στιγμή πραγματικά, ότι θα μπορούσα να αστοχήσω».
Ο Ηρόδοτος καταφέρνει να παραμείνει στη Β΄ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του. Αυτό το επίτευγμα μπορεί να βάλει τις βάσεις, προκειμένου να παραμείνει στην κατηγορία και τα επόμενα χρόνια και να κάνει κάτι καλύτερο;
«Σίγουρα. Αυτό από μόνο του είναι ένας μεγάλος στόχος της διοίκησης, να κάνει μια ομάδα ανταγωνιστική, όπως έκανε και φέτος. Απλά, λόγω ανεπιτυχών αποτελεσμάτων στον πρώτο γύρο, δεν κατάφερε να είναι στις υψηλές θέσεις. Ευελπιστώ και ελπίζω η ομάδα του Ηρόδοτου, του χρόνου να παρουσιαστεί από την αρχή πιο τυχερή και πιο έτοιμη και να καταφέρει τους στόχους της. Σίγουρα ήταν πολύ μεγάλο επίτευγμα, για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας, να μείνει στην κατηγορία και δεν ήταν και εύκολο εδώ που τα λέμε με τόσα προβλήματα, που υπάρχουν στο πρωτάθλημα της Super League 2. Αβεβαιότητα, πολλά πράγματα. Σίγουρα ήταν πολύ σπουδαίο κατόρθωμα, για όλο τον οργανισμό του Ηροδότου και γενικά για το προάστιο της Νέας Αλικαρνασσού».
Όταν τελείωσε ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος η ομάδα είχε 6 βαθμούς. Ξαφνικά από αυτούς τους 6 βαθμούς, για να φτάσουμε σε αυτή την επιτυχία, τι ήταν αυτό που άλλαξε την ψυχολογία της; Ο προπονητής…;
«Όχι δεν νομίζω να ήταν ο προπονητής προς Θεού. Και με τον κύριο Τάτση σε όλα τα παιχνίδια ήμασταν πραγματικά πολύ καλοί. Εμείς φταίγαμε παραπάνω οι ποδοσφαιριστές, γιατί προφανώς όταν μια ομάδα παίζει μπάλα ενενήντα λεπτά και κάνει ευκαιρίες. Θυμάμαι παιχνίδι στο οποίο να έχουμε κάνει 16 τελικές και να μην έχουμε σκοράρει. Αυτό τώρα σίγουρα ήταν ένα θέμα. Ίσως αν παίρναμε νωρίτερα μια μεγάλη νίκη, όπως αυτή στο πρώτο παιχνίδι με τον Αστέρα Βλαχιώτη, να είχε ξεκινήσει από νωρίτερα, η αλλαγή της ψυχολογίας και της βαθμολογικής συγκομιδής κατ επέκταση. Αλλά όχι, δεν θεωρώ ότι ήταν θέματα προπονητών, προς Θεού. Ο κάθε προπονητής θέλει να κάνει το καλύτερο για την ομάδα και να την προετοιμάσει όσο το δυνατόν καλύτερα. Και ο κύριος Τάτσης, και ο κύριος Φυντάνης που ήρθε μετά και στο τέλος ο κύριος Βούζας, που μαζί του καταφέραμε και μείναμε στην κατηγορία».
Σε μια τέτοια επίτευξη στόχου, όπως είναι η παραμονή, τα αποδυτήρια πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξαν σε όλο αυτό…;
«Σίγουρα τα αποδυτήρια παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο, που υπάρχει σε μια ομάδα. Θεωρώ ότι από την πρώτη στιγμή είχαμε καλά αποδυτήρια, δυνατά αποδυτήρια. Εγώ δεν θα σου κρύψω ότι ακόμα και όταν ήμασταν με 5 βαθμούς ήξερα μέσα μου, ότι στο τέλος εμείς θα είμαστε αυτοί που θα χαμογελάσουμε. Και αυτό σημαίνει ότι όλοι ήμασταν μια γροθιά, ακόμα και τα παιδιά που έφυγαν τον Ιανουάριο, μέχρι και τα παιδιά που ήρθαν στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Οπότε παίζει σίγουρα πάρα πολύ μεγάλο ρόλο».
Υπήρξαν παιχνίδια στα οποία να παίξατε καλά και να μην πήρατε αυτό που δικαιούσασταν λόγω κάποιων διαιτητικών αποφάσεων;
«Αυτό δεν νομίζω ότι συνέβη επειδή ήμασταν ο Ηρόδοτος, αυτό συμβαίνει και στις καλύτερες ομάδες. Ακόμα και με το VAR τώρα συμβαίνουν λάθη. Είναι στο κλίμα του αθλήματος, αυτό το πράγμα, αλλά δεν θα σου κρύψω ότι στο ματς με τον Καραϊσκάκη εδώ μέσα, που τελείωσε 0-0 είχαμε δύο φάσεις, οι οποίες ήταν καθαρές για πέναλτι και πραγματικά εάν εκείνο το παιχνίδι το κέρδιζες, τώρα στο τελευταίο ματς, δεν θα σε ενδιέφερε μόνο η νίκη. Θα μπορούσες να παίξεις και για την ισοπαλία. Αυτό σημαίνει ότι θα είσαι λίγο πιο άνετος, δεν θα έχεις τόση πίεση. Είναι σίγουρα διαφορετικό να παίζεις για δύο αποτελέσματα και διαφορετικό να παίζεις για ένα».
Εσύ σαν αρχηγός πριν φτάσουμε εδώ που φτάσουμε τι ήταν αυτό, που έλεγες πάντα στους συμπαίκτες σου πριν από κάθε παιχνίδι…;
«Όχι, όχι, αυτό δεν το έβαζα καν στην συζήτηση. Ήταν δεδομένο για όλους μας, ότι όσο υπάρχουν μαθηματικές ελπίδες, τόσο κι εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι για να κερδίζουμε κάθε παιχνίδι που μπορούμε ώστε να φτάσουμε στον στόχο μας. Αυτό που τους έλεγα κάθε φορά πριν τα ματς και γενικά σε πάρα πολλές προπονήσεις ‘’κοιτάξτε ποιοι είστε εσείς, τι έχετε κάνει στην μέχρι τώρα καριέρα σας, τι έχετε καταφέρει γιατί δεν μας αξίζει να είμαστε σε αυτή τη θέση’’ αυτό».
Το γεγονός ότι του χρόνου η Κρήτη, για δεύτερη σερί χρονιά θα έχει πέντε ομάδες στο πρωτάθλημα, αυτό μπορούμε να πούμε ότι είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό για το νησί;
«Σίγουρα. Ναι είναι πολύ σπουδαίο πράγμα. Χαίρομαι που κατάφεραν και οι πέντε ομάδες, να μείνουν στην κατηγορία, εννοώ να διατηρηθούν στην κατηγορία, γιατί είδαμε ότι τα Χανιά π.χ. είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο, η Επισκοπή πήγε πολύ καλά. Εμείς και η Ιεράπετρα, έστω και την τελευταία στιγμή καταφέραμε και μείναμε στην κατηγορία. Είναι πάρα πολύ σπουδαίο. Ο Εργοτέλης επίσης έμεινε εύκολα στην κατηγορία και ίσως και σε κάποια ματς του πρώτου γύρου, αν έπαιρνε κάποια αποτελέσματα, να πήγαινε πάλι για σπουδαία πράγματα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Σίγουρα είναι ένα πράγμα που το συζητάνε όλοι εδώ. Σίγουρα θα φέρει πάλι τον κόσμο στο γήπεδο, γιατί είναι διαφορετικό ένας φίλαθλος που αγαπάει το ποδόσφαιρο, να έχει επιλογές, να πάει να δει κάποια ματς και αλλιώς να πρέπει να πάει μόνο σε ένα…».
Ο Ηρόδοτος, εσύ που είσαι και Κρητικός πιστεύεις ότι θα πρέπει να στηριχτεί του χρόνου, πιο πολύ στο ντόπιο ταλέντο;
«Αν ρωτάς εμένα, σίγουρα θα πρέπει να στηριχτεί στο κρητικό στοιχείο, γιατί πραγματικά έχει πολύ ταλέντο και αν δουλευτεί κατάλληλα, με ανθρώπους που έχουν την τεχνογνωσία, σίγουρα μπορεί να κάνει πιο μεγάλα πράγματα. Να κερδίσει ποδοσφαιριστές που λέμε».
Αφού κάνατε το 2-1 στο παιχνίδι, θα μπορούσατε να έχετε πετύχει ακόμα ένα γκολ και να κάνετε τα πράγματα ακόμα πιο εύκολα για εσάς και να μην έχετε κανένα άγχος…;
«Είχαμε φάσεις μετά το πέναλτι. Βέβαια να σου πω την αλήθεια, μετά το πέναλτι είναι και στην φύση του ποδοσφαίρου, όταν είσαι μπροστά στο σκορ άθελα σου κλείνεσαι ειδικά σε ένα τόσο σημαντικό ματς. Εκεί, δεν θα σου κρύψω ότι μετά το 2-1 προσπαθούσα περισσότερο σαν ακραίος χαφ περισσότερο να κοιτάξω τις αμυντικές μου δραστηριότητες να είναι στο επίπεδο που χρειάζεται η ομάδα, παρά τις επιθετικές γιατί εντάξει αν ανοιχτείς και πας για το 3-1 και είναι αυτός ο στόχος σου, θα αφήσεις κενά και ξέρουμε το ποδόσφαιρο πως τιμωρεί».
Το ότι εσείς παίζατε για ένα αποτέλεσμα και ο Αστέρας Βλαχιώτη για δύο για εσάς ήταν καλό ή ήταν κακό; Ήταν δηλαδή ένα κακό άγχος ή ήταν ένα εποικοδομητικό άγχος για εσάς...;
«Ήταν κακό έτσι αν το σκεφτούμε βαθμολογικά. Ότι εμείς θέλουμε μόνο τους τρεις βαθμούς, ενώ ο Αστέρας Βλαχιώτη και με έναν είναι ικανοποιημένη. Από την άλλη εμείς μπήκαμε μέσα με το μαχαίρι στα δόντια που λένε και παίζαμε μόνο για ένα αποτέλεσμα. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Οπότε θεωρώ ότι στην αρχή, όπως προείπα ήταν κακό, γιατί σκεφτόμασταν μόνο τη νίκη αλλά μας βγήκε όπως είπες κι εσύ στην ερώτηση σου σε καλό, γιατί ήμασταν πιο σίγουροι και πιο αποφασισμένοι για τη νίκη».
Σε είδα μετά το τέλος του αγώνα την στιγμή που ο προπονητής σου έκανε δηλώσεις να πηγαίνεις και να πέφτεις πάνω του. Εκείνη τη στιγμή με την αντίδραση αυτή είναι σαν να του λες, «τα κατάφερες σε παραδέχομαι»…;
«Κοίτα να δεις γενικά επειδή εγώ σαν αρχηγός έχω καθημερινές ώρες συζήτησης, με τον προπονητή και με το προπονητικό τιμ κατ επέκταση, σίγουρα είχαμε φτιάξει μια πολύ καλή συνεργασία και λόγω της χαράς της στιγμής θεώρησα ότι είναι κάτι καλό, να του δείξω ας πούμε ότι και στις κάμερες, δεν προσπαθούμε να το παίξουμε σοβαροί… Ήταν στιγμές χαράς. Όλα επιτρέπονται. Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ, για την προσπάθεια που έδωσε στην ομάδα και καταφέραμε εν τέλει με τον συγκεκριμένο προπονητή και μείναμε στην κατηγορία».
Αφού το καταφέρατε όλο αυτό, μετά στα αποδυτήρια τι έγινε. Τι σκηνές είχαμε; Έγινε πανζουρλισμός;
«Δεν μπορείτε να φανταστείτε κάναμε σαν παιδιά. Εγώ μέχρι τώρα έχω παίξει παιχνίδια για να ανέβω κατηγορία, όταν ήμουν 19χρονών στην Κύπρο Β΄Εθνική και ανεβήκαμε Α΄Εθνική. Έχω παίξει παιχνίδι, να προσπαθούμε να ανέβουμε από Β΄ σε Α΄Εθνική στην Ελλάδα, τότε με τα Χανιά, με προπονητή τον κύριο Πετράκη, που κάναμε μια φοβερή χρονιά και εν τέλει τερματίσαμε τέταρτοι. Έχω παίξει για να πάμε σε τελικό Κυπέλλου με την Μποτοσάνι στην Α΄Εθνική της Ρουμανίας. Έχω παίξει ματς, για να βγούμε Europa League πάλι με την Μποτοσάνι στην Ρουμανία. Αν με ρωτήσεις τώρα, θα σου πω ότι αυτό το ματς ήταν το πιο σημαντικό μέχρι τώρα, γιατί αυτό κατάλαβα μόλις τελείωσε το ματς. Τα συναισθήματα που είχα και την χαρά και την συγκίνηση. Είπαμε και πριν, ότι σε αυτό το πρωτάθλημα της Super League 2 υπήρχαν πολύ δύσκολες στιγμές και πολλές δύσκολες στιγμές και καταφέραμε στο τέλος να χαμογελάσουμε. Όπως είπες κι εσύ έγινες ένας πανζουρλισμός στα αποδυτήρια. Πυροσβεστήρες ανοίξαμε, τραγούδια τι να σου λέω. Όπως το είπες πανζουρλισμός».
Μετά από μια δύσκολη χρονιά, όπως αυτή ακολουθεί η ξεκούραση. Να υποθέσω ότι το αξίζετε και με το παραπάνω όλο αυτό, πόσο μάλλον μετά από μια χρονιά με συνεχόμενα παιχνίδια…;
«Ναι. Είχαμε παιχνίδια Τετάρτη – Κυριακή, Τετάρτη – Κυριακή. Έπιασα τον εαυτό μου να κάνει 11 παιχνίδια, από Τετάρτη- Κυριακή. Δηλαδή αυτό δεν γίνεται ούτε στην Πρέμιερ Λιγκ, που το επίπεδο εκγύμνασης και αποθεραπείας είναι σε τοπ επίπεδο. Ούτε εκείνοι κάνουν κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω πως τα καταφέραμε πάλι να το κάνουμε αυτό στην Ελλάδα και σίγουρα ήταν ρίσκο για εμάς τους ποδοσφαιριστές. Γιατί όταν παίζεις έτσι σε μια ομάδα που κυνηγάει την παραμονή, ακόμη και μια ομάδα που θέλει να βγει κατηγορία που δεν έχει την δυνατότητα να κάνει το απαραίτητο ροτέισον. Να παίζεις κάθε 3-4 μέρες αγώνα. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο. Εμείς προσωπικά ευχαριστούμε τον γυμναστή μας τον κύριο Τριβιζαδάκη, που μας κράτησε σε ένα πολύ καλό επίπεδο και δεν υπήρχαν τραυματισμοί. Γενικά σε όλο το προπονητικό τιμ, γιατί σίγουρα υπήρχε συνεργασία. Αυτό ήταν το δυσκολότερο μέρος».
Θα συνεχίσεις στην ομάδα και του χρόνου ή έχεις προτάσεις από ομάδες πιο μεγάλης κατηγορίας;
«Στο ποδόσφαιρο έχουμε μάθει ποτέ να μην λες ποτέ, σ΄οτιδήποτε. Στην ομάδα της Νέας Αλικαρνασσού ήρθα στις 14 Σεπτεμβρίου, όπως καταλαβαίνεις προσπαθούσα μέχρι την τελευταία στιγμή να βρω κάτι, που θα με κρατήσει στην Α΄Εθνική. Δεν το βρήκα, Μετά και από ένα πολύ σοβαρό τραυματισμό, τον οποίο έπαθα δύο φορές, στην αρχή το πήγα προοδευτικά με θεραπείες και ξεκούραση, δεν βγήκε. Μετά αποφάσισαν οι γιατροί, ότι πρέπει να γίνει εγχείρηση. Την έκανα και έψαχνα μια ομάδα, η οποία θα μου έδινε χώρο και χρόνο, να επιστρέψω ότι είμαι δυνατός. Έψαχνα μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου, δεν βρήκα και προς τιμήν τους οι άνθρωποι του Ηρόδοτου με περίμεναν. Ήρθα εδώ και απέδειξα ότι είμαι δυνατός και ότι είμαι πάλι σε θέση να επιστρέψω σε επίπεδο Α΄Εθνικής. Υπάρχουν κάποιες συζητήσεις, ήδη με ομάδες του εξωτερικού κυρίως στην Α΄Εθνική. Οπότε, ναι θεωρώ πολύ δύσκολο του χρόνου να είμαι σε αυτή εδώ την κατηγορία και στην ομάδα του Ηρόδοτου».
