MENU

Γενικά στη δημοσιογραφία, ξέρουμε. Ειδικά οι μεγαλύτεροι. Έχουμε ρε φίλε την ανθρωπογεωγραφία ξεκάθαρη στο μυαλό μας. Αυτό που εσύ φίλε σαν οπαδός το έχεις αλλιώς στο μυαλό σου, εγώ ως δημοσιογράφος γνωρίζοντας τα πρόσωπα, το έχω στη πιο ρεαλιστική του διάσταση. Αυτό είναι και το ατού μου, όχι επειδή είμαι πιο έξυπνος, αλλά επειδή είναι το κομμάτι ενασχόλησής μου.

Γενικά όσοι με διαβάζετε, ξέρετε πως έχω χαμηλώσει τους τόνους. Και θα τους κρατούσα χαμηλά, δεν θα έμπλεκα στα χωράφια άλλων για την ακρίβεια, αν δεν έμπαιναν στα δικά μου.

Όσοι με παρακολουθούν στο ραδιόφωνο, ξέρουν καλά πως την ημέρα του ΠΑΟΚ – ΑΕΚ 1-1, είπα πως η ΑΕΚ πήρε το πρωτάθλημα. Και σήμερα αυτό πιστεύω. Τότε ο ΠΑΟΚ ήταν στο συν δύο, αλλά τα Κόλκικα μαθηματικά τον έβγαζαν πιο κάτω.

Ήταν ένα σκεπτικό - μίξη ποδοσφαιρικής ικανότητας – βάθους – ταλέντου, με συνθήκες που θα συναντούσαμε στο μίνι πρωτάθλημα των πλέι οφς.

Λίγο το τοπίο θόλωσε στη κοινή γνώμη, όταν ο Άρης πήρε ισοπαλία από την ΑΕΚ τελευταία αγωνιστική, με Γιόνσον και Βίντα να μαρκάρει ο ένας τον άλλον στο τελευταίο λεπτό με αποτέλεσμα να έρθει το γκολ της ισοφάρισης από το πέναλτι που έκαναν. Το γνωστό και ως πέναλτι – μοναξιά, λόγω της μη εμπλοκής αντιπάλου. Μη σου τύχει κάτι τέτοιο.

Διάβασα λοιπόν το μπλογκ του Σταύρου, τον οποίο θεωρώ καλό παιδί και δεν τον κρίνω δημοσιογραφικά. Άλλοι μας κρίνουν, δεν είμαστε οι αρμόδιοι.

Αναφέρθηκε στη διαιτησία του Κατσικογιάννη στη Λαμία, για κάποιες φάσεις που σπρώχτηκε ο ΠΑΟΚ. Βέβαια γραμμές που δεν ξέρουμε από που ξεκινούσαν όπως στο ΑΕΚ – Ατρόμητος δεν έβγαλε, ούτε άλλαξε το κανονισμό για το τι εστί χέρι όπως στο Καραϊσκάκη. Όσο για το προηγούμενο ντέρμπι, που ποδοσφαιρικά η ΑΕΚ ήταν εκπληκτική και αυτό σκέπασε τα πάντα, θα ήθελα να δω τι θα έγραφαν αν στη θέση του Αραούχο ήταν ο Παλάσιος και στη θέση του Κότσιρα ο Ρότα. Γιατί ο Αραούχο το κάνει το έγκλημα ότι και να λέμε. Έχουμε βέβαια και αυτούς της ΕΠΣ Μακεδονίας που όποτε παίζουν ΑΕΚ περιμένουμε να βγούνε κρυφοί κυνηγοί και να το καρφώσουν.

Είμαι σε θέση να παραδεχτώ πως θεωρώ την ΑΕΚ πιο πλήρης απ εμάς. Ο ΠΑΟΚ έκανε μία γιγαντιαία προσπάθεια από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα για να καλύψει την περυσινή διαφορά και το κατάφερε σε μεγάλο βαθμό. Όχι βέβαια σε απόλυτο.

Απλά σε μία εποχή που οι δύο αδιάφοροι των έξι των πλέι οφς, μπορεί και να φτάσουν σε σημείο να κλείσουν τα φώτα αν κερδίζουν κατά λάθος την ΑΕΚ στο ημίχρονο, δεν γίνεται να το παίζουμε παρθένες. Και εμείς δεν λέμε – προς θεού – πως στο ημίχρονο του Άρης – ΑΕΚ ειπώθηκε η φράση «χάστε για να μη πάρει το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ», αλλά ας μάθουμε και επιτέλους γιατί είχαμε 28 λεπτά ανάπαυλα. Προφανώς και η εμπειρία μου, μου απαγορεύει να αποδεχτώ τη διαρροή του Άρη την επομένη.

Ούτε αν στη β΄εθνική τη μία στηρίζουμε την Καλαμάτα, την άλλη την Καλλιθέα και έχουμε έναν ιδιαίτερο νταλγκά να σωθεί η Κηφισιά που την συμπαθώ κιόλας λόγω Πρίτσα που τον θεωρώ τυπάρα.

Αύριο αναμετριόνται δύο ομάδες των προπονητών τους. Ομάδες που στη καλή τους μέρα χαίρεσαι να τις βλέπεις. Ειλικρινά θαύμασα την ΑΕΚ την προηγούμενη εβδομάδα. Αν ήμουν θηλυκό μπορεί να έκανα πρόταση γάμου στον Πινέδα.

Οι πρωταγωνιστές λοιπόν λέγονται Αλμέιδα – Λουτσέσκου σε πρώτη φάση και αναζητάμε τους πρωταγωνιστές που θα προκύψουν από την αναμέτρηση. Από το χορτάρι.

Όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια εξουσίας, αφορούν πρακτικές που προσβάλουν ή μειώνουν τη δουλειά των πραγματικών πρωταγωνιστών.

Για να αναδειχτούν αυτοί που κάνοντας λαμογιές, στήνουν τον μανδύα του σημαντικού. 

Οι «παρθένες», το πέναλτι – μοναξιά και οι πραγματικοί πρωταγωνιστές