Κάθε μεταγραφή, κάθε μετακόμιση, κάθε αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος κάτι θέλει να πει. Έχει μία ιστορία να διηγηθεί. Έχει κρυφά και φανερά νοήματα. Κάτι σημαίνει για όλους.
Ο Ίνγκι Ίνγκασον στις αρχές του 2023 μετά από ένα ντέρμπι με τον Άρη, δήλωνε ότι ακόμα κι αν ερχόταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, εκείνος δεσμευόταν με συμβόλαιο ζωής με τον ΠΑΟΚ.
Μερικούς μήνες μετά, τον εγκαταλείπει για την Μίντιλαντ. Κι όχι απλώς, τον εγκαταλείπει. Σύμφωνα με τον προπονητή του, ο Iceman τον πήρε προσωπικά τηλέφωνο πριν 10 ημέρες για να τον βοηθήσει να αποχωρήσει για την συγκλονιστικά ήρεμη και σχεδόν βαρετή χερσόνησο της Γιουτλάνδης!
Κάτι δεν κολλάει εδώ.
Αν αναλύσει κανείς το deal με επιχειρηματικούς όρους και ψυχρή ποδοσφαιρική λογική ο παραλογισμός συνεχίζεται.
Μία ελληνική ομάδα πούλησε έναν παίκτη της που τον Αύγουστο θα γίνει 30 ετών, για ένα ποσό που μαζί με τα μπόνους μπορεί να φτάσει τα 4 εκατομμύρια ευρώ!
Αν όλες οι ελληνικές ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες έκαναν τέτοιες πωλήσεις παικτών ηλικίας 30+, τότε δεν θα χρειαζόταν καμιά τους τόσες διαδοχικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, θα ήταν αυτάρκεις, οι χρήσεις τους θα είχαν συνεχή κερδοφορία.
Υπάρχει και ένας ακόμα παραλογισμός. Η Μίντιλαντ, μία ομάδα που στηρίχθηκε πάνω στην λογική του Moneyball, μία ομάδα που έχει data analysts που ερμηνεύουν ακόμα και την κάθε αναπνοή των στελεχών της, πρόσφερε πενταετές κλειστό συμβόλαιο, με απολαβές άνω του ενός εκατομμυρίου.
Όπως λένε και στο χωριό μου, «you can’t beat that».
Με ποδοσφαιρικούς όρους μοιάζει παράλογο δεν δίνεις πενταετή συμβόλαια σε 30χρονους. Εκτός αν οι Δανοί βλέπουν κάτι, που εμείς δεν βλέπουμε.
Οι αριθμοί όμως δεν αρκούν για να εξηγήσουν τα πάντα, υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας. Η σύζυγος του Ίνγκασον σε λίγο καιρό θα φέρει στον κόσμο το δεύτερο τους παιδί, αμφότεροι ήθελαν να βρίσκονται πιο κοντά στο πατρικό τους. Κι αυτό το κλειστό πενταετές παραήταν μεγάλο δέλεαρ για να το αρνηθείς.
Ναι, αλλά… όχι. Αν ο ΠΑΟΚ είχε φροντίσει να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες που έπρεπε, τότε ο Ισλανδός θα έκλεινε αμέσως το τηλέφωνο, τίποτα από όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να τον δελεάσουν.
Η Μίντιλαντ, μία ομάδα που ιδρύθηκε το 1999 και η οποία παίζει σε ένα γήπεδο που μόλις ολοκληρωθεί η νέα επέκταση θα χωράει πια 12.152 ψυχές υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να μοιάζει με ένα «χωριό», που δεν μπορεί να αγοράζει σε γόνιμη ηλικία τον αρχηγό μιας παραδοσιακής ομάδας από την Δυτική Ευρώπη.
Μόνο που δεν είναι ακριβώς έτσι. Παρότι τα τηλεοπτικά έσοδα σε σχέση με την Ελλάδα είναι περίπου στο 1/3, η Μίντιλαντ είναι οικονομικά αυτοδύναμη, αυτάρκης, με κέρδη στις 5 από τις τελευταίες της 6 οικονομικές χρήσεις, έχει πάρει τρία πρωταθλήματα (κι άλλες τόσες φορές έχει τερματίσει δεύτερη) τα τελευταία 9 χρόνια, έχει παίξει ομίλους Champions League, έχει παίξει ομίλους Europa League άλλες τρεις φορές και μόνο την τελευταία διετία είχε έσοδα 70 εκατομμύριων ευρώ από πωλήσεις παικτών.
Στις πρώτες του δηλώσεις ως παίκτης της Μίντιλαντ, ο Ίνγκασον δεν μίλησε ούτε για την εγκυμονούσα σύζυγο του, ούτε για την εγγύτητα με το σπίτι του, ούτε φυσικά για το κλειστό πενταετές ή τις απολαβές του. Είπε πως «πιστεύει στο πρότζεκτ της Μίντιλαντ, για αυτό την επέλεξε».
Εμμέσως, αυτό (εκτιμώ ότι) σημαίνει πως δεν πίστευε άλλο στο πρότζεκτ του ΠΑΟΚ. Από τον Ιανουάριο που έκανε την δήλωση περί Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μέχρι το καλοκαίρι, κάτι φαίνεται πως «έσπασε». Συμβαίνει.
Το πρότζεκτ που πιστεύει ο Ισλανδός ήταν αυτό που έφερε την Μίντιλαντ στην 7η θέση στο πρωτάθλημα Δανίας και εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων! Οι Δανοί εκποίησαν όλα τους τα ασημικά και μέσα σε μία διετία βρέθηκαν από τους ομίλους του Champions League, στα πλέι-άουτ του εγχώριου πρωταθλήματος.
Μόνο που… δεν άνοιξε ρουθούνι. Καμία αντίδραση, καμία διαμαρτυρία, καμία διαπόμπευση.
Με ηρεμία, ψυχραιμία και αρκετό ρευστό από τις προηγούμενες χρήσεις, η Μίντιλαντ άνοιξε τον κουμπαρά και με ακριβές μεταγραφές, όπως αυτή του Ίνγκασον (τρίτη ακριβότερη στην ιστορία της) ανοίγει έναν νέο κύκλο.
Με ηρεμία, ψυχραιμία και αντανακλαστικά ο ΠΑΟΚ βρήκε τον αντικαταστάτη του Iceman, με έναν «παιγμένο», «ψημένο», εγνωσμένης αξίας κεντρικό αμυντικό, όπως ο Τρόοστ-Έκονγκ. Μόνο που δεν μιλάμε για αναβάθμιση, στην καλύτερη μιλάμε για αντικατάσταση.
Ο Ίνγκασον day in-day out ήξερες τι θα σου δώσει. Ο Νιγηριανός ελπίζεις, περιμένεις, ευελπιστείς ότι θα σου δώσει.
Δεν είναι το ίδιο.
Ήταν η μόνη από τις μεταγραφικές υποθέσεις που τσούλησε γρήγορα, παρότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει την πολυτέλεια να παίζει με τις τάπες των βαρελιών μέχρι το ουίσκι να ωριμάσει όπως στην κλασική διαφήμιση γνωστού ουίσκι.
Ο Δικέφαλος «άργησε» και δεν είναι η πρώτη χρονιά που αργεί.
Οι λόγοι που ο Ίνγκι Ίνγκασον επέλεξε να αφήσει την χλιδάτη ζωή στην… Θεσσαλονικάρα, το περιβραχιόνιο, την παγιωμένη του θέση στο κλαμπ, στους οπαδούς και σε ολόκληρη την λίγκα είναι πιθανώς οι λόγοι που όλοι αυτοί που δέχθηκαν τα τηλέφωνα και τις προσφορές του ΠΑΟΚ αυτό το καλοκαίρι, τον έχουν στο περίμενε.
Για σκεφτείτε το λίγο…
