Καταρχήν είναι αλήθεια πως κανείς δεν μπορεί να ξέρει από τώρα τι θα γίνει την Κυριακή. Άσχετα βεβαίως αν πλέον οι πράσινοι από μεγάλο αουτσαίντερ μοιάζουν σαν το φαβορί για τον τίτλο. Εκείνο ωστόσο που θα πρέπει να παραδεχτούν όσοι γνωρίζουν έστω και τα βασικά του αθλήματος είναι πως δεν θα έπρεπε να υπάρχει καμία Κυριακή. Το πρωτάθλημα όφειλε, στη χειρότερη, να έχει τελειώσει μετά και το τελευταίο «γλέντι» στο ΟΑΚΑ. Δεν είναι ευσεβείς πόθοι, αλλά η πραγματικότητα που απλώς κάποιοι αρνούνται να δουν και σας φλομώνουν με μισές αλήθειες. Αυτές δηλαδή που συνήθως είναι και τα μεγαλύτερα ψέματα.
Ο Παναθηναϊκός ήταν ΚΑΙ στο τέταρτο ματς καλύτερος από τον αντίπαλό του. Αυτή τη φορά μάλιστα εμφανίστηκε συντριπτικά ανώτερος, του έκανε πλάκα, τον έβαλε μέσα στα καλάθια, τον έκανε μια χαψιά. Και αν δεχτούμε ότι το πρώτο ματς το έχασε μόνος του με τα «αυτογκόλ» στο φινάλε, το τρίτο του το ΕΚΛΕΨΑΝ. Μην λέμε τα ίδια. Το δεύτερο ματς στο ΣΕΦ χωρίς διαιτησία δεν γύρναγε ΠΟΤΕ. Και μην τρώτε και το παραμύθι που συνεχίζουν να σας σερβίρουν περί «αυτοκτονίας». Χωρίς Σχινά και Καρακατσούνη, άντε το πολύ να κέρδιζες με 3-4 πόντους. Το ίδιο δεν είναι; Σαν νίκη δεν θα μετρούσε; Εκτός κι αν κάποιοι νομίζουν πως μετράνε και οι διαφορές. Θα είναι προφανώς οι ίδιοι που φωνάζουν και «γκολ» στα καλάθια. Υπάρχουν κι αυτοί, ζουν ανάμεσά μας.
Με βάση τα παραπάνω λοιπόν ο Παναθηναϊκός θα άξιζε να είναι ΗΔΗ πρωταθλητής. Νύχτα με τη μέρα είναι οι δύο ομάδες και δεν έχουν ουδεμία σχέση. Όπως και οι δύο πάγκοι. Περιμένουμε με αγωνία από τους «αγιογράφους» του Σφαιρόπουλου και τους επικριτές του Πασκουάλ (πάνω κάτω οι ίδιοι είναι, όλως τυχαίως…) να μας πουν για το νέο πάρτι του Τσάβι. Για 4ο συνεχόμενο παιχνίδι ο προπονητής του Ολυμπιακού δεν έχει καταλάβει από που του ήρθε με τον πράσινο κόουτς να τον υποβάλλει στο απόλυτο μπασκετικό στριπτίζ και να του έχει πάρει την ταυτότητα.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι τα πάντα τελείωσαν από το… τζάμπολ καθώς οι πράσινοι είχαν μάτια που γυάλιζαν και έστειλαν με το καλημέρα το μήνυμα που είχε προαναγγείλει και το αφεντικό τους, δηλαδή το «ή εμείς ή κανείς». Απόλυτο respect για την απίστευτη εμφάνιση του Καλάθη. Το μεσημέρι βγήκε από το νοσοκομείο, το βράδυ έδωσε ρεσιτάλ σε οργάνωση και σκοράρισμα, ενώ σήμανε amber alert για τον Σπανούλη. Μπράβο και στην εξέδρα για την αποθέωση που του επιφύλαξε. Με τόσα που έχει ακούσει, στο μυαλό μου θύμισε… Βύντρα το ’10,όπου και πάλι είχε ακουστεί με θέρμη το όνομα ενός παίκτη με ελάχιστη δημοτικότητα στον κόσμο. Εκπληκτικός και ο έτερος ταλαιπωρημένος, ο Μπουρούσης, σε ένα από τα εντυπωσιακότερα φετινά παιχνίδια του, ο Γκιστ βγαλμένος από τα παλιά ενώ ο Σίγκλεντον έκανε την καλύτερή του εμφάνιση σε αυτή τη σειρά.
Θέλω να σταθώ και στην ατμόσφαιρα που ήταν όντως μαγική. Οι 15 χιλιάδες και πλέον Παναθηναϊκοί έδωσαν πραγματικό ρεσιτάλ όχι μόνο στη διάρκεια του ματς αλλά και μετά τη λήξη του. Αυτός είναι ο πραγματικός νόμος του ΟΑΚΑ αλλά και η μεγάλη διαφορά από τις άλλες έδρες. Μακάρι και την Κυριακή να φύγουν οι πράσινοι όπως έφυγαν οι Ολυμπιακοί από την έδρα του τριφυλλιού αν και πολύ αμφιβάλω. Για να μην πω με βάση τα όσα ακούω ήδη δεξιά και αριστερά πως είμαι και σίγουρος γι’ αυτά που θα γίνουν. Βλέπετε αυτά λένε. Τι να πουν, για αγωνιστικά; Πλάκα κάνουμε; Αλλά φυσικά έχουν γνώση οι φύλακες.
Κλείνοντας θα πω μονάχα δυο λόγια για την ιστορία του Σπανούλη. Ή μάλλον για την (νέα) απομυθοποίησή του. Τέτοιες ώρες δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε εμείς. Ας σας τα πουν αυτοί που σας λένε νύχτα μέρα για το ήθος του και για το πόσο παράδειγμα για τα παιδιά αποτελεί. Μέχρι την ώρα που γράφεται αυτό το blog δεν έχω δει πάντως ούτε ΜΙΣΗ καταδίκη. Από ΚΑΝΕΝΑΝ. Αμα τα έκανε κανείς άλλος θα ήταν όμως πρώτο θέμα για κανένα μήνα. Και μετά αναρωτιόμασταν γιατί δεν λένε ούτε για τη διαιτησία…
