Ας τα πάρουμε με τη σειρά... Ο αγώνας στο «Εστάδιο Νασιονάλ» του Μπέλεμ ανάμεσα στη Μπελενένσες και στη Μπενφίκα, το βράδυ του Σαββάτου, άρχισε κανονικά παρά το γεγονός ότι οι γηπεδούχοι εμφανίστηκαν στον αγωνιστικό χώρο μόλις με εννέα παίκτες, εκ των οποίων οι δύο ήταν τερματοφύλακες. Αυτό συνέβη λόγω των πολλών κρουσμάτων κορωνοϊού στην ομάδα.
Οι «αετοί», χωρίς να δείξουν όχι μόνο οίκτο, αλλά ούτε καν στοιχειώδη σεβασμό συ συναδέλφους τους, προηγήθηκαν με 0-7 στο πρώτο ημίχρονο και μετά την ανάπαυλα η Μπελενένσες βγήκε με επτά παίκτες, καθώς οι άλλοι δύο δήλωσαν τραυματίες. Λίγο μετά την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, άλλος ένας παίκτης έπεσε τραυματίας στον αγωνιστικό χώρο και σε εκείνο το χρονικό σημείο ο διαιτητής αποφάσισε να σφυρίξει τη λήξη ενός αγώνα, που έτσι κι αλλιώς ήταν παρωδία από την έναρξή του.
Σημειώνεται πως οπαδοί της Μπενφίκα που ήταν στο γήπεδο σε ένδειξη διαμαρτυρίας, αν όχι ντροπής, για τη στάση της ομάδας τους αποφάσισαν να αποχωρήσουν πριν από το σφύριγμα του διαιτητή.
Και, προφανώς, το ερώτημα που τέθηκε από την πρώτη στιγμή είναι για ποιο λόγο άρχισε αυτό το παιχνίδι.
Η πορτογαλική Λίγκα προβλέπει συμφωνία των εμπλεκόμενων ομάδων για αναβολή σε περίπτωση πολλών ή μαζικών κρουσμάτων και αναφέρθηκε αρχικά πως η Μπενφίκα αρνήθηκε το αίτημα της Μπελενένσες. Ωστόσο, η διοργανώτρια αρχή τόνισε επίσημα λίγο αργότερα ότι δεν υπήρξε επίσημο αίτημα των γηπεδούχων να μην γίνει το παιχνίδι λόγω των 14 κρουσμάτων.
Στην Πορτογαλία επίσης υπάρχει ειδικός υγειονομικός υπεύθυνος που ορίζει το τι θα γίνει σε ένα παιχνίδι, όπως επίσης και διαβάθμιση επικινδυνότητας των κρουσμάτων (εάν είναι μειωμένου ή αυξημένου κινδύνου).
Επίσης, στην χώρα της Ιβηρικής δηλώνεται πριν από την έναρξη της σεζόν λίστα με τους παίκτες που θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στη Λίγκα, στην οποία προφανώς η Μπελενένσες δεν είχε συμπεριλάβει παίκτες της Κ19 και γι' αυτό δεν είχε περισσότερους διαθέσιμους μετά την «έκρηξη» των κρουσμάτων.
Αυτά είναι τα τύπικα, όπως προβλέπονται από τα πρωτόκολλα που έχουν δημιουργήσει οι νέες συνθήκες καθώς οι αγώνες διεξάγονται υπό καθεστώς πανδημίας. Αυτά είναι τα... νόμιμα, θα έλεγε κάποιος.
Πέρα από αυτά, πέρα από κανονισμούς και πρωτόκολλα, υπάρχει και η ηθική. Και σε αυτή την περίπτωση αυτή αφορά αφενός τη Λίγκα, που θα μπορούσε να δώσει τη λύση και να πάρει αυτή την απόφαση για τη μη διεξαγωγή της αναμέτρησης, και αφετέρου και περισσότερο αφορά τη Μπενφίκα, που μπήκε στο γήπεδο για να μην χάσει τρεις βαθμούς, τους πήρε, αλλά «κηλίδωσε» το όνομά της προκαλώντας ντροπή σε όλους.
«Παρακολουθώ ποδόσφαιρο 48 χρόνια και δεν έχω ξαναδεί παίκτες τόσο άξιους όσο αυτοί που αναγκάστηκαν να παίξουν. Για αυτούς, ένα αίσθημα βαθιάς κατανόησης, έδειξαν σε όλους τι σημαίνει να έχεις αξιοπρέπεια. Δεν θα μιλήσω για κανονισμούς και ημερολόγια. Παίξαμε εδώ σήμερα, ήταν κρίμα, εκτός από τους παίκτες που εμφανίστηκαν. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια αξιοπρέπεια στη ζωή μου».
Είναι ντροπή για όλους μας το γεγονός ότι διεξήχθη αυτό το παιχνίδι εκτός από τους 9 παίκτες μας που εμφανίστηκαν στο γήπεδο. Νωρίς το απόγευμα ζητήσαμε από τη Λίγκα να αναβάλει το παιχνίδι. Μας μεταφέρθηκε πως είχαμε εννέα παίκτες. Η Λίγκα μας είπε 'έχετε εννέα παίκτες'. Η εναλλακτική ήταν να μην εμφανιστούμε στο γήπεδο» είπε με δάκρυα στα μάτια ο πρόεδρος της Μπελενένσες, Ρουί Πέντρο Σοάρες.
«Λυπάμαι γι' αυτό που συνέβη, λυπάμαι για αυτή τη μαύρη σελίδα του πορτογαλικού ποδοσφαίρου και τη ίδιας της χώρας. Η Μπενφίκα απλώς συμμορφώθηκε με τους κανονισμούς, όπως ακριβώς που η Μπελενένσες, καθώς ήταν υποχρεωμένη να κατέβει στον αγώνα. Εάν η Μπενφίκα δεν εμφανιζόταν θα έχανε το παιχνίδι. Θα έπρεπε όλοι να ντρεπόμαστε για αυτό που συνέβη, αλλά η Μπενφίκα δεν είναι υπεύθυνη για αυτή τη μαύρη σελίδα. Δεν ήμασταν καθόλου ευχαριστημένοι που βγήκαμε στο γήπεδο υπό αυτές τις συνθήκες» ήταν η απάντηση του προέδρου της Μπενφίκα, Ρούι Κόστα, στην θύελλα των αντιδράσεων που προκλήθηκε για τη στάση της ομάδας του.
Η Μπενφίκα συμμορφώθηκε με τους κανόνες και αν δεν εμφανιζόταν θα έχανε το παιχνίδι. Τόσο μεγάλο κακό θα γινόταν. Και εμφανίστηκε στο γήπεδο και μπήκαν οι παίκτες της και έπαιξαν ένα ημίχρονο για να ξεφτιλίσουν τους αντιπάλους τους. Ο ίδιος ο πρόεδρος του συλλόγου, ως παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, δεν θα έπρεπε να νιώθει ντροπή γι' αυτό; Κι αν ο διαιτητής δεν διέκοπτε το παιχνίδι, θα έβαζαν άλλα τόσα γκολ στο δεύτερο ημίχρονο; Αυτό είναι το πευ αγωνίζεσθαι»; Να χτυπάς αλύπητα έναν αποδεκατισμένο αντίπαλο;
Πως μπόρεσαν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές να συμμετάσχουν σε αυτό το θέατρο του παραλόγου; Πως το έκαναν; Εδώ πιτσιρίκια οκτώ και δέκα χρόνων παίζουν μεταξύ τους και μαθαίνουν, εκτός από όλα τα άλλα, να σέβονται τα άλλα παιδάκια, να μην τους διαλύουν όταν είναι καλύτερη η δική τους ομάδα, να ακούν τις φωνές του προπονητή τους να σταματήσουν όταν τους «φορτώνουν» με γκολ.
Δεν θα μπορούσε, δηλαδή, η Μπενφίκα (και η κάθε Μπενφίκα) να δείξει ανωτερότητα, να δείξει ανθρωπιά σε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες και να έχει το ηθικό πλεονέκτημα ότι σε αυτή την κατάσταση λειτούργησε υποδειγματικά; Τώρα έγραψε ιστορία με την ξεφτίλα της. Κι ας είπε ο Ρούι Κόστα για μαύρη σελίδα του ποροτογαλικού ποδοσφαίρου, η ντροπή είνα για την ομάδα του. Επειδή πήγε στο γήπεδο, επειδή μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και έπαιξε έτσι όπως έπαιξε. Μπορούσε να βάλει και δύο γκολ αφού ήθελε σώνει και καλά να παίξει. Δεν θα χαλούσε ο κόσμος.
Υπήρχε, λένε, και προηγούμενο καθώς όταν η Μπενφίκα είχε πολλά κρούσματα, άλλες ομάδες δεν είχαν δεχθεί αναβολές αγώνων... Αυτό ήταν επιχείρημα; Μα ίσα ίσα η ανωτερότητα που θα έδειχναν σε αυτή την περίπτωση θα τους έκανε να ξεχωρίσουν θετικά.
Και δεν ήταν τελικά για τους τρεις βαθμούς. Αν ήταν για τους τρεις βαθμούς, θα έμπαιναν να αγωνιστούν και θα τους αρκούσε ένα γκολ. Μπήκαν για να ξεφτιλίσουν τον αντίπαλο. Και κατέληξαν να προκαλέσουν οι ίδιοι την πιο μεγάλη ντροπή... Στην ομάδα τους.
