Στο δεύτερο μέρος της μεγάλης συνέντευξης που παραχώρησε στο sdna.gr ο πρωταγωνιστής του basketball camp της Costa Navarino, Τζέιμς Γκιστ, «ανοίγει την καρδιά του» και παίρνει θέση για όσα... καίνε: το γεγονός ότι βρέθηκε πέρυσι θετικός σε χρήση απαγορευμένων ουσιών και το φετινό του ξενύχτι μετά το παιχνίδι με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη.
Το κεντρικό πρόσωπο του καλοκαιρινού καμπ της Costa Navarino αφήνει για λίγο στην άκρη όσα γίνονται στο παρκέ, τα buzzer beater και τη διαιτησία, το Final Four και τους δικούς του στόχους και αναφέρεται στην δύσκολη περίοδο που βίωσε πέρυσι. «Ήμουν άδειος, κενός. Ένιωσα ότι απογοήτευσα την ομάδα, την οικογένειά μου τους φίλους μου, το όνομά μου, τα πάντα», λέει σχετικά με τα περσινά του παραπτώματα, για να συμπληρώσει λίγο αργότερα για τα ξενύχτια:
«Η Ευρώπη και η Αμερική είναι διαφορετικές. Η Ευρώπη θεωρεί ότι δεν γίνεται να βγαίνουμε έξω. Ό,τι αν δεν κάνεις προπόνηση κάθε μέρα και μετά δεν πηγαίνεις στο σπίτι για ύπνο δεν θα παίξεις καλά. Δεν είναι έτσι στην Αμερική».
- Ποια ήταν η μεγαλύτερή σου απογοήτευση κατά τη διάρκεια της παραμονής σου στην Ελλάδα;
«Πέρυσι, που δεν πέρασα το τεστ ντόπινγκ. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση. Διότι δεν μπόρεσα να τελειώσω τη σεζόν και να βοηθήσω την ομάδα μου στους τελικούς. Να παλέψουμε για το πρωτάθλημα, που είχαμε πιθανότητες να κερδίσουμε. Όταν δουλεύεις σκληρά όλη τη σεζόν, είσαι σαν οικογένεια. Οι συμπαίκτες είναι σαν αδέρφια σου. Τους βλέπεις κάθε μέρα και νιώθω ότι απογοήτευσα όλη την ομάδα κάνοντας αυτό το λάθος».
- Νιώθεις, δηλαδή, λίγο ένοχος...
«Νιώθω πολλά πράγματα. Το μεγαλύτερο ήταν απογοήτευση και ντροπή, γιατί είμαι μεγάλο μέρος της ομάδας. Δίνω ενέργεια, δίνω ώθηση και στους άλλους. Και όταν θέλω να αποτελώ κίνητρο για τους άλλους και βγαίνει κάτι τέτοιο για μένα, πως θα με βλέπουν;».
- Πώς αντέδρασες μόλις έμαθες το αποτέλεσμα του ντόπινγκ κοντρόλ;
«Ήμουν απογοητευμένος, δεν το περίμενα. Δεν το είχα σκεφτεί, ήταν έκπληξη για μένα, ήταν έκπληξη για όλους. Ήταν μια από τις πιο δύσκολες καταστάσεις στη ζωή μου. Όχι στο μπάσκετ, στη ζωή. Το μπάσκετ είναι αυτό που λατρεύω να κάνω. Αν δεν έπαιζα μπάσκετ, δεν ξέρω τι θα έκανα. Ένιωσα λοιπόν ότι έχασα τα πάντα, ότι δεν μου είχε μείνει τίποτα. Ήμουν άδειος, κενός. Ένιωσα ότι απογοήτευσα την ομάδα, την οικογένειά μου τους φίλους μου, το όνομά μου, τα πάντα. Αυτή τη στιγμή ήταν πάρα πάρα πολύ δύσκολη. Ακόμα και για να βγω έξω. Δεν ήθελα να πω τίποτα σε κανέναν. Ντράπηκα για τον εαυτό μου».
- Έμενες σπίτι όλη μέρα;
« Έμεινα στο σπίτι για δυο-τρεις σερί μέρες. Μετά πήγαινα στην παραλία. Έπρεπε να βγω έξω από το σπίτι γιατί η ζωή συνεχίζεται. Έχω ένα τατουάζ πάνω μου που λέει «when it rains it pours, but this shall too will pass». Όταν άσχημα πράγματα συμβαίνουν στη ζωή, μπορεί να είναι άσχημα για αρκετό καιρό. Αλλά δεν θα είναι για πάντα. Θα περάσει. Μια εβδομάδα, ένας μήνας, όλοι ξεχνούν. Κάτι νέο θα συμβεί. Εχεις την ευκαιρία να βελτιωθείς και να πας καλύτερα. Και εγώ αυτό έπρεπε να κάνω. Έπρεπε να βγω από το σπίτι, να πάω στο γυμναστήριο και να συνεχίσω τη δουλειά, γιατί δεν ήξερα τι θα συμβεί. Έπρεπε να είμαι έτοιμος για τα πάντα. Ό,τι και αν συνέβαινε ήθελα να είμαι έτοιμος. Αυτο ήταν το μεγαλύτερο πράγμα που έπρεπε να ξεπεράσω. Να συνέλθω. Είμαι χαρούμενος που είμαι σε αυτή την κατάσταση, που μπορώ ακόμα να παίζω μπάσκετ. Είμαι χαρούμενος που παραμένω στον Παναθηναϊκό. Ακόμα και για το ότι παιδιά θέλουν να μάθουν από έναν άνθρωπο σαν εμένα. Ήταν φρικτή, αλλά μεγάλη εμπειρία».
- Η σχέση σου με τον κόσμο είναι πολύ δυνατή αλλά δοκιμάστηκε τα τελευταία δύο χρόνια. Πέρυσι ήταν η υπόθεση ντόπινγκ, φέτος σε τιμώρησε ο κόουτς μετά τον ημιτελικό στο Αλεξάνδρειο. Έχεις να δώσεις κάποια εξήγηση για το τι έγινε;
«Ό,τι έγινε έγινε. Χάσαμε το τρίτο ματς με τον Άρη και βγήκαμε στη Θεσσαλονίκη με μερικούς συμπαίκτες μου. Δεν βγήκαμε να γλεντήσουμε ή κάτι τέτοιο. Καμία σχέση. Ο κόσμος έβγαλε φωτογραφίες, έβαλαν και μια ιστορία δίπλα στη φωτογραφία και όλοι το πίστεψαν. Δεν κάναμε τίποτα τρελό, δεν μεθύσαμε. Βγήκαμε μόνο για λίγο και κάποιος έβγαλε φωτογραφία και μας έκανε να φαινόμαστε χάλια. Ως επαγγελματίες όμως, έπρεπε να το καταλάβουμε και να σεβαστούμε τις αποφάσεις».
- Αυτό ίσως και να έχει σχέση με τη διαφορά νοοτροπίας μεταξύ Ελλήνων και Αμερικανών παικτών;
«Η Ευρώπη και η Αμερική είναι διαφορετικές. Η Ευρώπη θεωρεί ότι δεν γίνεται να βγαίνουμε έξω. Ό,τι αν δεν κάνεις προπόνηση κάθε μέρα και μετά δεν πηγαίνεις στο σπίτι για ύπνο δεν θα παίξεις καλά. Δεν είναι έτσι στην Αμερική. Στην Αμερική πληρώνεις τους παίκτες σου για να αποδίδουν. Ό,τι και να συμβεί, πρέπει να αποδώσουν. Εντάξει, βγες το προηγούμενο βράδυ, θα έρθεις την επόμενη μέρα, θα παίξεις, θα κάνεις τη δουλειά σου. Αν σκοράρεις 30 πόντους, θα σκοράρεις 30 πόντους, αν το μόνο που κάνεις είναι να παίρνεις ριμπάουντ, αυτό θα κάνεις, αν παίζεις άμυνα, θα παίξεις την καλύτερή σου άμυνα. Θα κάνεις τη δουλειά σου. Ανεξάρτητα από το τι έκανες την προηγούμενη βραδιά, αν κάνεις τη δουλειά σου δεν υπάρχει πρόβλημα. Δεν θα ακούσεις για αυτό, δεν θα ακούσεις τίποτα. Και ως επαγγελματίας, θα πρέπει να καταλάβεις αν κάτι σαν αυτό αφαιρεί οτιδήποτε από τη δουλειά σου. Αν βγαίνεις έξω πολύ, αν διασκεδάζεις πολύ, ή μιλάς πολύ σε κορίτσια, αν αποσπάσαι από αυτό που κάνεις εκτός μπάσκετ και σε εμποδίζει να παίξεις καλά, πρέπει να είσαι επαγγελματίας και να το καταλάβεις, να πεις το σταματάω. Αλλά να κάθεσαι να λες δεν επιτρέπεται να κάνεις εκείνο, δεν επιτρέπεται να κάνεις το άλλο, είναι σαν να είμαστε παιδιά, σαν το κολέγιο.
Παράλληλα, όμως, το συγκεκριμένο συμβάν μετά τον Άρη δημοσιοποιήθηκε. Βγήκε στο διαδίκτυο, το κοινό αντέδρασε, οι οπαδοί και όλα αυτά στη μέση μιας μάχης. Προσπαθούμε να πάρουμε το πρωτάθλημα. Καταλαβαίνω το σκεπτικό τους: Μοιάζει σαν ο Παναθηναϊκός να μην είναι σοβαρός, ότι οι παίκτες είναι μόνο για να βγαίνουν έξω και να διασκεδάζουν. Έχασαν ένα ματς, αλλά θέλουν να πάνε στο κλαμπ και να διασκεδάσουν. Έτσι φάνηκε. Και ως επαγγελματίας δεν θέλεις αυτό το ίματζ. Θέλεις θετική εικόνα».
- Πώς αντέδρασε η διοίκηση;
«Όλοι ενοχλήθηκαν. Και είχαν κάθε δικαίωμα. Έκανε την ομάδα να φαίνεται άσχημα. Χάσαμε από μια ομάδα που δεν ήταν τόσο καλή όσο ο Παναθηναϊκός, δηλαδή δείξαμε αδυναμία, και τώρα οι παίκτες διασκεδάζουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Και φαινόμαστε ακόμα πιο αδύναμοι. Δεν εκπροσωπώ μόνο τον Γκιστ, εκπροσωπώ τον Παναθηναϊκό. Και αν κάνεις τον Παναθηναϊκό να φαίνεται άσχημα, πρέπει να πληρώσεις. Αυτή είναι η ιστορία. Σέβομαι την απόφαση του κόουτς. Δεν είναι δουλειά μου να πω ποιος πρέπει να παίξει και ποιος όχι. Ποιος πρέπει να τιμωρηθεί και ποιος όχι. Εγώ παίζω μπάσκετ, είναι δουλειά του προπονητή να πει ποιος πρέπει να παίζει και ποιος όχι. Είναι δουλειά της διοίκησης να πει σε ποιον πρέπει να επιβληθεί πρόστιμο».
Για τον Τζέιμς Γκιστ, ο Παναθηναϊκός αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της ζωής του. Διαβάστε εδώ τον επίλογο της μεγάλης συνέντευξης που παραχώρησε ο Αμερικάνος άσος στην οποία αναφέρεται στις σχέσεις του με το «τριφύλλι» και τους «πράσινους» φιλάθλους.
