Δεν συνηθίζω να ανοίγω δημόσιο διάλογο με αθλητές, ειδικά σε περιπτώσεις που τα… χώνουν στο σινάφι μου, πολύ απλά γιατί θεωρώ ότι ο χώρος των αθλητικών συντακτών έχει μεταβληθεί εδώ και πολλά χρόνια σε εργοστάσιο παραγωγής τυφλού οπαδισμού. Όταν, λοιπόν, ως κλάδος έχεις δώσει ουκ ολίγα δικαιώματα, είναι άκρως υποκριτικό να δηλώνεις… σοκαρισμένος, όποτε κάποιος επώνυμος ή ανώνυμος άνθρωπος του αθλητισμού ασκεί κριτική σε δημοσιογράφους. Μισό λεπτό, όμως…
Μήπως έχουμε ξεπεράσει κάθε όριο σε ότι αφορά την έλλειψη σεβασμού απέναντι σε πρόσωπα που έχουν διανύσει μια διαδρομή πολύ μεγαλύτερη από τη δική μας; Μήπως οφείλουμε όλοι μας να αναδεικνύουμε τη διαφορετικότητα δημοσιογράφων που έχουν αποδείξει επί σειρά ετών ότι μπορούν να κουβαλούν ακόμη και τον βαρύ τίτλο του «δασκάλου» στο χώρο μας;
Τα γράφω όλα αυτά με αφορμή το νέο post του Νίκου Παππά κατά του Βασίλη Σκουντή, ο οποίος επέστρεψε στις μεταδόσεις των αγώνων του Παναθηναϊκού.
«Σ’ ευχαριστώ Βασίλη… Το τοτέμ, η γκουρού, ο ζωντανός θρύλος, η ποντικομαμή των αρδακίων, θυμήθηκε το όνομά μου και το ανέφερε στην μετάδοση»…
Το διάβαζα, το ξαναδιάβαζα και αναρωτήθηκα ειλικρινά «καλά, ένας άνθρωπος δεν έχει βρεθεί όλο αυτό το διάστημα να εξηγήσει στον Παππά ποιος είναι ο Βασίλης Σκουντής;»…
Δεν θέλω να μπω στην ουσία της υπόθεσης, καθώς η χθεσινή ανάρτηση αποτελεί συνέχεια των περιστατικών που συνέβησαν πριν από ένα μήνα, ούτε θέλω να δώσω δίκιο σε μια από τις δύο πλευρές. Προς χάρην της συζήτησης, μάλιστα, να δεχτώ ότι έχει δίκιο ο Παππάς. Άλλο είναι το νόημα του κειμένου που διαβάζετε.
Βγάλτε τις ιδιότητες του επαγγελματία αθλητή και του επαγγελματία δημοσιογράφου και μείνετε στην ουσία. Ένας νέος άνθρωπος 27 ετών, που ακόμη δεν βρίσκεται ούτε στη μισή διαδρομή της δικής του επαγγελματικής καριέρας, θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί δημόσια τέτοιου είδους εκφράσεις για έναν άνθρωπο που έχει τα διπλά του χρόνια και για τον οποίο ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την ηθική, την ευπρέπεια και τον επαγγελματισμό του.
Τον Νίκο Παππά δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Αντίθετα με τον Βασίλη Σκουντή έχω συνεργαστεί επαγγελματικά και ειλικρινά τον θεωρώ παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας και πολύ περισσότερο για οποιονδήποτε νέο συνάδελφο θελήσει να κολυμπήσει στα βαθιά και… διόλου καθαρά νερά της σύγχρονης ελληνικής δημοσιογραφίας.
Δεν γράφω αυτό το κείμενο για να κάνω «ντα» τον Παππά, ή να τον συνετίσω. Δεν θεωρώ ότι έχω αυτό το δικαίωμα. Στα παιδιά μου το έχω, στον Παππά όχι…
Απλά αναρωτιέμαι, ειλικρινά, αν ο Νίκος Παππάς γνωρίζει πραγματικά ποιος είναι ο Βασίλης Σκουντής. Ποιος είναι ο δημοσιογράφος τον οποίο ειρωνεύεται με χυδαίο τρόπο στα social media; Γιατί αν το ξέρει, τότε ειλικρινά το δικό του φαινόμενο πρέπει να μας προβληματίσει όλους. Να αναλογιστούμε αφενός γιατί νέοι άνθρωποι όπως ο Παππάς γνωρίζουν ότι θα… ηρωοποιηθούν σε μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας κάθε φορά που θα κράζουν και θα ειρωνεύονται δημοσιογράφους και αφετέρου να κατανοήσουμε που μπορεί να οδηγήσει η… ασυλία που απολαμβάνουν πρόσωπα του ελληνικού αθλητισμού, όπως ο Νίκος Παππάς.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οφείλουμε όλοι μας να προβληματιστούμε. Το φαινόμενο της ισοπέδωσης αξιών και της έλλειψης σεβασμού αποκτά πλέον πολύ επικίνδυνες διαστάσεις, όχι μόνο στον ελληνικό αθλητισμό, αλλά και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα…
