Οι εξελίξεις στην Ευρωλίγκα κρίνονται ως ιστορικές από πολλούς ανθρώπους που μοιάζουν να... πάτησαν για πρώτη φορά στη μπασκετική γη. Ο εκτοπισμός του Τζόρντι Μπερτομέου από ένα διοικητικό συμβούλιο που το απάρτιζε επί της ουσίας ο ίδιος χωρίς τη συμμετοχή των ομάδων αποτελεί δίχως κανένα περιθώριο αμφισβητήσεως μια απόδειξη πως οι 11 μέτοχοι αντιλήφθηκαν πως κάτι δεν πήγαινε καλά, αφαιρώντας την εν λευκώ επιταγή από τα χέρια του εκτελεστικού διευθυντή της Ευρωλίγκας.
Ειδάλλως, δεν υπήρχε κανένας λόγος να γίνει η έκτακτη γενική συνέλευση για να ακουστεί το: «όλες οι ομάδες δεσμεύονται για την ενότητα κλπ, κλπ». Εκτός και αν πιστεύει κανείς πως 11 μέτοχοι ταξίδεψαν εν μέσω κορωνοϊού στη Βαρκελώνη για να πουν πως αγαπιούνται και αγαπούν τον εκτελεστικό διευθυντή. Προφανώς και όλο το ζουμί (το πρώτο ζουμί για την ακρίβεια) είναι στην τελευταία παράγραφο που αναφέρει: «Η Ευρωλίγκα θα προτείνει μέτρα για την περαιτέρω ενσωμάτωση των 11 συλλόγων – μετόχων στη δομή διακυβέρνησης όλων των συλλογικών στοιχείων στην προσεχή Συνέλευση των Μετόχων της».
To «μπαίνουμε στο ΔΣ της Ευρωλίγκας όλοι», των ομάδων προς τον Μπερτομέου ήταν σαφές, λοιπόν, καθώς μέχρι σήμερα μόνο ο Παναθηναϊκός ούρλιαζε πως οι ομάδες δεν έχουν καμία γνώση για τα περισσότερα ζητήματα και έρχονται προς τετελεσμένων γεγονότων.
Οι μέτοχοι προφανώς και δεν μελετούσαν, ούτε έβλεπαν ποτέ τις συμβάσεις των χορηγιών και πολλά άλλα ζωτικής σημασίας θέματα τα οποία υπέγραφαν αφού είχαν περάσει από το ΔΣ του Τζόρντι Μπερτομέου.
Πάμε στα δικά μας τώρα. Αλήθεια, είχαμε πει πως μια συγγνώμη δεν αρκεί προς τον Παναθηναϊκό και τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο προσωπικά, ωστόσο η σημερινή ανακοίνωση των 11 αποτελεί τη μεγαλύτερη κυβίσθηση από τη μια και τη μεγαλύτερη δικαίωση από την άλλη.
Δεν έχουν περάσει παρά δέκα μήνες από την υπογεγραμμένη ανακοίνωση των 10 που «κολλούσαν» τον Παναθηναϊκό και τον Γιαννακόπουλο στον τοίχο. Τότε, απαιτούσαν επί της ουσίας από τους πράσινους να σωπάσουν, βγάζοντας προς τα έξω την αμέριστη συμπαράσταση και την ομόφωνη εμπιστοσύνη τους στον πρόσωπο του Μπερτομέου.
Σήμερα, ήρθαν όλοι στα πράσινα λόγια έχοντας συνταχθεί σε τεράστιο βαθμό με τις φωνές του εξάκις Πρωταθλητή Ευρώπης. Για μπάστα όμως.
Έχετε αναλογιστεί τι έχει πληρώσει ο Παναθηναϊκός και ο Γιαννακόπουλος όλα αυτά τα χρόνια στο βωμό του αντιλόγου προς τον... μονάρχη του μπάσκετ.
Αβάσταχτες τιμωρίες, υπέρογκα πρόστιμα, σφαγιαστικές διαιτησίες, μεθοδευμένη διαπόμπευση και περιθωριοποίηση σε ρόλο του «τρελού του χωριού». Μετά την απόλυτη κωλοτούμπα όλων θα απολογηθεί κανείς; Θα επιστρέψει τα εκατομμύρια της ζημιάς στον Παναθηναϊκό; Θα του γυρίσει πίσω τις βραδιές που τον έσφαζαν στο γόνατο; Θα σκίσει τις μακροσκελείς ανακοινώσεις της δήθεν ενότητας των ομάδων απέναντι στο μαύρο πρόβατο της λίγκας;
Προφανώς και τίποτε από όλα τα παραπάνω δεν θα συμβεί ποτέ. Προφανώς και κανείς δεν θα απολογηθεί. Προφανώς και όλοι τώρα αναγνωρίζουν στους διαδρόμους το δίκιο.
Στο τέλος της ημέρας όλη αυτή η εξέλιξη αποτελεί ένα μικρό αστέρι στη φανέλα του Παναθηναϊκού που είχε το σθένος να τα βάλει με όλους τιμώντας ένα όνομα και μια ιστορία που ζυγίζει τόνους.
Στο τέλος της ημέρας μόνο ο Παναθηναϊκός μπορούσε να ταρακουνήσει τη... μοναρχία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και πλέον να πίνουν όλοι νερό στο όνομα του. Όσοι πήγαν σήμερα στη Βαρκελώνη γνωρίζουν καλύτερα από εμάς και από εσάς πως αν δεν ήταν ο αγώνας του Παναθηναϊκού όλο αυτά τα χρόνια σήμερα δεν θα είχε πραγματοποιηθεί ΠΟΤΕ η έκτακτη Γενική Συνέλευση.
ΥΓ: Το Σαββατιάτικο ματς χρίζει μεγάλης και ενδελεχούς έρευνας.
ΥΓ2: Για όσους αναρωτιούνται αν αλλάζει κάτι με την παρουσία των μετόχων στο κέντρο αποφάσεων της Ευρωλίγκας (στο διευθυντήριο της Βαρκελώνη;) τις απαντήσεις θα τις λάβετε το καλοκαίρι όταν βγουν στον αφρό νούμερα και τα σχετικά.
