MENU

Σε μια απόφαση ίσως για κάποιους ρομαντική, αλλά σίγουρα περισσότερο ορθολογική, ο Ισπανός τεχνικός ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει και την επόμενη σεζόν στη Λεβερκούζεν προκαλώντας μάλλον έκπληξη στον ποδοσφαιρικό κόσμο, που θεωρούσε σχεδόν βέβαιο ότι μετά τον φετινό θρίαμβο, ακόμα και αν δεν κάνει η γερμανική ομάδα το τρεμπλ και... περιοριστεί στον τίτλο της Μπούντεσλιγκα, θα παρασυρόταν από τις σειρήνες και θα έφευγε από την «Μπάι Αρένα». 

«Αυτή τη στιγμή η Λεβερκούζεν είναι το σωστό μέρος για μένα να αναπτυχθώ σαν προπονητής. Είμαι νέος προπονητής. Θέλω να ευχαριστήσω τη διοίκηση. Ο σύλλογος υπήρξε υποστηρικτικός και νιώθω σεβασμό από όλους. Οι οπαδοί έχουν δείξει μεγάλο σεβασμό και έχουν λόγους να πιστεύουν και να ονειρεύονται ότι θα έχουμε μια σπουδαία σεζόν. Έχω ένα θαυμάσιο προσωπικό να με βοηθήσει στη δουλειά μου και εξίσου θαυμάσιους παίκτες.

«Είχα μια συνάντηση (με τους υπεύθυνους του συλλόγου) και τους ενημέρωσα για την απόφαση να συνεχίσω να είμαι προπονητής της Μπάγερ Λεβερκούζεν. Μετά από πολλές συζητήσεις για το μέλλον μου, χρησιμοποίησα το διάλειμμα για τους αγώνες των εθνικών ομάδων για να σκεφτώ και να πάρω την απόφασή μου. Νιώθω ότι αυτό είναι το σωστό μέρος για μένα ως νέος προπονητής. Η δουλειά μου στη Μπάγερ δεν έχει τελειώσει. Θέλω να βοηθήσω τον σύλλογο, να βοηθήσω τους παίκτες να εξελιχθούν, το διοικητικό συμβούλιο είναι υπέροχο… όλα είναι φανταστικά εδώ».

«Προσωπικά έχω μια ιδέα για το τι σημαίνει να είσαι ένας νέος και επιτυχημένος προπονητής. Έκανα το ίδιο, έμεινα και δεν το μετάνιωσα. Ο Τσάμπι κάνει μια εξαιρετική δουλειά και ίσως καταφέρουν να κρατήσουν την ομάδα ενωμένη. Δεν είναι πάντα έτσι, αλλά καταλαβαίνω γιατί πήρε αυτή την απόφαση» σχολίασε ο Κλοπ, ο οποίος είχε περίπου την ίδια πορεία με τον Ισπανό, όταν «έκλεισε» τα αυτιά τους σε προτάσεις «μεγαλύτερων» ομάδων για να μείνει στην Ντόρτμουντ, ως πρωταθλητής τη σεζόν 2011-12, πριν μετακομίσει στη Λίβερπουλ για να γράψει ιστορία. 

Ο Αλόνσο, λοιπόν, αρνήθηκε τη δεδομένη χρονική στιγμή τους (θεωρητικά) μεγάλους, τα χρήματά τους επίσης, τα καλύτερα ρόστερ ίσως, την ευκαιρία να διεκδικήσει ευκολότερα τίτλους, για να ολοκληρώσει το έργο του στη Λεβερκούζεν. Μια ομάδα που έχει «χτίσει» ένα εντυπωσιακό αήττητο (με 27 παιχνίδια ως τώρα) και που θα βάλει τέλος στην εντεκάχρονη κυριαρχία της Μπάγερν στην Μπούντεσλιγκα. Η Μπάγερ δεν χάνει το φετινό πρωτάθλημα και μπορεί να κάνει και ένα μοναδικό για την ιστορία της τρεμπλ. 

Δεν είναι μόνο το πρωτάθλημα στη Γερμανία, είναι και το κύπελλο, όπου η Λεβερκούζεν συνεχίζει ως το φαβορί. Στα ημιτελικά θα αντιμετωπίσει την Φορτούνα Ντίσελντορφ και αν προκριθεί στον τελικό θα αντιμετωπίσει είτε την Καϊζερσλάουτερν είτε την  έκπληξη της φετινής διοργάνωσης,  Σάαρμπρικεν.

Και είναι και το Γιουρόπα Λιγκ. Στην Ευρώπη δεν είναι φαβορί, βέβαια, η ομάδα του Αλόνσο, καθώς στην διοργάνωση υπάρχει η Λίβερπουλ, επίσης η Ρόμα, η Μίλαν και η Μπενφίκα και θα πρέπει πρώτα νε ξεπεραστεί στα προημιτελικά το εμπόδιο της Γουέστ Χαμ. Η φετινή Λεβερκούζεν. βέβαια, κι αν ξέρει να ξεπερνά εμπόδια... 

Η Λεβερκούζεν είχε να φτάσει τόσο μακριά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις από τη σεζόν 2001-02. Ήταν η χρονιά του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ στη Γλασκόβη, τότε που η Ρεάλ Μαδρίτης χάρη στο γκολ-ζωγραφιά του Ζινεντίν Ζιντάν (παιδικού ειδώλου του Αλόνσο, όπως ήταν και οι Φερνάντο Ρεδόνδο και Ρόναλντ Κούμαν) είχε φύγει νικήτρια από το «Χάμπτεν Παρκ». Από τότε ως σήμερα, η γερμανική ομάδα είχε κάποιες πορείες στην Ευρώπη, αλλά σαν το φετινό δεν είχε ξαναγίνει. 

Αν πάρει και τους τρεις τίτλους, τότε σε μια χρονιά ο σύλλογος θα έχει περισσότερα τρόπαια από όσα έχει συνολικά σε 120 χρόνια! 

Απολύτως λογικά η διοίκηση είναι δικαιωμένη, όπως φαίνεται και από τα λόγια του διευθυντή του συλλόγου Σίμον Ρόλφες: «Ο Τσάμπι έχει την εμπειρία που χρειάζεται, ειδικά στην Ευρώπη. Ξέρει τι είναι σημαντικό στο τέλος της σεζόν». Kι έτσι στη «Μπάι Αρίνα» θυμούνται εκείνον τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1988 κόντρα στην Εσπανιόλ, όταν είχαν επικρατήσει στα πέναλτι. Και ονειρεύονται κι άλλες τέτοιες βραδιές. 

Ακόμα, βέβαια, και μόνο το πρωτάθλημα να κατακτήσει φέτος η γερμανική ομάδα θα είναι ένας μοναδικός θρίαμβος για τον Αλόνσο, ο οποίος θα βάλει τέλος στον μύθο της... Νεβερκούζεν. Και θα το κάνει με τον δικό του τρόπο, χωρίς παίκτες όπως ο Χάρι Κέιν ή ο Μοχάμεντ Σαλάχ, αλλά με... σταρ της ομάδας του τον Άλεξ Γκριμάλντο, τον Γκρανίτ Τσάκα, τον Φλόριαν Βιρτζ. 

Και θα το κάνει, επίσης, έχοντας συγκεντρώσει τους περισσότερους βαθμούς από κάθε άλλη ομάδα από την στιγμή που ανέλαβε. Με τον Αλόνσο στον πάγκο της η Λεβερκούζεν έχει 118 βαθμούς, ενώ για την ίδια περίοδο η Μπάγερν έχει 116 και η Ντόρτμουντ 109.  

Για τον Αλόνσο τα... απρόβλεπτα «ναι» και «όχι» είναι τρόπος ζωής. Επιλέγει να το «πάει» με τον δικό του ρυθμό. Έχοντας δουλέψει, αφού «κρέμασε» τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του και αφού σκεφτόταν να σπουδάσει οικονομικά, στην Κ14 της Ρεάλ Μαδρίτης αποφάσισε να μην μείνει στη «βασίλισσα» και να ανέβει την ιεραρχία των ακαδημιών της, αλλά να επιστρέψει στη Ρεάλ Σοσιεδάδ της καρδιάς του και να αναλάβει την δεύτερη ομάδα της. Και όταν και εκεί έκανε εξαιρετική δουλειά, αρνήθηκε κάποιες προτάσεις από μικρομεσαίες ομάδες της Πριμέρα Ντιβιζιόν περιμένοντας το κατάλληλο timing για το μεγάλο βήμα. Ίσως, βέβαια, και ο ίδιος να μην περίμενε ότι αυτό θα γινόταν για να σώσει το 2022 τη Λεβερκούζεν από τον υποβιβασμό. 

Είχε ενδοιασμούς πριν αποφασίσει να ασχοληθεί με την προπονητική. Έκανε μια σπουδαία ποδοσφαιρική καριέρα γεμάτη τίτλους, ήταν ένας εξαιρετικός παίκτης, ένας ηγέτης μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά ποτέ αρχηγός στις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκε και είχε αμφιβολίες για το κατά πόσο θα μπορούσε να μπει στα αποδυτήρια και να δώσει οδηγίες τις οποίες θα ακολουθούσαν οι παίκτες του, αν θα μπορούσε δηλαδή να τους εμπνεύσει. Κατάλαβε σύντομα ότι το «είχε» ακόμα κι αν στην αρχή είχε απέναντί του πιτσιρίκια. 

Και τώρα που αποφάσισε να μείνει στη Λεβερκούζεν δεν είναι ότι δεν πιστεύει στον εαυτό του. Είναι που θέλει ακόμα να «ψηθεί», να το «πάει» με τον ρυθμό του. Εξάλλου, δεν έχει κοουτσάρει ποτέ στο Τσάμπιονς Λιγκ! Θα το κάνει του χρόνου με την Μπάγερ. Και μετά θα μπορεί να αποχωρήσει. 

Στην Αγγλία τον επέκριναν ιδιαίτερα σχολιάζοντας ότι έχασε μεγάλη ευκαιρία να πάει χαμένη απορρίπτοντας τη Λίβερπουλ, αλλά στην Ισπανία πιστεύουν ότι πέρα από το γεγονός ότι χρειάζεται ακόμα χρόνο για να νιώσει έτοιμος για το επόμενο βήμα, υπάρχει ο πόθος για τον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. 

Ο Κάρλο Αντσελότι ανανέωσε το συμβόλαιό του με τη «βασίλισσα» ως το καλοκαίρι του 2026. Τότε, δηλαδή, που λήγει το συμβόλαιο του Αλόνσο με τη Λεβερκούζεν. Ακόμα κι αν δεν ήταν, λοιπόν, ο ρομαντισμός αυτός που «κέρδισε» και θα τον κρατήσει στην «Μπάι Αρένα», ήταν σίγουρα μια απόφαση που δεν θα έπαιρναν πολλοί. Οι πολλοί θα ακολουθούσαν τις... σειρήνες. Ο Αλόνσο, προς το παρόν τουλάχιστον, κλείνει τα αυτιά του και θα αφήσει να τον... πλανέψουν όταν ο ίδιος θα θέλει... 

Πώς λες «όχι» στην Μπάγερν και στη Λίβερπουλ για να μείνεις στη Λεβερκούζεν...