Η κίνηση του Παναθηναϊκού να στείλει εξώδικο προς τον Ραζβάν Λουτσέσκου δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συγκλονιστική ανοησία – και ελπίζω να μη φάω κι εγώ εξώδικο για την άποψή μου.
Κοιτάξτε, έχω διαφωνήσει πολλές φορές με τις δηλώσεις του Λουτσέσκου – με το ύφος, το περιεχόμενο, την εμμονή, το τάιμινγκ, όλα. Μιλάω με φίλους και συναδέλφους στη Θεσσαλονίκη, με τους οποίους έχουμε άλλη οπτική επί του θέματος , καταλαβαίνω πώς το βλέπουν εκείνοι, αλλά εξακολουθώ να διαφωνώ. Όχι μόνο επειδή δεν μου αρέσει ο τρόπος που διαμαρτύρεται αλλά και επειδή πιστεύω ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν έχει καν δίκιο. Ξέρω όμως, και νομίζω ότι μετά από τόσα χρόνια θα έπρεπε να το ξέρουν όλοι, ότι ο Ρουμάνος δεν πουλάει οπαδιλίκι. Δεν λέει όσα λέει για να γίνει αγαπητός στους οπαδούς – στους οποίους έχω την αίσθηση ότι δεν είναι όντως τόσο αγαπητός όσο θα έπρεπε με βάση την προσφορά του. Ο Ραζβάν, ως άνθρωπος και ως προσωπικότητα, απέχει από τον λαϊκισμό όσο η Θεσσαλονίκη από την Αλάσκα. Άρα λέει όσα λέει για έναν άλλο, πιο απλό λόγο: Τα πιστεύει ακράδαντα. Ενδεχομένως να τα χρησιμοποεί και ως έξτρα κίνητρο για τους παίκτες του, πάντως το βασικό κίνητρο παραμένει ότι στο δικό του το μυαλό λέει αλήθεια. Ο άνθρωπος νιώθει ότι του έχουν κλέψει δυο τίτλους – πρωτάθλημα το 2018 και κύπελλο το 2022. Και με αυτήν την αφετηρία εκνευρίζεται ακόμα και στο ανάποδο πλάγιο. Ποιο συμπέρασμα βγάζουμε από τα παραπάνω. Βασικά δύο συμπεράσματα: 1ον – δεν έχει πρόβλημα με τον Παναθηναϊκό συγκεκριμένα, έχει πρόβλημα και με τους τρεις του ΠΟΚ. 2ον – δεν θα σταματήσε να μιλάει ο κόσμος να χαλάσει.
Αν ζούσαμε σε μια ποδοσφαιρική ουτοπία, όπου όλοι θα υπηρετούσαν το ευ αγωνίζεσθαι και στα συμβούλια της Σούπερ Λίγκας τραγουδούσαν αγκαλιασμένοι το “Imagine”, θα συμφωνούσα πώς ο Λουτσέσκου είναι πρόβλημα και θα έπρεπε ο ίδιος ο ΠΑΟΚ να τον μαζέψει. Αλλά ζούμε σε ένα απολύτως τοξικό περιβάλλον, με τον Αλέξη Κούγια να ξερνά δηλητήριο σε κάθε ευκαιρία, τους διαιτητές και τις συντρόφους τους να δέχονται επιθέσεις εκτός γηπέδων ατιμωρητί, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟ να ανταλλάσουν (από πέρυσι ακόμα) συχνά προσβολές, ανακοινώσεις και εμπρηστικές διαρροές. Εν μέσω όλων των παραπάνω και πολλών ακόμα η πράσινη ΠΑΕ βρήκε στο πρόσωπο του Ραζβάν τον αληθινό εχθρό. Να σταματήσει ο Λουτσέσκου να μιλά; Να σταματήσει, μαζί σας, εφόσον αυτή θα είναι η αφετηρία για να σταματήσουμε όλοι μας να τροφοδοτούμε το εμπρηστικό κλίμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, να στοχοποιούμε ανθρώπους, να κάνουμε το άσπρο – μαύρο, να γινόμαστε καυσόξυλα στη φωτιά της βίας. Το βλέπετε πιθανό; Το φαντάστηκα.
Επί της ουσίας λοιπόν το εξώδικο είναι κάπως αστείο. Ένα εξώδικο στην κοινή λογική. Και το μόνο που επιτυγχάνει είναι να συσπειρώσει ακόμα περισσότερο όλο τον ΠΑΟΚ γύρω από τον Λουτσέσκου, ενώ ταυτόχρονα δίνει ένα ακόμα “όπλο” στον Ρουμάνο να πορώσει τα αποδυτήριά του. Δεν μου μοιάζει και πολύ σοφή επιλογή, ενόψει των τεσσάρων αναμετρήσεων των δυο ομάδων που έπονται και μάλιστα με παρουσία κόσμου.
