Οι προπονητές των φιναλίστ της Ευρωλίγκας μίλησαν αποκλειστικά στον Σωτήρη Βετάκη, για τη τύχη που κάποιοι επικαλούνται πως έχουν, για τα μπάτζετ που τους χρεώνουν για να απαξιώσουν την επιτυχία τους, τις αναμνήσεις τους και πριν απαντήσουν και γιατί έφυγαν από τον Παναθηναϊκό αφιέρωσαν ένα τραγούδι ο ένας στον άλλον. Μια απολαυστική συνέντευξη 3.500 λέξεων!
Έχουν κατακτήσει μαζί τα πάντα. Πέντε φορές την Ευρωλίγκα. Έντεκα φορές το πρωτάθλημα Ελλάδας. Επτά φορές το κύπελλο Ελλάδας. Όλα, και τα 23 τρόπαια με το σήμα του Παναθηναϊκού στο στήθος, που όπως δηλώνουν παραμένει κάτω από αυτό, μέσα στην καρδιά τους. Τώρα, ύστερα από 13 χρόνια κοινής πορείας και στόχων, η μοίρα του φέρνει να είναι σφετεριστές του ίδιου τίτλου.
Θα «μονομαχήσουν», με τις ομάδες τους αύριο το βράδυ στην εκπληκτική «Mercedes Benz O2 Arena», για το τρόπαιο της Ευρωλίγκας και θα γίνουν πρωταγωνιστές μιας ιστορίας από εκείνες που σαν τρελό ψάχνει το Hollywood. Που όταν τυγχάνει να τις παρακολουθήσουμε στις κινηματογραφικές αίθουσες, τις απαξιώνουμε λέγοντας πως «αυτά δεν γίνονται ούτε στις ταινίες». Κι όμως η ζωή επιφυλάσσει τα πιο ευφάνταστα «σενάρια» και σε ένα τέτοιο θα γινόμαστε μάρτυρες, εδώ στο Βερολίνο.
Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και ο Δημήτρης Ιτούδης, ο «Ντίμτσε» και ο «Zoc» αν προτιμάτε, μας έκαναν την τιμή και μίλησαν αποκλειστικά στο sdna.gr για αυτή τη σπάνια ιστορία. Για όσα τους ένωναν 13 χρόνια και για όλα εκείνα που τους χωρίζουν για το 40λεπτο του τελικού, σε 13 κοινές ερωτήσεις.
Δεκατρία χρόνια μαζί, 13 κοινές ερωτήσεις. Πάμε:
-
Το γνωρίζετε πολύ καλά και είναι δεδομένο ότι αντιλαμβάνεστε πως η ιστορία σας είναι το μια από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες στα χρόνια των φάιναλ-φορ. Είναι το θέμα του εφετινού φάιναλ-φορ και για αυτό οι περισσότερες ερωτήσεις περιστρέφονται γύρω από αυτό. Είναι δεδομένο πως και οι δύο θέλετε πάρα πολύ το κύπελλο. Φαντάζεστε πως θα είναι τα συναισθήματα σας όταν το κατακτήσετε; Με την έννοια ότι στον απέναντι πάγκο θα είναι στεναχωρημένος ο «αδελφός» σας; Θα περιορίσει τη χαρά και τον πανηγυρισμό σας το γεγονός;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Ναι, είναι λογικό να κάνουν όλοι σχετικές ερωτήσεις. Το παιχνίδι είναι όντως περίεργο γιατί είμαστε για πρώτη φορά σε διαφορετικούς πάγκους αλλά αυτό είναι το επάγγελμα μας, αυτή είναι η ζωή μας. Είμαι πολύ χαρούμενους που ο Δημήτρης έφθασε στο φάιναλ-φορ, αλλά είναι προφανές ότι θέλουμε και οι δύο να νικήσουμε. Είναι ένας τελικός! Σίγουρα στο μυαλό μου θα υπάρχει πάντα η σκέψη πως είναι ο Δημήτρης στην περίπτωση που νικήσουμε ή χάσουμε. Είναι λογικό αλλά οι στιγμές του πανηγυρισμού για την κατάκτηση ενός τόσο σημαντικού τίτλου δεν θα αλλάξουν. Δουλεύεις για αυτό σκληρά μια ολόκληρη σεζόν και θέλεις να το ζήσεις, να το απολαύσεις, ακόμη και τώρα που πάντα θα έχει στο μυαλό του ο ένας τον άλλον.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Δεν έχω να προσθέσω τίποτα από όσα είπε ο Ζέλικο. Είναι ένα σπέσιαλ ματς. Θα ήταν πιο εύκολο αν ο αντίπαλος δεν ήταν φίλος; Σίγουρα ναι. Αλλά από την άλλη όμως υπάρχει η μεγάλη χαρά γιατί ο Ζέλικο δημιουργούσε αυτή την ομάδα και κατόρθωσε να τη φέρει, back to back στο φάιναλ-φορ, φθάνοντας εφέτος στον τελικό. Όμως και εγώ κι εκείνος θα κάνουμε τα πάντα για να νικήσουμε. Μόλις η μπάλα φύγει από τα χέρια του διαιτητή για το τζάμπολ του ματς θα σκέφτομαι μόνο πως θα βοηθήσω τους παίκτες μου κι εκείνος πως θα βοηθήσει τους δικούς του. Όπως είπε και ο Ζέλικο, προσμένεις τόσο καιρό αυτή τη στιγμή και είναι ανθρώπινο να πανηγυρίσεις με όλη σου την ένταση, μαζί με τους συνεργάτες σου, τους παίκτες σου, τους ανθρώπους της ομάδας, την οικογένεια σου με όλους την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Δεν θα δημιουργηθούν άσχημα συναισθήματα ή εντυπώσεις αν ο άλλος πανηγυρίσει.
-
Όλα αυτά τα αξέχαστα χρόνια έχετε ζήσει απίστευτα γεγονότα, αλησμόνητες στιγμές. Ποια είναι η καλύτερη στιγμή στην κοινή πορεία σας; Ποιο είναι εκείνο που θυμάστε πιο έντονα, που έρχεται πρώτη στη μνήμη σας;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Είναι πολλές στιγμές που έχουμε να θυμόμαστε. Είναι 13 χρόνια από τη ζωή μας. Αμέτρητες στιγμές. Για παράδειγμα ένα πράγμα που θυμάμαι είναι ότι στην προπόνηση με τρέλαινε. Αλλά είχαμε μια πολύ καλή σχέση. Τον εμπιστεύομαι και τον θέλω κοντά μου. Ήμασταν παραπάνω από συνεργάτες. Όμως ένα πράγμα που συχνά αναφέρω και θυμάμαι γιατί ήταν πραγματικά μοναδικό, ήταν στο υπέροχο γλέντι που κάναμε στο γάμο του Δημήτρη και της Μαρίας. Ήταν ένας γάμος που είχε πολλά παραδοσιακά έθιμα, πολύ μουσική και γλέντι. Μέσα σε όλα αυτά, μου έσκισε ο Δημήτρης το πουκάμισο γιατί έτσι λέει κάνουν στους γάμους της περιοχής τους. Απίστευτο!
ΙΤΟΥΔΗΣ: Ήταν η στιγμή που ανέφερα στη συνέντευξη Τύπου, το 2002, όταν κερδίσαμε τον τίτλο με τη Μπολόνια. Ήμασταν για 15 λεπτά στα αποδυτήρια, πίσω στα ντους. Είπαμε πολλά και εκεί θαρρώ πως κτίστηκε η σχέση εμπιστοσύνης που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια».
-
Γίνεται μεγάλη συζήτηση για τον τρόπο που παίζεται το παιχνίδι και το κατά πόσο αλλάζει. Υπάρχει η πεποίθηση πως θα κυριαρχήσουν ομάδες που θα διαθέτουν παίκτες με τεράστια αθλητικά προσόντα και ικανότητα στο τρίποντο. Η πρόκριση των ομάδων σας είναι μια, τρόπο τινά, διάψευση αυτής της άποψης καθώς αποκλείσατε ομάδες που έχουν τέτοια χαρακτηριστικά;
ΙΤΟΥΔΗΣ: Δεν είναι ακριβώς όπως το λες. Δεν είναι κλασικά παραδείγματα διαφορετικών στυλ οι ομάδες που αντιμετωπίσαμε με το στυλ των δικών μας ομάδων. Γιατί παίκτες με αθλητικά προσόντα έχει και η Φενέρ αλλά και εμείς. Θα συμφωνούσα αν το θέταμε στη βάση που θα έλεγε ότι οι συγκεκριμένες ομάδες έχουν παίκτες οι οποίοι παίρνουν περισσότερες πρωτοβουλίες, παίζουν πιο πολύ isolation (απομόνωση, κοινώς ένας εναντίον ενός). Όμως στο τέλος της ημέρας εκείνο που μετρά είναι αν παίρνεις από τους παίκτες σου το καλύτερο που έχουν να δώσουν. Θα ήμουν χαζός αν δεν χρησιμοποιούσα την ποιότητα του Νάντο (Ντε Κολό), του Μίλος (Τεόντοσιτς), του Βίκτορ (Χριάπα) και των υπολοίπων για να μην τους αναφέρω όλους. Δεν πρόκειται όμως να κριτικάρω καμία φιλοσοφία προπονητή, ούτε θα πω ότι το δικό μας στυλ είναι το σωστό. Κάθε προπονητής, κάνει τις επιλογές του και είναι απολύτως σεβαστές. Εγώ απλά θα υπερασπίζομαι το δικό μου στυλ μπάσκετ.
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Έχουμε το δικό μας τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε το μπάσκετ. Είναι λογικό αυτό, όπως λογικό είναι ο κάθε ένας προπονητής να έχει τις δικές του ιδέες, ώστε ανάλογα με την ποιότητα των παικτών του να παίξει το μπάσκετ με τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το μπάσκετ. Αν παρακολουθήσεις τον τελευταίο χρόνο μας στον Παναθηναϊκό, τη σεζόν 2011-12, πως έπαιζε η ΤΣΣΚΑ θα διαπιστώσεις πως υπάρχουν αγωνιστικά στοιχεία από εκείνη την εποχή στην τωρινή ΤΣΣΚΑ, αλλά ο Δημήτρης πρόσθεσε πολλά ακόμη. Όπως εγώ επεξεργάστηκα και έβαλα πολλά στοιχεία στην Φενέρμπαχτσε. Επομένως το μπάσκετ εξελίσσεται και πιστεύω ότι και οι δύο μας είμαστε άνθρωποι που μας αρέσει να μαθαίνουμε πράγματα για το μπάσκετ. Ωστόσο όλα εξαρτώνται από την ποιότητα των παικτών που έχεις στα χέρια σου. Δεν γίνεται λοιπόν κάθε φορά να παίζεις το ίδιο μπάσκετ. Άλλωστε και η ΤΣΣΚΑ όπως και η Φενέρ δεν παίζουν εφέτος το ίδιο μπάσκετ με αυτό που έπαιζαν πέρυσι.
-
Ξέρω τις απόψεις σας για τις παραδόσεις, τα σερί και τα ρεκόρ αλλά θέλω να σας ρωτήσω για κάποια στοιχεία που είναι εντυπωσιακά. Ο Ζέλικο έχει 8/9 στους τελικούς και ο Δημήτρης έχει ρεκόρ 4-1 στα μεταξύ σας παιχνίδια ως προπονητής της Μπάνβιτ και της ΤΣΣΚΑ. Ποιο από τα δύο στατιστικά στοιχεία παίζει πιο σημαντικό ρόλο;
ΙΤΟΥΔΗΣ: Για εμένα δεν λέει τίποτα απολύτως. Οι αριθμοί και τα στατιστικά από το παρελθόν δεν έχουν σημασία. Σίγουρα όμως αυτό που ανέφερες, ότι ο Ζέλικο έχει 8/9, σημαίνει πολλά. Πολλά για την ικανότητα του και το αξίζει, εκείνος και όσοι συνεργάστηκαν μαζί του. Όσο για το δικό μου 4-1 είναι δεδομένο πως οι ομάδες παίζουν, οι παίκτες είναι χαρούμενοι από τις νίκες αλλά όταν αρχίζει το ματς δεν μπορεί να έχει καμία αξία ή επιρροή στην εξέλιξη του. Κάθε ένα ματς είναι διαφορετικό ματς, διαφορετικές ομάδες, διαφορετική ιστορία. Όταν ζεις με τα στατιστικά, ζεις με το παρελθόν και εγώ δεν θα το πάρω αυτό.
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Όχι. Δεν έχουν καμία σχέση. Τίποτα από το παρελθόν δεν έχει σχέση με το ματς που θα παίξουμε. Απολύτως.
-
Λέτε και οι δύο ότι συνεχώς μαθαίνετε πράγματα. Ακόμη κι από τους παίκτες σας. Στα 13 χρόνια που ήσασταν μαζί υποθέτω πως και εσύ Ζέλικο έμαθες κάτι από τον Δημήτρη και εσύ Δημήτρη έμαθες πολλά από τον Ζέλικο. Τι μάθατε λοιπόν ο ένας από τον άλλον;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Δουλεύαμε μαζί και μοιραζόμαστε τα πάντα για το μπάσκετ. Θεωρώ πως δεν πρέπει να μαθαίνεις μόνο από τον assistant προπονητή ή από τον head coach. Μαθαίνεις από τον οποιοδήποτε και μπορεί να συμβαίνει ανά πάσα ώρα και στιγμή. Έχω πει πολλές φορές ότι οι παίκτες μου μου έχουν μάθει πολλά πράγματα στο μπάσκετ. Ο Δημήτρης ερχόταν κάποιες φορές με ορισμένες ιδέες για το τι έπρεπε να κάνουμε με κάποιους παίκτες. Συχνά εκείνοι δεν έχουν ιδέα για ποιο λόγο κάνουμε κάτι, γιατί τους ζητάμε να εφαρμόσουν κάποιο σχέδιο. Είναι κάτι συνηθισμένο να συζητάμε για να βρούμε ποιο είναι το καλό για την ομάδα μας.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Καταρχάς θα πω ότι διαφωνώ με τον τρόπο που έθεσες το κεντρικό νόημα σχετικά με την διδασκαλία και τη μάθηση. Θα πω όμως ότι ο Ζέλικο ήταν τόσο ανοικτό μυαλό και ένιωθε πως ήμουν ένας συνεργάτης που μπορούσε να εμπιστευτεί και γνώριζε πως ποτέ δεν θα έλεγα κάτι εναντίον του. Μπορεί να κλεινόμασταν σε ένα δωμάτιο, να διαφωνούσαμε σε βαθμό που να μαλώνουμε για κάτι που αφορούσε την ομάδα και το μπάσκετ, αλλά όταν βγαίναμε από εκεί είχε κοινή γραμμή και την υπερασπιζόμασταν μαζί ως το τέλος. Αν ήταν έξω μέρα και καταλήγαμε πως θα λέγαμε πως ήταν νύχτα, βγαίναμε και λέγαμε και οι δύο πως ήταν νύχτα, ανεξάρτητα ποιος είχε αυτή την ιδέα. Αυτό λοιπόν έμαθα από τον Ζέλικο. Να έχω ανοικτό μυαλό, πάντα να ακούω και να μαθαίνω από άλλους. Είτε αυτός είναι ο Ανδρέας (Πιστιόλης) είτε είναι ο Μίλος (Τεόντοσιτς) ή ο Νάντο (Ντε Κολό) γιατί στο τέλος εκείνοι είναι αυτοί που πρέπει να εφαρμόσουν αυτά που θα αποφασίσουμε.
-
Αγαπάτε και οι δύο τη μουσική. Δημήτρη εσύ είσαι γιος μουσικού, ενώ εσύ Ζέλικο δεν χάνεις από κανέναν σε διαγωνισμό γνώσεων τραγουδιών. Θα ήθελα να μου πει ένα τραγούδι που θα αφιερώνατε ο ένας στον άλλον;
ΙΤΟΥΔΗΣ: Εγώ θα απαντήσω πρώτος. Το «ποιος να συγκριθεί μαζί σου»! Πάντα άλλωστε έδινα παραγγελία στον Αντώνη, τον Ρέμο, ή σε όποιο μέρος κι αν βρισκόμασταν για να του το αφιερώσω. Ξέρεις, Ζέλικο, τι σημάνει ποιος να συγκριθεί μαζί σου ε;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Ναι, ναι ξέρω… Μας αρέσει η μουσική, είναι αλήθεια αυτό. Ο Δημήτρης όπως είπες έχει πατέρα που ξέρει να παίζει μουσική ενώ και ο ίδιος έχει εξαιρετική φωνή. Πολλές φορές του ζητούσα να τραγουδήσει ένα συγκεκριμένο τραγούδι που μου αρέσει πολύ. Είναι πολλά τραγούδια, που μας αρέσουν. Ειλικρινά αν μιλάω, ή αν καταλαβαίνω ελληνικά οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στα τραγούδια. Ξέρω πως του Δημήτρη αρέσουν τραγούδια που μιλούν για τη Θεσσαλονίκη, οπότε όποιο διαλέξω από αυτά πιστεύω πως θα του αρέσει»
-
Φθάσατε έως εδώ πανάξια και δικαίως, ωστόσο υπάρχουν κάποιοι που επικαλούνται τα μπάτζετ που έχετε να διαχειριστείτε. Πως έχετε από τα μεγαλύτερα που κυκλοφορούν και αυτό είναι ένας από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες. Τι σχόλιο έχετε να κάνετε επ’αυτού, τι θα απαντούσατε σε κάποιον που ήταν εδώ και σας ανέφερε κάτι τέτοιο;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Τι να πούμε; Ίσως να πρέπει να απολογηθούμε σε κάποιους επειδή βρισκόμαστε σε αυτή τη θέση. Ξέρεις πόσοι προπονητές θα ήθελαν να είναι στη θέση μου; Είναι λογικό ορισμένοι να λένε τέτοια πράγματα. Ζηλεύουν! Είναι γνωστό πως υπάρχουν στον κόσμο που ζούμε άνθρωποι που τους αρέσει να βρίσκουν για όλους κάτι κακό να πουν. Δεν έχω κανένα πρόβλημα για οτιδήποτε κι αν λένε. Δεν με απασχολεί η γνώμη τους. Μου είναι αδιάφοροι! Ξέρω πως άρχισα την καριέρα μου. Ήμουν προπονητής της πιο νεανικής ομάδας στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και με αυτή την ομάδα κατακτήσαμε το ευρωπαϊκό. Επίσης είχα πολλές ομάδες που δεν ήταν φαβορί ή ομάδες που είχαν φυσιολογικά μπάτζετ όπως και στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, που κάποιες χρόνιες ήταν καλό και άλλες όχι. Ή για στην περίπτωση της Φενέρμπαχτσε ειλικρινά δεν ξέρω πόσα λεφτά έχει ξοδέψει τα προηγούμενα χρόνια, αλλά πέτυχε κάτι; Έτσι έχουν τα πράγματα και έτσι είναι η ζωή. Ο κόσμος έχει το δικαίωμα να λέει ότι θέλει όμως δεν δίνω καμία σημασία για τη γνώμη τους. Με ενδιαφέρει μόνο η γνώμη όσων σέβομαι και με σέβονται. Μου αρκεί.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Εγώ θα πω το εξής. Κάποιος μας έδωσε αυτή τη δουλειά που έχουμε ο κάθε ένας μας. Δεν πήγαμε στα γραφεία τους με ένα πιστόλι το οποίο βάλαμε στο κεφάλι τους και τους ζητήσαμε να μας προσλάβουν. Κάποιους μας την έδωσε αυτή τη δουλειά και είμαστε ευγνώμωνες. Όπως είπε ο Ζέλικο, ξέρω καλά πως πολλοί από όσους επικαλούνται τα μπάτζετ θα ήθελαν να ήταν στη δική μας θέση, αλλά κι εγώ ειλικρινά δεν ενδιαφέρομαι για όσα λένε. Έχω ήσυχη τη συνείδηση μου, είμαι προσηλωμένος στη δουλειά μου και δίνω κάθε μερα τον καλύτερο μου εαυτό για να πετύχει η ομάδα. Δεν πρόκειται ποτέ να κοροϊδέψω ή να κλέψω στη δουλειά μου. Γιατί αν κοροϊδέψω, θα κοροϊδέψω τον εαυτό μου. Όσο αφορά τα λεφτά, ναι, το μπάτζετ βοηθάει αλλά δεν εξασφαλίζει την επιτυχία. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τους παίκτες, από το προπονητικό τιμ και τους συνεργάτες, από τον οργανισμό και τον κόσμο είναι το πιο σημαντικό και καθοριστικό.
-
Στη ζωή υπάρχει πάντα η τύχη. Την επικαλούνται ενίοτε και εκείνοι που δεν πιστεύουν σε αυτή. Σε τι βαθμό έπαιξε ρόλο για να φθάσετε εδώ που φθάσατε;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Πρέπει να αξίζεις την τύχη για να σου έρχεται. Αυτό είναι το πρώτο. Το δεύτερο που σημαίνει να έχεις τύχη είναι να είναι όλοι οι παίκτες σου υγιείς. Αυτό είναι για εμένα τύχη. Όλα τα άλλα είναι για να τα συζητά ο κόσμος. Αρέσει στον κόσμο να συζητά για το τελευταίο σουτ, την τελευταία κατοχή, την τελευταία απόφαση. Όμως ανέφερες πριν κάποια στατιστικά, αν λοιπόν αναλύσεις στατιστικώς τα τελευταία σουτ στο τέλος το αποτέλεσμα στο οποίο θα καταλήξεις είναι το 50-50. Κάποιες φορές ο παίκτης σου θα αστοχήσει, κάποιες θα ευστοχήσει. Είναι αυτό τύχη; Κάποιοι το χαρακτηρίζουν τύχη; Εγώ και πιστεύω κι ο Δημήτρης έχουμε άλλη άποψη. Δεν το θεωρούμε τύχη. Η τύχη είναι μέρος του παιχνιδιού αλλά όπως προείπα πρέπει να την αξίζεις για να την έχεις.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Εγώ θα πω ότι πρέπει να την κυνηγάς την τύχη σου. Πρέπει να την εντοπίζεις και να την κυνηγάς. Να την κυνηγάς με τη δουλειά σου, να την κυνηγάς με τις ιδέες σου, να την κυνηγάς προετοιμαζόμενος ώστε να είσαι έτοιμος να την πιάσεις. Θα προσθέσω κάτι για τον εαυτό μου. Ότι έχω πετύχει ως τώρα στη ζωή μου το πέτυχα επάξια. Τίποτα δεν μου χαρίστηκε. Το ίδιο και ο Ζέλικο. Μπορεί να είχαμε διαφορετική ζωή, να μεγαλώσαμε αλλού όμως όλα τα κατακτήσαμε.
Σε σχέση με πόσα χρόνια κάνω αυτή τη δουλειά μπορώ να πω ότι νιώθω σαν βετεράνος, γιατί ο Ζέλικο μου έδωσε την ελευθερία να δημιουργήσω και να γίνει αποδοτικός. Κι αυτό ήταν κάτι που το κέρδισα. Τίποτα δεν μου χαρίστηκε. Κανείς δεν ήρθε εκεί που καθόμουν να μου πει: να, πάρε αυτό το δωράκι και προχώρα.
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Ένας από τους φιλους σου τους δημοσιογράφους μου έδειξε ένα στατιστικό στοιχείο. Πριν από τρεις ημέρες μου έδειξε πως το αυριανό ματς είναι το 500ο ευρωπαϊκό παιχνίδι της καριέρας μου. Λοιπόν από τα 500 ματς που έχω παίξει ο κόσμος θυμάται ας πούμε το σουτ του Τζόρτζεβιτς και λένε «ο Ομπράντοβιτς είναι τυχερός». Ξέρεις πόσα ματς έχει χάσει η δική μου ομάδα στην τελευταία φάση; Κανένας δεν τα θυμάται αυτά τα ματς. Εγώ όμως τα θυμάμαι πολύ καλά. Ένα προς ένα»
-
Ποια είναι τα στοιχεία που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στον αυριανό τελικό και θα κρίνουν το αποτέλεσμα;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Η ΤΣΣΚΑ είναι συγκεκριμένη ομάδα. Παίζει με τον Χάινς σαν σέντερ και μπορώ να πω ότι όλα ξεκινούν από την άμυνα και στη συνέχεια ψάχνουν μις-ματς. Παίζουν πολύ καλά στο transition και βασίζονται πολύ στη δημιουργία της περιφέρειας. Ο Ντε Κολό είναι ο πρώτος σκόρερ με 20 πόντους μέσο όρο και ο πολυτιμότερος παίκτης. Ο Μίλος χθες έδειξε ότι δεν τον νοιάζει να σκοράρει. Είχε 6 ασίστ. Διαβάζει τα πάντα στο παρκέ. Είναι ένας πολύ καλός παίκτης. Ο τελικός είναι σημαντικός σε ότι αφορά το ένας-ένας, αλλά μην ξεχνάμε ότι το παιχνίδι παίζεται πέντε-εναντίον-πέντε. Δεν είναι μόνο ο Νάντο, ή ο Μίλος. Ο Κόρεϊ για παράδειγμα έχει πολλές εκρήξεις στο παιχνίδι . Είναι εξαιρετική ομάδα και γι αυτό βρίσκονται στον τελικό. Όλα θα είναι σημαντικά. Θα πρέπει να έχουμε ισορροπία στην επίθεση μας, για να μην τρέξουν και να βρουν εύκολους πόντους. Αν το κάνουμε αυτό, θα είναι ευκολότερα.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Θα αντιμετωπίσουμε για πρώτη φορά φέτος με τη Φενέρμπαχτσε, αλλά ξέρουμε πως αγωνίζεται. Περιμένουμε ένα σκληρό τελικό. Η Φενέρ είναι μια ομάδα που τα έχει όλα. Έχουν ψηλό σχήμα, παίζουν με χαμηλό... Πρέπει να προσαρμοστούμε στις ανάγκες του αγώνα. Αν το κάνουμε θα είμαστε σε καλό δρόμο.
10. Ζέλικο πότε πέρασε από το μυαλό σου ως ιδέα ότι θα αντιμετωπίσεις τον Δημήτρη στον τελικό της Ευρωλίγκας και από εσένα Δημήτρη, όσο ήσουν συνεργάτης του Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό πέρασε ποτέ από το μυαλό σου, σαν όνειρο, πως θα έπαιζες τον πρώτο σου τελικό με τον Ζέλικο αντίπαλο;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Στη διάρκεια της προετοιμασίας το συζητήσαμε. Αστειεύομαι προφανώς. Αλλά και πέρυσι βρεθήκαμε στο φάιναλ-φορ αν θυμάσαι. Φυσικά ο κάθε ένας από εμάς σκεφτόταν πως θα φθάσει στον τελικό. Παίξαμε τελικά στον μικρό τελικό και εφέτος κάναμε ένα βήμα πιο μπροστά. Όμως δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε τέτοιες σκέψεις. Πίστεψε με, είμαστε τόσο προσηλωμένοι στη δουλειά μας, είναι τόσο απαιτητική η δουλειά μας που δεν μας μένει χρόνος για τέτοιες σκέψεις.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Ειλικρινά ποτέ, μα ποτέ στη ζωή μου δεν είχα κάνει κάποιο τέτοιο όνειρο. Πρώτα από όλα ποτέ δεν περίμενα ότι θα μέναμε στον Παναθηναϊκό για 13 χρόνια. Μετά τα 13 χρόνια ειλικρινά δεν πίστευα ποτέ πως κάποτε θα φεύγαμε από τον Παναθηναϊκό. Αλλά συνέβησαν και τα δύο. Δεν έχω καμία ένσταση για αυτό, είναι όλα μέσα στη ζωή. Το σημαντικό είναι πως είμαστε υγιείς, οι οικογένειες μας είναι υγιείς και μας αποδέχονται με σεβασμό και εκτίμηση οι ομάδες στις οποίες δουλεύουν. Προσωπικά οφείλω πολλά στον οργανισμό του Παναθηναϊκού που μου έδωσε την ευκαιρία να δουλέψω σε αυτόν για 13 χρόνια. Δεν είχα ποτέ το χρόνο να σκεφτώ, έστω να ονειρευτώ πως όταν θα συνέβαινε να δουλεύουμε χωριστά θα ερχόταν κάποτε η στιγμή να παίξω σε έναν τελικό ή να περάσει από το μυαλό μου πως θα έπαιζε έναν τελικό με αντίπαλο τον Ζέλικο.
11. Πως νιώθετε που πίσω στην Ελλάδα, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, η πλειονότητα τους τουλάχιστον, θα νιώσει αύριο το βράδυ μια δόση, μικρή ή μεγάλη, χαράς επειδή ένας από τους δύο θα νικήσει;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Δεν είναι ερώτηση για εμάς. Πρέπει να ρωτήσεις εκείνους.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Αναμφίβολα η υποστήριξη που είχαμε από τον κόσμο όλα αυτά τα χρόνια στον Παναθηναϊκό ήταν εκπληκτική. Το ίδιο και η σχέση που δημιουργήθηκε μεταξύ μας. Οι προσδοκίες που είχαμε ήταν ίδιες ο Ζέλικο ήθελε να παίξει η Φενέρμπαχτσε με τον Παναθηναϊκό, εγώ θα ήθελα να έπαιζε η ΤΣΣΚΑ με τον Παναθηναϊκό. Τι άλλο να πω; Είναι μοναδικές οι αναμνήσεις που έχουμε. Είναι οι καλύτερες.
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: The best of the best (μιλώντας για τις ανάμνήσεις)
ΙΤΟΥΔΗΣ: Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις αυτά τα χρόνια. Εγώ δεν έχω λόγια. Είναι μόνο συναισθήματα. Και αν αρχίσουμε τους συναισθηματισμούς ίσως θα αρχίσουμε να κλαίμε και δεν είναι ώρα για δάκρυα.
12. Γνωρίζω πως το θέμα Παναθηναϊκός δεν έχει θέση στη συζήτηση που κάνουν με αφορμή τον τελικό, είναι όμως η αιτία που την κάνουμε και επειδή τα μηνύματα που λαμβάνουν όπως και τα σχόλια αλλά και τα όσα γράφονται στα social media είναι απίστευτα, δεν γίνεται να μην σας ρωτήσω γιατί κατά τη γνώμη σας δεν είναι εδώ και ο Παναθηναϊκός;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Ούτε αυτή είναι ερώτηση για εμένα.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Εγώ κι εγώ την εντύπωση ότι δεν είναι ούτε για εμένα αυτή τη ερώτηση. Έχουν το επιτελείο που ξέρει το πως και το γιατί.
13. Δέκατη τρίτη, όσα ήταν και τα χρόνια σας στον Παναθηναϊκό και τελευταία ερώτηση. Γιατί δεν είστε εδώ με τον Παναθηναϊκό; Γιατί φύγατε; Γιατί έφυγες εσύ Ζέλικο και γιατί δεν συνέχισε εσύ Δημήτρη στον Παναθηναϊκό;
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Φίλε, αυτή είναι μεγάλη ιστορία. Όλοι γνωρίζουν το 2012 πως ήταν η κατάσταση. Κάναμε μια συζήτηση μαζί, βγήκαμε έξω μαζί και όλοι ξέρουν επακριβώς τι συνέβη τότε. Τώρα, μετά τέσσερα χρόνια να συζητάμε το ίδιο δεν έχει κανένα νόημα.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Δεν έχω να προσθέσω κάτι σε αυτό. Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι εκείνο που είναι δεδομένο είναι ότι ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλο και σπουδαίο κλαμπ και θα συνεχίσει να είναι στο πέρασμα των χρόνων. Αυτό είναι.
ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Ε, κι όπως είπε ο Δημήτρης τα συναισθήματα του για τον Παναθηναϊκό δεν θα αλλάξουν ποτέ. Ποτέ! Ποτέ στην ζωή μου. Ο Παναθηναϊκός θα είναι πάντα η ομάδα που θα έχω εδώ, στην καρδιά μου, όπου κι αν εργάζομαι, όπου κι αν βρίσκομαι. Εκείνα τα 13 χρόνια ήταν μάλλον α καλύτερα χρόνια της ζωής μας. Συνεχίζουμε όμως τη ζωή μας. Έχουμε μεγάλες εμπειρίες, είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι στη Φενέρμπαχτσε αλλά τα συναισθήματα μου για τον Παναθηναϊκό θα είναι πάντα μοναδικά και ξεχωριστά.
ΙΤΟΥΔΗΣ: Το ίδιο και για εμένα. Όπως είπα, είναι μόνο συναισθήματα. Πολλά και βαθιά. Δεν μπορείς να περιγράψεις με λόγια.
