Όχι, κανένα πρωτάθλημα δεν έχασε το βράδυ της Κυριακής ο Παναθηναϊκός. Το πρωτάθλημα ήταν χαμένο έτσι κι αλλιώς για το τριφύλλι που όπως είναι τώρα όχι στην Τούμπα δε μπορεί να κερδίσει, όχι στη Λεωφόρο τον Ολυμπιακό αλλά ούτε τη Λαμία και την Κηφισιά. Α ναι, δεν τις κέρδισε και στο φινάλε της κανονικής περιόδου…
Ο Παναθηναϊκός που επί Γιοβάνοβιτς είχε 25 νίκες, 2 ισοπαλίες και 1 ήττα στα τελευταία 28 παιχνίδια με μικρομεσαίες ομάδες στη Λεωφόρο…
Ο Παναθηναϊκός αυτός όμως, δεν υπάρχει πια. Ήταν απόφαση του ιδιοκτήτη του να παίξει στα ζάρια τον τίτλο και τελικά έφερε ασόδυο… Ο σημερινός Παναθηναϊκός παίζει με καμινάδες, δεν έχει κανέναν αυτοματισμό, χάνει και στο 60’ ρίχνει 3 (!) σέντερ φορ…
Το πρωτάθλημα λοιπόν, μπορεί να κρίθηκε για τον Παναθηναϊκό απόψε αλλά δεν χάθηκε απόψε. Χάθηκε όταν εν πλήρη γνώσει του πήγε σπίτι του ο Γιοβάνοβιτς και στη θέση ενός συντηρητικού και μεθοδικού ανθρώπου, ήρθε κάποιος που παίρνει αλόγιστα ρίσκα. Με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο έφερε «πεντάρες», με τον ΠΑΟΚ στο Κύπελλο έφερε «εξάρες», κάποια στιγμή το πολύ μπαρμπούτι το βαριέται κι ο μπαρμπουτιέρης.
Τα 14 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα καθιστούν εξ ορισμού τη χρονιά αποτυχημένη εφόσον έμεινε εκτός βάθρου, όμως πλέον υπάρχουν και τα χειρότερα. Και τα χειρότερα είναι ότι πλέον ο Παναθηναϊκός μπορεί να θεωρείται φαβορί για την 4η θέση. Βλέπει κανείς μήπως τον Παναθηναϊκό φαβορί στον τελικό όπως είναι τώρα;
Μόνο που όπως λέει κι ο λαός: Τίποτα δεν είναι τόσο κακό που δε μπορεί να γίνει χειρότερο…
Ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να ξεκινήσει ως 4ος και την επόμενη χρονιά. Αν δεν έχει ήδη ξεκινήσει. Διότι μετά την συντριπτική ήττα της Τετάρτης, η πρώτη σκέψη του Γιάννη Αλαφούζου ήταν να συναντήσει τον Φατίχ Τερίμ για να αναλύσουν την ομάδα της επόμενης σεζόν.
Κακά τα ψέματα, το χαρτί του Τερίμ κάηκε. Ήταν επιλογή για σπριντ κι όχι για μαραθώνιο. Κι όσο περνάει ο καιρός, ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν βελτιώνεται αλλά σταδιακά χειροτερεύει. Σταδιακά έβαλε μπουρλότο σε κάθε αυτοματισμό που με κόπο είχε αποκτήσει η συγκεκριμένη ομάδα, σταδιακά χάνει παίκτες, σταδιακά χάνει και τους στόχους.
Κι ο Παναθηναϊκός έχει ένα τελευταίο μεγάλο στόχο πλέον να κυνηγήσει. Να δουλέψει σοβαρά για τρεις εβδομάδες ώστε να κρατηθεί μέσα στις θέσεις Ευρώπης και να πάει στον τελικό με την αληθινή αναλογία δυναμικότητας που υπάρχει ανάμεσα στους δυο φιναλίστ.
Ο Τερίμ απέτυχε για τον στόχο που τον έφεραν. Και προφανώς στο κάδρο δε μπαίνει ως πρώτος υπεύθυνος διότι δεν πήρε ένα αεροπλάνο μόνος του. Ήταν πρόταση του Ατζούν, αλλά ο Ατζούν είναι ειδικός στο Survivor, όχι για να προσλαμβάνει προπονητές.
Ο Τερίμ είναι μια μεγάλη προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του δείχνει πως δεν ανέχεται την αποτυχία. Ούτε τη γιούχα, ούτε τα λαϊκά δικαστήρια. Για τον Παναθηναϊκό η επιλογή του ανθρώπου που θα τον βάλει ξανά σε ποδοσφαιρικές ράγες κι όχι σε ποδοσφαιρική μπαρμπουτιέρα είναι πλέον εξίσου σημαντική με το τρόπαιο του Κυπέλλου που πιθανόν να σηματοδοτεί και την έξοδο στην Ευρώπη.
Ο Τούρκος το πάλεψε, αλλά στον Παναθηναϊκό της αβεβαιότητας απαιτείται πλέον να τραβηχτεί μια γραμμή. Υποτίθεται ότι ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς έπιασε ταβάνι, απλά με τον Παναθηναϊκό του Τερίμ έπιασε πάτο. Και πριν το παρακάτω απαιτούνται αποφάσεις με πρώτο κριτήριο το ποδόσφαιρο και τη λογική.
