Περίπου 20 ώρες κινηματογραφικών γυρισμάτων και 40 κομπάρσοι. Αμέτρητες επαναλήψεις! Κούραση, τρομερό κέφι, μα πάνω και περισσότερο απ’όλα, γέλιο! Πάρα πολύ γέλιο. Αδιανόητο γέλιο! Το μενού της δημιουργίας του διαφημιστικού κλιπ της Ευρωλίγκας, που έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από τους απλούς φιλάθλους και μέτρησε χιλιάδες shares στα social media, είχε απ’όλα. Μα κυρίως, έστω και ξεριζωμένο από την ταινία “Ocean 12”, ευφάνταστο διασκευασμένο σενάριο, φρεσκάδα, ματιά, ποιότητα και σούπερ σταρ ως …γκέστ σταρ!
Ολοι εμείς, μέλη της ευρωπαϊκής κοινότητας του μπάσκετ, δικαιούμαστε να μην αισθανόμαστε ως οι φτωχοί συγγενείς σε έναν κόσμο που η …παγκοσμιοποίηση και η εύκολη διασπορά της πληροφορίας αποκάλυπτε τις αληθινές διαφορές.
Επί χρόνια απολαμβάνουμε τα μαθήματα μάρκετινγκ κι εμπορικής προσέγγισης μέσα από τις τάσεις της …καλλιτεχνίας και της τεχνολογίας που μας προσφέρει το ΝΒΑ, ο άλλος, ο πραγματικός κόσμος του σύγχρονου αθλητισμού και απλά κάναμε την καταγραφή των ετών φωτός που μας χώριζαν με το αληθινό αθλητικό θέαμα.
Σήμερα, μετά τις προσπάθειες που έχει κάνει η Ευρωλίγκα (με την οποία, προσωπικά τουλάχιστον, θα διαφωνώ σφόδρα σε ζωτικά ζητήματα οργάνωσης και νευραλγικών αποφάσεων), έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι δεν ανήκουμε σε ένα τριτοκοσμικό περιβάλλον. Η απόσταση δεν μπορεί να καλυφθεί, ωστόσο το ευρωπαϊκό μπάσκετ, σε επίπεδο μάρκετινγκ και προώθησης, βαδίζει πάνω στο σωστό χνάρι! Κι αυτό είναι κέρδος!
Εντεκα παίκτες, αντιπροσωπευτικές φιγούρες των ομάδων τους, σούπερ σταρ του κλειστού κλαμπ της Ευρωλίγκας, πρωταγωνίστησαν στο υψηλής ποιότητας κλιπ που κυκλοφόρησε προ ημερών, με τον Βασίλη Σπανούλη να κερδίζει τις εντυπώσεις.
Το sdna.gr έψαξε και βρήκε τον σκηνοθέτη του απολαυστικού promo. Το όνομά του είναι Κάρλες Βαλντές και με τη βοήθειά του μπαίνουμε (έστω νοερά), στο πολύ διασκεδαστικό backstage του καλύτερου κλιπ που δημιούργησε ποτέ η Ευρωλίγκα.
“Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε” ήταν οι πρώτες κουβέντες του ευγενούς Κάρλες Βαλντές, γνήσιου εκπροσώπου της ισπανικής σκηνοθετικής σχολής… “Η ιδέα ανήκει στους ανθρώπους της VIMEMA, της εταιρίας δηλαδή που από πέρσι ξεκίνησε το πρόγραμμα της Ευρωλίγκας με τους Συνήθεις Υπόπτους και φέτος συνεχίστηκε με το κλιπ που είδατε” είπε ο Κάρλες Βαλντές…
“Αφού καταλήξαμε στο θέμα μας άρχισαν τα δύσκολα, διότι δεν ξέραμε αν μπορούμε να το υλοποιήσουμε. Δεν ήταν και πάρα πολύ εύκολο, καθώς δε χρησιμοποιήσαμε παρά μόνο φυσικό περιβάλλον. Δεν υπήρχε ούτε ένα πλάνο σε green box, ούτε κάτι virtual. 'Επρεπε να βρούμε το καζίνο που θα μας φιλοξενούσε, όπως και τη διάθεση των αθλητών”.
Καζίνο, κομπάρσοι, 20 ώρες...
Πράγματι, για το κλιπ των 2.18 λεπτών, χρειάστηκαν μόνο 20 ώρες, που μπορεί κάποιος να το χαρακτηρίσει και άθλο, από τη στιγμή μάλιστα, που οι πρωταγωνιστές δεν ήταν επαγγελματίες ηθοποιοί, ούτε φυσικά έγινε σε κάποιο στούντιο, αλλά στο σύνολό του διενεργήθηκε στους χώρους του καζίνο της Βαρκελώνης… “Που δέχτηκε να μας διαθέσει τις εγκαταστάσεις του για τις ανάγκες του γυρίσματος. Φυσικά τους ευχαριστούμε για αυτό, διότι αντιλαμβάνεστε ότι δεν ήταν κάτι πολύ εύκολο να συμβεί”.
Χρησιμοποιήθηκε μία και μοναδική κάμερα 4Κ ανάλυσης και αυτό προκάλεσε κάποιες δυσκολίες... “Η σκηνή που ο Τόμας Ερτέλ κολλάει την κάρτα εισόδου στο στήθος του Αντρέα Μπαρνιάνι ήταν πολύ δύσκολη στην εκτέλεσή της. Χρειάστηκε να τη γυρίσουμε και να την ξαναγυρίσουμε πάρα πολλές φορές, διότι, ο συγχρονισμός των παιδιών, που δεν ήταν πάντα ο κατάλληλος, η διαφορά στο ύψος τους που προκαλούσε δυσκολίες και η κάμερα που έπρεπε να κάνει πολύ γρήγορα focus εν κινήσει στο στήθος του Μπαρνιάνι μας παίδαεψαν. Ηταν δύσκολο, αλλά υπήρχε υπομονή και τα καταφέραμε”.
Το ειδικό μάτι του σκηνοθέτη δεν διέκρινε κάποιο υποκριτικό ταλέντο και….
- Ποιος ήταν ο καλύτερος ηθοποιός απ’όλους;
- Ούτε ένας; Γιατί;
“Γιατί είναι εξαιρετικοί μπασκετμπολίστες όλοι τους” απάντησε ο Κάρλες.
Και κάπως έτσι άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι των παικτών που έκλεψαν την παράσταση… “Γενικά ήταν ένα απολαυστικό γύρισμα με πολλή κούραση, αλλά και πάρα πολύ γέλιο… Υπήρχε και πίεση. Μη νομίζετε ότι ήταν όλα εύκολα για τους παίκτες. Μου έκανε όμως τρομερή εντύπωση και το κρατάω ως εμπειρία ζωής, το γεγονός ότι συνεργάστηκα με έναν αριθμό ανθρώπων που είναι σούπερ σταρ στο είδος τους και ήταν τόσο πολύ συνεργάσιμοι. Εν κατακλείδι, θα σου πω ότι δεν περίμενα να βγει το γύρισμα στο διάστημα που είχαμε στη διάθεσή μας. Κι αυτό συνέβη μόνο για ένα λόγο: Διότι έπαιξε ρόλο ότι η Ευρωλίγκα είναι σα μία οικογένεια. Ήταν απίστευτο πόσο συντονισμένοι παρουσιάστηκαν όλοι. Από τους παίκτες και τους προπονητές, μέχρι και τους ανθρώπους της Ευρωλίγκας. Ηταν όλοι εκεί για να βοηθούν ο ένας τον άλλον και να εκμεταλλευόμαστε κάθε διαθέσιμο δευτερόλεπτο”.
Το κόστος της παραγωγής δεν έγινε γνωστό, αλλά… “Κάναμε το παν για να το μειώσουμε σε πολύ μεγάλο ποσοστό, ενώ υπήρξαν πολλοί συνεργάτες που δέχθηκαν να συμμετάσχουν με μειωμενες αμοιβές ακριβώς επειδή αγάπησαν το πρότζεκτ”. Ο Βαλντές χρησιμοποίησε 40 κομπάρσους και 1-2 αναγνωρισμένους ηθοποιούς (ο μάνατζερ του υποτιθέμενου καζίνο ήταν ένας από αυτούς), ενώ το πιο δύσκολο κομμάτι σε post production επίπεδο ήταν… “Η δημιουργία των κόκκινων γραμμών στο δωμάτιο που χορεύει ο Σπανούλης. Φυσικά αυτές οι γραμμές προστέθηκαν στο μοντάζ. Δεν υπήρχαν στο χώρο. Τα παιδιά που δούλεψαν στο after effects πρόγραμμα χρειάστηκε να αφιερώσουν πολλές ώρες για να βγει αυτό το αποτέλεσμα”.
Το γέλιο, η μουσική και ο φανταστικός Kill Bill
Σιγά σιγά φτάνουμε στην κορυφαία σκηνή του κλιπ… Στο χορό του Βασίλη Σπανούλη… “Πρέπει να πω ότι η original ιδέα για τη μουσική και το χορό του Βασίλη ανήκει στην Alba Sastre… Προφανώς και είχαμε στο μυαλό μας το concept των Ocean 12, αλλά όταν φτάσαμε στο φινάλε χρειαζόμασταν κάτι ιδιαίτερο, κάτι που θα έκανε το βίντεο πολύ ξεχωριστό. Η Alba είχε την ιδέα, που όλοι λατρέψαμε, αλλά δεν ξέραμε αν ο Βασίλης, που είχαμε αποφασίσει από πριν ότι θα βρεθεί έτσι κι αλλιώς σε αυτή τη θέση, θα δεχόταν να το κάνει. Ετσι, αποφασίσαμε να απευθυνθούμε στην Ευρωλίγκα κι από την πλευρά τους επικοινώνησαν με τον Σπανούλη, που δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να το δοκιμάσει. Η ευτυχία μας δεν περιγραφόταν όταν το μάθαμε”.
Η υπόθεση όμως (οπως θα δείτε και στο making off video που θα δημοσιεύσει η Ευρωλίγκα τις επόμενες ημέρες, δεν είχε κλείσει. Στην πραγματικότητα τα προβλήματα (και το απίστευτο γέλιο), είχαν μόλις αρχίσει.
“Τι να πω; Ο,τι κι αν σας πω θα είναι μικρό για να περιγράψει την απόλαυσή μας και το κέφι που κάναμε. Υπήρξαν κι άλλες σκηνές που μας προκάλεσαν πολύ γέλιο. Οπως για παράδειγμα το ύφος απογοήτευσης που θέλαμε να πετύχει ο Σέρχιο Γιουλ, χάνοντας τα χρήματα στο κρίσιμο ποντάρισμα. Είχε τόσους ανθρώπους γύρω του. Ηταν πολύ αστείος. Και πάντα ρωτούσε στο τέλος: “Ε, καλά δεν το έκανα τώρα; Ε;”. Μόνο όσο καλά κι αν το έκανε ίδιος, υπήρχε κάποιος που δε θα βρισκόταν στη σωστή θέση… Γυρίσαμε αυτή τη σκηνή 7-8 φορές μέχρι να πετύχουμε και το γύρισμα της κάμερας στον Νάντο ντε Κολό που κέρδισε! Αυτό που έγινε με τον Βασίλη όμως ήταν μοναδικό. Περιττό να σας πω ότι χρειάστηκε να γυρίσουμε τη σκηνή πάνω από 20 φορές. Και οι λόγοι είναι προφανείς”.
Οπως περιγράφει ο Κάρλες Βαλντές, το γύρισμα του Βασίλη Σπανούλη με τον Γιάννη Μπουρούση ήταν... "το τελευταίο που έγινε χρονικά, στο φινάλε μίας πολύ κουραστικής ημέρας. Αλλοι χόρευαν, άλλοι γελούσαν και διασκέδαζαν, άλλοι τραγουδούσαν. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε το γύρισμα. Κορυφαία στιγμή, είναι αυτή που μετά από πολλές προσπάθειες, όλα έχουν κυλήσει τέλεια. Ιδανικά. Ο Βασίλης έχει χορέψει φανταστικά, ουδείς παρασύρθηκε… Ο Σπανούλης που ηταν κουρασμένος ρώτησε: “Αυτό είναι καλό. Το έχουμε ε;” και θα το είχαμε αν στο βάθος δε φαινόταν ο Μπουρούσης να γελάει και αντί να στέκεται, έκανε πως έπαιζε μαντολίνο… Δε φαντάζεσαι πόσο γελάσαμε. Κάποια στιγμή αναγκαστήκαμε να παρακαλέσουμε τα παιδιά, όλους όσους ήταν εκεί, να σταματήσουν να γελάνε, αλλιώς δε θα τελειώναμε ποτέ. Ο Σπανούλης κάποια στιγμή εκνευρίστηκε, αλλά κι αυτός έδειχνε να το διασκεδάζει”.
Κι αν νομίζετε ότι η μουσική ήταν …εφέ… “Κάνετε λάθος. Η μουσική ακουγόταν και στη διάρκεια του γυρίσματος. Για αυτό άλλωστε ήταν πολύ αστείο όλο το σκηνικό”.
Ο Κάρλες Βαλντές κατέληξε: “Ο Σόνι Γουίμς ήταν πολύ καλός, αλλά χρειαστήκαμε πολλά γυρίσματα για να πετύχουμε την κατάλληλη ατμόσφαιρα στο γύρισμα. Ο καλύτερος απ’όλους όμως, ήταν ο Βασίλης Σπανούλης, διότι ο δικός του ρόλος ήταν ο πιο δύσκολος, αλλά ήταν έτοιμος να το κάνει, είχε υπομονή και διάθεση. Τον αγάπησα”.
EXTRA TIPS
- ΖΟΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: Η φάση με τον Μπαρνιάνι που προσπαθεί να κλέψει την κάρτα της bar woman και ήταν δύσκολο, διότι όπως και να τον στήναμε, έφτανε το χέρι του στη κάρτα χωρίς να χρειαστεί να κάνει καμία προσπάθεια. Εχει τεράστια χέρια….
- ΠΛΑΚΑ: Οταν οι παίκτες έφτασαν στο καζίνο κι έπρεπε να ντυθούν, ένας άνθρωπος από το σταφ, ρωτάει τον Μπουρούση: Είστε ο Γιάννης Μπουρούσης; Ο Γιάννης απάντησε: “Οχι, δεν είμαι”. Και για περίπου μισή ώρα ψάχναμε τον Μπουρούση, ο οποίος ήταν δίπλα μας και χρειάστηκε να πάω στους ανθρώπους της Ευρωλίγκας να τους πω: “Ρε παιδιά, τον είδα τον Μπουρούση, εδώ είναι. Πως γίνεται να μην είναι;”. Ε, μας έκανε πλάκα ο ψηλός!
- ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ: “Αυτό είναι το τελευταίο ε;”.
- BACKSTAGE: “Ε, δεν ήταν όλοι οι παίκτες το ίδιο υπομονετικοί”.
- ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ: Το ασανσέρ…
- ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ: Το ασανσέρ στο οποίο φαίνεται να μπαίνει ο μάνατζερ του καζίνο και αυτό από το οποίο βγαίνουν ο Σπανούλης και ο Μπουρούσης, είναι ακριβώς το ίδιο σημείο.
- ΨΕΜΑ: Στο καζίνο δεν υπάρχει θησαυροφυλάκιο 70 μέτρα κάτω από το έδαφος
- ΤΟΠΟΣ: Χρησιμοποιήθηκε μία αποθήκη των γραφείων της εταιρίας για να γυριστεί η σκηνή με το τρόπαιο στο τέλος και όλους τους παίκτες μαζί. Ουσιαστικά χτίστηκε εκείνη την ημέρα.